ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਤੀਣੇ ਤਾਰਾ ਚੜਿਆ ਲੰਮਾ ॥੧॥
नानक हउमै मारि पतीणे तारा चड़िआ लमा ॥१॥
Nānak ha▫umai mār paṯīṇe ṯārā cẖaṛi▫ā lammā. ||1||
O Nanak, killing his ego, he is satisfied; the meteor has shot across the sky. ||1||
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਗਿ ਰਹੇ ਚੂਕੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥
गुरमुखि जागि रहे चूकी अभिमानी राम ॥
Gurmukẖ jāg rahe cẖūkī abẖimānī rām.
The Gurmukhs remain awake and aware; their egotistical pride is eradicated.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ਸਾਚਿ ਸਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥
अनदिनु भोरु भइआ साचि समानी राम ॥
An▫ḏin bẖor bẖa▫i▫ā sācẖ samānī rām.
Night and day, it is dawn for them; they merge in the True Lord.
|
ਸਾਚਿ ਸਮਾਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਭਾਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਬਤੁ ਜਾਗੇ ॥
साचि समानी गुरमुखि मनि भानी गुरमुखि साबतु जागे ॥
Sācẖ samānī gurmukẖ man bẖānī gurmukẖ sābaṯ jāge.
The Gurmukhs are merged in the True Lord; they are pleasing to His Mind. The Gurmukhs are intact, safe and sound, awake and awake.
|
ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਗੁਰਿ ਦੀਆ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਲਿਵ ਲਾਗੇ ॥
साचु नामु अम्रितु गुरि दीआ हरि चरनी लिव लागे ॥
Sācẖ nām amriṯ gur ḏī▫ā har cẖarnī liv lāge.
The Guru blesses them with the Ambrosial Nectar of the True Name; they are lovingly attuned to the Lord's Feet.
|
ਪ੍ਰਗਟੀ ਜੋਤਿ ਜੋਤਿ ਮਹਿ ਜਾਤਾ ਮਨਮੁਖਿ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ॥
प्रगटी जोति जोति महि जाता मनमुखि भरमि भुलाणी ॥
Pargatī joṯ joṯ mėh jāṯā manmukẖ bẖaram bẖulāṇī.
The Divine Light is revealed, and in that Light, they achieve realization; the self-willed manmukhs wander in doubt and confusion.
|
ਨਾਨਕ ਭੋਰੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਜਾਗਤ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਣੀ ॥੨॥
नानक भोरु भइआ मनु मानिआ जागत रैणि विहाणी ॥२॥
Nānak bẖor bẖa▫i▫ā man māni▫ā jāgaṯ raiṇ vihāṇī. ||2||
O Nanak, when the dawn breaks, their minds are satisfied; they pass their life-night awake and aware. ||2||
|
ਅਉਗਣ ਵੀਸਰਿਆ ਗੁਣੀ ਘਰੁ ਕੀਆ ਰਾਮ ॥
अउगण वीसरिआ गुणी घरु कीआ राम ॥
A▫ugaṇ vīsri▫ā guṇī gẖar kī▫ā rām.
Forgetting faults and demerits, virtue and merit enter one's home.
|
ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਅਵਰੁ ਨ ਬੀਆ ਰਾਮ ॥
एको रवि रहिआ अवरु न बीआ राम ॥
Ėko rav rahi▫ā avar na bī▫ā rām.
The One Lord is permeating everywhere; there is no other at all.
|
ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥
रवि रहिआ सोई अवरु न कोई मन ही ते मनु मानिआ ॥
Rav rahi▫ā so▫ī avar na ko▫ī man hī ṯe man māni▫ā.
He is All-pervading; there is no other. The mind comes to believe, from the mind.
|
ਜਿਨਿ ਜਲ ਥਲ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਘਟੁ ਘਟੁ ਥਾਪਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਨਿਆ ॥
जिनि जल थल त्रिभवण घटु घटु थापिआ सो प्रभु गुरमुखि जानिआ ॥
Jin jal thal ṯaribẖavaṇ gẖat gẖat thāpi▫ā so parabẖ gurmukẖ jāni▫ā.
The One who established the water, the land, the three worlds, each and every heart - that God is known by the Gurmukh.
|
ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਅਪਾਰਾ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮੇਟਿ ਸਮਾਈ ॥
करण कारण समरथ अपारा त्रिबिधि मेटि समाई ॥
Karaṇ kāraṇ samrath apārā ṯaribaḏẖ met samā▫ī.
The Infinite, All-powerful Lord is the Creator, the Cause of causes; erasing the three-phased Maya, we merge in Him.
|
ਨਾਨਕ ਅਵਗਣ ਗੁਣਹ ਸਮਾਣੇ ਐਸੀ ਗੁਰਮਤਿ ਪਾਈ ॥੩॥
नानक अवगण गुणह समाणे ऐसी गुरमति पाई ॥३॥
Nānak avgaṇ guṇah samāṇe aisī gurmaṯ pā▫ī. ||3||
O Nanak, then, demerits are dissolved by merits; such are the Guru's Teachings. ||3||
|
ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਚੂਕਾ ਭੋਲਾ ਰਾਮ ॥
आवण जाण रहे चूका भोला राम ॥
Āvaṇ jāṇ rahe cẖūkā bẖolā rām.
