ਮਃ ੧ ॥ मः १ ॥ Mėhlā 1. First Mehl: ਜਿਉ ਜੋਰੂ ਸਿਰਨਾਵਣੀ ਆਵੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥ जिउ जोरू सिरनावणी आवै वारो वार ॥ Ji▫o jorū sirnāvaṇī āvai vāro vār. As a woman has her periods, month after month, ਸੂਚੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਬਹਨਿ ਜਿ ਪਿੰਡਾ ਧੋਇ ॥ सूचे एहि न आखीअहि बहनि जि पिंडा धोइ ॥ Sūcẖe ehi na ākẖī▫ahi bahan jė pindā ḏẖo▫e. They are not called pure, who sit down after merely washing their bodies. ਜੂਠੇ ਜੂਠਾ ਮੁਖਿ ਵਸੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥ जूठे जूठा मुखि वसै नित नित होइ खुआरु ॥ Jūṯẖe jūṯẖā mukẖ vasai niṯ niṯ ho▫e kẖu▫ār. So does falsehood dwell in the mouth of the false; they suffer forever, again and again. ਸੂਚੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ ॥੨॥ सूचे सेई नानका जिन मनि वसिआ सोइ ॥२॥ Sūcẖe se▫ī nānkā jin man vasi▫ā so▫e. ||2|| Only they are pure, O Nanak! Within whose minds the Lord abides. ||2|| |