ਓਰਾ ਗਰਿ ਪਾਨੀ ਭਇਆ ਜਾਇ ਮਿਲਿਓ ਢਲਿ ਕੂਲਿ ॥੧੭੭॥
ओरा गरि पानी भइआ जाइ मिलिओ ढलि कूलि ॥१७७॥
Oraa gar paanee bʰa▫i▫aa jaa▫é mili▫o dʰal kool. ||177||
The hail-stone has melted into water, and flowed into the ocean. ||177||
|
ਕਬੀਰਾ ਧੂਰਿ ਸਕੇਲਿ ਕੈ ਪੁਰੀਆ ਬਾਂਧੀ ਦੇਹ ॥
कबीरा धूरि सकेलि कै पुरीआ बांधी देह ॥
Kabeeraa ḋʰoor sakél kæ puree▫aa baaⁿḋʰee ḋéh.
Kabir! The body is a pile of dust, collected and packed together.
|
ਦਿਵਸ ਚਾਰਿ ਕੋ ਪੇਖਨਾ ਅੰਤਿ ਖੇਹ ਕੀ ਖੇਹ ॥੧੭੮॥
दिवस चारि को पेखना अंति खेह की खेह ॥१७८॥
Ḋivas chaar ko pékʰnaa anṫ kʰéh kee kʰéh. ||178||
It is a show which lasts for only a few days, and then dust returns to dust. ||178||
|
ਕਬੀਰ ਸੂਰਜ ਚਾਂਦ ਕੈ ਉਦੈ ਭਈ ਸਭ ਦੇਹ ॥
कबीर सूरज चांद कै उदै भई सभ देह ॥
Kabeer sooraj chaaⁿḋ kæ uḋæ bʰa▫ee sabʰ ḋéh.
Kabir! Bodies are like the rising and setting of the sun and the moon.
|
ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ਕੇ ਬਿਨੁ ਮਿਲੇ ਪਲਟਿ ਭਈ ਸਭ ਖੇਹ ॥੧੭੯॥
गुर गोबिंद के बिनु मिले पलटि भई सभ खेह ॥१७९॥
Gur gobinḋ ké bin milé palat bʰa▫ee sabʰ kʰéh. ||179||
Without meeting the Guru, the Lord of the Universe, they are all reduced to dust again. ||179||
|
ਜਹ ਅਨਭਉ ਤਹ ਭੈ ਨਹੀ ਜਹ ਭਉ ਤਹ ਹਰਿ ਨਾਹਿ ॥
जह अनभउ तह भै नही जह भउ तह हरि नाहि ॥
Jah anbʰa▫o ṫah bʰæ nahee jah bʰa▫o ṫah har naahi.
Where the Fearless Lord is, there is no fear; where there is fear, the Lord is not there.
|
ਕਹਿਓ ਕਬੀਰ ਬਿਚਾਰਿ ਕੈ ਸੰਤ ਸੁਨਹੁ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥੧੮੦॥
कहिओ कबीर बिचारि कै संत सुनहु मन माहि ॥१८०॥
Kahi▫o Kabeer bichaar kæ sanṫ sunhu man maahi. ||180||
Kabir speaks after careful consideration; hear this, O Saints, in your minds. ||180||
|
ਕਬੀਰ ਜਿਨਹੁ ਕਿਛੂ ਜਾਨਿਆ ਨਹੀ ਤਿਨ ਸੁਖ ਨੀਦ ਬਿਹਾਇ ॥
कबीर जिनहु किछू जानिआ नही तिन सुख नीद बिहाइ ॥
Kabeer jinahu kichʰoo jaani▫aa nahee ṫin sukʰ neeḋ bihaa▫é.
Kabir! Those who do not know anything, pass their lives in peaceful sleep.
|
ਹਮਹੁ ਜੁ ਬੂਝਾ ਬੂਝਨਾ ਪੂਰੀ ਪਰੀ ਬਲਾਇ ॥੧੮੧॥
हमहु जु बूझा बूझना पूरी परी बलाइ ॥१८१॥
Hamhu jo boojʰaa boojʰnaa pooree paree balaa▫é. ||181||
But I have understood the riddle; I am faced with all sorts of troubles. ||181||
|
ਕਬੀਰ ਮਾਰੇ ਬਹੁਤੁ ਪੁਕਾਰਿਆ ਪੀਰ ਪੁਕਾਰੈ ਅਉਰ ॥
कबीर मारे बहुतु पुकारिआ पीर पुकारै अउर ॥
Kabeer maaré bahuṫ pukaari▫aa peer pukaaræ a▫or.