My coming and going in reincarnation have ended; doubt and hesitation are gone.
|
ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਮਿਲੇ ਸਾਚਾ ਚੋਲਾ ਰਾਮ ॥
हउमै मारि मिले साचा चोला राम ॥
Ha▫umai mār mile sācẖā cẖolā rām.
Conquering my ego, I have met the True Lord, and now I wear the robe of Truth.
|
ਹਉਮੈ ਗੁਰਿ ਖੋਈ ਪਰਗਟੁ ਹੋਈ ਚੂਕੇ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੈ ॥
हउमै गुरि खोई परगटु होई चूके सोग संतापै ॥
Ha▫umai gur kẖo▫ī pargat ho▫ī cẖūke sog sanṯāpai.
The Guru has rid me of egotism; my sorrow and suffering are dispelled.
|
ਜੋਤੀ ਅੰਦਰਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਆਪੈ ॥
जोती अंदरि जोति समाणी आपु पछाता आपै ॥
Joṯī anḏar joṯ samāṇī āp pacẖẖāṯā āpai.
My might merges into the Light; I realize and understand my own self.
|
ਪੇਈਅੜੈ ਘਰਿ ਸਬਦਿ ਪਤੀਣੀ ਸਾਹੁਰੜੈ ਪਿਰ ਭਾਣੀ ॥
पेईअड़ै घरि सबदि पतीणी साहुरड़ै पिर भाणी ॥
Pe▫ī▫aṛai gẖar sabaḏ paṯīṇī sāhurṛai pir bẖāṇī.
In this world of my parents' home, I am satisfied with the Shabad; at my in-laws' home, in the world beyond, I shall be pleasing to my Husband Lord.
|
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਚੂਕੀ ਕਾਣਿ ਲੋਕਾਣੀ ॥੪॥੩॥
नानक सतिगुरि मेलि मिलाई चूकी काणि लोकाणी ॥४॥३॥
Nānak saṯgur mel milā▫ī cẖūkī kāṇ lokāṇī. ||4||3||
O Nanak, the True Guru has united me in His Union; my dependence on people has ended. ||4||3||
|
ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
तुखारी महला १ ॥
Ŧukẖārī mėhlā 1.
Tukhaari, First Mehl:
|
ਭੋਲਾਵੜੈ ਭੁਲੀ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥
भोलावड़ै भुली भुलि भुलि पछोताणी ॥
Bẖolāvaṛai bẖulī bẖul bẖul pacẖẖoṯāṇī.
Deluded by doubt, misled and confused, the soul-bride later regrets and repents.
|
ਪਿਰਿ ਛੋਡਿਅੜੀ ਸੁਤੀ ਪਿਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥
पिरि छोडिअड़ी सुती पिर की सार न जाणी ॥
Pir cẖẖodi▫aṛī suṯī pir kī sār na jāṇī.
Abandoning her Husband Lord, she sleeps, and does not appreciate His Worth.
|
ਪਿਰਿ ਛੋਡੀ ਸੁਤੀ ਅਵਗਣਿ ਮੁਤੀ ਤਿਸੁ ਧਨ ਵਿਧਣ ਰਾਤੇ ॥
पिरि छोडी सुती अवगणि मुती तिसु धन विधण राते ॥
Pir cẖẖodī suṯī avgaṇ muṯī ṯis ḏẖan viḏẖaṇ rāṯe.
Leaving her Husband Lord, she sleeps, and is plundered by her faults and demerits. The night is so painful for this bride.
|
ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਅਹੰਕਾਰਿ ਵਿਗੁਤੀ ਹਉਮੈ ਲਗੀ ਤਾਤੇ ॥
कामि क्रोधि अहंकारि विगुती हउमै लगी ताते ॥
Kām kroḏẖ ahaʼnkār viguṯī ha▫umai lagī ṯāṯe.
Sexual desire, anger and egotism destroy her. She burns in egotism.
|
ਉਡਰਿ ਹੰਸੁ ਚਲਿਆ ਫੁਰਮਾਇਆ ਭਸਮੈ ਭਸਮ ਸਮਾਣੀ ॥
उडरि हंसु चलिआ फुरमाइआ भसमै भसम समाणी ॥
Udar hans cẖali▫ā furmā▫i▫ā bẖasmai bẖasam samāṇī.
When the soul-swan flies away, by the Command of the Lord, her dust mingles with dust.
|
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੀ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥੧॥
नानक सचे नाम विहूणी भुलि भुलि पछोताणी ॥१॥
Nānak sacẖe nām vihūṇī bẖul bẖul pacẖẖoṯāṇī. ||1||
O Nanak, without the True Name, she is confused and deluded, and so she regrets and repents. ||1||
|
ਸੁਣਿ ਨਾਹ ਪਿਆਰੇ ਇਕ ਬੇਨੰਤੀ ਮੇਰੀ ॥
सुणि नाह पिआरे इक बेनंती मेरी ॥
Suṇ nāh pi▫āre ik benanṯī merī.
