ਮੁਕਤਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਠਾਕ ਨ ਅਵਘਟ ਘਾਟ ॥੨੩੧॥
मुकति पदारथु पाईऐ ठाक न अवघट घाट ॥२३१॥
Mukaṫ paḋaaraṫʰ paa▫ee▫æ tʰaak na avgʰat gʰaat. ||231||
He obtains the treasure of liberation, and the difficult road to the Lord is not blocked. ||231||
|
ਕਬੀਰ ਏਕ ਘੜੀ ਆਧੀ ਘਰੀ ਆਧੀ ਹੂੰ ਤੇ ਆਧ ॥
कबीर एक घड़ी आधी घरी आधी हूं ते आध ॥
Kabeer ék gʰaṛee aaḋʰee gʰaree aaḋʰee hooⁿ ṫé aaḋʰ.
Kabir! Whether is for an hour, half an hour, or half of that,
|
ਭਗਤਨ ਸੇਤੀ ਗੋਸਟੇ ਜੋ ਕੀਨੇ ਸੋ ਲਾਭ ॥੨੩੨॥
भगतन सेती गोसटे जो कीने सो लाभ ॥२३२॥
Bʰagṫan séṫee gosté jo keené so laabʰ. ||232||
whatever it is, it is worthwhile to speak with the Holy. ||232||
|
ਕਬੀਰ ਭਾਂਗ ਮਾਛੁਲੀ ਸੁਰਾ ਪਾਨਿ ਜੋ ਜੋ ਪ੍ਰਾਨੀ ਖਾਂਹਿ ॥
कबीर भांग माछुली सुरा पानि जो जो प्रानी खांहि ॥
Kabeer bʰaaⁿg maachʰulee suraa paan jo jo paraanee kʰaaⁿhi.
Kabir! Those mortals who consume marijuana, fish and wine -
|
ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਨੇਮ ਕੀਏ ਤੇ ਸਭੈ ਰਸਾਤਲਿ ਜਾਂਹਿ ॥੨੩੩॥
तीरथ बरत नेम कीए ते सभै रसातलि जांहि ॥२३३॥
Ṫiraṫʰ baraṫ ném kee▫é ṫé sabʰæ rasaaṫal jaaⁿhi. ||233||
no matter what pilgrimages, fasts and rituals they follow, they will all go to hell. ||233||
|
ਨੀਚੇ ਲੋਇਨ ਕਰਿ ਰਹਉ ਲੇ ਸਾਜਨ ਘਟ ਮਾਹਿ ॥
नीचे लोइन करि रहउ ले साजन घट माहि ॥
Neeché lo▫in kar raha▫o lé saajan gʰat maahi.
Kabir! I keep my eyes lowered, and enshrine my Friend within my heart.
|
ਸਭ ਰਸ ਖੇਲਉ ਪੀਅ ਸਉ ਕਿਸੀ ਲਖਾਵਉ ਨਾਹਿ ॥੨੩੪॥
सभ रस खेलउ पीअ सउ किसी लखावउ नाहि ॥२३४॥
Sabʰ ras kʰéla▫o pee▫a sa▫o kisee lakʰaava▫o naahi. ||234||
I enjoy all pleasures with my Beloved, but I do not let anyone else know. ||234||
|
ਆਠ ਜਾਮ ਚਉਸਠਿ ਘਰੀ ਤੁਅ ਨਿਰਖਤ ਰਹੈ ਜੀਉ ॥
आठ जाम चउसठि घरी तुअ निरखत रहै जीउ ॥
Aatʰ jaam cha▫usatʰ gʰaree ṫu▫a nirkʰaṫ rahæ jee▫o.
