ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
5th Guru.
|
ਘਟਿ ਵਸਹਿ ਚਰਣਾਰਬਿੰਦ ਰਸਨਾ ਜਪੈ ਗੁਪਾਲ ॥
घटि वसहि चरणारबिंद रसना जपै गुपाल ॥
Gʰat vasėh charṇaarbinḋ rasnaa japæ gupaal.
Enshrine within thy mind the Lord’s lotus feet and with thy tongue repeat the Lord’s Name.
|
ਨਾਨਕ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਮਰੀਐ ਤਿਸੁ ਦੇਹੀ ਕਉ ਪਾਲਿ ॥੨॥
नानक सो प्रभु सिमरीऐ तिसु देही कउ पालि ॥२॥
Naanak so parabʰ simree▫æ ṫis ḋéhee ka▫o paal. ||2||
Contemplate over that Lord, O Nanak! And nurture this body of thine.
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauri.
|
ਆਪੇ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਕਰੇ ਇਸਨਾਨੁ ॥
आपे अठसठि तीरथ करता आपि करे इसनानु ॥
Aapé atʰsatʰ ṫiraṫʰ karṫaa aap karé isnaan.
The Creator Himself is the sixty eight holy places and Himself takes bath therein.
|
ਆਪੇ ਸੰਜਮਿ ਵਰਤੈ ਸ੍ਵਾਮੀ ਆਪਿ ਜਪਾਇਹਿ ਨਾਮੁ ॥
आपे संजमि वरतै स्वामी आपि जपाइहि नामु ॥
Aapé sanjam varṫæ savaamee aap japaa▫ihi naam.
Himself the Lord practises abstinence and Himself makes men repeat His Name.
|
ਆਪਿ ਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਭਉ ਖੰਡਨੁ ਆਪਿ ਕਰੈ ਸਭੁ ਦਾਨੁ ॥
आपि दइआलु होइ भउ खंडनु आपि करै सभु दानु ॥
Aap ḋa▫i▫aal ho▫é bʰa▫o kʰandan aap karæ sabʰ ḋaan.
The Destroyer of fear Himself becomes merciful and Himself He gives alms to all.
|
ਜਿਸ ਨੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋ ਸਦ ਹੀ ਦਰਗਹਿ ਪਾਏ ਮਾਨੁ ॥
जिस नो गुरमुखि आपि बुझाए सो सद ही दरगहि पाए मानु ॥
Jis no gurmukʰ aap bujʰaa▫é so saḋ hee ḋargahi paa▫é maan.
He, whom he Himself enlightens, through the Guru, ever obtains honour in his court.
|
ਜਿਸ ਦੀ ਪੈਜ ਰਖੈ ਹਰਿ ਸੁਆਮੀ ਸੋ ਸਚਾ ਹਰਿ ਜਾਨੁ ॥੧੪॥
जिस दी पैज रखै हरि सुआमी सो सचा हरि जानु ॥१४॥
Jis ḋee pæj rakʰæ har su▫aamee so sachaa har jaan. ||14||
He, whose honour the Lord God preserves, realises the True God.
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Slok 3rd Guru.
|
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਭੇਟੇ ਜਗੁ ਅੰਧੁ ਹੈ ਅੰਧੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
नानक बिनु सतिगुर भेटे जगु अंधु है अंधे करम कमाइ ॥
Naanak bin saṫgur bʰété jag anḋʰ hæ anḋʰé karam kamaa▫é.
Nanak, sans meeting with the True Guru, the world is blind and does blind deeds.
|
ਸਬਦੈ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਨ ਲਾਵਈ ਜਿਤੁ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
सबदै सिउ चितु न लावई जितु सुखु वसै मनि आइ ॥
Sabḋæ si▫o chiṫ na laav▫ee jiṫ sukʰ vasæ man aa▫é.
It fixes not its attention on Guru’s word, whereby peace comes to abide in the mind.
|
ਤਾਮਸਿ ਲਗਾ ਸਦਾ ਫਿਰੈ ਅਹਿਨਿਸਿ ਜਲਤੁ ਬਿਹਾਇ ॥
तामसि लगा सदा फिरै अहिनिसि जलतु बिहाइ ॥
Ṫaamas lagaa saḋaa firæ ahinis jalaṫ bihaa▫é.
Inflicted ever with wrath the world wanders about and burning therein its passes its days and nights.
|
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥
जो तिसु भावै सो थीऐ कहणा किछू न जाइ ॥१॥
Jo ṫis bʰaavæ so ṫʰee▫æ kahṇaa kichʰoo na jaa▫é. ||1||
Whatever pleases Him, that comes to pass. No one has any say, therein.
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
3rd Guru.
|
ਸਤਿਗੁਰੂ ਫੁਰਮਾਇਆ ਕਾਰੀ ਏਹ ਕਰੇਹੁ ॥
सतिगुरू फुरमाइआ कारी एह करेहु ॥
Saṫguroo furmaa▫i▫aa kaaree éh karéhu.
