ਹਰਿ ਜੀਉ ਸਦਾ ਧਿਆਇ ਤੂ ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੰਕਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हरि जीउ सदा धिआइ तू गुरमुखि एकंकारु ॥१॥ रहाउ ॥
Har jee▫o saḋaa ḋʰi▫aa▫é ṫoo gurmukʰ ékankaar. ||1|| rahaa▫o.
Through the Guru do thou ever remember the venerable Lord, the Unique Being. Pause.
|
ਗੁਰਮੁਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਬੀਚਾਰਿ ॥
गुरमुखा के मुख उजले गुर सबदी बीचारि ॥
Gurmukʰaa ké mukʰ ujlé gur sabḋee beechaar.
Bright are the faces of the Guru-beloved. They reflect over Guru’s words.
|
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦੇ ਜਪਿ ਜਪਿ ਰਿਦੈ ਮੁਰਾਰਿ ॥
हलति पलति सुखु पाइदे जपि जपि रिदै मुरारि ॥
Halaṫ palaṫ sukʰ paa▫iḋé jap jap riḋæ muraar.
By pondering and deliberating over, in their mind, on God, the enemy of ego they obtain peace in this world and the next world.
|
ਘਰ ਹੀ ਵਿਚਿ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥੨॥
घर ही विचि महलु पाइआ गुर सबदी वीचारि ॥२॥
Gʰar hee vich mahal paa▫i▫aa gur sabḋee veechaar. ||2||
In their own house they get to Lord’s presence by reflecting on Guru’s words.
|
ਸਤਗੁਰ ਤੇ ਜੋ ਮੁਹ ਫੇਰਹਿ ਮਥੇ ਤਿਨ ਕਾਲੇ ॥
सतगुर ते जो मुह फेरहि मथे तिन काले ॥
Saṫgur ṫé jo muh férėh maṫʰé ṫin kaalé.
Black become the brows of those who turn their faces away from the True Guru.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਦੁਖ ਕਮਾਵਦੇ ਨਿਤ ਜੋਹੇ ਜਮ ਜਾਲੇ ॥
अनदिनु दुख कमावदे नित जोहे जम जाले ॥
An▫ḋin ḋukʰ kamaavḋé niṫ johé jam jaalé.
By night and day, they do afflictive deeds, and death’s noose ever spies them.
|
ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਦੇਖਨੀ ਬਹੁ ਚਿੰਤਾ ਪਰਜਾਲੇ ॥੩॥
सुपनै सुखु न देखनी बहु चिंता परजाले ॥३॥
Supnæ sukʰ na ḋékʰnee baho chinṫaa parjaalé. ||3||
Even in dream they perceive not pleasure and are wholly burnt by intense anxiety.
|
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥
सभना का दाता एकु है आपे बखस करेइ ॥
Sabʰnaa kaa ḋaaṫaa ék hæ aapé bakʰas karé▫i.
One Lord’s is the bestower of all. He Himself bestows bounties.
|
ਕਹਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਵਈ ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਦੇਇ ॥
कहणा किछू न जावई जिसु भावै तिसु देइ ॥
Kahṇaa kichʰoo na jaav▫ee jis bʰaavæ ṫis ḋé▫é.
He gives unto him, whom He is pleased with. No one has any say in it.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਈਐ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥੪॥੯॥੪੨॥
नानक गुरमुखि पाईऐ आपे जाणै सोइ ॥४॥९॥४२॥
Naanak gurmukʰ paa▫ee▫æ aapé jaaṇæ so▫é. ||4||9||42||
Nanak, god is obtained through the Guru. He Himself understands His ownself.
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Sri Rag, Third Guru.
|
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਸਚੁ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥
सचा साहिबु सेवीऐ सचु वडिआई देइ ॥
Sachaa saahib sévee▫æ sach vadi▫aa▫ee ḋé▫é.
Serve the True Lord, who will grant thee true greatness.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਹਉਮੈ ਦੂਰਿ ਕਰੇਇ ॥
गुर परसादी मनि वसै हउमै दूरि करेइ ॥
Gur parsaadee man vasæ ha▫umæ ḋoor karé▫i.
By Guru’s grace, God abides within man’s mind and drives away his pride.
|
ਇਹੁ ਮਨੁ ਧਾਵਤੁ ਤਾ ਰਹੈ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੧॥
इहु मनु धावतु ता रहै जा आपे नदरि करेइ ॥१॥
Ih man ḋʰaavaṫ ṫaa rahæ jaa aapé naḋar karé▫i. ||1||
When the Lord Himself casts His merciful glance, then alone is this fleeting mind restrained.
|
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
भाई रे गुरमुखि हरि नामु धिआइ ॥
Bʰaa▫ee ré gurmukʰ har naam ḋʰi▫aa▫é.
