ਜਦਹੁ ਆਪੇ ਥਾਟੁ ਕੀਆ ਬਹਿ ਕਰਤੈ ਤਦਹੁ ਪੁਛਿ ਨ ਸੇਵਕੁ ਬੀਆ ॥ जदहु आपे थाटु कीआ बहि करतै तदहु पुछि न सेवकु बीआ ॥ Jaḋahu aapé ṫʰaat kee▫aa bahi karṫæ ṫaḋahu puchʰ na sévak bee▫aa. When the Creator, sitting all by Himself, created the Universe, he did not consult with any of His servants; ਪਉੜੀ ॥ पउड़ी ॥ Pa▫oṛee. Pauree: ਤਦਹੁ ਕਿਆ ਕੋ ਲੇਵੈ ਕਿਆ ਕੋ ਦੇਵੈ ਜਾਂ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥ तदहु किआ को लेवै किआ को देवै जां अवरु न दूजा कीआ ॥ Ṫaḋahu ki▫aa ko lévæ ki▫aa ko ḋévæ jaaⁿ avar na ḋoojaa kee▫aa. So, what can anyone take, and what can anyone give, when He did not create any other like Himself? ਫਿਰਿ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਕਰਤੈ ਦਾਨੁ ਸਭਨਾ ਕਉ ਦੀਆ ॥ फिरि आपे जगतु उपाइआ करतै दानु सभना कउ दीआ ॥ Fir aapé jagaṫ upaa▫i▫aa karṫæ ḋaan sabʰnaa ka▫o ḋee▫aa. Then, after fashioning the world, the Creator blessed all with His blessings. ਆਪੇ ਸੇਵ ਬਣਾਈਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥ आपे सेव बणाईअनु गुरमुखि आपे अमृतु पीआ ॥ Aapé sév baṇaa▫ee▫an gurmukʰ aapé amriṫ pee▫aa. He Himself instructs us in His service, and as Gurmukh, we drink His Ambrosial Nectar. ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਕਰੈ ਸੁ ਥੀਆ ॥੭॥ आपि निरंकार आकारु है आपे आपे करै सु थीआ ॥७॥ Aap nirankaar aakaar hæ aapé aapé karæ so ṫʰee▫aa. ||7|| He Himself is formless, and He Himself is formed; whatever He Himself does, comes to pass. ||7||