Kabir! Those who are beaten cry a lot; but the cries of the pain of separation are different.
|
ਲਾਗੀ ਚੋਟ ਮਰੰਮ ਕੀ ਰਹਿਓ ਕਬੀਰਾ ਠਉਰ ॥੧੮੨॥
लागी चोट मरंम की रहिओ कबीरा ठउर ॥१८२॥
Laagee chot maramm kee rahi▫o kabeeraa tʰa▫ur. ||182||
Struck by the Mystery of God, Kabir remains silent. ||182||
|
ਕਬੀਰ ਚੋਟ ਸੁਹੇਲੀ ਸੇਲ ਕੀ ਲਾਗਤ ਲੇਇ ਉਸਾਸ ॥
कबीर चोट सुहेली सेल की लागत लेइ उसास ॥
Kabeer chot suhélee sél kee laagaṫ lé▫é usaas.
Kabir! The stroke of a lance is easy to bear; it takes away the breath.
|
ਚੋਟ ਸਹਾਰੈ ਸਬਦ ਕੀ ਤਾਸੁ ਗੁਰੂ ਮੈ ਦਾਸ ॥੧੮੩॥
चोट सहारै सबद की तासु गुरू मै दास ॥१८३॥
Chot sahaaræ sabaḋ kee ṫaas guroo mæ ḋaas. ||183||
But one who endures the stroke of the Word of the Shabad is the Guru, and I am his slave. ||183||
|
ਕਬੀਰ ਮੁਲਾਂ ਮੁਨਾਰੇ ਕਿਆ ਚਢਹਿ ਸਾਂਈ ਨ ਬਹਰਾ ਹੋਇ ॥
कबीर मुलां मुनारे किआ चढहि सांई न बहरा होइ ॥
Kabeer mulaaⁿ munaaré ki▫aa chadʰėh saaⁿ▫ee na bahraa ho▫é.
Kabir: O Mullah, why do you climb to the top of the minaret? The Lord is not hard of hearing.
|
ਜਾ ਕਾਰਨਿ ਤੂੰ ਬਾਂਗ ਦੇਹਿ ਦਿਲ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਜੋਇ ॥੧੮੪॥
जा कारनि तूं बांग देहि दिल ही भीतरि जोइ ॥१८४॥
Jaa kaaran ṫooⁿ baaⁿg ḋėh ḋil hee bʰeeṫar jo▫é. ||184||
Look within your own heart for the One, for whose sake you shout your prayers. ||184||
|
ਸੇਖ ਸਬੂਰੀ ਬਾਹਰਾ ਕਿਆ ਹਜ ਕਾਬੇ ਜਾਇ ॥
सेख सबूरी बाहरा किआ हज काबे जाइ ॥
Sékʰ sabooree baahraa ki▫aa haj kaabé jaa▫é.
Why does the Shaykh bother to go on pilgrimage to Mecca, if he is not content with himself?
|
ਕਬੀਰ ਜਾ ਕੀ ਦਿਲ ਸਾਬਤਿ ਨਹੀ ਤਾ ਕਉ ਕਹਾਂ ਖੁਦਾਇ ॥੧੮੫॥
कबीर जा की दिल साबति नही ता कउ कहां खुदाइ ॥१८५॥
Kabeer jaa kee ḋil saabaṫ nahee ṫaa ka▫o kahaaⁿ kʰuḋaa▫é. ||185||
Kabir! One whose heart is not healthy and whole - how can he attain his Lord? ||185||
|
ਕਬੀਰ ਅਲਹ ਕੀ ਕਰਿ ਬੰਦਗੀ ਜਿਹ ਸਿਮਰਤ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
कबीर अलह की करि बंदगी जिह सिमरत दुखु जाइ ॥
Kabeer alah kee kar banḋagee jih simraṫ ḋukʰ jaa▫é.
