ਗਾਵੈ ਗਾਵਣਹਾਰੁ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਵਣੋ ॥
गावै गावणहारु सबदि सुहावणो ॥
Gaavæ gaavaṇhaar sabaḋ suhaavaṇo.
The singer who sings the Lord’s Praises is adorned with the Word of the Shabad.
|
ਸਾਲਾਹਿ ਸਾਚੇ ਮੰਨਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਦਇਆ ਮਤੇ ॥
सालाहि साचे मंनि सतिगुरु पुंन दान दइआ मते ॥
Saalaahi saaché man saṫgur punn ḋaan ḋa▫i▫aa maṫé.
Worship the True Lord, and believe in the True Guru; this brings the merit of making donations to charity, kindness and compassion.
|
ਪਿਰ ਸੰਗਿ ਭਾਵੈ ਸਹਜਿ ਨਾਵੈ ਬੇਣੀ ਤ ਸੰਗਮੁ ਸਤ ਸਤੇ ॥
पिर संगि भावै सहजि नावै बेणी त संगमु सत सते ॥
Pir sang bʰaavæ sahj naavæ béṇee ṫa sangam saṫ saṫé.
The soul-bride who loves to be with her Husband Lord bathes at the Triveni, the sacred place where the Ganges, Jamuna and Saraswaati Rivers converge, the Truest of the True.
|
ਆਰਾਧਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ਸਾਚਾ ਨਿਤ ਦੇਇ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
आराधि एकंकारु साचा नित देइ चड़ै सवाइआ ॥
Aaraaḋʰ ékankaar saachaa niṫ ḋé▫é chaṛæ savaa▫i▫aa.
Worship and adore the One Creator, the True Lord, who constantly gives, whose gifts continually increase.
|
ਗਤਿ ਸੰਗਿ ਮੀਤਾ ਸੰਤਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਨਦਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੩॥
गति संगि मीता संतसंगति करि नदरि मेलि मिलाइआ ॥३॥
Gaṫ sang meeṫaa sanṫsangaṫ kar naḋar mél milaa▫i▫aa. ||3||
Salvation is attained by associating with the Society of the Saints, O friend; granting His Grace, God unites us in His Union. ||3||
|
ਕਹਣੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ਕੇਵਡੁ ਆਖੀਐ ॥
कहणु कहै सभु कोइ केवडु आखीऐ ॥
Kahaṇ kahæ sabʰ ko▫é kévad aakʰee▫æ.
Everyone speaks and talks; how great should I say He is?
|
ਹਉ ਮੂਰਖੁ ਨੀਚੁ ਅਜਾਣੁ ਸਮਝਾ ਸਾਖੀਐ ॥
हउ मूरखु नीचु अजाणु समझा साखीऐ ॥
Ha▫o moorakʰ neech ajaaṇ samjʰaa saakʰee▫æ.
I am foolish, lowly and ignorant; it is only through the Guru’s Teachings that I understand.
|
ਸਚੁ ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਭਾਖੀ ਤਿਤੁ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਮੇਰਾ ॥
सचु गुर की साखी अमृत भाखी तितु मनु मानिआ मेरा ॥
Sach gur kee saakʰee amriṫ bʰaakʰee ṫiṫ man maani▫aa méraa.
True are the Teachings of the Guru. His Words are Ambrosial Nectar; my mind is pleased and appeased by them.
|
ਕੂਚੁ ਕਰਹਿ ਆਵਹਿ ਬਿਖੁ ਲਾਦੇ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਗੁਰੁ ਮੇਰਾ ॥
कूचु करहि आवहि बिखु लादे सबदि सचै गुरु मेरा ॥
Kooch karahi aavahi bikʰ laaḋé sabaḋ sachæ gur méraa.
Loaded down with corruption and sin, people depart, and then come back again; the True Shabad is found through my Guru.
|
ਆਖਣਿ ਤੋਟਿ ਨ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੀ ਭਰਿਪੁਰਿ ਰਹਿਆ ਸੋਈ ॥
आखणि तोटि न भगति भंडारी भरिपुरि रहिआ सोई ॥
Aakʰaṇ ṫot na bʰagaṫ bʰandaaree bʰaripur rahi▫aa so▫ee.
There is no end to the treasure of devotion; the Lord is pervading everywhere.
|
ਨਾਨਕ ਸਾਚੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਮਨੁ ਮਾਂਜੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥੪॥੧॥
नानक साचु कहै बेनंती मनु मांजै सचु सोई ॥४॥१॥
Naanak saach kahæ bénanṫee man maaⁿjæ sach so▫ee. ||4||1||
Nanak utters this true prayer; one who purifies his mind is True. ||4||1||
|
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
धनासरी महला १ ॥
Ḋʰanaasree mėhlaa 1.