O Brother! through the Guru meditate on Lord’s Name.
|
ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਹਲੀ ਪਾਵੈ ਥਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
नामु निधानु सद मनि वसै महली पावै थाउ ॥१॥ रहाउ ॥
Naam niḋʰaan saḋ man vasæ mahlee paavæ ṫʰaa▫o. ||1|| rahaa▫o.
When the Name treasure ever abides in man’s mind he finds a place in Lord’s palace. Pause.
|
ਮਨਮੁਖ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅੰਧੁ ਹੈ ਤਿਸ ਨਉ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥
मनमुख मनु तनु अंधु है तिस नउ ठउर न ठाउ ॥
Manmukʰ man ṫan anḋʰ hæ ṫis na▫o tʰa▫ur na tʰaa▫o.
There is darkness within the mind and body of an apostate. He has neither shelter nor place of rest.
|
ਬਹੁ ਜੋਨੀ ਭਉਦਾ ਫਿਰੈ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈਂ ਘਰਿ ਕਾਉ ॥
बहु जोनी भउदा फिरै जिउ सुंञैं घरि काउ ॥
Baho jonee bʰa▫uḋaa firæ ji▫o suñæⁿ gʰar kaa▫o.
He continues roaming about, in many existences, like a crow in a deserted house.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੨॥
गुरमती घटि चानणा सबदि मिलै हरि नाउ ॥२॥
Gurmaṫee gʰat chaanṇaa sabaḋ milæ har naa▫o. ||2||
By Guru’s teaching Divine Light shines in the heart and by his word God’s Name is gained.
|
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਬਿਖਿਆ ਅੰਧੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰ ॥
त्रै गुण बिखिआ अंधु है माइआ मोह गुबार ॥
Ṫaræ guṇ bikʰi▫aa anḋʰ hæ maa▫i▫aa moh gubaar.
Thou art blinded by the wickedness of three dispositions and the darkness of the attachment of wealth.
|
ਲੋਭੀ ਅਨ ਕਉ ਸੇਵਦੇ ਪੜਿ ਵੇਦਾ ਕਰੈ ਪੂਕਾਰ ॥
लोभी अन कउ सेवदे पड़ि वेदा करै पूकार ॥
Lobʰee an ka▫o sévḋé paṛ véḋaa karæ pookaar.
The men of avarice serve others, even though they advertise their study of Vedas.
|
ਬਿਖਿਆ ਅੰਦਰਿ ਪਚਿ ਮੁਏ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥੩॥
बिखिआ अंदरि पचि मुए ना उरवारु न पारु ॥३॥
Bikʰi▫aa anḋar pach mu▫é naa urvaar na paar. ||3||
In sin they are burnt down to death. They are neither on this shore nor on the yonder.
|
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਸਾਰਿਆ ਜਗਤ ਪਿਤਾ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿ ॥
माइआ मोहि विसारिआ जगत पिता प्रतिपालि ॥
Maa▫i▫aa mohi visaari▫aa jagaṫ piṫaa parṫipaal.
In the love of wealth they have forgotten the Father of the World. the Cherisher.
|
ਬਾਝਹੁ ਗੁਰੂ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਸਭ ਬਧੀ ਜਮਕਾਲਿ ॥
बाझहु गुरू अचेतु है सभ बधी जमकालि ॥
Baajʰahu guroo achéṫ hæ sabʰ baḋʰee jamkaal.
Without the Guru, all the mortals are unmindful and are in the bondage of the myrmidon of death.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਉਬਰੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੪॥੧੦॥੪੩॥
नानक गुरमति उबरे सचा नामु समालि ॥४॥१०॥४३॥
Naanak gurmaṫ ubré sachaa naam samaal. ||4||10||43||
O Nanak! By pondering on the True Name, under Guru’s instruction, thou art saved.
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Sri Rag, Third Guru.
|
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਚਉਥਾ ਪਦੁ ਪਾਇ ॥
त्रै गुण माइआ मोहु है गुरमुखि चउथा पदु पाइ ॥
Ṫaræ guṇ maa▫i▫aa moh hæ gurmukʰ cha▫uṫʰaa paḋ paa▫é.
In the three temperaments is the attachment of wealth. The Guru-beloved attains to the fourth state of celestial beatitude.
|
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਆਇ ॥
करि किरपा मेलाइअनु हरि नामु वसिआ मनि आइ ॥
Kar kirpaa mélaa▫i▫an har naam vasi▫aa man aa▫é.
