ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਜਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਏ ॥੭॥
गुर सेवा सदा सुखु है जिस नो हुकमु मनाए ॥७॥
Gur sévaa saḋaa sukʰ hæ jis no hukam manaa▫é. ||7||
Serving the Guru, eternal peace is obtained by those whom the Lord inspires to obey the Hukam of His Command. ||7||
|
ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸਭ ਧਾਤੁ ਹੈ ਮਾਟੀ ਰਲਿ ਜਾਈ ॥
सुइना रुपा सभ धातु है माटी रलि जाई ॥
Su▫inaa rupaa sabʰ ḋʰaaṫ hæ maatee ral jaa▫ee.
Gold and silver, and all metals, mix with dust in the end
|
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਨਾਲਿ ਨ ਚਲਈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥
बिनु नावै नालि न चलई सतिगुरि बूझ बुझाई ॥
Bin naavæ naal na chal▫ee saṫgur boojʰ bujʰaa▫ee.
Without the Name, nothing goes along with you; the True Guru has imparted this understanding.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨਿਰਮਲੇ ਸਾਚੈ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੮॥੫॥
नानक नामि रते से निरमले साचै रहे समाई ॥८॥५॥
Naanak naam raṫé sé nirmalé saachæ rahé samaa▫ee. ||8||5||
O Nanak! Those who are attuned to the Naam are immaculate and pure; they remain merged in the Truth. ||8||5||
|
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मारू महला १ ॥
Maaroo mėhlaa 1.
Maaroo, First Mehl:
|
ਹੁਕਮੁ ਭਇਆ ਰਹਣਾ ਨਹੀ ਧੁਰਿ ਫਾਟੇ ਚੀਰੈ ॥
हुकमु भइआ रहणा नही धुरि फाटे चीरै ॥
Hukam bʰa▫i▫aa rahṇaa nahee ḋʰur faaté cheeræ.
The Order is issued, and he cannot remain; the permit to stay has been torn up.
|
ਏਹੁ ਮਨੁ ਅਵਗਣਿ ਬਾਧਿਆ ਸਹੁ ਦੇਹ ਸਰੀਰੈ ॥
एहु मनु अवगणि बाधिआ सहु देह सरीरै ॥
Éhu man avgaṇ baaḋʰi▫aa saho ḋéh sareeræ.
This mind is tied to its faults; it suffers terrible pain in its body.
|
ਪੂਰੈ ਗੁਰਿ ਬਖਸਾਈਅਹਿ ਸਭਿ ਗੁਨਹ ਫਕੀਰੈ ॥੧॥
पूरै गुरि बखसाईअहि सभि गुनह फकीरै ॥१॥
Pooræ gur bakʰsaa▫ee▫ah sabʰ gunah fakeeræ. ||1||
The Perfect Guru forgives all the mistakes of the beggar at His Door. ||1||
|
ਕਿਉ ਰਹੀਐ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਬੁਝੁ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰਾ ॥
किउ रहीऐ उठि चलणा बुझु सबद बीचारा ॥
Ki▫o rahee▫æ utʰ chalṇaa bujʰ sabaḋ beechaaraa.
How can he stay here? He must get up and depart. Contemplate the Word of the Shabad, and understand this.
|
ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਮਿਲੈ ਧੁਰਿ ਹੁਕਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जिसु तू मेलहि सो मिलै धुरि हुकमु अपारा ॥१॥ रहाउ ॥
Jis ṫoo mélėh so milæ ḋʰur hukam apaaraa. ||1|| rahaa▫o.
He alone is united, whom You, O Lord, unite. Such is the Primal Command of the Infinite Lord. ||1||Pause||
|
ਜਿਉ ਤੂ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਾ ਜੋ ਦੇਹਿ ਸੁ ਖਾਉ ॥
जिउ तू राखहि तिउ रहा जो देहि सु खाउ ॥
Ji▫o ṫoo raakʰahi ṫi▫o rahaa jo ḋėh so kʰaa▫o.
