ਹਰਿ ਪੜੀਐ ਹਰਿ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮਿ ਉਧਾਰਾ ॥
हरि पड़ीऐ हरि बुझीऐ गुरमती नामि उधारा ॥
Har paṛī▫ai har bujẖī▫ai gurmaṯī nām uḏẖārā.
Study the Lord's Name, and understand the Lord's Name; follow the Guru's Teachings, and through the Naam, you shall be saved.
|
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਪੂਰੀ ਮਤਿ ਹੈ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਬੀਚਾਰਾ ॥
गुरि पूरै पूरी मति है पूरै सबदि बीचारा ॥
Gur pūrai pūrī maṯ hai pūrai sabaḏ bīcẖārā.
Perfect are the Teachings of the Perfect Guru; contemplate the Perfect Word of the Shabad.
|
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਕਿਲਵਿਖ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥੨॥
अठसठि तीरथ हरि नामु है किलविख काटणहारा ॥२॥
Aṯẖsaṯẖ ṯirath har nām hai kilvikẖ kātaṇhārā. ||2||
The Lord's Name is the sixty-eight sacred shrines of pilgrimage, and the Eradicator of sins. ||2||
|
ਜਲੁ ਬਿਲੋਵੈ ਜਲੁ ਮਥੈ ਤਤੁ ਲੋੜੈ ਅੰਧੁ ਅਗਿਆਨਾ ॥
जलु बिलोवै जलु मथै ततु लोड़ै अंधु अगिआना ॥
Jal bilovai jal mathai ṯaṯ loṛai anḏẖ agi▫ānā.
The blind ignorant mortal stirs the water and churns the water, wishing to obtain butter.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਦਧਿ ਮਥੀਐ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨਾ ॥
गुरमती दधि मथीऐ अम्रितु पाईऐ नामु निधाना ॥
Gurmaṯī ḏaḏẖ mathī▫ai amriṯ pā▫ī▫ai nām niḏẖānā.
Following the Guru's Teachings, one churns the cream, and the treasure of the Ambrosial Naam is obtained.
|
ਮਨਮੁਖ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਪਸੂ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨਾ ॥੩॥
मनमुख ततु न जाणनी पसू माहि समाना ॥३॥
Manmukẖ ṯaṯ na jāṇnī pasū māhi samānā. ||3||
The self-willed manmukh is a beast; he does not know the essence of reality that is contained within himself. ||3||
|
ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਮਰੀ ਮਰੁ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥
हउमै मेरा मरी मरु मरि जमै वारो वार ॥
Ha▫umai merā marī mar mar jammai vāro vār.
Dying in egotism and self-conceit, one dies, and dies again, only to be reincarnated over and over again.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਜੇ ਮਰੈ ਫਿਰਿ ਮਰੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥
गुर कै सबदे जे मरै फिरि मरै न दूजी वार ॥
Gur kai sabḏe je marai fir marai na ḏūjī vār.
But when he dies in the Word of the Guru's Shabad, then he does not die, ever again.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭਿ ਕੁਲ ਉਧਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥
गुरमती जगजीवनु मनि वसै सभि कुल उधारणहार ॥४॥
Gurmaṯī jagjīvan man vasai sabẖ kul uḏẖāraṇhār. ||4||
When he follows the Guru's Teachings, and enshrines the Lord, the Life of the World, within his mind, he redeems all his generations. ||4||
|
ਸਚਾ ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ॥
सचा वखरु नामु है सचा वापारा ॥
Sacẖā vakẖar nām hai sacẖā vāpārā.
The Naam, the Name of the Lord, is the true object, the true commodity.
|
ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਰਿ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥
लाहा नामु संसारि है गुरमती वीचारा ॥
Lāhā nām sansār hai gurmaṯī vīcẖārā.
The Naam is the only true profit in this world. Follow the Guru's Teachings, and contemplate it.
|
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਨਿਤ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਾ ॥੫॥
दूजै भाइ कार कमावणी नित तोटा सैसारा ॥५॥
Ḏūjai bẖā▫e kār kamāvṇī niṯ ṯotā saisārā. ||5||
To work in the love of duality, brings constant loss in this world. ||5||
|
ਸਾਚੀ ਸੰਗਤਿ ਥਾਨੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਘਰ ਬਾਰਾ ॥
साची संगति थानु सचु सचे घर बारा ॥
Sācẖī sangaṯ thān sacẖ sacẖe gẖar bārā.
