ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨੀ ਨਾਉ ਪਾਇਆ ਬੂਝਹੁ ਕਰਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥ जिनी सतिगुरु सेविआ तिनी नाउ पाइआ बूझहु करि बीचारु ॥ Jinee saṫgur sévi▫aa ṫinee naa▫o paa▫i▫aa boojʰhu kar beechaar. Those who serve the True Guru obtain the Name. Reflect on this and understand. ਮਃ ੩ ॥ मः ३ ॥ Mėhlaa 3. Third Mehl: ਆਪੈ ਨੋ ਆਪੁ ਖਾਇ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰੁ ॥ आपै नो आपु खाइ मनु निरमलु होवै गुर सबदी वीचारु ॥ Aapæ no aap kʰaa▫é man nirmal hovæ gur sabḋee veechaar. Their identity consumes their identical identity, and their minds become pure by contemplating the Word of the Guru’s Shabad. ਸਦਾ ਸਾਂਤਿ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਚੂਕੈ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ॥ सदा सांति सुखु मनि वसै चूकै कूक पुकार ॥ Saḋaa saaⁿṫ sukʰ man vasæ chookæ kook pukaar. Eternal peace and joy abide in their minds; they abandon their cries and complaints. ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਮੁਕਤੁ ਹੈ ਹਰਿ ਜੀਉ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥ नानक सबदि रते से मुकतु है हरि जीउ हेति पिआरु ॥२॥ Naanak sabaḋ raṫé sé mukaṫ hæ har jee▫o héṫ pi▫aar. ||2|| O Nanak! Attuned to the Shabad, they are liberated. They love their Beloved Lord. ||2||