ਹਰਿ ਮੰਗਲ ਰਸਿ ਰਸਨ ਰਸਾਏ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਗਾਸਾ ॥੨॥
हरि मंगल रसि रसन रसाए नानक नामु प्रगासा ॥२॥
Har mangal ras rasan rasaa▫é Naanak naam pargaasaa. ||2||
My tongue tastes the taste of the Lord’s joyous song; O Nanak! The Naam shines forth brightly. ||2||
|
ਅੰਤਰਿ ਰਤਨੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥
अंतरि रतनु बीचारे ॥
Anṫar raṫan beechaaré.
One who, deep within, contemplates the jewel of the Naam,
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰੇ ॥
गुरमुखि नामु पिआरे ॥
Gurmukʰ naam pi▫aaré.
that Gurmukh loves the Name of the Lord.
|
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰੇ ਸਬਦਿ ਨਿਸਤਾਰੇ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰੁ ਗਵਾਇਆ ॥
हरि नामु पिआरे सबदि निसतारे अगिआनु अधेरु गवाइआ ॥
Har naam pi▫aaré sabaḋ nisṫaaré agi▫aan aḋʰér gavaa▫i▫aa.
Those who love the Lord’s Name are emancipated through the Word of the Shabad. The darkness of ignorance is dispelled.
|
ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਚੰਡੁ ਬਲਿਆ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਘਰ ਮੰਦਰ ਸੋਹਾਇਆ ॥
गिआनु प्रचंडु बलिआ घटि चानणु घर मंदर सोहाइआ ॥
Gi▫aan parchand bali▫aa gʰat chaanaṇ gʰar manḋar sohaa▫i▫aa.
Spiritual wisdom burns brilliantly, illuminating the heart; their homes and temples are embellished and blessed.
|
ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪਿ ਸੀਗਾਰ ਬਣਾਏ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਭਾਇਆ ॥
तनु मनु अरपि सीगार बणाए हरि प्रभ साचे भाइआ ॥
Ṫan man arap seegaar baṇaa▫é har parabʰ saaché bʰaa▫i▫aa.
I have made my body and mind into adornments, and dedicated them to the True Lord God, pleasing Him.
|
ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਕਹੈ ਸੋਈ ਪਰੁ ਕੀਜੈ ਨਾਨਕ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥
जो प्रभु कहै सोई परु कीजै नानक अंकि समाइआ ॥३॥
Jo parabʰ kahæ so▫ee par keejæ Naanak ank samaa▫i▫aa. ||3||
Whatever God says, I gladly do. O Nanak! I have merged into the fiber of His Being. ||3||
|
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭਿ ਕਾਜੁ ਰਚਾਇਆ ॥
हरि प्रभि काजु रचाइआ ॥
Har parabʰ kaaj rachaa▫i▫aa.
The Lord God has arranged the marriage ceremony;
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੀਆਹਣਿ ਆਇਆ ॥
गुरमुखि वीआहणि आइआ ॥
Gurmukʰ vee▫aahaṇ aa▫i▫aa.
He has come to marry the Gurmukh.
|
ਵੀਆਹਣਿ ਆਇਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਸਾ ਧਨ ਕੰਤ ਪਿਆਰੀ ॥
वीआहणि आइआ गुरमुखि हरि पाइआ सा धन कंत पिआरी ॥
vee▫aahaṇ aa▫i▫aa gurmukʰ har paa▫i▫aa saa ḋʰan kanṫ pi▫aaree.
He has come to marry the Gurmukh, who has found the Lord. That bride is very dear to her Lord.
|
ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਿ ਸਵਾਰੀ ॥
संत जना मिलि मंगल गाए हरि जीउ आपि सवारी ॥
Sanṫ janaa mil mangal gaa▫é har jee▫o aap savaaree.
The humble Saints join together and sing the songs of joy; the Dear Lord Himself has adorned the soul-bride.
|
ਸੁਰਿ ਨਰ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਮਿਲਿ ਆਏ ਅਪੂਰਬ ਜੰਞ ਬਣਾਈ ॥
सुरि नर गण गंधरब मिलि आए अपूरब जंञ बणाई ॥
Sur nar gaṇ ganḋʰarab mil aa▫é apoorab jañ baṇaa▫ee.
