ਪਵਨ ਅਰੰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮਤਿ ਵੇਲਾ ॥
पवन अर्मभु सतिगुर मति वेला ॥
Pavan arambʰ saṫgur maṫ vélaa.
From the air came the beginning. This is the age of the True Guru’s Teachings.
|
ਸਬਦੁ ਗੁਰੂ ਸੁਰਤਿ ਧੁਨਿ ਚੇਲਾ ॥
सबदु गुरू सुरति धुनि चेला ॥
Sabaḋ guroo suraṫ ḋʰun chélaa.
The Shabad is the Guru, upon whom I lovingly focus my consciousness; I am the Chaylaa, the disciple.
|
ਅਕਥ ਕਥਾ ਲੇ ਰਹਉ ਨਿਰਾਲਾ ॥
अकथ कथा ले रहउ निराला ॥
Akaṫʰ kaṫʰaa lé raha▫o niraalaa.
Speaking the Unspoken Speech, I remain unattached.
|
ਨਾਨਕ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥
नानक जुगि जुगि गुर गोपाला ॥
Naanak jug jug gur gopaalaa.
O Nanak! Throughout the ages, the Lord of the World is my Guru.
|
ਏਕੁ ਸਬਦੁ ਜਿਤੁ ਕਥਾ ਵੀਚਾਰੀ ॥
एकु सबदु जितु कथा वीचारी ॥
Ék sabaḋ jiṫ kaṫʰaa veechaaree.
I contemplate the sermon of the Shabad, the Word of the One God.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੀ ॥੪੪॥
गुरमुखि हउमै अगनि निवारी ॥४४॥
Gurmukʰ ha▫umæ agan nivaaree. ||44||
The Gurmukh puts out the fire of egotism. ||44||
|
ਮੈਣ ਕੇ ਦੰਤ ਕਿਉ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥
मैण के दंत किउ खाईऐ सारु ॥
Mæṇ ké ḋanṫ ki▫o kʰaa▫ee▫æ saar.
With the teeth of wax, how can one chew iron?
|
ਜਿਤੁ ਗਰਬੁ ਜਾਇ ਸੁ ਕਵਣੁ ਆਹਾਰੁ ॥
जितु गरबु जाइ सु कवणु आहारु ॥
Jiṫ garab jaa▫é so kavaṇ aahaar.
What is that food, which takes away pride?
|
ਹਿਵੈ ਕਾ ਘਰੁ ਮੰਦਰੁ ਅਗਨਿ ਪਿਰਾਹਨੁ ॥
हिवै का घरु मंदरु अगनि पिराहनु ॥
Hivæ kaa gʰar manḋar agan piraahan.
How can one live in the palace, the home of snow, wearing robes of fire?
|
ਕਵਨ ਗੁਫਾ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਅਵਾਹਨੁ ॥
कवन गुफा जितु रहै अवाहनु ॥
Kavan gufaa jiṫ rahæ avaahan.
Where is that cave, within which one may remain unshaken?
|
ਇਤ ਉਤ ਕਿਸ ਕਉ ਜਾਣਿ ਸਮਾਵੈ ॥
इत उत किस कउ जाणि समावै ॥
Iṫ uṫ kis ka▫o jaaṇ samaavæ.
Who should we know to be pervading here and there?
|
ਕਵਨ ਧਿਆਨੁ ਮਨੁ ਮਨਹਿ ਸਮਾਵੈ ॥੪੫॥
कवन धिआनु मनु मनहि समावै ॥४५॥
Kavan ḋʰi▫aan man manėh samaavæ. ||45||
What is that meditation, which leads the mind to be absorbed in itself? ||45||
|
ਹਉ ਹਉ ਮੈ ਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਵੈ ॥
हउ हउ मै मै विचहु खोवै ॥
Ha▫o ha▫o mæ mæ vichahu kʰovæ.
Eradicating egotism and individualism from within,
|
ਦੂਜਾ ਮੇਟੈ ਏਕੋ ਹੋਵੈ ॥
दूजा मेटै एको होवै ॥
Ḋoojaa métæ éko hovæ.
and erasing duality, the mortal becomes one with God.
|
ਜਗੁ ਕਰੜਾ ਮਨਮੁਖੁ ਗਾਵਾਰੁ ॥
जगु करड़ा मनमुखु गावारु ॥
Jag karṛaa manmukʰ gaavaar.