Dhanaasaree, First Mehl:
|
ਜੀਵਾ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਹੈ ਜੀਉ ॥
जीवा तेरै नाइ मनि आनंदु है जीउ ॥
Jeevaa ṫéræ naa▫é man aananḋ hæ jee▫o.
I live by Your Name; my mind is in ecstasy, Lord.
|
ਸਾਚੋ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦੁ ਹੈ ਜੀਉ ॥
साचो साचा नाउ गुण गोविंदु है जीउ ॥
Saacho saachaa naa▫o guṇ govinḋ hæ jee▫o.
True is the Name of the True Lord. Glorious are the Praises of the Lord of the Universe.
|
ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਅਪਾਰਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਗੋਈ ॥
गुर गिआनु अपारा सिरजणहारा जिनि सिरजी तिनि गोई ॥
Gur gi▫aan apaaraa sirjaṇhaaraa jin sirjee ṫin go▫ee.
Infinite is the spiritual wisdom imparted by the Guru. The Creator Lord who created, shall also destroy.
|
ਪਰਵਾਣਾ ਆਇਆ ਹੁਕਮਿ ਪਠਾਇਆ ਫੇਰਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥
परवाणा आइआ हुकमि पठाइआ फेरि न सकै कोई ॥
Parvaaṇaa aa▫i▫aa hukam patʰaa▫i▫aa fér na sakæ ko▫ee.
The call of death is sent out by the Lord’s Command; no one can challenge it.
|
ਆਪੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲੇਖੈ ਆਪੇ ਸੁਰਤਿ ਬੁਝਾਈ ॥
आपे करि वेखै सिरि सिरि लेखै आपे सुरति बुझाई ॥
Aapé kar vékʰæ sir sir lékʰæ aapé suraṫ bujʰaa▫ee.
He Himself creates, and watches; His written command is above each and every head. He Himself imparts understanding and awareness.
|
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਜੀਵਾ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥੧॥
नानक साहिबु अगम अगोचरु जीवा सची नाई ॥१॥
Naanak saahib agam agochar jeevaa sachee naa▫ee. ||1||
O Nanak! The Lord Master is inaccessible and unfathomable; I live by His True Name. ||1||
|
ਤੁਮ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਆਇਆ ਜਾਇਸੀ ਜੀਉ ॥
तुम सरि अवरु न कोइ आइआ जाइसी जीउ ॥
Ṫum sar avar na ko▫é aa▫i▫aa jaa▫isee jee▫o.
No one can compare to You, Lord; all come and go.
|
ਹੁਕਮੀ ਹੋਇ ਨਿਬੇੜੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਸੀ ਜੀਉ ॥
हुकमी होइ निबेड़ु भरमु चुकाइसी जीउ ॥
Hukmee ho▫é nibéṛ bʰaram chukaa▫isee jee▫o.
By Your Command, the account is settled, and doubt is dispelled.
|
ਗੁਰੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ਅਕਥੁ ਕਹਾਏ ਸਚ ਮਹਿ ਸਾਚੁ ਸਮਾਣਾ ॥
गुरु भरमु चुकाए अकथु कहाए सच महि साचु समाणा ॥
Gur bʰaram chukaa▫é akaṫʰ kahaa▫é sach mėh saach samaaṇaa.
The Guru dispels doubt, and makes us speak the Unspoken Speech; the true ones are absorbed into Truth.
|
ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਆਪਿ ਸਮਾਏ ਹੁਕਮੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਾ ॥
आपि उपाए आपि समाए हुकमी हुकमु पछाणा ॥
Aap upaa▫é aap samaa▫é hukmee hukam pachʰaaṇaa.
He Himself creates, and He Himself destroys; I accept the Command of the Commander Lord.
|
ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ਤੂ ਮਨਿ ਅੰਤਿ ਸਖਾਈ ॥
सची वडिआई गुर ते पाई तू मनि अंति सखाई ॥
Sachee vadi▫aa▫ee gur ṫé paa▫ee ṫoo man anṫ sakʰaa▫ee.
True greatness comes from the Guru; You alone are the mind’s companion in the end.
|
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਨਾਮਿ ਤੇਰੈ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥
नानक साहिबु अवरु न दूजा नामि तेरै वडिआई ॥२॥
Naanak saahib avar na ḋoojaa naam ṫéræ vadi▫aa▫ee. ||2||
O Nanak! There is no other than the Lord and Master; greatness comes from Your Name. ||2||
|
ਤੂ ਸਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ਅਲਖ ਸਿਰੰਦਿਆ ਜੀਉ ॥
तू सचा सिरजणहारु अलख सिरंदिआ जीउ ॥
Ṫoo sachaa sirjaṇhaar alakʰ siranḋi▫aa jee▫o.