As You keep me, I remain; whatever You give me, I eat.
|
ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਵਹਿ ਤਿਉ ਚਲਾ ਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਉ ॥
जिउ तू चलावहि तिउ चला मुखि अमृत नाउ ॥
Ji▫o ṫoo chalaavėh ṫi▫o chalaa mukʰ amriṫ naa▫o.
As You lead me, I follow, with the Ambrosial Name in my mouth.
|
ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਮੇਲਹਿ ਮਨਿ ਚਾਉ ॥੨॥
मेरे ठाकुर हथि वडिआईआ मेलहि मनि चाउ ॥२॥
Méré tʰaakur haṫʰ vaḋi▫aa▫ee▫aa mélėh man chaa▫o. ||2||
All glorious greatness rests in the hands of my Lord and Master; my mind yearns to unite with You. ||2||
|
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੋਈ ॥
कीता किआ सालाहीऐ करि देखै सोई ॥
Keeṫaa ki▫aa salaahee▫æ kar ḋékʰæ so▫ee.
Why should anyone praise any other created being? That Lord acts and sees.
|
ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਸੋ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮੈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
जिनि कीआ सो मनि वसै मै अवरु न कोई ॥
Jin kee▫aa so man vasæ mæ avar na ko▫ee.
The One who created me, abides within my mind; there is no other at all.
|
ਸੋ ਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਾਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
सो साचा सालाहीऐ साची पति होई ॥३॥
So saachaa salaahee▫æ saachee paṫ ho▫ee. ||3||
So, praise that True Lord, and you shall be blessed with true honor. ||3||
|
ਪੰਡਿਤੁ ਪੜਿ ਨ ਪਹੁਚਈ ਬਹੁ ਆਲ ਜੰਜਾਲਾ ॥
पंडितु पड़ि न पहुचई बहु आल जंजाला ॥
Pandiṫ paṛ na pahucha▫ee baho aal janjaalaa.
The Pandit, the religious scholar, reads, but does not reach the Lord; he is totally entangled in worldly affairs.
|
ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਦੁਇ ਸੰਗਮੇ ਖੁਧਿਆ ਜਮਕਾਲਾ ॥
पाप पुंन दुइ संगमे खुधिआ जमकाला ॥
Paap punn ḋu▫é sangmé kʰuḋʰi▫aa jamkaalaa.
He keeps the company of both virtue and vice, tormented by hunger and the Messenger of Death.
|
ਵਿਛੋੜਾ ਭਉ ਵੀਸਰੈ ਪੂਰਾ ਰਖਵਾਲਾ ॥੪॥
विछोड़ा भउ वीसरै पूरा रखवाला ॥४॥
vichʰoṛaa bʰa▫o veesræ pooraa rakʰvaalaa. ||4||
One who is protected by the Perfect Lord, forgets separation and fear. ||4||
|
ਜਿਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਤਿ ਪਵੈ ਸੇ ਪੂਰੇ ਭਾਈ ॥
जिन की लेखै पति पवै से पूरे भाई ॥
Jin kee lékʰæ paṫ pavæ sé pooré bʰaa▫ee.
They alone are perfect, O Siblings of Destiny, whose honor is certified.
|
ਪੂਰੇ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ॥
पूरे पूरी मति है सची वडिआई ॥
Pooré pooree maṫ hæ sachee vadi▫aa▫ee.
Perfect is the intellect of the Perfect Lord. True is His glorious greatness.
|
ਦੇਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਲੈ ਲੈ ਥਕਿ ਪਾਈ ॥੫॥
देदे तोटि न आवई लै लै थकि पाई ॥५॥
Ḋéḋé ṫot na aavee læ læ ṫʰak paa▫ee. ||5||
His gifts never run short, although those who receive may grow weary of receiving. ||5||
|
ਖਾਰ ਸਮੁਦ੍ਰੁ ਢੰਢੋਲੀਐ ਇਕੁ ਮਣੀਆ ਪਾਵੈ ॥
खार समुद्रु ढंढोलीऐ इकु मणीआ पावै ॥
Kʰaar samuḋar dʰandʰolee▫æ ik maṇee▫aa paavæ.
