ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਹੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਕਹੈ ਕਹਾਇ ॥
सतिगुर विचि अमृत नामु है अमृतु कहै कहाइ ॥
Saṫgur vich amriṫ naam hæ amriṫ kahæ kahaa▫é.
Within the True Guru is enshrined the Lord’s Nectar Name. It is the Nectar Name that he recites and makes others recite too.
ਸੱਚੇ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੁਆਮੀ ਦਾ ਸੁਧਾਰੂਪ-ਨਾਮਾ ਅਸਥਾਪਨ ਹੋਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਸੁਧਾਰੂਪ-ਨਾਮ ਨੂੰ ਉਹ ਉਚਾਰਦੇ ਅਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਤੋਂ ਭੀ ਉਚਾਰਨ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਹਨ।
|
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਨਿਰਮਲੋੁ ਨਿਰਮਲ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
गुरमती नामु निरमलुो निरमल नामु धिआइ ॥
Gurmaṫee naam nirmalo nirmal naam ḋʰi▫aa▫é.
By the Guru’s instruction, one meditates on the immaculate Name, yea, the Lord’s immaculate Name.
ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੁਆਰਾ, ਬੰਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਨਾਮ, ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਨਾਮ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਤਤੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
अमृत बाणी ततु है गुरमुखि वसै मनि आइ ॥
Amriṫ baṇee ṫaṫ hæ gurmukʰ vasæ man aa▫é.
The Nectar-word of the True Guru is the quintessence. By the Guru’s grace, it comes to abide in the man’s mind.
ਸੱਚੇ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਸੁਧਾ-ਸਰੂਪ ਬਾਣੀ ਜੌਹਰ ਹੈ। ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਮਿਹਰ ਸਦਕਾ, ਸ਼ੲਹ ਆ ਕੇ ਮਨੁਸ਼ ਦੇ ਮਨੂਏ ਅੰਦਰ ਟਿੱਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
|
ਹਿਰਦੈ ਕਮਲੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
हिरदै कमलु परगासिआ जोती जोति मिलाइ ॥
Hirḋæ kamal pargaasi▫aa joṫee joṫ milaa▫é.
Through it, the heart lotus blossoms and the light blends with the Supreme Light.
ਇਸ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਦਿਲ ਕੰਵਲ ਖਿੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨਾਲ ਅਭੇਦ ਥੀ ਵੰਞਦਾ ਹੈ।
|
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨ ਕਉ ਮੇਲਿਓਨੁ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਾਇ ॥੨੫॥
नानक सतिगुरु तिन कउ मेलिओनु जिन धुरि मसतकि भागु लिखाइ ॥२५॥
Naanak saṫgur ṫin ka▫o méli▫on jin ḋʰur masṫak bʰaag likʰaa▫é. ||25||
Nanak, they alone meet with the True Guru, on whose forehead sublime destiny is pre-writ.
ਨਾਨਕ, ਕੇਵਲ ਉਹੀ ਸੱਚੇ ਗੁਰਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉਤੇ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਪ੍ਰਾਲਬਧ ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਲਿਖੀ ਹੋਈ ਹੈ।
|
ਅੰਦਰਿ ਤਿਸਨਾ ਅਗਿ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥
अंदरि तिसना अगि है मनमुख भुख न जाइ ॥
Anḋar ṫisnaa ag hæ manmukʰ bʰukʰ na jaa▫é.
Within the mind of an apostate is the fire of desire, so, his hunger departs not.
ਅਧਰਮੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਖਾਹਿਸ਼ ਦੀ ਅਗਨੀ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਉਸ ਦੀ ਖੁਧਿਆ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
|
ਮੋਹੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਭੁ ਕੂੜੁ ਹੈ ਕੂੜਿ ਰਹਿਆ ਲਪਟਾਇ ॥
मोहु कुट्मबु सभु कूड़ु है कूड़ि रहिआ लपटाइ ॥
Moh kutamb sabʰ kooṛ hæ kooṛ rahi▫aa laptaa▫é.
Totally false is the love of kinsmen and, to falsehood and apostate is clinging.
ਸਮੂਹ ਝੂਠਾ ਹੀ ਹੈ ਸਨਬੰਧੀਆਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਝੂਠ ਨੂੰ ਹੀ ਅਧਰਮੀ ਚਿੰਮੜ ਰਿਹਾ ਹੈ।
|
ਅਨਦਿਨੁ ਚਿੰਤਾ ਚਿੰਤਵੈ ਚਿੰਤਾ ਬਧਾ ਜਾਇ ॥
अनदिनु चिंता चिंतवै चिंता बधा जाइ ॥
An▫ḋin chinṫaa chinṫvæ chinṫaa baḋʰaa jaa▫é.
Night and day, he gives thought to anxiety and bound to anxiety departs he.