The angels and mortal beings, the heavenly heralds and celestial singers, have come together and formed a wondrous wedding party.
|
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਇਆ ਮੈ ਸਾਚਾ ਨਾ ਕਦੇ ਮਰੈ ਨ ਜਾਈ ॥੪॥੧॥੩॥
नानक प्रभु पाइआ मै साचा ना कदे मरै न जाई ॥४॥१॥३॥
Naanak parabʰ paa▫i▫aa mæ saachaa naa kaḋé maræ na jaa▫ee. ||4||1||3||
O Nanak! I have found my True Lord God, who never dies, and is not born. ||4||1||3||
|
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੩
रागु सूही छंत महला ४ घरु ३
Raag soohee chʰanṫ mėhlaa 4 gʰar 3
Raag Soohee, Chhant, Fourth Mehl, Third House:
|
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.
One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
|
ਆਵਹੋ ਸੰਤ ਜਨਹੁ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਗੋਵਿੰਦ ਕੇਰੇ ਰਾਮ ॥
आवहो संत जनहु गुण गावह गोविंद केरे राम ॥
Aavho sanṫ janhu guṇ gaavah govinḋ kéré raam.
Come, humble Saints, and sing the Glorious Praises of the Lord of the Universe.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੀਐ ਘਰਿ ਵਾਜਹਿ ਸਬਦ ਘਨੇਰੇ ਰਾਮ ॥
गुरमुखि मिलि रहीऐ घरि वाजहि सबद घनेरे राम ॥
Gurmukʰ mil rahee▫æ gʰar vaajėh sabaḋ gʰanéré raam.
Let us gather together as Gurmukh; within the home of our own heart, the Shabad vibrates and resonates.
|
ਸਬਦ ਘਨੇਰੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੇ ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭ ਥਾਈ ॥
सबद घनेरे हरि प्रभ तेरे तू करता सभ थाई ॥
Sabaḋ gʰanéré har parabʰ ṫéré ṫoo karṫaa sabʰ ṫʰaa▫ee.
The many melodies of the Shabad are Yours, O Lord God; O Creator Lord, You are everywhere.
|
ਅਹਿਨਿਸਿ ਜਪੀ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਚ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
अहिनिसि जपी सदा सालाही साच सबदि लिव लाई ॥
Ahinis japee saḋaa saalaahee saach sabaḋ liv laa▫ee.
Day and night, I chant His Praises forever, lovingly focusing on the True Word of the Shabad.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਜਿ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਿਦ ਪੂਜਾ ॥
अनदिनु सहजि रहै रंगि राता राम नामु रिद पूजा ॥
An▫ḋin sahj rahæ rang raaṫaa raam naam riḋ poojaa.
Night and day, I remain intuitively attuned to the Lord’s Love; in my heart, I worship the Lord’s Name.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਦੂਜਾ ॥੧॥
नानक गुरमुखि एकु पछाणै अवरु न जाणै दूजा ॥१॥
Naanak gurmukʰ ék pachʰaaṇæ avar na jaaṇæ ḋoojaa. ||1||
O Nanak! As Gurmukh, I have realized the One Lord; I do not know any other. ||1||
|
ਸਭ ਮਹਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਰਾਮ ॥
सभ महि रवि रहिआ सो प्रभु अंतरजामी राम ॥
Sabʰ mėh rav rahi▫aa so parabʰ anṫarjaamee raam.
He is contained amongst all; He is God, the Inner-knower, the Searcher of hearts.
|
ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਰਵੈ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਰਾਮ ॥
गुर सबदि रवै रवि रहिआ सो प्रभु मेरा सुआमी राम ॥
Gur sabaḋ ravæ rav rahi▫aa so parabʰ méraa su▫aamee raam.
One who meditates and dwells upon God, through the Word of the Guru’s Shabad, knows that God, my Lord and Master, is pervading everywhere.
|
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਵਿਆ ਸੋਈ ॥
प्रभु मेरा सुआमी अंतरजामी घटि घटि रविआ सोई ॥
Parabʰ méraa su▫aamee anṫarjaamee gʰat gʰat ravi▫aa so▫ee.
God, my Lord and Master, is the Inner-knower, the Searcher of hearts; He pervades and permeates each and every heart.
|
ਗੁਰਮਤਿ ਸਚੁ ਪਾਈਐ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈਐ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
गुरमति सचु पाईऐ सहजि समाईऐ तिसु बिनु अवरु न कोई ॥
Gurmaṫ sach paa▫ee▫æ sahj samaa▫ee▫æ ṫis bin avar na ko▫ee.