Kabir! Worship the Lord Allah; meditating in remembrance of Him, troubles and pains depart.
|
ਦਿਲ ਮਹਿ ਸਾਂਈ ਪਰਗਟੈ ਬੁਝੈ ਬਲੰਤੀ ਨਾਂਇ ॥੧੮੬॥
दिल महि सांई परगटै बुझै बलंती नांइ ॥१८६॥
Ḋil mėh saaⁿ▫ee pargatæ bujʰæ balanṫee naaⁿ▫é. ||186||
The Lord shall be revealed within your own heart, and the burning fire within shall be extinguished by His Name. ||186||
|
ਕਬੀਰ ਜੋਰੀ ਕੀਏ ਜੁਲਮੁ ਹੈ ਕਹਤਾ ਨਾਉ ਹਲਾਲੁ ॥
कबीर जोरी कीए जुलमु है कहता नाउ हलालु ॥
Kabeer joree kee▫é julam hæ kahṫaa naa▫o halaal.
Kabir! To use force is tyranny, even if you call it legal.
|
ਦਫਤਰਿ ਲੇਖਾ ਮਾਂਗੀਐ ਤਬ ਹੋਇਗੋ ਕਉਨੁ ਹਵਾਲੁ ॥੧੮੭॥
दफतरि लेखा मांगीऐ तब होइगो कउनु हवालु ॥१८७॥
Ḋafṫar lékʰaa maaⁿgee▫æ ṫab ho▫igo ka▫un havaal. ||187||
When your account is called for in the Court of the Lord, what will your condition be then? ||187||
|
ਕਬੀਰ ਖੂਬੁ ਖਾਨਾ ਖੀਚਰੀ ਜਾ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਲੋਨੁ ॥
कबीर खूबु खाना खीचरी जा महि अमृतु लोनु ॥
Kabeer kʰoob kʰaanaa kʰeechree jaa mėh amriṫ lon.
Kabir! The dinner of beans with rice is excellent when it is flavored with salt.
|
ਹੇਰਾ ਰੋਟੀ ਕਾਰਨੇ ਗਲਾ ਕਟਾਵੈ ਕਉਨੁ ॥੧੮੮॥
हेरा रोटी कारने गला कटावै कउनु ॥१८८॥
Héraa rotee kaarné galaa kataavæ ka▫un. ||188||
Who would cut his throat, to have meat with his bread? ||188||
|
ਕਬੀਰ ਗੁਰੁ ਲਾਗਾ ਤਬ ਜਾਨੀਐ ਮਿਟੈ ਮੋਹੁ ਤਨ ਤਾਪ ॥
कबीर गुरु लागा तब जानीऐ मिटै मोहु तन ताप ॥
Kabeer gur laagaa ṫab jaanee▫æ mitæ moh ṫan ṫaap.
Kabir! One is known to have been touched by the Guru, only when his emotional attachment and physical illnesses are eradicated.
|
ਹਰਖ ਸੋਗ ਦਾਝੈ ਨਹੀ ਤਬ ਹਰਿ ਆਪਹਿ ਆਪਿ ॥੧੮੯॥
हरख सोग दाझै नही तब हरि आपहि आपि ॥१८९॥
Harakʰ sog ḋaajʰæ nahee ṫab har aapėh aap. ||189||
He is not burned by pleasure or pain, and so he becomes the Lord Himself. ||189||
|
ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਕਹਨ ਮਹਿ ਭੇਦੁ ਹੈ ਤਾ ਮਹਿ ਏਕੁ ਬਿਚਾਰੁ ॥
कबीर राम कहन महि भेदु है ता महि एकु बिचारु ॥
Kabeer raam kahan mėh bʰéḋ hæ ṫaa mėh ék bichaar.