True is one's association, true is one's place, and true is one's hearth and home,
|
ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥
सचा भोजनु भाउ सचु सचु नामु अधारा ॥
Sacẖā bẖojan bẖā▫o sacẖ sacẖ nām aḏẖārā.
and true is the food, when one has the support of the Naam.
|
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸੰਤੋਖਿਆ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੬॥
सची बाणी संतोखिआ सचा सबदु वीचारा ॥६॥
Sacẖī baṇī sanṯokẖi▫ā sacẖā sabaḏ vīcẖārā. ||6||
Contemplating the True Word of the Guru's Bani, and the True Word of the Shabad, one becomes content. ||6||
|
ਰਸ ਭੋਗਣ ਪਾਤਿਸਾਹੀਆ ਦੁਖ ਸੁਖ ਸੰਘਾਰਾ ॥
रस भोगण पातिसाहीआ दुख सुख संघारा ॥
Ras bẖogaṇ pāṯisāhī▫ā ḏukẖ sukẖ sangẖārā.
Enjoying princely pleasures, one shall be destroyed in pain and pleasure.
|
ਮੋਟਾ ਨਾਉ ਧਰਾਈਐ ਗਲਿ ਅਉਗਣ ਭਾਰਾ ॥
मोटा नाउ धराईऐ गलि अउगण भारा ॥
Motā nā▫o ḏẖarā▫ī▫ai gal a▫ugaṇ bẖārā.
Adopting a name of greatness, one strings heavy sins around his neck.
|
ਮਾਣਸ ਦਾਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਾਰਾ ॥੭॥
माणस दाति न होवई तू दाता सारा ॥७॥
Māṇas ḏāṯ na hova▫ī ṯū ḏāṯā sārā. ||7||
Mankind cannot give gifts; You alone are the Giver of everything. ||7||
|
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਤੂ ਧਣੀ ਅਵਿਗਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥
अगम अगोचरु तू धणी अविगतु अपारा ॥
Agam agocẖar ṯū ḏẖaṇī avigaṯ apārā.
You are inaccessible and unfathomable; O Lord, You are imperishable and infinite.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਦਰੁ ਜੋਈਐ ਮੁਕਤੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥
गुर सबदी दरु जोईऐ मुकते भंडारा ॥
Gur sabḏī ḏar jo▫ī▫ai mukṯe bẖandārā.
Through the Word of the Guru's Shabad, seeking at the Lord's Door, one finds the treasure of liberation.
|
ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੂਕਈ ਸਾਚੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥੮॥੧॥
नानक मेलु न चूकई साचे वापारा ॥८॥१॥
Nānak mel na cẖūk▫ī sācẖe vāpārā. ||8||1||
O Nanak, this union is not broken, if one deals in the merchandise of Truth. ||8||1||
|
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मारू महला १ ॥
Mārū mėhlā 1.
Maaroo, First Mehl:
|
ਬਿਖੁ ਬੋਹਿਥਾ ਲਾਦਿਆ ਦੀਆ ਸਮੁੰਦ ਮੰਝਾਰਿ ॥
बिखु बोहिथा लादिआ दीआ समुंद मंझारि ॥
Bikẖ bohithā lāḏi▫ā ḏī▫ā samunḏ manjẖār.
The boat is loaded with sin and corruption, and launched into the sea.
|
ਕੰਧੀ ਦਿਸਿ ਨ ਆਵਈ ਨਾ ਉਰਵਾਰੁ ਨ ਪਾਰੁ ॥
कंधी दिसि न आवई ना उरवारु न पारु ॥
Kanḏẖī ḏis na āvī nā urvār na pār.
The shore cannot be seen on this side, nor on the shore beyond.
|
ਵੰਝੀ ਹਾਥਿ ਨ ਖੇਵਟੂ ਜਲੁ ਸਾਗਰੁ ਅਸਰਾਲੁ ॥੧॥
वंझी हाथि न खेवटू जलु सागरु असरालु ॥१॥
vanjẖī hāth na kẖevtū jal sāgar asrāl. ||1||
There are no oars, nor any boatmen, to cross over the terrifying world-ocean. ||1||
|
ਬਾਬਾ ਜਗੁ ਫਾਥਾ ਮਹਾ ਜਾਲਿ ॥
बाबा जगु फाथा महा जालि ॥
Bābā jag fāthā mahā jāl.
O Baba, the world is caught in the great noose.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुर परसादी उबरे सचा नामु समालि ॥१॥ रहाउ ॥
Gur parsādī ubre sacẖā nām samāl. ||1|| rahā▫o.
By Guru's Grace, they are saved, contemplating the True Name. ||1||Pause||
|
ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਬੋਹਿਥਾ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
सतिगुरू है बोहिथा सबदि लंघावणहारु ॥
Saṯgurū hai bohithā sabaḏ langẖāvaṇhār.
The True Guru is the boat; the Word of the Shabad will carry them across.
|
ਤਿਥੈ ਪਵਣੁ ਨ ਪਾਵਕੋ ਨਾ ਜਲੁ ਨਾ ਆਕਾਰੁ ॥
तिथै पवणु न पावको ना जलु ना आकारु ॥
Ŧithai pavaṇ na pāvko nā jal nā ākār.
