ਅਪਨਾ ਘਰੁ ਮੂਸਤ ਰਾਖਿ ਨ ਸਾਕਹਿ ਕੀ ਪਰ ਘਰੁ ਜੋਹਨ ਲਾਗਾ ॥ अपना घरु मूसत राखि न साकहि की पर घरु जोहन लागा ॥ Apnaa gʰar moosaṫ raakʰ na saakėh kee par gʰar johan laagaa. You cannot save your own home from being plundered; why do you spy on the houses of others? ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ਪੰਚਪਦੇ ॥ सोरठि महला १ पंचपदे ॥ Soratʰ mėhlaa 1 panchpaḋé. Sorat’h, First Mehl, Panch-Padas: ਘਰੁ ਦਰੁ ਰਾਖਹਿ ਜੇ ਰਸੁ ਚਾਖਹਿ ਜੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇਵਕੁ ਲਾਗਾ ॥੧॥ घरु दरु राखहि जे रसु चाखहि जो गुरमुखि सेवकु लागा ॥१॥ Gʰar ḋar raakʰahi jé ras chaakʰahi jo gurmukʰ sévak laagaa. ||1|| That Gurmukh who joins himself to the Guru’s service, saves his own home, and tastes the Lord’s Nectar. ||1|| ਮਨ ਰੇ ਸਮਝੁ ਕਵਨ ਮਤਿ ਲਾਗਾ ॥ मन रे समझु कवन मति लागा ॥ Man ré samajʰ kavan maṫ laagaa. O mind, you must realize what your intellect is focused on. ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਅਨ ਰਸ ਲੋਭਾਨੇ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ਅਭਾਗਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥ नामु विसारि अन रस लोभाने फिरि पछुताहि अभागा ॥ रहाउ ॥ Naam visaar an ras lobʰaané fir pachʰuṫaahi abʰaagaa. Rahaa▫o. Forgetting the Naam, the Name of the Lord, one is involved with other tastes; the unfortunate wretch shall come to regret it in the end. ||Pause|| ਆਵਤ ਕਉ ਹਰਖ ਜਾਤ ਕਉ ਰੋਵਹਿ ਇਹੁ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਨਾਲੇ ਲਾਗਾ ॥ आवत कउ हरख जात कउ रोवहि इहु दुखु सुखु नाले लागा ॥ Aavaṫ ka▫o harakʰ jaaṫ ka▫o rovėh ih ḋukʰ sukʰ naalé laagaa. When things come, he is pleased, but when they go, he weeps and wails; this pain and pleasure remains attached to him. ਆਪੇ ਦੁਖ ਸੁਖ ਭੋਗਿ ਭੋਗਾਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋ ਅਨਰਾਗਾ ॥੨॥ आपे दुख सुख भोगि भोगावै गुरमुखि सो अनरागा ॥२॥ Aapé ḋukʰ sukʰ bʰog bʰogaavæ gurmukʰ so anraagaa. ||2|| The Lord Himself causes him to enjoy pleasure and endure pain; the Gurmukh, however, remains unaffected. ||2|| ਹਰਿ ਰਸ ਊਪਰਿ ਅਵਰੁ ਕਿਆ ਕਹੀਐ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਸੋ ਤ੍ਰਿਪਤਾਗਾ ॥ हरि रस ऊपरि अवरु किआ कहीऐ जिनि पीआ सो त्रिपतागा ॥ Har ras oopar avar ki▫aa kahee▫æ jin pee▫aa so ṫaripṫaagaa. What else can be said to be above the subtle essence of the Lord? One who drinks it in is satisfied and satiated. ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਤ ਜਿਨਿ ਇਹੁ ਰਸੁ ਖੋਇਆ ਜਾ ਸਾਕਤ ਦੁਰਮਤਿ ਲਾਗਾ ॥੩॥ माइआ मोहित जिनि इहु रसु खोइआ जा साकत दुरमति लागा ॥३॥ Maa▫i▫aa mohiṫ jin ih ras kʰo▫i▫aa jaa saakaṫ ḋurmaṫ laagaa. ||3|| One who is lured by Maya loses this juice; that faithless cynic is tied to his evil-mindedness. ||3|| ਮਨ ਕਾ ਜੀਉ ਪਵਨਪਤਿ ਦੇਹੀ ਦੇਹੀ ਮਹਿ ਦੇਉ ਸਮਾਗਾ ॥ मन का जीउ पवनपति देही देही महि देउ समागा ॥ Man kaa jee▫o pavanpaṫ ḋéhee ḋéhee mėh ḋé▫o samaagaa. The Lord is the life of the mind, the Master of the breath of life; the Divine Lord is contained in the body. ਜੇ ਤੂ ਦੇਹਿ ਤ ਹਰਿ ਰਸੁ ਗਾਈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਹਰਿ ਲਿਵ ਲਾਗਾ ॥੪॥ जे तू देहि त हरि रसु गाई मनु त्रिपतै हरि लिव लागा ॥४॥ Jé ṫoo ḋėh ṫa har ras gaa▫ee man ṫaripṫæ har liv laagaa. ||4|| If You so bless us, Lord, then we sing Your Praises; the mind is satisfied and fulfilled, lovingly attached to the Lord. ||4|| ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਜਮ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥ साधसंगति महि हरि रसु पाईऐ गुरि मिलिऐ जम भउ भागा ॥ Saaḋʰsangaṫ mėh har ras paa▫ee▫æ gur mili▫æ jam bʰa▫o bʰaagaa. In the Saadh Sangat, the Company of the Holy, the subtle essence of the Lord is obtained; meeting the Guru, the fear of death departs. ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਪਾਏ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗਾ ॥੫॥੧੦॥ नानक राम नामु जपि गुरमुखि हरि पाए मसतकि भागा ॥५॥१०॥ Naanak raam naam jap gurmukʰ har paa▫é masṫak bʰaagaa. ||5||10|| O Nanak! Chant the Name of the Lord, as Gurmukh; you shall obtain the Lord, and realize your preordained destiny. ||5||10|| ਆਪਿ ਅਲੇਖੁ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਹੁਕਮਿ ਚਲਾਏ ਸੋਈ ਜੀਉ ॥੧॥ आपि अलेखु कुदरति करि देखै हुकमि चलाए सोई जीउ ॥१॥ Aap alékʰ kuḋraṫ kar ḋékʰæ hukam chalaa▫é so▫ee jee▫o. ||1|| Only He Himself is beyond destiny; creating the creation by His creative power, He beholds it, and causes His Command to be followed. ||1|| ਸਰਬ ਜੀਆ ਸਿਰਿ ਲੇਖੁ ਧੁਰਾਹੂ ਬਿਨੁ ਲੇਖੈ ਨਹੀ ਕੋਈ ਜੀਉ ॥ सरब जीआ सिरि लेखु धुराहू बिनु लेखै नही कोई जीउ ॥ Sarab jee▫aa sir lékʰ ḋʰuraahoo bin lékʰæ nahee ko▫ee jee▫o. Destiny, preordained by the Lord, looms over the heads of all beings; no one is without this preordained destiny.