The True Guru has commanded me to do this task.
|
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਹੋਇ ਕੈ ਸਾਹਿਬੁ ਸੰਮਾਲੇਹੁ ॥
गुरू दुआरै होइ कै साहिबु संमालेहु ॥
Guroo ḋu▫aaræ ho▫é kæ saahib sammaaléhu.
Through the Guru, meditate thou on thy Lord.
|
ਸਾਹਿਬੁ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ਹੈ ਭਰਮੈ ਕੇ ਛਉੜ ਕਟਿ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਧਰੇਹੁ ॥
साहिबु सदा हजूरि है भरमै के छउड़ कटि कै अंतरि जोति धरेहु ॥
Saahib saḋaa hajoor hæ bʰarmæ ké chʰa▫uṛ kat kæ anṫar joṫ ḋʰaréhu.
The Lord is ever present. Tearing off the veil of doubt, He shall place His light within thy mind.
|
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਦਾਰੂ ਏਹੁ ਲਾਏਹੁ ॥
हरि का नामु अमृतु है दारू एहु लाएहु ॥
Har kaa naam amriṫ hæ ḋaaroo éhu laa▫éhu.
God’s Name is Nectar. Avail this health promoting elixir.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਚਿਤਿ ਰਖਹੁ ਸੰਜਮੁ ਸਚਾ ਨੇਹੁ ॥
सतिगुर का भाणा चिति रखहु संजमु सचा नेहु ॥
Saṫgur kaa bʰaaṇaa chiṫ rakʰahu sanjam sachaa néhu.
True Guru’s will, enshrine thou in thy mind and make True Lord’s love thy self-abstinence.
|
ਨਾਨਕ ਐਥੈ ਸੁਖੈ ਅੰਦਰਿ ਰਖਸੀ ਅਗੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਕੇਲ ਕਰੇਹੁ ॥੨॥
नानक ऐथै सुखै अंदरि रखसी अगै हरि सिउ केल करेहु ॥२॥
Naanak æṫʰæ sukʰæ anḋar rakʰsee agæ har si▫o kél karéhu. ||2||
Nanak, here the True Guru shall keep thee in peace and hereafter thou shalt make merry with God.
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauri.
|
ਆਪੇ ਭਾਰ ਅਠਾਰਹ ਬਣਸਪਤਿ ਆਪੇ ਹੀ ਫਲ ਲਾਏ ॥
आपे भार अठारह बणसपति आपे ही फल लाए ॥
Aapé bʰaar atʰaarah baṇaspaṫ aapé hee fal laa▫é.
The Lord Himself is the eighteen loads of vegetation and Himself makes it bear fruits.
|
ਆਪੇ ਮਾਲੀ ਆਪਿ ਸਭੁ ਸਿੰਚੈ ਆਪੇ ਹੀ ਮੁਹਿ ਪਾਏ ॥
आपे माली आपि सभु सिंचै आपे ही मुहि पाए ॥
Aapé maalee aap sabʰ sinchæ aapé hee muhi paa▫é.
Himself is He the gardner Himself irrigates all the plants and Himself puts their fruit in the mouth.
|
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਦਿਵਾਏ ॥
आपे करता आपे भुगता आपे देइ दिवाए ॥
Aapé karṫaa aapé bʰugṫaa aapé ḋé▫é ḋivaa▫é.
Himself is he the Maker and Himself the Enjoyer. He Himself gives and makes others give.
|
ਆਪੇ ਸਾਹਿਬੁ ਆਪੇ ਹੈ ਰਾਖਾ ਆਪੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਏ ॥
आपे साहिबु आपे है राखा आपे रहिआ समाए ॥
Aapé saahib aapé hæ raakʰaa aapé rahi▫aa samaa▫é.
He Himself is the Lord, Himself the Protector and Himself is contained in His creation.
|
ਜਨੁ ਨਾਨਕ ਵਡਿਆਈ ਆਖੈ ਹਰਿ ਕਰਤੇ ਕੀ ਜਿਸ ਨੋ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਏ ॥੧੫॥
जनु नानक वडिआई आखै हरि करते की जिस नो तिलु न तमाए ॥१५॥
Jan Naanak vadi▫aa▫ee aakʰæ har karṫé kee jis no ṫil na ṫamaa▫é. ||15||
Servant Nanak narrates the praise of God, the Creator, who has not even an iota of avarice.
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Slok 3rd Guru.
|
ਮਾਣਸੁ ਭਰਿਆ ਆਣਿਆ ਮਾਣਸੁ ਭਰਿਆ ਆਇ ॥
माणसु भरिआ आणिआ माणसु भरिआ आइ ॥
Maaṇas bʰari▫aa aaṇi▫aa maaṇas bʰari▫aa aa▫é.
One men brings a vessel full of wine, another comes and fills a cup there from.
|
ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਮਤਿ ਦੂਰਿ ਹੋਇ ਬਰਲੁ ਪਵੈ ਵਿਚਿ ਆਇ ॥
जितु पीतै मति दूरि होइ बरलु पवै विचि आइ ॥
Jiṫ peeṫæ maṫ ḋoor ho▫é baral pavæ vich aa▫é.
