ਸਬਦਿ ਮੰਨਿਐ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
सबदि मंनिऐ गुरु पाईऐ विचहु आपु गवाइ ॥
Sabaḋ mani▫æ gur paa▫ee▫æ vichahu aap gavaa▫é.
With faith in the Shabad, the Guru is found, and selfishness is eradicated from within.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਭਗਤਿ ਕਰੇ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਕੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
अनदिनु भगति करे सदा साचे की लिव लाइ ॥
An▫ḋin bʰagaṫ karé saḋaa saaché kee liv laa▫é.
Night and day, worship the True Lord with devotion and love forever.
|
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੧੯॥੫੨॥
नामु पदारथु मनि वसिआ नानक सहजि समाइ ॥४॥१९॥५२॥
Naam paḋaaraṫʰ man vasi▫aa Naanak sahj samaa▫é. ||4||19||52||
The Treasure of the Naam abides in the mind; O Nanak! In the poise of perfect balance, merge into the Lord. ||4||19||52||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਜਿਨੀ ਪੁਰਖੀ ਸਤਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਦੁਖੀਏ ਜੁਗ ਚਾਰਿ ॥
जिनी पुरखी सतगुरु न सेविओ से दुखीए जुग चारि ॥
Jinee purkʰee saṫgur na sévi▫o sé ḋukʰee▫é jug chaar.
Those who do not serve the True Guru shall be miserable throughout the four ages.
|
ਘਰਿ ਹੋਦਾ ਪੁਰਖੁ ਨ ਪਛਾਣਿਆ ਅਭਿਮਾਨਿ ਮੁਠੇ ਅਹੰਕਾਰਿ ॥
घरि होदा पुरखु न पछाणिआ अभिमानि मुठे अहंकारि ॥
Gʰar hoḋaa purakʰ na pachʰaaṇi▫aa abʰimaan mutʰé ahaⁿkaar.
The Primal Being is within their own home, but they do not recognize Him. They are plundered by their egotistical pride and arrogance.
|
ਸਤਗੁਰੂ ਕਿਆ ਫਿਟਕਿਆ ਮੰਗਿ ਥਕੇ ਸੰਸਾਰਿ ॥
सतगुरू किआ फिटकिआ मंगि थके संसारि ॥
Saṫguroo ki▫aa fitki▫aa mang ṫʰaké sansaar.
Cursed by the True Guru, they wander around the world begging, until they are exhausted.
|
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਭਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੧॥
सचा सबदु न सेविओ सभि काज सवारणहारु ॥१॥
Sachaa sabaḋ na sévi▫o sabʰ kaaj savaaraṇhaar. ||1||
They do not serve the True Word of the Shabad, which is the solution to all of their problems. ||1||
|
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਦਾ ਹਰਿ ਵੇਖੁ ਹਦੂਰਿ ॥
मन मेरे सदा हरि वेखु हदूरि ॥
Man méré saḋaa har vékʰ haḋoor.
O my mind! See the Lord ever close at hand.
|
ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਪਰਹਰੈ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जनम मरन दुखु परहरै सबदि रहिआ भरपूरि ॥१॥ रहाउ ॥
Janam maran ḋukʰ par▫haræ sabaḋ rahi▫aa bʰarpoor. ||1|| rahaa▫o.
He shall remove the pains of death and rebirth; the Word of the Shabad shall fill you to overflowing. ||1||Pause||
|
ਸਚੁ ਸਲਾਹਨਿ ਸੇ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
सचु सलाहनि से सचे सचा नामु अधारु ॥
Sach salaahan sé saché sachaa naam aḋʰaar.
Those who praise the True One are true; the True Name is their Support.
|
ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
सची कार कमावणी सचे नालि पिआरु ॥
Sachee kaar kamaavṇee saché naal pi▫aar.
They act truthfully, in love with the True Lord.
|
ਸਚਾ ਸਾਹੁ ਵਰਤਦਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥
सचा साहु वरतदा कोइ न मेटणहारु ॥
Sachaa saahu varaṫḋaa ko▫é na métaṇhaar.
The True King has written His Order, which no one can erase.
|
ਮਨਮੁਖ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਕੂੜਿ ਮੁਠੇ ਕੂੜਿਆਰ ॥੨॥
मनमुख महलु न पाइनी कूड़ि मुठे कूड़िआर ॥२॥
Manmukʰ mahal na paa▫inee kooṛ mutʰé kooṛi▫aar. ||2||
The self-willed Manmukhs do not obtain the Mansion of the Lord’s Presence. The false are plundered by falsehood. ||2||
|
ਹਉਮੈ ਕਰਤਾ ਜਗੁ ਮੁਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੁ ॥
हउमै करता जगु मुआ गुर बिनु घोर अंधारु ॥
Ha▫umæ karṫaa jag mu▫aa gur bin gʰor anḋʰaar.