Searching the salty sea, one finds the pearl.
|
ਦੁਇ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਸੁਹਾਵਣਾ ਮਾਟੀ ਤਿਸੁ ਖਾਵੈ ॥
दुइ दिन चारि सुहावणा माटी तिसु खावै ॥
Ḋu▫é ḋin chaar suhaavaṇaa maatee ṫis kʰaavæ.
It looks beautiful for a few days, but in the end, it is eaten away by dust.
|
ਗੁਰੁ ਸਾਗਰੁ ਸਤਿ ਸੇਵੀਐ ਦੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥੬॥
गुरु सागरु सति सेवीऐ दे तोटि न आवै ॥६॥
Gur saagar saṫ sévee▫æ ḋé ṫot na aavæ. ||6||
If one serves the Guru, the ocean of Truth, the gifts one receives never run short. ||6||
|
ਮੇਰੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਨਿ ਸੇ ਊਜਲੇ ਸਭ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ॥
मेरे प्रभ भावनि से ऊजले सभ मैलु भरीजै ॥
Méré parabʰ bʰaavan sé oojlé sabʰ mæl bʰareejæ.
They alone are pure, who are pleasing to my God; all others are soiled with filth.
|
ਮੈਲਾ ਊਜਲੁ ਤਾ ਥੀਐ ਪਾਰਸ ਸੰਗਿ ਭੀਜੈ ॥
मैला ऊजलु ता थीऐ पारस संगि भीजै ॥
Mælaa oojal ṫaa ṫʰee▫æ paaras sang bʰeejæ.
The filthy become pure, when they meet with the Guru, the Philosopher’s Stone.
|
ਵੰਨੀ ਸਾਚੇ ਲਾਲ ਕੀ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਕੀਜੈ ॥੭॥
वंनी साचे लाल की किनि कीमति कीजै ॥७॥
vannee saaché laal kee kin keemaṫ keejæ. ||7||
Who can estimate the value of the color of the true jewel? ||7||
|
ਭੇਖੀ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ਤੀਰਥਿ ਨਹੀ ਦਾਨੇ ॥
भेखी हाथ न लभई तीरथि नही दाने ॥
Bʰékʰee haaṫʰ na labʰ▫ee ṫiraṫʰ nahee ḋaané.
Wearing religious robes, the Lord is not obtained, nor is He obtained by giving donations at sacred shrines of pilgrimage.
|
ਪੂਛਉ ਬੇਦ ਪੜੰਤਿਆ ਮੂਠੀ ਵਿਣੁ ਮਾਨੇ ॥
पूछउ बेद पड़ंतिआ मूठी विणु माने ॥
Poochʰa▫o béḋ paṛanṫi▫aa mootʰee viṇ maané.
Go and ask the readers of the Vedas; without faith, the world is cheated.
|
ਨਾਨਕ ਕੀਮਤਿ ਸੋ ਕਰੇ ਪੂਰਾ ਗੁਰੁ ਗਿਆਨੇ ॥੮॥੬॥
नानक कीमति सो करे पूरा गुरु गिआने ॥८॥६॥
Naanak keemaṫ so karé pooraa gur gi▫aané. ||8||6||
O Nanak! He alone values the jewel, who is blessed with the spiritual wisdom of the Perfect Guru. ||8||6||
|
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मारू महला १ ॥
Maaroo mėhlaa 1.
Maaroo, Fifth Mehl:
|
ਮਨਮੁਖੁ ਲਹਰਿ ਘਰੁ ਤਜਿ ਵਿਗੂਚੈ ਅਵਰਾ ਕੇ ਘਰ ਹੇਰੈ ॥
मनमुखु लहरि घरु तजि विगूचै अवरा के घर हेरै ॥
Manmukʰ lahar gʰar ṫaj vigoochæ avraa ké gʰar héræ.