ਰੈਣ ਅਤੇ ਦਿਹੁੰ, ਉਹ ਫਿਕਰ ਦਾ ਹੀ ਖਿਆਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਕਰ ਅੰਦਰ ਨਰੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੀ ਟੁਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
|
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
जंमणु मरणु न चुकई हउमै करम कमाइ ॥
Jamaṇ maraṇ na chuk▫ee ha▫umæ karam kamaa▫é.
His coming and going end not and he does deeds in ego.
ਉਸ ਦੇ ਆਉਣੇ ਅਤੇ ਜਾਣੇ ਮੁੱਕਦੇ ਨਹੀਂ ਅਤੇ ਉਹ ਹੰਕਾਰ ਅੰਦਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।
|
ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੈ ਨਾਨਕ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੨੬॥
गुर सरणाई उबरै नानक लए छडाइ ॥२६॥
Gur sarṇaa▫ee ubræ Naanak la▫é chʰadaa▫é. ||26||
Seeking the Guru’s refuge, he is emancipated and the Guru rides him of the bonds, O Nanak.
ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਪਨਾਹ ਲੈਣ ਦੁਆਰਾ, ਉਹ ਮੁਕਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਉਸ ਨੂੰ ਬੰਦਨਾਂ ਤੋਂ ਆਜਾਦ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਹੇ ਨਾਨਕ!
|
ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਹਰਿ ਧਿਆਇਦਾ ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
सतिगुर पुरखु हरि धिआइदा सतसंगति सतिगुर भाइ ॥
Saṫgur purakʰ har ḋʰi▫aa▫iḋaa saṫsangaṫ saṫgur bʰaa▫é.
The True Guru meditates on the Lord God and the saints’ congregation loves the True Guru.
ਸੱਚੇ ਗੁਰਦੇਵ ਸੁਆਮੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਸੱਚੇ ਗੁਰਦੇਵ ਜੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।
|
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਦੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਗੁਰੁ ਮੇਲਾਇ ॥
सतसंगति सतिगुर सेवदे हरि मेले गुरु मेलाइ ॥
Saṫsangaṫ saṫgur sévḋé har mélé gur mélaa▫é.
Joining the society of saints, they, who serve the True Guru, them, the Guru unites in the Lord’s union.
ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ, ਜੋ ਸੱਚੇ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਘਾਲ ਕਮਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਮਿਲਾਪ ਅੰਦਰ ਮਿਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
|
ਏਹੁ ਭਉਜਲੁ ਜਗਤੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਬੋਹਿਥੁ ਨਾਮਿ ਤਰਾਇ ॥
एहु भउजलु जगतु संसारु है गुरु बोहिथु नामि तराइ ॥
Éhu bʰa▫ojal jagaṫ sansaar hæ gur bohiṫʰ naam ṫaraa▫é.
This world and universe is a dreadful ocean. Embarking on the ship of the Lord’s Name, the Guru ferries the mortal across it.
ਇਹ ਜਹਾਨ ਅਤੇ ਆਲਮ ਇੱਕ ਭਿਆਨਕ ਸਮੁੰਦਰ ਹੈ। ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਾਮ ਜਹਾਜ ਤੇ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ, ਗੁਰੂ ਜੀ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਾਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
|
ਗੁਰਸਿਖੀ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿਆ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਰਿ ਲੰਘਾਇ ॥
गुरसिखी भाणा मंनिआ गुरु पूरा पारि लंघाइ ॥
Gursikʰee bʰaaṇaa mani▫aa gur pooraa paar langʰaa▫é.
The disciples of the Guru accept the Lord’s will and the Perfect Guru ferries them across.
ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਮੁਰੀਦ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਰਜਾ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪੂਰਨ ਗੁਰੂ ਜੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਲੰਘਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
|
ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਕੀ ਹਰਿ ਧੂੜਿ ਦੇਹਿ ਹਮ ਪਾਪੀ ਭੀ ਗਤਿ ਪਾਂਹਿ ॥
गुरसिखां की हरि धूड़ि देहि हम पापी भी गति पांहि ॥
Gursikʰaaⁿ kee har ḋʰooṛ ḋėh ham paapee bʰee gaṫ paaⁿhi.
O God, bless Thou me with the dust of the feet of the Guru’s disciples, that, I, a sinner, may also be emancipated.
ਹੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ! ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਮੁਰੀਦਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਖਾਕ ਪਰਦਾਨ ਕਰ ਤਾਂ ਜੋ ਮੈਂ ਪਾਂਬਰ ਭੀ ਮੁਕਤ ਥੀ ਵੰਞਾਂ।
|
ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਲਿਖਿਆ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
धुरि मसतकि हरि प्रभ लिखिआ गुर नानक मिलिआ आइ ॥
Ḋʰur masṫak har parabʰ likʰi▫aa gur Naanak mili▫aa aa▫é.