You are the True Creator Lord, the unknowable Maker.
|
ਏਕੁ ਸਾਹਿਬੁ ਦੁਇ ਰਾਹ ਵਾਦ ਵਧੰਦਿਆ ਜੀਉ ॥
एकु साहिबु दुइ राह वाद वधंदिआ जीउ ॥
Ék saahib ḋu▫é raah vaaḋ vaḋʰanḋi▫aa jee▫o.
There is only the One Lord and Master, but there are two paths, by which conflict increases.
|
ਦੁਇ ਰਾਹ ਚਲਾਏ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਏ ਜਨਮਿ ਮੁਆ ਸੰਸਾਰਾ ॥
दुइ राह चलाए हुकमि सबाए जनमि मुआ संसारा ॥
Ḋu▫é raah chalaa▫é hukam sabaa▫é janam mu▫aa sansaaraa.
All follow these two paths, by the Hukam of the Lord’s Command; the world is born, only to die.
|
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਾਹੀ ਕੋ ਬੇਲੀ ਬਿਖੁ ਲਾਦੀ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ॥
नाम बिना नाही को बेली बिखु लादी सिरि भारा ॥
Naam binaa naahee ko bélee bikʰ laaḋee sir bʰaaraa.
Without the Naam, the Name of the Lord, the mortal has no friend at all; he carries loads of sin on his head.
|
ਹੁਕਮੀ ਆਇਆ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥
हुकमी आइआ हुकमु न बूझै हुकमि सवारणहारा ॥
Hukmee aa▫i▫aa hukam na boojʰæ hukam savaaraṇhaaraa.
By the Hukam of the Lord’s Command, he comes, but he does not understand this Hukam; the Lord’s Hukam is the Embellisher.
|
ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥੩॥
नानक साहिबु सबदि सिञापै साचा सिरजणहारा ॥३॥
Naanak saahib sabaḋ siñaapæ saachaa sirjaṇhaaraa. ||3||
O Nanak! Through the Shabad, the Word of the Lord and Master, the True Creator Lord is realized. ||3||
|
ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਵਾਰਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ਜੀਉ ॥
भगत सोहहि दरवारि सबदि सुहाइआ जीउ ॥
Bʰagaṫ sohėh ḋarvaar sabaḋ suhaa▫i▫aa jee▫o.
Your devotees look beautiful in Your Court, embellished with the Shabad.
|
ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣਿ ਰਸਨ ਰਸਾਇਆ ਜੀਉ ॥
बोलहि अमृत बाणि रसन रसाइआ जीउ ॥
Bolėh amriṫ baaṇ rasan rasaa▫i▫aa jee▫o.
They chant the Ambrosial Word of His Bani, savoring it with their tongues.
|
ਰਸਨ ਰਸਾਏ ਨਾਮਿ ਤਿਸਾਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਿਕਾਣੇ ॥
रसन रसाए नामि तिसाए गुर कै सबदि विकाणे ॥
Rasan rasaa▫é naam ṫisaa▫é gur kæ sabaḋ vikaaṇé.
Savoring it with their tongues, they thirst for the Naam; they are a sacrifice to the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਏ ਜਾ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ॥
पारसि परसिऐ पारसु होए जा तेरै मनि भाणे ॥
Paaras parsi▫æ paaras ho▫é jaa ṫéræ man bʰaaṇé.
Touching the philosopher’s stone, they become the philosopher’s stone, which transforms lead into gold; O Lord, they become pleasing to your mind.
|
ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਵਿਰਲਾ ਗਿਆਨ ਵੀਚਾਰੀ ॥
अमरा पदु पाइआ आपु गवाइआ विरला गिआन वीचारी ॥
Amraa paḋ paa▫i▫aa aap gavaa▫i▫aa virlaa gi▫aan veechaaree.
They attain the immortal status and eradicate their self-conceit; how rare is that person, who contemplates spiritual wisdom.
|
ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਸੋਹਨਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ॥੪॥
नानक भगत सोहनि दरि साचै साचे के वापारी ॥४॥
Naanak bʰagaṫ sohan ḋar saachæ saaché ké vaapaaree. ||4||
O Nanak! The devotees look beautiful in the Court of the True Lord; they are dealers in the Truth. ||4||
|
ਭੂਖ ਪਿਆਸੋ ਆਥਿ ਕਿਉ ਦਰਿ ਜਾਇਸਾ ਜੀਉ ॥
भूख पिआसो आथि किउ दरि जाइसा जीउ ॥
Bʰookʰ pi▫aaso aaṫʰ ki▫o ḋar jaa▫isaa jee▫o.
I am hungry and thirsty for wealth; how will I be able to go to the Lord’s Court?
|
