ਇਕਿ ਕੰਦ ਮੂਲੁ ਚੁਣਿ ਖਾਹਿ ਵਣ ਖੰਡਿ ਵਾਸਾ ॥ इकि कंद मूलु चुणि खाहि वण खंडि वासा ॥ Ik kanḏ mūl cẖuṇ kẖāhi vaṇ kẖand vāsā. Some pick and eat fruits and roots, and live in the wilderness. ਪਉੜੀ ॥ पउड़ी ॥ Pa▫oṛī. Pauree: ਇਕਿ ਭਗਵਾ ਵੇਸੁ ਕਰਿ ਫਿਰਹਿ ਜੋਗੀ ਸੰਨਿਆਸਾ ॥ इकि भगवा वेसु करि फिरहि जोगी संनिआसा ॥ Ik bẖagvā ves kar firėh jogī saniāsā. Some wander around wearing saffron robes, as Yogis and Sanyaasees. ਅੰਦਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਕੀ ਆਸਾ ॥ अंदरि त्रिसना बहुतु छादन भोजन की आसा ॥ Anḏar ṯarisnā bahuṯ cẖẖāḏan bẖojan kī āsā. But there is still so much desire within them-they still yearn for clothes and food. ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ਨ ਗਿਰਹੀ ਨ ਉਦਾਸਾ ॥ बिरथा जनमु गवाइ न गिरही न उदासा ॥ Birthā janam gavā▫e na girhī na uḏāsā. They waste their lives uselessly; they are neither householders nor renunciates. ਜਮਕਾਲੁ ਸਿਰਹੁ ਨ ਉਤਰੈ ਤ੍ਰਿਬਿਧਿ ਮਨਸਾ ॥ जमकालु सिरहु न उतरै त्रिबिधि मनसा ॥ Jamkāl sirahu na uṯrai ṯaribaḏẖ mansā. The Messenger of Death hangs over their heads, and they cannot escape the three-phased desire. ਗੁਰਮਤੀ ਕਾਲੁ ਨ ਆਵੈ ਨੇੜੈ ਜਾ ਹੋਵੈ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ॥ गुरमती कालु न आवै नेड़ै जा होवै दासनि दासा ॥ Gurmaṯī kāl na āvai neṛai jā hovai ḏāsan ḏāsā. Death does not even approach those who follow the Guru’s Teachings, and become the slaves of the Lord’s slaves. ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਚੁ ਮਨਿ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸਾ ॥ सचा सबदु सचु मनि घर ही माहि उदासा ॥ Sacẖā sabaḏ sacẖ man gẖar hī māhi uḏāsā. The True Word of the Shabad abides in their true minds; within the home of their own inner beings, they remain detached. ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਸੇ ਆਸਾ ਤੇ ਨਿਰਾਸਾ ॥੫॥ नानक सतिगुरु सेवनि आपणा से आसा ते निरासा ॥५॥ Nānak saṯgur sevan āpṇā se āsā ṯe nirāsā. ||5|| O Nanak! Those who serve their True Guru, rise from desire to desirelessness. ||5|| |