They, on whose forehead the Lord God has so preordained, them, comes to meet Nanak, the Guru.
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੱਥੇ ਉਤੇ ਸੁਆਮੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨੇ ਮੁੱਢ ਤੋਂ ਐਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਆ ਕੇ ਮਿਲ ਪੈਦੇ ਹਨ।
|
ਜਮਕੰਕਰ ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿਅਨੁ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥
जमकंकर मारि बिदारिअनु हरि दरगह लए छडाइ ॥
Jamkankar maar biḋaari▫an har ḋargėh la▫é chʰadaa▫é.
The Guru beats and drives away the couriers of death and rescues them in the Lord’s Court.
ਗੁਰੂ ਜੀ ਮੌਤ ਦੇ ਦੂਤ ਨੂੰ ਕੁਟ ਕੇ ਪਰ੍ਹੇ ਹਟਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖਲਾਸੀ ਕਰਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
|
ਗੁਰਸਿਖਾ ਨੋ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਹਰਿ ਤੁਠਾ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨੭॥
गुरसिखा नो साबासि है हरि तुठा मेलि मिलाइ ॥२७॥
Gursikʰaa no saabaas hæ har ṫutʰaa mél milaa▫é. ||27||
Blessed are the Guru’s sikhs, whom the Lord unites in His union, through His pleasure.
ਧੰਨ ਹਨ ਗੁਰੂ ਦੇ ਸਿੱਖ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ ਦੁਆਰਾ, ਸਾਈਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਮਿਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
|
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਇਆ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
गुरि पूरै हरि नामु दिड़ाइआ जिनि विचहु भरमु चुकाइआ ॥
Gur pooræ har naam ḋiṛaa▫i▫aa jin vichahu bʰaram chukaa▫i▫aa.
The perfect Guru has enshrined the Lord’s Name in me, which has dispelled doubt from within me.
ਪੂਰਨ ਗੁਰਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਪੱਕਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰੋਂ ਸੰਦੇਹ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਛੱਡਿਆ ਹੈ।
|
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਗਾਇ ਕਰਿ ਚਾਨਣੁ ਮਗੁ ਦੇਖਾਇਆ ॥
राम नामु हरि कीरति गाइ करि चानणु मगु देखाइआ ॥
Raam naam har keeraṫ gaa▫é kar chaanaṇ mag ḋékʰaa▫i▫aa.
Singing the praise of the Lord’s Name, the God’s path is illuminated and the Guru shows it to his sikhs.
ਸੁਆਮੀ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਜੱਸ ਗਾਇਨ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ, ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਮਾਰਗ ਰੌਸ਼ਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਵਿਖਾਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।
|
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇਆ ॥
हउमै मारि एक लिव लागी अंतरि नामु वसाइआ ॥
Ha▫umæ maar ék liv laagee anṫar naam vasaa▫i▫aa.
Slaying me self-conceit, I am attuned to One God and have enshrined the Name within me.
ਆਪਣੀ ਸਵੈ-ਹੰਗਤਾ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਮੇਰਾ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਪੈ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਟਿਕਾ ਲਿਆ ਹੈ।
|
ਗੁਰਮਤੀ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥
गुरमती जमु जोहि न सकै सचै नाइ समाइआ ॥
Gurmaṫee jam johi na sakæ sachæ naa▫é samaa▫i▫aa.
By virtue of the Guru’s instruction, the ‘Yama’ can eye me not and I am merged in the True Name.
ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੀ ਬਰਕਤ ਦੁਆਰਾ ਯਮ ਮੈਨੂੰ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾਤੇ ਮੈਂ ਸੱਚੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਲੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਹਾਂ।
|
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਕਰਤਾ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਨਾਇ ਲਾਇਆ ॥
सभु आपे आपि वरतै करता जो भावै सो नाइ लाइआ ॥
Sabʰ aapé aap varṫæ karṫaa jo bʰaavæ so naa▫é laa▫i▫aa.
All by Himself, the Creator-Lord is pervading every where, He engages anyone in His Name, whomsoever He likes.
ਖੁਦ-ਬ-ਖੁਦ ਹੀ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ਹਰ ਥਾਂ ਵਿਆਪਕ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜੋ ਕੋਈ ਭੀ ਉਸ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
|
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਨਾਉ ਲਏ ਤਾਂ ਜੀਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਖਿਨੁ ਮਰਿ ਜਾਇਆ ॥੨੮॥
जन नानकु नाउ लए तां जीवै बिनु नावै खिनु मरि जाइआ ॥२८॥
Jan Naanak naa▫o la▫é ṫaaⁿ jeevæ bin naavæ kʰin mar jaa▫i▫aa. ||28||
Then alone, serf Nanak lives, If he recites the Name, Without the Name, he dies in a moment.