Twenty-four hours a day, every hour, my soul continues to look to You, O Lord.
|
ਨੀਚੇ ਲੋਇਨ ਕਿਉ ਕਰਉ ਸਭ ਘਟ ਦੇਖਉ ਪੀਉ ॥੨੩੫॥
नीचे लोइन किउ करउ सभ घट देखउ पीउ ॥२३५॥
Neeché lo▫in ki▫o kara▫o sabʰ gʰat ḋékʰ▫a▫u pee▫o. ||235||
Why should I keep my eyes lowered? I see my Beloved in every heart. ||235||
|
ਸੁਨੁ ਸਖੀ ਪੀਅ ਮਹਿ ਜੀਉ ਬਸੈ ਜੀਅ ਮਹਿ ਬਸੈ ਕਿ ਪੀਉ ॥
सुनु सखी पीअ महि जीउ बसै जीअ महि बसै कि पीउ ॥
Sun sakʰee pee▫a mėh jee▫o basæ jee▫a mėh basæ kė pee▫o.
Listen, O my companions: my soul dwells in my Beloved, and my Beloved dwells in my soul.
|
ਜੀਉ ਪੀਉ ਬੂਝਉ ਨਹੀ ਘਟ ਮਹਿ ਜੀਉ ਕਿ ਪੀਉ ॥੨੩੬॥
जीउ पीउ बूझउ नही घट महि जीउ कि पीउ ॥२३६॥
Jee▫o pee▫o boojʰa▫o nahee gʰat mėh jee▫o kė pee▫o. ||236||
I realize that there is no difference between my soul and my Beloved; I cannot tell whether my soul or my Beloved dwells in my heart. ||236||
|
ਕਬੀਰ ਬਾਮਨੁ ਗੁਰੂ ਹੈ ਜਗਤ ਕਾ ਭਗਤਨ ਕਾ ਗੁਰੁ ਨਾਹਿ ॥
कबीर बामनु गुरू है जगत का भगतन का गुरु नाहि ॥
Kabeer baaman guroo hæ jagaṫ kaa bʰagṫan kaa gur naahi.
Kabir! The Brahmin may be the guru of the world, but he is not the Guru of the devotees.
|
ਅਰਝਿ ਉਰਝਿ ਕੈ ਪਚਿ ਮੂਆ ਚਾਰਉ ਬੇਦਹੁ ਮਾਹਿ ॥੨੩੭॥
अरझि उरझि कै पचि मूआ चारउ बेदहु माहि ॥२३७॥
Arajʰ urajʰ kæ pach moo▫aa chaara▫o béḋahu maahi. ||237||
He rots and dies in the perplexities of the four Vedas. ||237||
|
ਹਰਿ ਹੈ ਖਾਂਡੁ ਰੇਤੁ ਮਹਿ ਬਿਖਰੀ ਹਾਥੀ ਚੁਨੀ ਨ ਜਾਇ ॥
हरि है खांडु रेतु महि बिखरी हाथी चुनी न जाइ ॥
Har hæ kʰaaⁿd réṫ mėh bikʰree haaṫʰee chunee na jaa▫é.
The Lord is like sugar, scattered in the sand; the elephant cannot pick it up.
|
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਗੁਰਿ ਭਲੀ ਬੁਝਾਈ ਕੀਟੀ ਹੋਇ ਕੈ ਖਾਇ ॥੨੩੮॥
कहि कबीर गुरि भली बुझाई कीटी होइ कै खाइ ॥२३८॥
Kahi Kabeer gur bʰalee bujʰaa▫ee keetee ho▫é kæ kʰaa▫é. ||238||
Says Kabir, the Guru has given me this sublime understanding: become an ant, and feed on it. ||238||
|
ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਹਿ ਸਾਧ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਸੀਸੁ ਕਾਟਿ ਕਰਿ ਗੋਇ ॥
कबीर जउ तुहि साध पिरंम की सीसु काटि करि गोइ ॥
Kabeer ja▫o ṫuhi saaḋʰ piramm kee sees kaat kar go▫é.
