ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੪ ॥ रागु सूही छंत महला १ घरु ४ ॥ Raag soohee chʰanṫ mėhlaa 1 gʰar 4. Raag Soohee, Chhant, First Mehl, Fourth House: ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੴ सतिगुर प्रसादि ॥ Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ. One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru: ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਦੇਖਿਆ ਜਗੁ ਧੰਧੜੈ ਲਾਇਆ ॥ जिनि कीआ तिनि देखिआ जगु धंधड़ै लाइआ ॥ Jin kee▫aa ṫin ḋékʰi▫aa jag ḋʰanḋʰ▫ṛæ laa▫i▫aa. The One who created the world, watches over it; He enjoins the people of the world to their tasks. ਦਾਨਿ ਤੇਰੈ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਤਨਿ ਚੰਦੁ ਦੀਪਾਇਆ ॥ दानि तेरै घटि चानणा तनि चंदु दीपाइआ ॥ Ḋaan ṫéræ gʰat chaanṇaa ṫan chanḋ ḋeepaa▫i▫aa. Your gifts, O Lord, illuminate the heart, and the moon casts its light on the body. ਚੰਦੋ ਦੀਪਾਇਆ ਦਾਨਿ ਹਰਿ ਕੈ ਦੁਖੁ ਅੰਧੇਰਾ ਉਠਿ ਗਇਆ ॥ चंदो दीपाइआ दानि हरि कै दुखु अंधेरा उठि गइआ ॥ Chanḋo ḋeepaa▫i▫aa ḋaan har kæ ḋukʰ anḋʰéraa utʰ ga▫i▫aa. The moon glows, by the Lord’s gift, and the darkness of suffering is taken away. ਗੁਣ ਜੰਞ ਲਾੜੇ ਨਾਲਿ ਸੋਹੈ ਪਰਖਿ ਮੋਹਣੀਐ ਲਇਆ ॥ गुण जंञ लाड़े नालि सोहै परखि मोहणीऐ लइआ ॥ Guṇ jañ laaṛé naal sohæ parakʰ mohṇee▫æ la▫i▫aa. The marriage party of virtue looks beautiful with the Groom; He chooses His enticing bride with care. ਵੀਵਾਹੁ ਹੋਆ ਸੋਭ ਸੇਤੀ ਪੰਚ ਸਬਦੀ ਆਇਆ ॥ वीवाहु होआ सोभ सेती पंच सबदी आइआ ॥ veevaahu ho▫aa sobʰ séṫee panch sabḋee aa▫i▫aa. The wedding is performed with glorious splendor; He has arrived, accompanied by the vibrations of the Panch Shabad, the Five Primal Sounds. ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਿਨਿ ਦੇਖਿਆ ਜਗੁ ਧੰਧੜੈ ਲਾਇਆ ॥੧॥ जिनि कीआ तिनि देखिआ जगु धंधड़ै लाइआ ॥१॥ Jin kee▫aa ṫin ḋékʰi▫aa jag ḋʰanḋʰ▫ṛæ laa▫i▫aa. ||1|| The One who created the world, watches over it; He enjoins the people of the world to their tasks. ||1|| ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਾਜਨਾ ਮੀਤਾ ਅਵਰੀਤਾ ॥ हउ बलिहारी साजना मीता अवरीता ॥ Ha▫o balihaaree saajnaa meeṫaa avreeṫaa. I am a sacrifice to my pure friends, the immaculate Saints. ਇਹੁ ਤਨੁ ਜਿਨ ਸਿਉ ਗਾਡਿਆ ਮਨੁ ਲੀਅੜਾ ਦੀਤਾ ॥ इहु तनु जिन सिउ गाडिआ मनु लीअड़ा दीता ॥ Ih ṫan jin si▫o gaadi▫aa man lee▫aṛaa ḋeeṫaa. This body is attached to them, and we have shared our minds. ਲੀਆ ਤ ਦੀਆ ਮਾਨੁ ਜਿਨੑ ਸਿਉ ਸੇ ਸਜਨ ਕਿਉ ਵੀਸਰਹਿ ॥ लीआ त दीआ मानु जिन्ह सिउ से सजन किउ वीसरहि ॥ Lee▫aa ṫa ḋee▫aa maan jinĥ si▫o sé sajan ki▫o veesrahi. We have shared our minds - how could I forget those friends? ਜਿਨੑ ਦਿਸਿ ਆਇਆ ਹੋਹਿ ਰਲੀਆ ਜੀਅ ਸੇਤੀ ਗਹਿ ਰਹਹਿ ॥ जिन्ह दिसि आइआ होहि रलीआ जीअ सेती गहि रहहि ॥ Jinĥ ḋis aa▫i▫aa hohi ralee▫aa jee▫a séṫee gėh rahėh. Seeing them brings joy to my heart; I keep them clasped to my soul. ਸਗਲ ਗੁਣ ਅਵਗਣੁ ਨ ਕੋਈ ਹੋਹਿ ਨੀਤਾ ਨੀਤਾ ॥ सगल गुण अवगणु न कोई होहि नीता नीता ॥ Sagal guṇ avgaṇ na ko▫ee hohi neeṫaa neeṫaa. They have all virtues and merits, forever and ever; they have no demerits or faults at all. ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਨੑਿ ਸਾਜਨਾ ਮਿਲਿ ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ॥ जे गुण होवन्हि साजना मिलि साझ करीजै ॥ Jé guṇ hovniĥ saajnaa mil saajʰ kareejæ. If my friends have virtues, I will share in those. ਗੁਣਾ ਕਾ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁਲਾ ਕਢਿ ਵਾਸੁ ਲਈਜੈ ॥ गुणा का होवै वासुला कढि वासु लईजै ॥ Guṇaa kaa hovæ vaasulaa kadʰ vaas la▫eejæ. One who has a basket of fragrant virtues, should enjoy its fragrance. ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਾਜਨਾ ਮੀਤਾ ਅਵਰੀਤਾ ॥੨॥ हउ बलिहारी साजना मीता अवरीता ॥२॥ Ha▫o balihaaree saajnaa meeṫaa avreeṫaa. ||2|| I am a sacrifice to my pure friends, the immaculate Saints. ||2|| ਸਾਝ ਕਰੀਜੈ ਗੁਣਹ ਕੇਰੀ ਛੋਡਿ ਅਵਗਣ ਚਲੀਐ ॥ साझ करीजै गुणह केरी छोडि अवगण चलीऐ ॥ Saajʰ kareejæ guṇah kéree chʰod avgaṇ chalee▫æ. Let us form a partnership, and share our virtues; let us abandon our faults, and walk on the Path. ਪਹਿਰੇ ਪਟੰਬਰ ਕਰਿ ਅਡੰਬਰ ਆਪਣਾ ਪਿੜੁ ਮਲੀਐ ॥ पहिरे पट्मबर करि अड्मबर आपणा पिड़ु मलीऐ ॥ Pahiré patambar kar adambar aapṇaa piṛ malee▫æ. Let us wear our virtues like silk clothes; let us decorate ourselves, and enter the arena. ਜਿਥੈ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਭਲਾ ਕਹੀਐ ਝੋਲਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਜੈ ॥ जिथै जाइ बहीऐ भला कहीऐ झोलि अमृतु पीजै ॥ Jiṫʰæ jaa▫é bahee▫æ bʰalaa kahee▫æ jʰol amriṫ peejæ. Let us speak of goodness, wherever we go and sit; let us skim off the Ambrosial Nectar, and drink it in. ਗੁਣਾ ਕਾ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁਲਾ ਕਢਿ ਵਾਸੁ ਲਈਜੈ ॥੩॥ गुणा का होवै वासुला कढि वासु लईजै ॥३॥ Guṇaa kaa hovæ vaasulaa kadʰ vaas la▫eejæ. ||3|| One who has a basket of fragrant virtues, should enjoy its fragrance. ||3|| ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥ आपि करे किसु आखीऐ होरु करे न कोई ॥ Aap karé kis aakʰee▫æ hor karé na ko▫ee. He Himself acts; unto whom should we complain? No one else does anything. ਆਖਣ ਤਾ ਕਉ ਜਾਈਐ ਜੇ ਭੂਲੜਾ ਹੋਈ ॥ आखण ता कउ जाईऐ जे भूलड़ा होई ॥ Aakʰaṇ ṫaa ka▫o jaa▫ee▫æ jé bʰoolṛaa ho▫ee. Go ahead and complain to Him, if He makes a mistake. ਜੇ ਹੋਇ ਭੂਲਾ ਜਾਇ ਕਹੀਐ ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਿਉ ਭੁਲੈ ॥ जे होइ भूला जाइ कहीऐ आपि करता किउ भुलै ॥ Jé ho▫é bʰoolaa jaa▫é kahee▫æ aap karṫaa ki▫o bʰulæ. If He makes a mistake, go ahead and complain to Him; but how can the Creator Himself make a mistake? ਸੁਣੇ ਦੇਖੇ ਬਾਝੁ ਕਹਿਐ ਦਾਨੁ ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਿਵੈ ॥ सुणे देखे बाझु कहिऐ दानु अणमंगिआ दिवै ॥ Suṇé ḋékʰé baajʰ kahi▫æ ḋaan aṇmangi▫aa ḋivæ. He sees, He hears, and without our asking, without our begging, He gives His gifts. ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਦਾਤਾ ਜਗਿ ਬਿਧਾਤਾ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥ दानु देइ दाता जगि बिधाता नानका सचु सोई ॥ Ḋaan ḋé▫é ḋaaṫaa jag biḋʰaaṫaa naankaa sach so▫ee. The Great Giver, the Architect of the Universe, gives His gifts. O Nanak! He is the True Lord. ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਹੋਰੁ ਕਰੇ ਨ ਕੋਈ ॥੪॥੧॥੪॥ आपि करे किसु आखीऐ होरु करे न कोई ॥४॥१॥४॥ Aap karé kis aakʰee▫æ hor karé na ko▫ee. ||4||1||4|| He Himself acts; unto whom should we complain? No one else does anything. ||4||1||4|| ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਸਾਚ ਕੀ ਸਾਚਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥ गुर की पउड़ी साच की साचा सुखु होई ॥ Gur kee pa▫oṛee saach kee saachaa sukʰ ho▫ee. Truth is the ladder to the Guru; climbing up to the True Lord, peace is obtained. ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥ मेरा मनु राता गुण रवै मनि भावै सोई ॥ Méraa man raaṫaa guṇ ravæ man bʰaavæ so▫ee. My mind is imbued with His Glorious Praises; I chant them, and He is pleasing to my mind.