Through the Guru’s Teachings, Truth is obtained, and then, one merges in celestial bliss. there is none other than Him.
|
ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਏ ॥
सहजे गुण गावा जे प्रभ भावा आपे लए मिलाए ॥
Sėhjé guṇ gaavaa jé parabʰ bʰaavaa aapé la▫é milaa▫é.
I sing His Praises with intuitive ease. If it pleases God, He shall unite me with Himself.
|
ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਬਦੇ ਜਾਪੈ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ॥੨॥
नानक सो प्रभु सबदे जापै अहिनिसि नामु धिआए ॥२॥
Naanak so parabʰ sabḋé jaapæ ahinis naam ḋʰi▫aa▫é. ||2||
O Nanak! Through the Shabad, God is known; meditate on the Naam, day and night. ||2||
|
ਇਹੁ ਜਗੋ ਦੁਤਰੁ ਮਨਮੁਖੁ ਪਾਰਿ ਨ ਪਾਈ ਰਾਮ ॥
इहु जगो दुतरु मनमुखु पारि न पाई राम ॥
Ih jago ḋuṫar manmukʰ paar na paa▫ee raam.
This world is treacherous and impassable; the self-willed Manmukh cannot cross over.
|
ਅੰਤਰੇ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਚਤੁਰਾਈ ਰਾਮ ॥
अंतरे हउमै ममता कामु क्रोधु चतुराई राम ॥
Anṫré ha▫umæ mamṫaa kaam kroḋʰ chaṫuraa▫ee raam.
Within him is egotism, self-conceit, sexual desire, anger and cleverness.
|
ਅੰਤਰਿ ਚਤੁਰਾਈ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
अंतरि चतुराई थाइ न पाई बिरथा जनमु गवाइआ ॥
Anṫar chaṫuraa▫ee ṫʰaa▫é na paa▫ee birṫʰaa janam gavaa▫i▫aa.
Within him is cleverness; he is not approved, and his life is uselessly wasted and lost.
|
ਜਮ ਮਗਿ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ਚੋਟਾ ਖਾਵੈ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇਆ ॥
जम मगि दुखु पावै चोटा खावै अंति गइआ पछुताइआ ॥
Jam mag ḋukʰ paavæ chotaa kʰaavæ anṫ ga▫i▫aa pachʰuṫaa▫i▫aa.
On the Path of Death, he suffers in pain, and must endure abuse; in the end, he departs regretfully.
|
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਬੇਲੀ ਨਾਹੀ ਪੁਤੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸੁਤੁ ਭਾਈ ॥
बिनु नावै को बेली नाही पुतु कुट्मबु सुतु भाई ॥
Bin naavæ ko bélee naahee puṫ kutamb suṫ bʰaa▫ee.
Without the Name, he has no friends, no children, family or relatives.
|
ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਾਰਾ ਆਗੈ ਸਾਥਿ ਨ ਜਾਈ ॥੩॥
नानक माइआ मोहु पसारा आगै साथि न जाई ॥३॥
Naanak maa▫i▫aa moh pasaaraa aagæ saaṫʰ na jaa▫ee. ||3||
O Nanak! The wealth of Maya, attachment and ostentatious shows - none of them shall go along with him to the world hereafter. ||3||
|
ਹਉ ਪੂਛਉ ਅਪਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਦੁਤਰੁ ਤਰੀਐ ਰਾਮ ॥
हउ पूछउ अपना सतिगुरु दाता किन बिधि दुतरु तरीऐ राम ॥
Ha▫o poochʰa▫o apnaa saṫgur ḋaaṫaa kin biḋʰ ḋuṫar ṫaree▫æ raam.
I ask my True Guru, the Giver, how to cross over the treacherous and difficult world-ocean.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ਚਲਹੁ ਜੀਵਤਿਆ ਇਵ ਮਰੀਐ ਰਾਮ ॥
सतिगुर भाइ चलहु जीवतिआ इव मरीऐ राम ॥
Saṫgur bʰaa▫é chalhu jeevṫi▫aa iv maree▫æ raam.
Walk in harmony with the True Guru’s Will, and remain dead while still alive.
|
ਜੀਵਤਿਆ ਮਰੀਐ ਭਉਜਲੁ ਤਰੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ॥
जीवतिआ मरीऐ भउजलु तरीऐ गुरमुखि नामि समावै ॥
Jeevṫi▫aa maree▫æ bʰa▫ojal ṫaree▫æ gurmukʰ naam samaavæ.
Remaining dead while still alive, cross over the terrifying world-ocean; as Gurmukh, merge in the Naam.
|