Kabir! If you desire to play the game of love with the Lord, then cut off your head, and make it into a ball.
|
ਖੇਲਤ ਖੇਲਤ ਹਾਲ ਕਰਿ ਜੋ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ਤ ਹੋਇ ॥੨੩੯॥
खेलत खेलत हाल करि जो किछु होइ त होइ ॥२३९॥
Kʰélaṫ kʰélaṫ haal kar jo kichʰ ho▫é ṫa ho▫é. ||239||
Lose yourself in the play of it, and then whatever will be, will be. ||239||
|
ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਹਿ ਸਾਧ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਪਾਕੇ ਸੇਤੀ ਖੇਲੁ ॥
कबीर जउ तुहि साध पिरंम की पाके सेती खेलु ॥
Kabeer ja▫o ṫuhi saaḋʰ piramm kee paaké séṫee kʰél.
Kabir! If you desire to play the game of love with the Lord, play it with someone with commitment.
|
ਕਾਚੀ ਸਰਸਉਂ ਪੇਲਿ ਕੈ ਨਾ ਖਲਿ ਭਈ ਨ ਤੇਲੁ ॥੨੪੦॥
काची सरसउं पेलि कै ना खलि भई न तेलु ॥२४०॥
Kaachee sarsa▫uⁿ pél kæ naa kʰal bʰa▫ee na ṫél. ||240||
Pressing the unripe mustard seeds produces neither oil nor flour. ||240||
|
ਢੂੰਢਤ ਡੋਲਹਿ ਅੰਧ ਗਤਿ ਅਰੁ ਚੀਨਤ ਨਾਹੀ ਸੰਤ ॥
ढूंढत डोलहि अंध गति अरु चीनत नाही संत ॥
Dʰooⁿdʰaṫ dolėh anḋʰ gaṫ ar cheenaṫ naahee sanṫ.
Searching, the mortal stumbles like a blind person, and does not recognize the Saint.
|
ਕਹਿ ਨਾਮਾ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਭਗਤਹੁ ਭਗਵੰਤੁ ॥੨੪੧॥
कहि नामा किउ पाईऐ बिनु भगतहु भगवंतु ॥२४१॥
Kahi naamaa ki▫o paa▫ee▫æ bin bʰagṫahu bʰagvanṫ. ||241||
Says Namdev, how can one obtain the Lord God, without His devotee? ||241||
|
ਹਰਿ ਸੋ ਹੀਰਾ ਛਾਡਿ ਕੈ ਕਰਹਿ ਆਨ ਕੀ ਆਸ ॥
हरि सो हीरा छाडि कै करहि आन की आस ॥
Har so heeraa chʰaad kæ karahi aan kee aas.
Forsaking the Diamond of the Lord, the mortals put their hopes in another.
|
ਤੇ ਨਰ ਦੋਜਕ ਜਾਹਿਗੇ ਸਤਿ ਭਾਖੈ ਰਵਿਦਾਸ ॥੨੪੨॥
ते नर दोजक जाहिगे सति भाखै रविदास ॥२४२॥
Ṫé nar ḋojak jaahigé saṫ bʰaakʰæ Raviḋaas. ||242||
Those people shall go to hell; Ravi Das speaks the Truth. ||242||
|
ਕਬੀਰ ਜਉ ਗ੍ਰਿਹੁ ਕਰਹਿ ਤ ਧਰਮੁ ਕਰੁ ਨਾਹੀ ਤ ਕਰੁ ਬੈਰਾਗੁ ॥
कबीर जउ ग्रिहु करहि त धरमु करु नाही त करु बैरागु ॥
Kabeer ja▫o garihu karahi ṫa ḋʰaram kar naahee ṫa kar bæraag.
Kabir! If you live the householder’s life, then practice righteousness; otherwise, you might as well retire from the world.
|
ਬੈਰਾਗੀ ਬੰਧਨੁ ਕਰੈ ਤਾ ਕੋ ਬਡੋ ਅਭਾਗੁ ॥੨੪੩॥
बैरागी बंधनु करै ता को बडो अभागु ॥२४३॥
Bæraagee banḋʰan karæ ṫaa ko bado abʰaag. ||243||
If someone renounces the world, and then gets involved in worldly entanglements, he shall suffer terrible misfortune. ||243||
|
ਸਲੋਕ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਕੇ
सलोक सेख फरीद के
Salok Sékʰ Fareeḋ ké
Shaloks Of Shaykh Farid Jee:
|
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.