The Lord mercifully unites with Himself those, within whose mind God’s Name enters and acquires an abode.
|
ਪੋਤੈ ਜਿਨ ਕੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਤਿਨ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਾਇ ॥੧॥
पोतै जिन कै पुंनु है तिन सतसंगति मेलाइ ॥१॥
Poṫæ jin kæ punn hæ ṫin saṫsangaṫ mélaa▫é. ||1||
They in whose treasure is benevolence, them the Lord unites with saints congregation.
|
ਭਾਈ ਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਚਿ ਰਹਾਉ ॥
भाई रे गुरमति साचि रहाउ ॥
Bʰaa▫ee ré gurmaṫ saach rahaa▫o.
O Brother! abide thou in Truth by Guru’s instructions.
|
ਸਾਚੋ ਸਾਚੁ ਕਮਾਵਣਾ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
साचो साचु कमावणा साचै सबदि मिलाउ ॥१॥ रहाउ ॥
Saacho saach kamaavaṇaa saachæ sabaḋ milaa▫o. ||1|| rahaa▫o.
Practise nothing but Truth and unite with the True Name. Pause.
|
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਤਿਨ ਵਿਟਹੁ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
जिनी नामु पछाणिआ तिन विटहु बलि जाउ ॥
Jinee naam pachʰaaṇi▫aa ṫin vitahu bal jaa▫o.
I am a sacrifice unto those who have recognised God’s Name.
|
ਆਪੁ ਛੋਡਿ ਚਰਣੀ ਲਗਾ ਚਲਾ ਤਿਨ ਕੈ ਭਾਇ ॥
आपु छोडि चरणी लगा चला तिन कै भाइ ॥
Aap chʰod charṇee lagaa chalaa ṫin kæ bʰaa▫é.
Having renounced myself conceit I fall at their feet and walk (act) in accordance with their-will.
|
ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੨॥
लाहा हरि हरि नामु मिलै सहजे नामि समाइ ॥२॥
Laahaa har har naam milæ sėhjé naam samaa▫é. ||2||
Reaping the profit of Lord God’s Name, I shall thus, be easily absorbed in Name.
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਨ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
बिनु गुर महलु न पाईऐ नामु न परापति होइ ॥
Bin gur mahal na paa▫ee▫æ naam na paraapaṫ ho▫é.
Without the Guru, man obtains not God’s mansion, nor does he attain to His Name.
|
ਐਸਾ ਸਤਗੁਰੁ ਲੋੜਿ ਲਹੁ ਜਿਦੂ ਪਾਈਐ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
ऐसा सतगुरु लोड़ि लहु जिदू पाईऐ सचु सोइ ॥
Æsaa saṫgur loṛ lahu jiḋoo paa▫ee▫æ sach so▫é.
Search for and obtain such True Guru through whom mayest gain that True Lord.
|
ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰੈ ਸੁਖਿ ਵਸੈ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਹੋਇ ॥੩॥
असुर संघारै सुखि वसै जो तिसु भावै सु होइ ॥३॥
Asur sangʰaaræ sukʰ vasæ jo ṫis bʰaavæ so ho▫é. ||3||
He, who slays his evil passion abides in peace. What ever pleases Him that comes to pass.
|
ਜੇਹਾ ਸਤਗੁਰੁ ਕਰਿ ਜਾਣਿਆ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
जेहा सतगुरु करि जाणिआ तेहो जेहा सुखु होइ ॥
Jéhaa saṫgur kar jaaṇi▫aa ṫého jéhaa sukʰ ho▫é.
As is the intensity of belief in the True Guru, so is the comfort, the mortal obtains.
|
ਏਹੁ ਸਹਸਾ ਮੂਲੇ ਨਾਹੀ ਭਾਉ ਲਾਏ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
एहु सहसा मूले नाही भाउ लाए जनु कोइ ॥
Éhu sahsaa moolé naahee bʰaa▫o laa▫é jan ko▫é.
There is absolutely no doubt in this, but only a rare person embraces love for the Guru.
|
ਨਾਨਕ ਏਕ ਜੋਤਿ ਦੁਇ ਮੂਰਤੀ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੪॥੧੧॥੪੪॥
नानक एक जोति दुइ मूरती सबदि मिलावा होइ ॥४॥११॥४४॥
Naanak ék joṫ ḋu▫é moorṫee sabaḋ milaavaa ho▫é. ||4||11||44||
Nanak, God and the Guru have two forms but they have the same one Light. It is by the word that mortal attains to the union with God.1
|