The world is difficult for the foolish, self-willed Manmukh;
|
ਸਬਦੁ ਕਮਾਈਐ ਖਾਈਐ ਸਾਰੁ ॥
सबदु कमाईऐ खाईऐ सारु ॥
Sabaḋ kamaa▫ee▫æ kʰaa▫ee▫æ saar.
practicing the Shabad, one chews iron.
|
ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
अंतरि बाहरि एको जाणै ॥
Anṫar baahar éko jaaṇæ.
Know the One Lord, inside and out.
|
ਨਾਨਕ ਅਗਨਿ ਮਰੈ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ॥੪੬॥
नानक अगनि मरै सतिगुर कै भाणै ॥४६॥
Naanak agan maræ saṫgur kæ bʰaaṇæ. ||46||
O Nanak! The fire is quenched, through the Pleasure of the True Guru’s Will. ||46||
|
ਸਚ ਭੈ ਰਾਤਾ ਗਰਬੁ ਨਿਵਾਰੈ ॥
सच भै राता गरबु निवारै ॥
Sach bʰæ raaṫaa garab nivaaræ.
Imbued with the True Fear of God, pride is taken away;
|
ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੈ ॥
एको जाता सबदु वीचारै ॥
Éko jaaṫaa sabaḋ veechaaræ.
realize that He is One, and contemplate the Shabad.
|
ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਸਚੁ ਅੰਤਰਿ ਹੀਆ ॥
सबदु वसै सचु अंतरि हीआ ॥
Sabaḋ vasæ sach anṫar hee▫aa.
With the True Shabad abiding deep within the heart,
|
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਰੰਗਿ ਰੰਗੀਆ ॥
तनु मनु सीतलु रंगि रंगीआ ॥
Ṫan man seeṫal rang rangee▫aa.
the body and mind are cooled and soothed, and colored with the Lord’s Love.
|
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਖੁ ਅਗਨਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
कामु क्रोधु बिखु अगनि निवारे ॥
Kaam kroḋʰ bikʰ agan nivaaré.
The fire of sexual desire, anger and corruption is quenched.
|
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਰਿ ਪਿਆਰੇ ॥੪੭॥
नानक नदरी नदरि पिआरे ॥४७॥
Naanak naḋree naḋar pi▫aaré. ||47||
O Nanak! The Beloved bestows His Glance of Grace. ||47||
|
ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਚੰਦੁ ਹਿਵੈ ਘਰੁ ਛਾਇਆ ॥
कवन मुखि चंदु हिवै घरु छाइआ ॥
Kavan mukʰ chanḋ hivæ gʰar chʰaa▫i▫aa.
The moon of the mind is cool and dark; how is it enlightened?
|
ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ਤਪਾਇਆ ॥
कवन मुखि सूरजु तपै तपाइआ ॥
Kavan mukʰ sooraj ṫapæ ṫapaa▫i▫aa.
How does the sun blaze so brilliantly?
|
ਕਵਨ ਮੁਖਿ ਕਾਲੁ ਜੋਹਤ ਨਿਤ ਰਹੈ ॥
कवन मुखि कालु जोहत नित रहै ॥
Kavan mukʰ kaal johaṫ niṫ rahæ.
How can the constant watchful gaze of Death be turned away?
|
ਕਵਨ ਬੁਧਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਤਿ ਰਹੈ ॥
कवन बुधि गुरमुखि पति रहै ॥
Kavan buḋʰ gurmukʰ paṫ rahæ.
By what understanding is the honor of the Gurmukh preserved?
|
ਕਵਨੁ ਜੋਧੁ ਜੋ ਕਾਲੁ ਸੰਘਾਰੈ ॥
कवनु जोधु जो कालु संघारै ॥
Kavan joḋʰ jo kaal sangʰaaræ.