There is neither wind nor fire, neither water nor form there.
|
ਤਿਥੈ ਸਚਾ ਸਚਿ ਨਾਇ ਭਵਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
तिथै सचा सचि नाइ भवजल तारणहारु ॥२॥
Ŧithai sacẖā sacẖ nā▫e bẖavjal ṯāraṇhār. ||2||
The True Name of the True Lord is there; it carries them across the terrifying world-ocean. ||2||
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲੰਘੇ ਸੇ ਪਾਰਿ ਪਏ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
गुरमुखि लंघे से पारि पए सचे सिउ लिव लाइ ॥
Gurmukẖ langẖe se pār pa▫e sacẖe si▫o liv lā▫e.
The Gurmukhs reach the shore beyond, lovingly focusing on the True Lord.
|
ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਨਿਵਾਰਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
आवा गउणु निवारिआ जोती जोति मिलाइ ॥
Āvā ga▫oṇ nivāri▫ā joṯī joṯ milā▫e.
Their comings and goings are ended, and their light merges into the Light.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜੁ ਊਪਜੈ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥
गुरमती सहजु ऊपजै सचे रहै समाइ ॥३॥
Gurmaṯī sahj ūpjai sacẖe rahai samā▫e. ||3||
Following the Guru's Teachings, intuitive peace wells up within them, and they remain merged in the True Lord. ||3||
|
ਸਪੁ ਪਿੜਾਈ ਪਾਈਐ ਬਿਖੁ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਰੋਸੁ ॥
सपु पिड़ाई पाईऐ बिखु अंतरि मनि रोसु ॥
Sap piṛā▫ī pā▫ī▫ai bikẖ anṯar man ros.
The snake may be locked in a basket, but it is still poisonous, and the anger within its mind remains.
|
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਪਾਈਐ ਕਿਸ ਨੋ ਦੀਜੈ ਦੋਸੁ ॥
पूरबि लिखिआ पाईऐ किस नो दीजै दोसु ॥
Pūrab likẖi▫ā pā▫ī▫ai kis no ḏījai ḏos.
One obtains what is pre-ordained; why does he blame others?
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਾਰੜੁ ਜੇ ਸੁਣੇ ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੰਤੋਸੁ ॥੪॥
गुरमुखि गारड़ु जे सुणे मंने नाउ संतोसु ॥४॥
Gurmukẖ gāraṛ je suṇe manne nā▫o sanṯos. ||4||
If one, as Gurmukh, hears and believes in the Name, the charm against poison, his mind becomes content. ||4||
|
ਮਾਗਰਮਛੁ ਫਹਾਈਐ ਕੁੰਡੀ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇ ॥
मागरमछु फहाईऐ कुंडी जालु वताइ ॥
Māgarmacẖẖ fahā▫ī▫ai kundī jāl vaṯā▫e.
The crocodile is caught by the hook and line;
|
ਦੁਰਮਤਿ ਫਾਥਾ ਫਾਹੀਐ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਇ ॥
दुरमति फाथा फाहीऐ फिरि फिरि पछोताइ ॥
Ḏurmaṯ fāthā fā▫ī▫ai fir fir pacẖẖoṯā▫e.
caught in the trap of evil-mindedness, he regrets and repents, again and again.
|
ਜੰਮਣ ਮਰਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਕਿਰਤੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਇ ॥੫॥
जमण मरणु न सुझई किरतु न मेटिआ जाइ ॥५॥
Jamaṇ maraṇ na sujẖ▫ī kiraṯ na meti▫ā jā▫e. ||5||
He does not understand birth and death; the inscription of one's past actions cannot be erased. ||5||
|
ਹਉਮੈ ਬਿਖੁ ਪਾਇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਬਿਖੁ ਜਾਇ ॥
हउमै बिखु पाइ जगतु उपाइआ सबदु वसै बिखु जाइ ॥
Ha▫umai bikẖ pā▫e jagaṯ upā▫i▫ā sabaḏ vasai bikẖ jā▫e.
Injecting the poison of egotism, the world was created; with the Shabad enshrined within, the poison is eliminated.
|
ਜਰਾ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਸਚਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
जरा जोहि न सकई सचि रहै लिव लाइ ॥
Jarā johi na sak▫ī sacẖ rahai liv lā▫e.
Old age cannot torment one who remains lovingly absorbed in the True Lord.
|
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੋ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥੬॥
जीवन मुकतु सो आखीऐ जिसु विचहु हउमै जाइ ॥६॥
Jīvan mukaṯ so ākẖī▫ai jis vicẖahu ha▫umai jā▫e. ||6||
He alone is called Jivan-Mukta, liberated while yet alive, from within whom egotism is eradicated. ||6||
|
