ਕਾਮਿ ਕਰੋਧਿ ਨਗਰੁ ਬਹੁ ਭਰਿਆ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਖੰਡਲ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥ कामि करोधि नगरु बहु भरिआ मिलि साधू खंडल खंडा हे ॥ Kaam karoḋʰ nagar baho bʰari▫aa mil saaḋʰoo kʰandal kʰanda hé. The body-village is filled to overflowing with anger and sexual desire; these were broken into bits when I met with the Holy Saint. ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ रागु गउड़ी पूरबी महला ४ ॥ Raag ga▫oṛee poorbee mėhlaa 4. Raag Gauree Poorbee, Fourth Mehl: ਕਰਿ ਸਾਧੂ ਅੰਜੁਲੀ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥ करि साधू अंजुली पुनु वडा हे ॥ Kar saaḋʰoo anjulee pun vadaa hé. Greet the Holy Saint with your palms pressed together; this is an act of great merit. ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਤ ਲਿਖੇ ਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਮੰਡਲ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੧॥ पूरबि लिखत लिखे गुरु पाइआ मनि हरि लिव मंडल मंडा हे ॥१॥ Poorab likʰaṫ likʰé gur paa▫i▫aa man har liv mandal mandaa hé. ||1|| By preordained destiny, I have met with the Guru. I have entered into the realm of the Lord’s Love. ||1|| ਕਰਿ ਡੰਡਉਤ ਪੁਨੁ ਵਡਾ ਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ करि डंडउत पुनु वडा हे ॥१॥ रहाउ ॥ Kar dand▫uṫ pun vadaa hé. ||1|| rahaa▫o. Bow down before Him; this is a virtuous action indeed. ||1||Pause|| ਸਾਕਤ ਹਰਿ ਰਸ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਣਿਆ ਤਿਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਕੰਡਾ ਹੇ ॥ साकत हरि रस सादु न जाणिआ तिन अंतरि हउमै कंडा हे ॥ Saakaṫ har ras saaḋ na jaaṇi▫aa ṫin anṫar ha▫umæ kandaa hé. The wicked shaaktas, the faithless cynics, do not know the Taste of the Lord’s Sublime Essence. The thorn of egotism is embedded deep within them. ਜਿਉ ਜਿਉ ਚਲਹਿ ਚੁਭੈ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਜਮਕਾਲੁ ਸਹਹਿ ਸਿਰਿ ਡੰਡਾ ਹੇ ॥੨॥ जिउ जिउ चलहि चुभै दुखु पावहि जमकालु सहहि सिरि डंडा हे ॥२॥ Ji▫o ji▫o chalėh chubʰæ ḋukʰ paavahi jamkaal sahėh sir dandaa hé. ||2|| The more they walk away, the deeper it pierces them, and the more they suffer with pain, until finally, the Messenger of Death smashes his club against their heads. ||2|| ਹਰਿ ਜਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ਦੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਵ ਖੰਡਾ ਹੇ ॥ हरि जन हरि हरि नामि समाणे दुखु जनम मरण भव खंडा हे ॥ Har jan har har naam samaaṇé ḋukʰ janam maraṇ bʰav kʰanda hé. The humble servants of the Lord are absorbed in the Name of the Lord, Har, Har. The pain of birth and the fear of death are eradicated. ਅਬਿਨਾਸੀ ਪੁਰਖੁ ਪਾਇਆ ਪਰਮੇਸਰੁ ਬਹੁ ਸੋਭ ਖੰਡ ਬ੍ਰਹਮੰਡਾ ਹੇ ॥੩॥ अबिनासी पुरखु पाइआ परमेसरु बहु सोभ खंड ब्रहमंडा हे ॥३॥ Abʰinaasee purakʰ paa▫i▫aa parmésar baho sobʰ kʰand barahmandaa hé. ||3|| They have found the Imperishable Supreme Being, the Transcendent Lord God, and they receive great honor throughout all the worlds and realms. ||3|| ਹਮ ਗਰੀਬ ਮਸਕੀਨ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੇ ਹਰਿ ਰਾਖੁ ਰਾਖੁ ਵਡ ਵਡਾ ਹੇ ॥ हम गरीब मसकीन प्रभ तेरे हरि राखु राखु वड वडा हे ॥ Ham gareeb maskeen parabʰ ṫéré har raakʰ raakʰ vad vadaa hé. I am poor and meek, God, but I belong to You! Save me-please save me, O Greatest of the Great! ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ਟੇਕ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਮੰਡਾ ਹੇ ॥੪॥੪॥ जन नानक नामु अधारु टेक है हरि नामे ही सुखु मंडा हे ॥४॥४॥ Jan Naanak naam aḋʰaar ték hæ har naamé hee sukʰ mandaa hé. ||4||4|| Servant Nanak takes the Sustenance and Support of the Naam. In the Name of the Lord, he enjoys celestial peace. ||4||4||