Engrossed in egotism, the world perishes. Without the Guru, there is utter darkness.
|
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥
माइआ मोहि विसारिआ सुखदाता दातारु ॥
Maa▫i▫aa mohi visaari▫aa sukʰ▫ḋaaṫa ḋaaṫaar.
In emotional attachment to Maya, they have forgotten the Great Giver, the Giver of Peace.
|
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤਾ ਉਬਰਹਿ ਸਚੁ ਰਖਹਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
सतगुरु सेवहि ता उबरहि सचु रखहि उर धारि ॥
Saṫgur sévėh ṫaa ubrėh sach rakʰėh ur ḋʰaar.
Those who serve the True Guru are saved; they keep the True One enshrined in their hearts.
|
ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥੩॥
किरपा ते हरि पाईऐ सचि सबदि वीचारि ॥३॥
Kirpaa ṫé har paa▫ee▫æ sach sabaḋ veechaar. ||3||
By His Grace, we find the Lord, and reflect on the True Word of the Shabad. ||3||
|
ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਹਉਮੈ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
सतगुरु सेवि मनु निरमला हउमै तजि विकार ॥
Saṫgur sév man nirmalaa ha▫umæ ṫaj vikaar.
Serving the True Guru, the mind becomes immaculate and pure; egotism and corruption are discarded.
|
ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰ ॥
आपु छोडि जीवत मरै गुर कै सबदि वीचार ॥
Aap chʰod jeevaṫ maræ gur kæ sabaḋ veechaar.
So, abandon your selfishness, and remain dead while still alive. Contemplate the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਲਾਗਾ ਸਾਚਿ ਪਿਆਰੁ ॥
धंधा धावत रहि गए लागा साचि पिआरु ॥
Ḋʰanḋʰaa ḋʰaavaṫ rėh ga▫é laagaa saach pi▫aar.
The pursuit of worldly affairs comes to an end, when you embrace love for the True One.
|
ਸਚਿ ਰਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਤਿਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੪॥
सचि रते मुख उजले तितु साचै दरबारि ॥४॥
Sach raṫé mukʰ ujlé ṫiṫ saachæ ḋarbaar. ||4||
Those who are attuned to Truth-their faces are radiant in the Court of the True Lord. ||4||
|
ਸਤਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਨ ਮੰਨਿਓ ਸਬਦਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
सतगुरु पुरखु न मंनिओ सबदि न लगो पिआरु ॥
Saṫgur purakʰ na mani▫o sabaḋ na lago pi▫aar.
Those who do not have faith in the Primal Being, the True Guru, and who do not enshrine love for the Shabad -
|
ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਜੇਤਾ ਕਰਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਰੁ ॥
इसनानु दानु जेता करहि दूजै भाइ खुआरु ॥
Isnaan ḋaan jéṫaa karahi ḋoojæ bʰaa▫é kʰu▫aar.
they take their cleansing baths, and give to charity again and again, but they are ultimately consumed by their love of duality.
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਆਪਣੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਲਾਗੈ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
हरि जीउ आपणी क्रिपा करे ता लागै नाम पिआरु ॥
Har jee▫o aapṇee kirpaa karé ṫaa laagæ naam pi▫aar.
When the Dear Lord Himself grants His Grace, they are inspired to love the Naam.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੫॥੨੦॥੫੩॥
नानक नामु समालि तू गुर कै हेति अपारि ॥५॥२०॥५३॥
Naanak naam samaal ṫoo gur kæ héṫ apaar. ||5||20||53||
O Nanak! Immerse yourself in the Naam, through the Infinite Love of the Guru. ||5||20||53||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਕਿਸੁ ਹਉ ਸੇਵੀ ਕਿਆ ਜਪੁ ਕਰੀ ਸਤਗੁਰ ਪੂਛਉ ਜਾਇ ॥
किसु हउ सेवी किआ जपु करी सतगुर पूछउ जाइ ॥
Kis ha▫o sévee ki▫aa jap karee saṫgur poochʰa▫o jaa▫é.
