ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੨ वडहंसु महला ४ घरु २ vad▫hans mėhlaa 4 gʰar 2 Wadahans, Fourth Mehl, Second House: ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ ੴ सतिगुर प्रसादि ॥ Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ. One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru: ਮੈ ਮਨਿ ਵਡੀ ਆਸ ਹਰੇ ਕਿਉ ਕਰਿ ਹਰਿ ਦਰਸਨੁ ਪਾਵਾ ॥ मै मनि वडी आस हरे किउ करि हरि दरसनु पावा ॥ Mæ man vadee aas haré ki▫o kar har ḋarsan paavaa. Within my mind there is such a great yearning; how will I attain the Blessed Vision of the Lord’s Darshan? ਹਉ ਜਾਇ ਪੁਛਾ ਅਪਨੇ ਸਤਗੁਰੈ ਗੁਰ ਪੁਛਿ ਮਨੁ ਮੁਗਧੁ ਸਮਝਾਵਾ ॥ हउ जाइ पुछा अपने सतगुरै गुर पुछि मनु मुगधु समझावा ॥ Ha▫o jaa▫é puchʰaa apné saṫguræ gur puchʰ man mugaḋʰ samjʰaavaa. I go and ask my True Guru; with the Guru’s advice, I shall teach my foolish mind. ਭੂਲਾ ਮਨੁ ਸਮਝੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਏ ॥ भूला मनु समझै गुर सबदी हरि हरि सदा धिआए ॥ Bʰoolaa man samjʰæ gur sabḋee har har saḋaa ḋʰi▫aa▫é. The foolish mind is instructed in the Word of the Guru’s Shabad, and meditates forever on the Lord, Har, Har. ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸੋ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ॥੧॥ नानक जिसु नदरि करे मेरा पिआरा सो हरि चरणी चितु लाए ॥१॥ Naanak jis naḋar karé méraa pi▫aaraa so har charṇee chiṫ laa▫é. ||1|| O Nanak! One who is blessed with the Mercy of my Beloved, focuses his consciousness on the Lord’s Feet. ||1|| ਹਉ ਸਭਿ ਵੇਸ ਕਰੀ ਪਿਰ ਕਾਰਣਿ ਜੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸਾਚੇ ਭਾਵਾ ॥ हउ सभि वेस करी पिर कारणि जे हरि प्रभ साचे भावा ॥ Ha▫o sabʰ vés karee pir kaaraṇ jé har parabʰ saaché bʰaavaa. I dress myself in all sorts of robes for my Husband, so that my True Lord God will be pleased. ਸੋ ਪਿਰੁ ਪਿਆਰਾ ਮੈ ਨਦਰਿ ਨ ਦੇਖੈ ਹਉ ਕਿਉ ਕਰਿ ਧੀਰਜੁ ਪਾਵਾ ॥ सो पिरु पिआरा मै नदरि न देखै हउ किउ करि धीरजु पावा ॥ So pir pi▫aaraa mæ naḋar na ḋékʰæ ha▫o ki▫o kar ḋʰeeraj paavaa. But my Beloved Husband Lord does not even cast a glance in my direction; how can I be consoled? ਜਿਸੁ ਕਾਰਣਿ ਹਉ ਸੀਗਾਰੁ ਸੀਗਾਰੀ ਸੋ ਪਿਰੁ ਰਤਾ ਮੇਰਾ ਅਵਰਾ ॥ जिसु कारणि हउ सीगारु सीगारी सो पिरु रता मेरा अवरा ॥ Jis kaaraṇ ha▫o seegaar seegaaree so pir raṫaa méraa avraa. For His sake, I adorn myself with adornments, but my Husband is imbued with the love of another. ਨਾਨਕ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੋਹਾਗਣਿ ਜਿਨਿ ਪਿਰੁ ਰਾਵਿਅੜਾ ਸਚੁ ਸਵਰਾ ॥੨॥ नानक धनु धंनु धंनु सोहागणि जिनि पिरु राविअड़ा सचु सवरा ॥२॥ Naanak ḋʰan ḋʰan ḋʰan sohagaṇ jin pir raavi▫aṛaa sach savraa. ||2|| O Nanak! Blessed, blessed, blessed is that soul-bride, who enjoys her True, Sublime Husband Lord. ||2|| ਹਉ ਜਾਇ ਪੁਛਾ ਸੋਹਾਗ ਸੁਹਾਗਣਿ ਤੁਸੀ ਕਿਉ ਪਿਰੁ ਪਾਇਅੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ॥ हउ जाइ पुछा सोहाग सुहागणि तुसी किउ पिरु पाइअड़ा प्रभु मेरा ॥ Ha▫o jaa▫é puchʰaa sohaag suhaagaṇ ṫusee ki▫o pir paa▫i▫aṛaa parabʰ méraa. I go and ask the fortunate, happy soul-bride, “How did you attain Him - your Husband Lord, my God? ਮੈ ਊਪਰਿ ਨਦਰਿ ਕਰੀ ਪਿਰਿ ਸਾਚੈ ਮੈ ਛੋਡਿਅੜਾ ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ॥ मै ऊपरि नदरि करी पिरि साचै मै छोडिअड़ा मेरा तेरा ॥ Mæ oopar naḋar karee pir saachæ mæ chʰodi▫aṛaa méraa ṫéraa. She answers, “My True Husband blessed me with His Mercy; I abandoned the distinction between mine and yours. ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਜੀਉ ਕਰਹੁ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਇਤੁ ਮਾਰਗਿ ਭੈਣੇ ਮਿਲੀਐ ॥ सभु मनु तनु जीउ करहु हरि प्रभ का इतु मारगि भैणे मिलीऐ ॥ Sabʰ man ṫan jee▫o karahu har parabʰ kaa iṫ maarag bʰæṇé milee▫æ. Dedicate everything, mind, body and soul, to the Lord God; this is the Path to meet Him, O sister”. ਆਪਨੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਨਾਨਕ ਜੋਤਿ ਜੋਤੀ ਰਲੀਐ ॥੩॥ आपनड़ा प्रभु नदरि करि देखै नानक जोति जोती रलीऐ ॥३॥ Aapnaṛaa parabʰ naḋar kar ḋékʰæ Naanak joṫ joṫee ralee▫æ. ||3|| If her God gazes upon her with favor, O Nanak! Her light merges into the Light. ||3|| ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਕਾ ਮੈ ਦੇਇ ਸਨੇਹਾ ਤਿਸੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਪਣਾ ਦੇਵਾ ॥ जो हरि प्रभ का मै देइ सनेहा तिसु मनु तनु अपणा देवा ॥ Jo har parabʰ kaa mæ ḋé▫é sanéhaa ṫis man ṫan apṇaa ḋévaa. I dedicate my mind and body to the one who brings me a message from my Lord God. ਨਿਤ ਪਖਾ ਫੇਰੀ ਸੇਵ ਕਮਾਵਾ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਪਾਣੀ ਢੋਵਾਂ ॥ नित पखा फेरी सेव कमावा तिसु आगै पाणी ढोवां ॥ Niṫ pakʰaa féree sév kamaavaa ṫis aagæ paaṇee dʰovaaⁿ. I wave the fan over him every day, serve him and carry water for him. ਨਿਤ ਨਿਤ ਸੇਵ ਕਰੀ ਹਰਿ ਜਨ ਕੀ ਜੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਣਾਏ ॥ नित नित सेव करी हरि जन की जो हरि हरि कथा सुणाए ॥ Niṫ niṫ sév karee har jan kee jo har har kaṫʰaa suṇaa▫é. Constantly and continuously, I serve the Lord’s humble servant, who recites to me the sermon of the Lord, Har, Har. ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰੂ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਆਸ ਪੁਜਾਏ ॥੪॥ धनु धंनु गुरू गुर सतिगुरु पूरा नानक मनि आस पुजाए ॥४॥ Ḋʰan ḋʰan guroo gur saṫgur pooraa Naanak man aas pujaa▫é. ||4|| Hail, hail unto the Guru, the Guru, the Perfect True Guru, who fulfills Nanak’s heart’s desires. ||4|| ਗੁਰੁ ਸਜਣੁ ਮੇਰਾ ਮੇਲਿ ਹਰੇ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਾ ॥ गुरु सजणु मेरा मेलि हरे जितु मिलि हरि नामु धिआवा ॥ Gur sajaṇ méraa mél haré jiṫ mil har naam ḋʰi▫aavaa. O Lord, let me meet the Guru, my best friend; meeting Him, I meditate on the Lord’s Name. ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਹੁ ਹਰਿ ਗੋਸਟਿ ਪੂਛਾਂ ਕਰਿ ਸਾਂਝੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾਂ ॥ गुर सतिगुर पासहु हरि गोसटि पूछां करि सांझी हरि गुण गावां ॥ Gur saṫgur paashu har gosat poochʰaaⁿ kar saaⁿjʰee har guṇ gaavaaⁿ. I seek the Lord’s sermon from the Guru, the True Guru; joining with Him, I sing the Glorious Praises of the Lord. ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਨਿਤ ਨਿਤ ਸਦ ਹਰਿ ਕੇ ਮਨੁ ਜੀਵੈ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿ ਤੇਰਾ ॥ गुण गावा नित नित सद हरि के मनु जीवै नामु सुणि तेरा ॥ Guṇ gaavaa niṫ niṫ saḋ har ké man jeevæ naam suṇ ṫéraa. Each and every day, forever, I sing the Lord’s Praises; my mind lives by hearing Your Name. ਨਾਨਕ ਜਿਤੁ ਵੇਲਾ ਵਿਸਰੈ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਤੁ ਵੇਲੈ ਮਰਿ ਜਾਇ ਜੀਉ ਮੇਰਾ ॥੫॥ नानक जितु वेला विसरै मेरा सुआमी तितु वेलै मरि जाइ जीउ मेरा ॥५॥ Naanak jiṫ vélaa visræ méraa su▫aamee ṫiṫ vélæ mar jaa▫é jee▫o méraa. ||5|| O Nanak! That moment when I forget my Lord and Master - at that moment, my soul dies. ||5|| ਹਰਿ ਵੇਖਣ ਕਉ ਸਭੁ ਕੋਈ ਲੋਚੈ ਸੋ ਵੇਖੈ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਵਿਖਾਲੇ ॥ हरि वेखण कउ सभु कोई लोचै सो वेखै जिसु आपि विखाले ॥ Har vékʰaṇ ka▫o sabʰ ko▫ee lochæ so vékʰæ jis aap vikʰaalé. Everyone longs to see the Lord, but he alone sees Him, whom the Lord causes to see Him. ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ॥ जिस नो नदरि करे मेरा पिआरा सो हरि हरि सदा समाले ॥ Jis no naḋar karé méraa pi▫aaraa so har har saḋaa samaalé. One upon whom my Beloved bestows His Glance of Grace, cherishes the Lord, Har, Har forever. ਸੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ਜਿਸੁ ਸਤਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਮੇਰਾ ਮਿਲਿਆ ॥ सो हरि हरि नामु सदा सदा समाले जिसु सतगुरु पूरा मेरा मिलिआ ॥ So har har naam saḋaa saḋaa samaalé jis saṫgur pooraa méraa mili▫aa. He alone cherishes the Lord, Har, Har, forever and ever, who meets my Perfect True Guru. ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਇਕੇ ਹੋਏ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਲਿਆ ॥੬॥੧॥੩॥ नानक हरि जन हरि इके होए हरि जपि हरि सेती रलिआ ॥६॥१॥३॥ Naanak har jan har iké ho▫é har jap har séṫee rali▫aa. ||6||1||3|| O Nanak! The Lord’s humble servant and the Lord become One; meditating on the Lord, he blends with the Lord. ||6||1||3|| |