ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥ सलोकु मः १ ॥ Salok mėhlā 1. Shalok, First Mehl: ਨਾਨਕ ਫਿਕੈ ਬੋਲਿਐ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫਿਕਾ ਹੋਇ ॥ नानक फिकै बोलिऐ तनु मनु फिका होइ ॥ Nānak fikai boli▫ai ṯan man fikā ho▫e. O Nanak, speaking insipid words, the body and mind become insipid. ਫਿਕਾ ਦਰਗਹ ਸਟੀਐ ਮੁਹਿ ਥੁਕਾ ਫਿਕੇ ਪਾਇ ॥ फिका दरगह सटीऐ मुहि थुका फिके पाइ ॥ Fikā ḏargėh satī▫ai muhi thukā fike pā▫e. The insipid person is discarded in the Court of the Lord, and the insipid one's face is spat upon. ਫਿਕੋ ਫਿਕਾ ਸਦੀਐ ਫਿਕੇ ਫਿਕੀ ਸੋਇ ॥ फिको फिका सदीऐ फिके फिकी सोइ ॥ Fiko fikā saḏī▫ai fike fikī so▫e. He is called the most insipid of the insipid; the most insipid of the insipid is his reputation. ਫਿਕਾ ਮੂਰਖੁ ਆਖੀਐ ਪਾਣਾ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥੧॥ फिका मूरखु आखीऐ पाणा लहै सजाइ ॥१॥ Fikā mūrakẖ ākẖī▫ai pāṇā lahai sajā▫e. ||1|| The insipid one is called a fool; he is beaten with shoes in punishment. ||1||