Whom shall I serve? What shall I chant? I will go and ask the Guru.
|
ਸਤਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਈ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥
सतगुर का भाणा मंनि लई विचहु आपु गवाइ ॥
Saṫgur kaa bʰaaṇaa man la▫ee vichahu aap gavaa▫é.
I will accept the Will of the True Guru, and eradicate selfishness from within.
|
ਏਹਾ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
एहा सेवा चाकरी नामु वसै मनि आइ ॥
Éhaa sévaa chaakree naam vasæ man aa▫é.
By this work and service, the Naam shall come to dwell within my mind.
|
ਨਾਮੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇ ॥੧॥
नामै ही ते सुखु पाईऐ सचै सबदि सुहाइ ॥१॥
Naamæ hee ṫé sukʰ paa▫ee▫æ sachæ sabaḋ suhaa▫é. ||1||
Through the Naam, peace is obtained; I am adorned and embellished by the True Word of the Shabad. ||1||
|
ਮਨ ਮੇਰੇ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾਗੁ ਹਰਿ ਚੇਤਿ ॥
मन मेरे अनदिनु जागु हरि चेति ॥
Man méré an▫ḋin jaag har chéṫ.
O my mind! Remain awake and aware night and day, and think of the Lord.
|
ਆਪਣੀ ਖੇਤੀ ਰਖਿ ਲੈ ਕੂੰਜ ਪੜੈਗੀ ਖੇਤਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
आपणी खेती रखि लै कूंज पड़ैगी खेति ॥१॥ रहाउ ॥
Aapṇee kʰéṫee rakʰ læ kooⁿj paṛægee kʰéṫ. ||1|| rahaa▫o.
Protect your crops, or else the birds shall descend on your farm. ||1||Pause||
|
ਮਨ ਕੀਆ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਸਬਦਿ ਰਹਿਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
मन कीआ इछा पूरीआ सबदि रहिआ भरपूरि ॥
Man kee▫aa ichʰaa pooree▫aa sabaḋ rahi▫aa bʰarpoor.
The desires of the mind are fulfilled, when one is filled to overflowing with the Shabad.
|
ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਹਰਿ ਜੀਉ ਵੇਖੈ ਸਦਾ ਹਦੂਰਿ ॥
भै भाइ भगति करहि दिनु राती हरि जीउ वेखै सदा हदूरि ॥
Bʰæ bʰaa▫é bʰagaṫ karahi ḋin raaṫee har jee▫o vékʰæ saḋaa haḋoor.
One who fears, loves, and is devoted to the Dear Lord day and night, sees Him always close at hand.
|
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਦਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਭ੍ਰਮੁ ਗਇਆ ਸਰੀਰਹੁ ਦੂਰਿ ॥
सचै सबदि सदा मनु राता भ्रमु गइआ सरीरहु दूरि ॥
Sachæ sabaḋ saḋaa man raaṫaa bʰaram ga▫i▫aa sareerahu ḋoor.
Doubt runs far away from the bodies of those, whose minds remain forever attuned to the True Word of the Shabad.
|
ਨਿਰਮਲੁ ਸਾਹਿਬੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚਾ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰੁ ॥੨॥
निरमलु साहिबु पाइआ साचा गुणी गहीरु ॥२॥
Nirmal saahib paa▫i▫aa saachaa guṇee gaheer. ||2||
The Immaculate Lord and Master is found. He is True; He is the Ocean of Excellence. ||2||
|
ਜੋ ਜਾਗੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸੂਤੇ ਗਏ ਮੁਹਾਇ ॥
जो जागे से उबरे सूते गए मुहाइ ॥
Jo jaagé sé ubré sooṫé ga▫é muhaa▫é.
Those who remain awake and aware are saved, while those who sleep are plundered.
|
ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਿਓ ਸੁਪਨਾ ਗਇਆ ਵਿਹਾਇ ॥
सचा सबदु न पछाणिओ सुपना गइआ विहाइ ॥
Sachaa sabaḋ na pachʰaaṇi▫o supnaa ga▫i▫aa vihaa▫é.
They do not recognize the True Word of the Shabad, and like a dream, their lives fade away.
|
ਸੁੰਞੇ ਘਰ ਕਾ ਪਾਹੁਣਾ ਜਿਉ ਆਇਆ ਤਿਉ ਜਾਇ ॥
सुंञे घर का पाहुणा जिउ आइआ तिउ जाइ ॥
Suñé gʰar kaa paahuṇaa ji▫o aa▫i▫aa ṫi▫o jaa▫é.
Like guests in a deserted house, they leave just exactly as they have come.
|
