ਜਿਤਨੇ ਪਾਤਿਸਾਹ ਸਾਹ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਉਮਰਾਵ ਸਿਕਦਾਰ ਹਹਿ ਤਿਤਨੇ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਕੀਏ ॥ जितने पातिसाह साह राजे खान उमराव सिकदार हहि तितने सभि हरि के कीए ॥ Jiṫné paaṫisaah saah raajé kʰaan umraav sikḋaar hėh ṫiṫné sabʰ har ké kee▫é. The kings, emperors, rulers, lords, nobles and chiefs, are all created by the Lord. ਪਉੜੀ ॥ पउड़ी ॥ Pa▫oṛee. Pauree: ਜੋ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਰਾਵੈ ਸੁ ਓਇ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਹਰਿ ਕੇ ਅਰਥੀਏ ॥ जो किछु हरि करावै सु ओइ करहि सभि हरि के अरथीए ॥ Jo kichʰ har karaavæ so o▫é karahi sabʰ har ké arṫʰee▫é. Whatever the Lord causes them to do, they do; they are all beggars, dependent on the Lord. ਸੋ ਐਸਾ ਹਰਿ ਸਭਨਾ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਵਲਿ ਹੈ ਤਿਨਿ ਸਭਿ ਵਰਨ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਗੋਲੇ ਕਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣ ਕਉ ਦੀਏ ॥ सो ऐसा हरि सभना का प्रभु सतिगुर कै वलि है तिनि सभि वरन चारे खाणी सभ स्रिसटि गोले करि सतिगुर अगै कार कमावण कउ दीए ॥ So æsaa har sabʰnaa kaa parabʰ saṫgur kæ val hæ ṫin sabʰ varan chaaré kʰaaṇee sabʰ sarisat golé kar saṫgur agæ kaar kamaavaṇ ka▫o ḋee▫é. Such is God, the Lord of all; He is on the True Guru’s side. All castes and social classes, the four sources of creation, and the whole universe are slaves of the True Guru; God makes them work for Him. ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇਖਹੁ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਜਿਨਿ ਵਿਚਹੁ ਕਾਇਆ ਨਗਰੀ ਦੁਸਮਨ ਦੂਤ ਸਭਿ ਮਾਰਿ ਕਢੀਏ ॥ हरि सेवे की ऐसी वडिआई देखहु हरि संतहु जिनि विचहु काइआ नगरी दुसमन दूत सभि मारि कढीए ॥ Har sévé kee æsee vadi▫aa▫ee ḋékʰhu har sanṫahu jin vichahu kaa▫i▫aa nagree ḋusman ḋooṫ sabʰ maar kadʰee▫é. See the glorious greatness of serving the Lord, O Saints of the Lord; He has conquered and driven all the enemies and evil-doers out of the body-village. ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਆ ਭਗਤ ਜਨਾ ਉਪਰਿ ਹਰਿ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਰਖਿ ਲੀਏ ॥੬॥ हरि हरि किरपालु होआ भगत जना उपरि हरि आपणी किरपा करि हरि आपि रखि लीए ॥६॥ Har har kirpaal ho▫aa bʰagaṫ janaa upar har aapṇee kirpaa kar har aap rakʰ lee▫é. ||6|| The Lord, Har, Har, is Merciful to His humble devotees; granting His Grace, the Lord Himself protects and preserves them. ||6||