Please listen, O my Beloved Husband Lord, to my one prayer.
|
ਤੂ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਿਅੜਾ ਹਉ ਰੁਲਿ ਭਸਮੈ ਢੇਰੀ ॥
तू निज घरि वसिअड़ा हउ रुलि भसमै ढेरी ॥
Ŧū nij gẖar vasi▫aṛā ha▫o rul bẖasmai dẖerī.
You dwell in the home of the self deep within, while I roll around like a dust-ball.
|
ਬਿਨੁ ਅਪਨੇ ਨਾਹੈ ਕੋਇ ਨ ਚਾਹੈ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥
बिनु अपने नाहै कोइ न चाहै किआ कहीऐ किआ कीजै ॥
Bin apne nāhai ko▫e na cẖāhai ki▫ā kahī▫ai ki▫ā kījai.
Without my Husband Lord, no one likes me at all; what can I say or do now?
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਰਸਨ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
अम्रित नामु रसन रसु रसना गुर सबदी रसु पीजै ॥
Amriṯ nām rasan ras rasnā gur sabḏī ras pījai.
The Ambrosial Naam, the Name of the Lord, is the sweetest nectar of nectars. Through the Word of the Guru's Shabad, with my tongue, I drink in this nectar.
|
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਸੰਗਿ ਨ ਸਾਥੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ਘਨੇਰੀ ॥
विणु नावै को संगि न साथी आवै जाइ घनेरी ॥
viṇ nāvai ko sang na sāthī āvai jā▫e gẖanerī.
Without the Name, no one has any friend or companion; millions come and go in reincarnation.
|
ਨਾਨਕ ਲਾਹਾ ਲੈ ਘਰਿ ਜਾਈਐ ਸਾਚੀ ਸਚੁ ਮਤਿ ਤੇਰੀ ॥੨॥
नानक लाहा लै घरि जाईऐ साची सचु मति तेरी ॥२॥
Nānak lāhā lai gẖar jā▫ī▫ai sācẖī sacẖ maṯ ṯerī. ||2||
Nanak: the profit is earned and the soul returns home. True, true are Your Teachings. ||2||
|
ਸਾਜਨ ਦੇਸਿ ਵਿਦੇਸੀਅੜੇ ਸਾਨੇਹੜੇ ਦੇਦੀ ॥
साजन देसि विदेसीअड़े सानेहड़े देदी ॥
Sājan ḏes viḏesī▫aṛe sānehṛe ḏeḏī.
O Friend, You have traveled so far from Your homeland; I send my message of love to You.
|
ਸਾਰਿ ਸਮਾਲੇ ਤਿਨ ਸਜਣਾ ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ॥
सारि समाले तिन सजणा मुंध नैण भरेदी ॥
Sār samāle ṯin sajṇā munḏẖ naiṇ bẖareḏī.
I cherish and remember that Friend; the eyes of this soul-bride are filled with tears.
|
ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇਦੀ ਕਿਉ ਪ੍ਰਭ ਮਿਲਾ ਪਿਆਰੇ ॥
मुंध नैण भरेदी गुण सारेदी किउ प्रभ मिला पिआरे ॥
Munḏẖ naiṇ bẖareḏī guṇ sāreḏī ki▫o parabẖ milā pi▫āre.
The eyes of the soul-bride are filled with tears; I dwell upon Your Glorious Virtues. How can I meet my Beloved Lord God?
|
ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਨ ਜਾਣਉ ਵਿਖੜਾ ਕਿਉ ਪਾਈਐ ਪਿਰੁ ਪਾਰੇ ॥
मारगु पंथु न जाणउ विखड़ा किउ पाईऐ पिरु पारे ॥
Mārag panth na jāṇa▫o vikẖ▫ṛā ki▫o pā▫ī▫ai pir pāre.
I do not know the treacherous path, the way to You. How can I find You and cross over, O my Husband Lord?
|
ਸਤਿਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਿਲੈ ਵਿਛੁੰਨੀ ਤਨੁ ਮਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖੈ ॥
सतिगुर सबदी मिलै विछुंनी तनु मनु आगै राखै ॥
Saṯgur sabḏī milai vicẖẖunnī ṯan man āgai rākẖai.
Through the Shabad, the Word of the True Guru, the separated soul-bride meets with the Lord; I place my body and mind before You.
|
ਨਾਨਕ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਮਹਾ ਰਸ ਫਲਿਆ ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ॥੩॥
नानक अम्रित बिरखु महा रस फलिआ मिलि प्रीतम रसु चाखै ॥३॥
Nānak amriṯ birakẖ mahā ras fali▫ā mil parīṯam ras cẖākẖai. ||3||
O Nanak, the ambrosial tree bears the most delicious fruits; meeting with my Beloved, I taste the sweet essence. ||3||
|
ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਇੜੀਏ ਬਿਲਮੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥
महलि बुलाइड़ीए बिलमु न कीजै ॥
Mahal bulā▫iṛī▫e bilam na kījai.
The Lord has called you to the Mansion of His Presence - do not delay!
|