The self-willed Manmukh, in a fit of passion, abandons his home, and is ruined; then, he spies on the homes of others.
|
ਗ੍ਰਿਹ ਧਰਮੁ ਗਵਾਏ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਭੇਟੈ ਦੁਰਮਤਿ ਘੂਮਨ ਘੇਰੈ ॥
ग्रिह धरमु गवाए सतिगुरु न भेटै दुरमति घूमन घेरै ॥
Garih ḋʰaram gavaa▫é saṫgur na bʰétæ ḋurmaṫ gʰooman gʰéræ.
He neglects his household duties, and does not meet with the True Guru; he is caught in the whirlpool of evil-mindedness.
|
ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵੈ ਪਾਠ ਪੜਿ ਥਾਕਾ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਹੋਇ ਵਧੇਰੈ ॥
दिसंतरु भवै पाठ पड़ि थाका त्रिसना होइ वधेरै ॥
Disanṫar bʰavæ paatʰ paṛ ṫʰaakaa ṫarisnaa ho▫é vaḋʰéræ.
Wandering in foreign lands and reading scriptures, he grows weary, and his thirsty desires only increase.
|
ਕਾਚੀ ਪਿੰਡੀ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਉਦਰੁ ਭਰੈ ਜੈਸੇ ਢੋਰੈ ॥੧॥
काची पिंडी सबदु न चीनै उदरु भरै जैसे ढोरै ॥१॥
Kaachee pindee sabaḋ na cheenæ uḋar bʰaræ jæsé dʰoræ. ||1||
His perishable body does not remember the Word of the Shabad; like a beast, he fills his belly. ||1||
|
ਬਾਬਾ ਐਸੀ ਰਵਤ ਰਵੈ ਸੰਨਿਆਸੀ ॥
बाबा ऐसी रवत रवै संनिआसी ॥
Baabaa æsee ravaṫ ravæ sani▫aasee.
O Baba, this is the way of life of the Sannyasi, the renunciate.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤੇਰੈ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਤ੍ਰਿਪਤਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर कै सबदि एक लिव लागी तेरै नामि रते त्रिपतासी ॥१॥ रहाउ ॥
Gur kæ sabaḋ ék liv laagee ṫéræ naam raṫé ṫaripṫaasee. ||1|| rahaa▫o.
Through the Word of the Guru’s Shabad, he is to enshrine love for the One Lord. Imbued with Your Name, Lord, he remains satisfied and fulfilled. ||1||Pause||
|
ਘੋਲੀ ਗੇਰੂ ਰੰਗੁ ਚੜਾਇਆ ਵਸਤ੍ਰ ਭੇਖ ਭੇਖਾਰੀ ॥
घोली गेरू रंगु चड़ाइआ वसत्र भेख भेखारी ॥
Gʰolee géroo rang chaṛaa▫i▫aa vasṫar bʰékʰ bʰékʰaaree.
He dyes his robes with saffron dye, and wearing these robes, he goes out begging.
|
ਕਾਪੜ ਫਾਰਿ ਬਨਾਈ ਖਿੰਥਾ ਝੋਲੀ ਮਾਇਆਧਾਰੀ ॥
कापड़ फारि बनाई खिंथा झोली माइआधारी ॥
Kaapaṛ faar banaa▫ee kʰinṫʰaa jʰolee maa▫i▫aaḋʰaaree.
Tearing his robes, he makes a patched coat, and puts the money in his wallet.
|
ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗੈ ਜਗੁ ਪਰਬੋਧੈ ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਪਤਿ ਹਾਰੀ ॥
घरि घरि मागै जगु परबोधै मनि अंधै पति हारी ॥
Gʰar gʰar maagæ jag parboḋʰæ man anḋʰæ paṫ haaree.
From house to house he goes begging, and tries to teach the world; but his mind is blind, and so he loses his honor.
|
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੨॥
भरमि भुलाणा सबदु न चीनै जूऐ बाजी हारी ॥२॥
Bʰaram bʰulaaṇaa sabaḋ na cheenæ joo▫æ baajee haaree. ||2||
He is deluded by doubt, and does not remember the Word of the Shabad. He loses his life in the gamble. ||2||
|