ਕੇਵਲ ਤਦ ਹੀ ਨਫਰ ਨਾਨਕ ਜੀਉਂਦਾ ਹੈ, ਜੇਕਰ ਉਹ ਨਾਮ ਨੂੰ ਉਚਾਰਦਾ ਹੈ। ਨਾਮ ਦੇ ਬਾਝੋਂ ਉਹ ਇੱਕ ਮੁਹਤ ਵਿੱਚ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
|
ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਹਉਮੈ ਸਾਕਤ ਦੁਰਜਨਾ ॥
मन अंतरि हउमै रोगु भ्रमि भूले हउमै साकत दुरजना ॥
Man anṫar ha▫umæ rog bʰaram bʰoolé ha▫umæ saakaṫ ḋurjanaa.
Within the mind of the mammon-worshipers is the malady of ego. Those evil persons stray in doubt and ego.
ਮਾਇਆ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਦੇ ਚਿੱਤ ਅੰਦਰ ਹੰਗਤਾ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਹੈ। ਉਹ ਮੰਦੇ ਪੁਰਸ਼ ਸੰਦੇਹ ਅਤੇ ਹੰਗਤਾ ਅੰਦਰ ਭੁਲੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ।
|
ਨਾਨਕ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸਜਣਾ ॥੨੯॥
नानक रोगु गवाइ मिलि सतिगुर साधू सजणा ॥२९॥
Naanak rog gavaa▫é mil saṫgur saaḋʰoo sajṇaa. ||29||
Meeting with Saintly True Guru, the friend, O Nanak! This malady is eradicated.
ਸੰਤ ਸਰੂਪ ਸੱਚੇ ਗੁਰਦੇਵ ਜੀ ਮਿਤਰ ਨਾਲ ਮਿਲਣ ਦੁਆਰਾ ਹੇ ਨਾਨਕ! ਇਹ ਬੀਮਾਰੀ ਜੜੋਂ ਪੁਟੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
|
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬੋਲੇ ॥
गुरमती हरि हरि बोले ॥
Gurmaṫee har har bolé.
By the Guru’s instruction, the chaste bride recites the God’s Name.
ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਉਪਦੇਸ਼ ਦੁਆਰਾ, ਸਤਿਵੰਤੀ ਪਤਨੀ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਉਚਾਰਦੀ ਹੈ।
|
ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮਿ ਕਸਾਈ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਰਤੀ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਚੋਲੇ ॥
हरि प्रेमि कसाई दिनसु राति हरि रती हरि रंगि चोले ॥
Har parém kasaa▫ee ḋinas raaṫ har raṫee har rang cholé.
Day and night, she remains attracted by the Lord’s love and her body garment is imbued with God and God’s love.
ਦਿਹੁੰ ਅਤੇ ਰੈਣ, ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤ ਨਾਲ ਖਿੱਚੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਦੇਹ ਪੁਸ਼ਾਕ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਅਤੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਨਾਲ ਰੰਗੀ ਹੋਈ ਹੈ।
|
ਹਰਿ ਜੈਸਾ ਪੁਰਖੁ ਨ ਲਭਈ ਸਭੁ ਦੇਖਿਆ ਜਗਤੁ ਮੈ ਟੋਲੇ ॥
हरि जैसा पुरखु न लभई सभु देखिआ जगतु मै टोले ॥
Har jæsaa purakʰ na labʰ▫ee sabʰ ḋékʰi▫aa jagaṫ mæ tolé.
I have seen and searched the whole world and have found not any person like my Lord.
ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਸੰਸਾਰ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਭਾਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਪੁਰਸ਼ ਨਹੀਂ ਲੱਭਾ।
|
ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰਿ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਇਆ ਮਨੁ ਅਨਤ ਨ ਕਾਹੂ ਡੋਲੇ ॥
गुर सतिगुरि नामु दिड़ाइआ मनु अनत न काहू डोले ॥
Gur saṫgur naam ḋiṛaa▫i▫aa man anaṫ na kaahoo dolé.
The Great True Guru has implanted the Name within me and my mind now wabbles not anywhere else.
ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੱਚੇ ਗੁਰਾਂ ਨੇ ਮੇਰਾ ਮਨੂਆ ਹੁਣ ਹੋਰ ਕਿਧਰੇ ਡਿਕੋ-ਡੋਲੇ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ।
|
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਗੁਲ ਗੋਲੇ ॥੩੦॥
जन नानकु हरि का दासु है गुर सतिगुर के गुल गोले ॥३०॥
Jan Naanak har kaa ḋaas hæ gur saṫgur ké gul golé. ||30||
Servant Nanak is the attendant of God and the slave of the slaves of the Great True Guru.
ਨੌਕਰ ਨਾਨਕ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦਾ ਸੇਵਕ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੱਚੇ ਗੁਰਾਂ ਦਾ ਨਫਰ ਹੈ।
|
