ਕਿਉ ਕਰਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਮਾਰੀਐ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਰਤਕੁ ਹੋਇ ॥ किउ करि इहु मनु मारीऐ किउ करि मिरतकु होइ ॥ Ki▫o kar ih man mārī▫ai ki▫o kar mirṯak ho▫e. How can this mind be conquered? How can it be killed? ਮਃ ੩ ॥ मः ३ ॥ Mėhlā 3. Third Mehl: ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਉਮੈ ਛੁਟੈ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਸੋ ਹੋਇ ॥ गुर परसादी हउमै छुटै जीवन मुकतु सो होइ ॥ Gur parsādī ha▫umai cẖẖutai jīvan mukaṯ so ho▫e. By Guru's Grace, egotism is eradicated, and then, one is Jivan Mukta - liberated while yet alive. ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਤਿਸੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ਕੋਇ ॥੨॥ नानक जिस नो बखसे तिसु मिलै तिसु बिघनु न लागै कोइ ॥२॥ Nānak jis no bakẖse ṯis milai ṯis bigẖan na lāgai ko▫e. ||2|| O Nanak, one whom the Lord forgives is united with Him, and then no obstacles block his way. ||2|| ਕਹਿਆ ਸਬਦੁ ਨ ਮਾਨਈ ਹਉਮੈ ਛਡੈ ਨ ਕੋਇ ॥ कहिआ सबदु न मानई हउमै छडै न कोइ ॥ Kahi▫ā sabaḏ na mān▫ī ha▫umai cẖẖadai na ko▫e. If one does not accept the Word of the Shabad, egotism does not depart.