ਜੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭ ਮਾਨਹਿ ਓਇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥ जो किछु करै सोई प्रभ मानहि ओइ राम नाम रंगि राते ॥ Jo kichʰ karæ so▫ee parabʰ maanėh o▫é raam naam rang raaṫé. Whatever God causes to happen is accepted, by those who are attuned to the Love of the Lord’s Name. ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ सूही महला ५ ॥ Soohee mėhlaa 5. Soohee, Fifth Mehl: ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਹਰਿ ਸੰਤਾ ਜੇਵਡੁ ਨ ਕੋਈ ॥ मेरे राम हरि संता जेवडु न कोई ॥ Méré raam har sanṫaa jévad na ko▫ee. O my Lord, no one is as great as the Lord’s Saints. ਭਗਤਾ ਬਣਿ ਆਈ ਪ੍ਰਭ ਅਪਨੇ ਸਿਉ ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ भगता बणि आई प्रभ अपने सिउ जलि थलि महीअलि सोई ॥१॥ रहाउ ॥ Bʰagṫaa baṇ aa▫ee parabʰ apné si▫o jal ṫʰal mahee▫al so▫ee. ||1|| rahaa▫o. The devotees are in harmony with their God; He is in the water, the land, and the sky. ||1||Pause|| ਤਿਨੑ ਕੀ ਸੋਭਾ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ਜਿਨੑ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਚਰਣ ਪਰਾਤੇ ॥੧॥ तिन्ह की सोभा सभनी थाई जिन्ह प्रभ के चरण पराते ॥१॥ Ṫinĥ kee sobʰaa sabʰnee ṫʰaa▫ee jinĥ parabʰ ké charaṇ paraaṫé. ||1|| Those who fall at the Feet of God are respected everywhere. ||1|| ਕੋਟਿ ਅਪ੍ਰਾਧੀ ਸੰਤਸੰਗਿ ਉਧਰੈ ਜਮੁ ਤਾ ਕੈ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ॥ कोटि अप्राधी संतसंगि उधरै जमु ता कै नेड़ि न आवै ॥ Kot apraaḋʰee saṫsang uḋʰræ jam ṫaa kæ néṛ na aavæ. Millions of sinners have been saved in the Saadh Sangat, the Company of the Holy; the Messenger of Death does not even approach them. ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਬਿਛੁੜਿਆ ਹੋਵੈ ਤਿਨੑ ਹਰਿ ਸਿਉ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ॥੨॥ जनम जनम का बिछुड़िआ होवै तिन्ह हरि सिउ आणि मिलावै ॥२॥ Janam janam kaa bichʰuṛi▫aa hovæ ṫinĥ har si▫o aaṇ milaavæ. ||2|| Those who have been separated from the Lord, for countless incarnations, are reunited with the Lord again. ||2|| ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਭਰਮੁ ਭਉ ਕਾਟੈ ਸੰਤ ਸਰਣਿ ਜੋ ਆਵੈ ॥ माइआ मोह भरमु भउ काटै संत सरणि जो आवै ॥ Maa▫i▫aa moh bʰaram bʰa▫o kaatæ sanṫ saraṇ jo aavæ. Attachment to Maya, doubt and fear are eradicated, when one enters the Sanctuary of the Saints. ਜੇਹਾ ਮਨੋਰਥੁ ਕਰਿ ਆਰਾਧੇ ਸੋ ਸੰਤਨ ਤੇ ਪਾਵੈ ॥੩॥ जेहा मनोरथु करि आराधे सो संतन ते पावै ॥३॥ Jéhaa manoraṫʰ kar aaraaḋʰé so sanṫan ṫé paavæ. ||3|| Whatever wishes one harbors, are obtained from the Saints. ||3|| ਜਨ ਕੀ ਮਹਿਮਾ ਕੇਤਕ ਬਰਨਉ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਅਪਨੇ ਭਾਣੇ ॥ जन की महिमा केतक बरनउ जो प्रभ अपने भाणे ॥ Jan kee mahimaa kéṫak barna▫o jo parabʰ apné bʰaaṇé. How can I describe the glory of the Lord’s humble servants? They are pleasing to their God. ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਸੇ ਸਭ ਤੇ ਭਏ ਨਿਕਾਣੇ ॥੪॥੪॥੫੧॥ कहु नानक जिन सतिगुरु भेटिआ से सभ ते भए निकाणे ॥४॥४॥५१॥ Kaho Naanak jin saṫgur bʰéti▫aa sé sabʰ ṫé bʰa▫é nikaaṇé. ||4||4||51|| Says Nanak, those who meet the True Guru, become independent of all obligations. ||4||4||51||