ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ सलोक मः १ ॥ Salok mėhlaa 1. Shalok, First Mehl: ਰੂਪੈ ਕਾਮੈ ਦੋਸਤੀ ਭੁਖੈ ਸਾਦੈ ਗੰਢੁ ॥ रूपै कामै दोसती भुखै सादै गंढु ॥ Roopæ kaamæ ḋosṫee bʰukʰæ saaḋæ gandʰ. Beauty and sexual desire are friends; hunger and tasty food are tied together. ਭੰਉਕੈ ਕੋਪੁ ਖੁਆਰੁ ਹੋਇ ਫਕੜੁ ਪਿਟੇ ਅੰਧੁ ॥ भंउकै कोपु खुआरु होइ फकड़ु पिटे अंधु ॥ Bʰaⁿukæ kop kʰu▫aar ho▫é fakaṛ pité anḋʰ. Anger barks and brings ruin on itself, blindly pursuing useless conflicts. ਲਬੈ ਮਾਲੈ ਘੁਲਿ ਮਿਲਿ ਮਿਚਲਿ ਊਂਘੈ ਸਉੜਿ ਪਲੰਘੁ ॥ लबै मालै घुलि मिलि मिचलि ऊंघै सउड़ि पलंघु ॥ Labæ maalæ gʰul mil michal ooⁿgʰæ sa▫uṛ palangʰ. Greed is bound up in its search for wealth, and sleep will use even a tiny space as a bed. ਚੁਪੈ ਚੰਗਾ ਨਾਨਕਾ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਹਿ ਗੰਧੁ ॥੧॥ चुपै चंगा नानका विणु नावै मुहि गंधु ॥१॥ Chupæ changa naankaa viṇ naavæ muhi ganḋʰ. ||1|| It is good to be silent, O Nanak; without the Name, one’s mouth spews forth only filth. ||1||