Who is the warrior, who conquers Death?
|
ਬੋਲੈ ਬਾਣੀ ਨਾਨਕੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥੪੮॥
बोलै बाणी नानकु बीचारै ॥४८॥
Bolæ baṇee Naanak beechaaræ. ||48||
Give us your thoughtful reply, O Nanak. ||48||
|
ਸਬਦੁ ਭਾਖਤ ਸਸਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰਾ ॥
सबदु भाखत ससि जोति अपारा ॥
Sabaḋ bʰaakʰaṫ sas joṫ apaaraa.
Giving voice to the Shabad, the moon of the mind is illuminated with infinity.
|
ਸਸਿ ਘਰਿ ਸੂਰੁ ਵਸੈ ਮਿਟੈ ਅੰਧਿਆਰਾ ॥
ससि घरि सूरु वसै मिटै अंधिआरा ॥
Sas gʰar soor vasæ mitæ anḋʰi▫aaraa.
When the sun dwells in the house of the moon, the darkness is dispelled.
|
ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਸਮ ਕਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥
सुखु दुखु सम करि नामु अधारा ॥
Sukʰ ḋukʰ sam kar naam aḋʰaaraa.
Pleasure and pain are just the same, when one takes the Support of the Naam, the Name of the Lord.
|
ਆਪੇ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਣਹਾਰਾ ॥
आपे पारि उतारणहारा ॥
Aapé paar uṫaaraṇhaaraa.
He Himself saves, and carries us across.
|
ਗੁਰ ਪਰਚੈ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥
गुर परचै मनु साचि समाइ ॥
Gur parchæ man saach samaa▫é.
With faith in the Guru, the mind merges in Truth,
|
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੪੯॥
प्रणवति नानकु कालु न खाइ ॥४९॥
Paraṇvaṫ Naanak kaal na kʰaa▫é. ||49||
and then, prays Nanak, one is not consumed by Death. ||49||
|
ਨਾਮ ਤਤੁ ਸਭ ਹੀ ਸਿਰਿ ਜਾਪੈ ॥
नाम ततु सभ ही सिरि जापै ॥
Naam ṫaṫ sabʰ hee sir jaapæ.
The essence of the Naam, the Name of the Lord, is known to be the most exalted and excellent of all.
|
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਪੈ ॥
बिनु नावै दुखु कालु संतापै ॥
Bin naavæ ḋukʰ kaal sanṫaapæ.
Without the Name, one is afflicted by pain and death.
|
ਤਤੋ ਤਤੁ ਮਿਲੈ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥
ततो ततु मिलै मनु मानै ॥
Ṫaṫo ṫaṫ milæ man maanæ.
When one’s essence merges into the essence, the mind is satisfied and fulfilled.
|
ਦੂਜਾ ਜਾਇ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਨੈ ॥
दूजा जाइ इकतु घरि आनै ॥
Ḋoojaa jaa▫é ikaṫ gʰar aanæ.
Duality is gone, and one enters into the home of the One Lord.
|
ਬੋਲੈ ਪਵਨਾ ਗਗਨੁ ਗਰਜੈ ॥
बोलै पवना गगनु गरजै ॥
Bolæ pavnaa gagan garjæ.
The breath blows across the sky of the Tenth Gate and vibrates.
|
ਨਾਨਕ ਨਿਹਚਲੁ ਮਿਲਣੁ ਸਹਜੈ ॥੫੦॥
नानक निहचलु मिलणु सहजै ॥५०॥
Naanak nihchal milaṇ sahjæ. ||50||
O Nanak! The mortal then intuitively meets the eternal, unchanging Lord. ||50||
|
ਅੰਤਰਿ ਸੁੰਨੰ ਬਾਹਰਿ ਸੁੰਨੰ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੁੰਨ ਮਸੁੰਨੰ ॥
अंतरि सुंनं बाहरि सुंनं त्रिभवण सुंन मसुंनं ॥
Anṫar sunaⁿ baahar sunaⁿ ṫaribʰavaṇ sunn masuⁿnaⁿ.