Kabir! It does make a difference, how you chant the Lord’s Name, ’Raam’. This is something to consider.
|
ਸੋਈ ਰਾਮੁ ਸਭੈ ਕਹਹਿ ਸੋਈ ਕਉਤਕਹਾਰ ॥੧੯੦॥
सोई रामु सभै कहहि सोई कउतकहार ॥१९०॥
So▫ee raam sabʰæ kahėh so▫ee ka▫uṫakhaar. ||190||
Everyone uses the same word for the son of Dasrath and the Wondrous Lord. ||190||
|
ਕਬੀਰ ਰਾਮੈ ਰਾਮ ਕਹੁ ਕਹਿਬੇ ਮਾਹਿ ਬਿਬੇਕ ॥
कबीर रामै राम कहु कहिबे माहि बिबेक ॥
Kabeer raamæ raam kaho kahibé maahi bibék.
Kabir! Use the word ’Raam’, only to speak of the All-pervading Lord. You must make that distinction.
|
ਏਕੁ ਅਨੇਕਹਿ ਮਿਲਿ ਗਇਆ ਏਕ ਸਮਾਨਾ ਏਕ ॥੧੯੧॥
एकु अनेकहि मिलि गइआ एक समाना एक ॥१९१॥
Ék anékėh mil ga▫i▫aa ék samaanaa ék. ||191||
One ’Raam’ is pervading everywhere, while the other is contained only in himself. ||191||
|
ਕਬੀਰ ਜਾ ਘਰ ਸਾਧ ਨ ਸੇਵੀਅਹਿ ਹਰਿ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਾਹਿ ॥
कबीर जा घर साध न सेवीअहि हरि की सेवा नाहि ॥
Kabeer jaa gʰar saaḋʰ na sévee▫ah har kee sévaa naahi.
Kabir! Those houses in which neither the Holy nor the Lord are served -
|
ਤੇ ਘਰ ਮਰਹਟ ਸਾਰਖੇ ਭੂਤ ਬਸਹਿ ਤਿਨ ਮਾਹਿ ॥੧੯੨॥
ते घर मरहट सारखे भूत बसहि तिन माहि ॥१९२॥
Ṫé gʰar mar▫hat saarkʰé bʰooṫ basėh ṫin maahi. ||192||
those houses are like cremation grounds; demons dwell within them. ||192||
|
ਕਬੀਰ ਗੂੰਗਾ ਹੂਆ ਬਾਵਰਾ ਬਹਰਾ ਹੂਆ ਕਾਨ ॥
कबीर गूंगा हूआ बावरा बहरा हूआ कान ॥
Kabeer goongaa hoo▫aa baavraa bahraa hoo▫aa kaan.
Kabir! I have become mute, insane and deaf.
|
ਪਾਵਹੁ ਤੇ ਪਿੰਗੁਲ ਭਇਆ ਮਾਰਿਆ ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਨ ॥੧੯੩॥
पावहु ते पिंगुल भइआ मारिआ सतिगुर बान ॥१९३॥
Paavhu ṫé pingul bʰa▫i▫aa maari▫aa saṫgur baan. ||193||
I am crippled - the True Guru has pierced me with His Arrow. ||193||
|
ਕਬੀਰ ਸਤਿਗੁਰ ਸੂਰਮੇ ਬਾਹਿਆ ਬਾਨੁ ਜੁ ਏਕੁ ॥
कबीर सतिगुर सूरमे बाहिआ बानु जु एकु ॥
Kabeer saṫgur soormé baahi▫aa baan jo ék.
Kabir! The True Guru, the Spiritual Warrior, has shot me with His Arrow.
|
ਲਾਗਤ ਹੀ ਭੁਇ ਗਿਰਿ ਪਰਿਆ ਪਰਾ ਕਰੇਜੇ ਛੇਕੁ ॥੧੯੪॥
लागत ही भुइ गिरि परिआ परा करेजे छेकु ॥१९४॥
Laagaṫ hee bʰu▫é gir pari▫aa paraa karéjé chʰék. ||194||
As soon as it struck me, I fell to the ground, with a hole in my heart. ||194||
|
ਕਬੀਰ ਨਿਰਮਲ ਬੂੰਦ ਅਕਾਸ ਕੀ ਪਰਿ ਗਈ ਭੂਮਿ ਬਿਕਾਰ ॥
कबीर निरमल बूंद अकास की परि गई भूमि बिकार ॥
Kabeer nirmal boonḋ akaas kee par ga▫ee bʰoom bikaar.
Kabir! The pure drop of water falls from the sky onto the dirty ground.
|