One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
|
ਜਿਤੁ ਦਿਹਾੜੈ ਧਨ ਵਰੀ ਸਾਹੇ ਲਏ ਲਿਖਾਇ ॥
जितु दिहाड़ै धन वरी साहे लए लिखाइ ॥
Jiṫ ḋihaaṛæ ḋʰan varee saahé la▫é likʰaa▫é.
The day of the bride’s wedding is preordained.
|
ਮਲਕੁ ਜਿ ਕੰਨੀ ਸੁਣੀਦਾ ਮੁਹੁ ਦੇਖਾਲੇ ਆਇ ॥
मलकु जि कंनी सुणीदा मुहु देखाले आइ ॥
Malak jė kannee suṇeeḋaa muhu ḋékʰaalé aa▫é.
On that day, the Messenger of Death, of whom she had only heard, comes and shows its face.
|
ਜਿੰਦੁ ਨਿਮਾਣੀ ਕਢੀਐ ਹਡਾ ਕੂ ਕੜਕਾਇ ॥
जिंदु निमाणी कढीऐ हडा कू कड़काइ ॥
Jinḋ nimaaṇee kadʰee▫æ hadaa koo kaṛkaa▫é.
It breaks the bones of the body and pulls the helpless soul out.
|
ਸਾਹੇ ਲਿਖੇ ਨ ਚਲਨੀ ਜਿੰਦੂ ਕੂੰ ਸਮਝਾਇ ॥
साहे लिखे न चलनी जिंदू कूं समझाइ ॥
Saahé likʰé na chalnee jinḋoo kooⁿ samjʰaa▫é.
That preordained time of marriage cannot be avoided. Explain this to your soul.
|
ਜਿੰਦੁ ਵਹੁਟੀ ਮਰਣੁ ਵਰੁ ਲੈ ਜਾਸੀ ਪਰਣਾਇ ॥
जिंदु वहुटी मरणु वरु लै जासी परणाइ ॥
Jinḋ vahutee maraṇ var læ jaasee parṇaa▫é.
The soul is the bride, and death is the groom. He will marry her and take her away.
|
ਆਪਣ ਹਥੀ ਜੋਲਿ ਕੈ ਕੈ ਗਲਿ ਲਗੈ ਧਾਇ ॥
आपण हथी जोलि कै कै गलि लगै धाइ ॥
Aapaṇ haṫʰee jol kæ kæ gal lagæ ḋʰaa▫é.
After the body sends her away with its own hands, whose neck will it embrace?
|
ਵਾਲਹੁ ਨਿਕੀ ਪੁਰਸਲਾਤ ਕੰਨੀ ਨ ਸੁਣੀ ਆਇ ॥
वालहु निकी पुरसलात कंनी न सुणी आइ ॥
vaalahu nikee puraslaaṫ kannee na suṇee aa▫é.
The bridge to hell is narrower than a hair; haven’t you heard of it with your ears?
|
ਫਰੀਦਾ ਕਿੜੀ ਪਵੰਦੀਈ ਖੜਾ ਨ ਆਪੁ ਮੁਹਾਇ ॥੧॥
फरीदा किड़ी पवंदीई खड़ा न आपु मुहाइ ॥१॥
Fareeḋaa kiṛee pavaⁿḋee▫ee kʰaṛaa na aap muhaa▫é. ||1||
Farid, the call has come; be careful now - don’t let yourself be robbed. ||1||
|
ਫਰੀਦਾ ਦਰ ਦਰਵੇਸੀ ਗਾਖੜੀ ਚਲਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਭਤਿ ॥
फरीदा दर दरवेसी गाखड़ी चलां दुनीआं भति ॥
Fareeḋaa ḋar ḋarvésee gaakʰ▫ṛee chalaaⁿ ḋunee▫aaⁿ bʰaṫ.
Farid, it is so difficult to become a humble Saint at the Lord’s Door.
|