ਸਾਹਿਬੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਸਾਈ ਕਾਰ ਕਰਾਇਸੀ ॥ साहिबु होइ दइआलु किरपा करे ता साई कार कराइसी ॥ Sāhib ho▫e ḏa▫i▫āl kirpā kare ṯā sā▫ī kār karā▫isī. One, upon whom the Merciful Lord bestows His Grace, performs His service. ਪਉੜੀ ॥ पउड़ी ॥ Pa▫oṛī. Pauree: ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਜਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਇਸੀ ॥ सो सेवकु सेवा करे जिस नो हुकमु मनाइसी ॥ So sevak sevā kare jis no hukam manā▫isī. That servant, whom the Lord causes to obey the Order of His Will, serves Him. ਹੁਕਮਿ ਮੰਨਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਵਾਣੁ ਤਾ ਖਸਮੈ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥ हुकमि मंनिऐ होवै परवाणु ता खसमै का महलु पाइसी ॥ Hukam mani▫ai hovai parvāṇ ṯā kẖasmai kā mahal pā▫isī. Obeying the Order of His Will, he becomes acceptable, and then, he obtains the Mansion of the Lord's Presence. ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਮਨਹੁ ਚਿੰਦਿਆ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀ ॥ खसमै भावै सो करे मनहु चिंदिआ सो फलु पाइसी ॥ Kẖasmai bẖāvai so kare manhu cẖinḏi▫ā so fal pā▫isī. One who acts to please His Lord and Master, obtains the fruits of his mind's desires. ਤਾ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਇਸੀ ॥੧੫॥ ता दरगह पैधा जाइसी ॥१५॥ Ŧā ḏargėh paiḏẖā jā▫isī. ||15|| Then, he goes to the Court of the Lord, wearing robes of honor. ||15||