ਅੰਧੇ ਕੈ ਰਾਹਿ ਦਸਿਐ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥ अंधे कै राहि दसिऐ अंधा होइ सु जाइ ॥ Anḏẖe kai rāhi ḏasi▫ai anḏẖā ho▫e so jā▫e. He is truly blind, who follows the way shown by the blind man. ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥ सलोक मः २ ॥ Salok mėhlā 2. Shalok, Second Mehl: ਅੰਧੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਮੁਖਿ ਲੋਇਣ ਨਾਹਿ ॥ अंधे एहि न आखीअनि जिन मुखि लोइण नाहि ॥ Anḏẖe ehi na ākẖī▫an jin mukẖ lo▫iṇ nāhi. Do not call them blind, who have no eyes in their face. ਅੰਧੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਖਸਮਹੁ ਘੁਥੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥ अंधे सेई नानका खसमहु घुथे जाहि ॥१॥ Anḏẖe se▫ī nānkā kẖasmahu gẖuthe jāhi. ||1|| They alone are blind, O Nanak, who wander away from their Lord and Master. ||1|| ਹੋਇ ਸੁਜਾਖਾ ਨਾਨਕਾ ਸੋ ਕਿਉ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥ होइ सुजाखा नानका सो किउ उझड़ि पाइ ॥ Ho▫e sujākẖā nānkā so ki▫o ujẖaṛ pā▫e. O Nanak, why should the one who can see, get lost?