The absolute Lord is deep within; the absolute Lord is outside us as well. The absolute Lord totally fills the three worlds.
|
ਚਉਥੇ ਸੁੰਨੈ ਜੋ ਨਰੁ ਜਾਣੈ ਤਾ ਕਉ ਪਾਪੁ ਨ ਪੁੰਨੰ ॥
चउथे सुंनै जो नरु जाणै ता कउ पापु न पुंनं ॥
Cha▫uṫʰé sunnæ jo nar jaaṇæ ṫaa ka▫o paap na puⁿnaⁿ.
One who knows the Lord in the fourth state, is not subject to virtue or vice.
|
ਘਟਿ ਘਟਿ ਸੁੰਨ ਕਾ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥
घटि घटि सुंन का जाणै भेउ ॥
Gʰat gʰat sunn kaa jaaṇæ bʰé▫o.
One who knows the mystery of God the Absolute, who pervades each and every heart,
|
ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨ ਦੇਉ ॥
आदि पुरखु निरंजन देउ ॥
Aaḋ purakʰ niranjan ḋé▫o.
knows the Primal Being, the Immaculate Divine Lord.
|
ਜੋ ਜਨੁ ਨਾਮ ਨਿਰੰਜਨ ਰਾਤਾ ॥
जो जनु नाम निरंजन राता ॥
Jo jan naam niranjan raaṫaa.
That humble being who is imbued with the Immaculate Naam,
|
ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤਾ ॥੫੧॥
नानक सोई पुरखु बिधाता ॥५१॥
Naanak so▫ee purakʰ biḋʰaaṫaa. ||51||
O Nanak! Is himself the Primal Lord, the Architect of Destiny. ||51||
|
ਸੁੰਨੋ ਸੁੰਨੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥
सुंनो सुंनु कहै सभु कोई ॥
Sunno sunn kahæ sabʰ ko▫ee.
Everyone speaks of the Absolute Lord, the unmanifest void.
|
ਅਨਹਤ ਸੁੰਨੁ ਕਹਾ ਤੇ ਹੋਈ ॥
अनहत सुंनु कहा ते होई ॥
Anhaṫ sunn kahaa ṫé ho▫ee.
How can one find this absolute void?
|
ਅਨਹਤ ਸੁੰਨਿ ਰਤੇ ਸੇ ਕੈਸੇ ॥
अनहत सुंनि रते से कैसे ॥
Anhaṫ sunn raṫé sé kæsé.
Who are they, who are attuned to this absolute void?
|
ਜਿਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਤਿਸ ਹੀ ਜੈਸੇ ॥
जिस ते उपजे तिस ही जैसे ॥
Jis ṫé upjé ṫis hee jæsé.
They are like the Lord, from whom they originated.
|
ਓਇ ਜਨਮਿ ਨ ਮਰਹਿ ਨ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
ओइ जनमि न मरहि न आवहि जाहि ॥
O▫é janam na marėh na aavahi jaahi.
They are not born, they do not die; they do not come and go.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨੁ ਸਮਝਾਹਿ ॥੫੨॥
नानक गुरमुखि मनु समझाहि ॥५२॥
Naanak gurmukʰ man samjʰaahi. ||52||
O Nanak! The Gurmukhs instruct their minds. ||52||
|
ਨਉ ਸਰ ਸੁਭਰ ਦਸਵੈ ਪੂਰੇ ॥
नउ सर सुभर दसवै पूरे ॥
Na▫o sar subʰar ḋasvæ pooré.
By practicing control over the nine gates, one attains perfect control over the Tenth Gate.
|
ਤਹ ਅਨਹਤ ਸੁੰਨ ਵਜਾਵਹਿ ਤੂਰੇ ॥
तह अनहत सुंन वजावहि तूरे ॥
Ṫah anhaṫ sunn vajaavah ṫooré.
There, the unstruck sound current of the absolute Lord vibrates and resounds.
|
ਸਾਚੈ ਰਾਚੇ ਦੇਖਿ ਹਜੂਰੇ ॥
साचै राचे देखि हजूरे ॥
Saachæ raaché ḋékʰ hajooré.
Behold the True Lord ever-present, and merge with Him.
|
ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਾਚੁ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥
घटि घटि साचु रहिआ भरपूरे ॥
Gʰat gʰat saach rahi▫aa bʰarpooré.
The True Lord is pervading and permeating each and every heart.
|