By drinking which intellect departs, madness, enters the brain,
|
ਆਪਣਾ ਪਰਾਇਆ ਨ ਪਛਾਣਈ ਖਸਮਹੁ ਧਕੇ ਖਾਇ ॥
आपणा पराइआ न पछाणई खसमहु धके खाइ ॥
Aapṇaa paraa▫i▫aa na pachʰaaṇ▫ee kʰasmahu ḋʰaké kʰaa▫é.
man distinguishes not between mine and thine and is buffeted by his Master.
|
ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਖਸਮੁ ਵਿਸਰੈ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
जितु पीतै खसमु विसरै दरगह मिलै सजाइ ॥
Jiṫ peeṫæ kʰasam visræ ḋargėh milæ sajaa▫é.
By drinking which the Lord is forgotten and the mortal receives punishment at His court.
|
ਝੂਠਾ ਮਦੁ ਮੂਲਿ ਨ ਪੀਚਈ ਜੇ ਕਾ ਪਾਰਿ ਵਸਾਇ ॥
झूठा मदु मूलि न पीचई जे का पारि वसाइ ॥
Jʰootʰaa maḋ mool na peech▫ee jé kaa paar vasaa▫é.
Drink thou not, at all, the false wine, as far as it lies in thy power.
|
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਸਚੁ ਮਦੁ ਪਾਈਐ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਆਇ ॥
नानक नदरी सचु मदु पाईऐ सतिगुरु मिलै जिसु आइ ॥
Naanak naḋree sach maḋ paa▫ee▫æ saṫgur milæ jis aa▫é.
Nanak, he, whom the True Guru comes and meets, obtains the true, wine, by God’s grace.
|
ਸਦਾ ਸਾਹਿਬ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਹੈ ਮਹਲੀ ਪਾਵੈ ਥਾਉ ॥੧॥
सदा साहिब कै रंगि रहै महली पावै थाउ ॥१॥
Saḋaa saahib kæ rang rahæ mahlee paavæ ṫʰaa▫o. ||1||
He shall ever abide in Lord’s love and obtain a seat in His presence.
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
3rd Guru.
|
ਇਹੁ ਜਗਤੁ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਜਾ ਇਸ ਨੋ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
इहु जगतु जीवतु मरै जा इस नो सोझी होइ ॥
Ih jagaṫ jeevaṫ maræ jaa is no sojʰee ho▫é.
When this man realizes Him, he remains dead in life.
|
ਜਾ ਤਿਨੑਿ ਸਵਾਲਿਆ ਤਾਂ ਸਵਿ ਰਹਿਆ ਜਗਾਏ ਤਾਂ ਸੁਧਿ ਹੋਇ ॥
जा तिन्हि सवालिआ तां सवि रहिआ जगाए तां सुधि होइ ॥
Jaa ṫiniĥ savaali▫aa ṫaaⁿ sav rahi▫aa jagaa▫é ṫaaⁿ suḋʰ ho▫é.
When the Lord puts man to sleep, then, he, continues to sleep and when the Lord awakes him, then, he regains consciousness (as to what his origin and purpose of life is).
|
ਨਾਨਕ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੈ ਸੋਇ ॥
नानक नदरि करे जे आपणी सतिगुरु मेलै सोइ ॥
Naanak naḋar karé jé aapṇee saṫgur mélæ so▫é.
Nanak, if God casts His merciful glance, He makes man meet the true Guru.
|
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਫਿਰਿ ਮਰਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥
गुर प्रसादि जीवतु मरै ता फिरि मरणु न होइ ॥२॥
Gur parsaaḋ jeevaṫ maræ ṫaa fir maraṇ na ho▫é. ||2||
If by Guru’s grace, the mortal remains dead in life, then, he dies not again.
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauri.
|
ਜਿਸ ਦਾ ਕੀਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਵੈ ਤਿਸ ਨੋ ਪਰਵਾਹ ਨਾਹੀ ਕਿਸੈ ਕੇਰੀ ॥
जिस दा कीता सभु किछु होवै तिस नो परवाह नाही किसै केरी ॥
Jis ḋaa keeṫaa sabʰ kichʰ hovæ ṫis no parvaah naahee kisæ kéree.
At whose bidding, everything is done, what does He care for anybody else?
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਤੇਰਾ ਦਿਤਾ ਸਭੁ ਕੋ ਖਾਵੈ ਸਭ ਮੁਹਤਾਜੀ ਕਢੈ ਤੇਰੀ ॥
हरि जीउ तेरा दिता सभु को खावै सभ मुहताजी कढै तेरी ॥
Har jee▫o ṫéraa ḋiṫaa sabʰ ko kʰaavæ sabʰ muhṫaajee kadʰæ ṫéree.
My reverend Lord, all eat what Thou givest them. All are under Thy subservience,
|
