ਰਾਗੁ ਗਉੜੀ ਪੂਰਬੀ ਬਾਵਨ ਅਖਰੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ
रागु गउड़ी पूरबी बावन अखरी कबीर जीउ की
Rāg ga▫oṛī pūrbī bāvan akẖrī Kabīr jī▫o kī
Measure Gauri Purbi. An Acrostic Of Kabir ji.
|
ੴ ਸਤਿਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिनामु करता पुरखु गुरप्रसादि ॥
Ik▫oaʼnkār saṯnām karṯā purakẖ gurparsāḏ.
There is but one God. True is His Name and Creative His personality. By the Guru's grace He is obtained.
|
ਬਾਵਨ ਅਛਰ ਲੋਕ ਤ੍ਰੈ ਸਭੁ ਕਛੁ ਇਨ ਹੀ ਮਾਹਿ ॥
बावन अछर लोक त्रै सभु कछु इन ही माहि ॥
Bāvan acẖẖar lok ṯarai sabẖ kacẖẖ in hī māhi.
Through these fifty-two letters, the three worlds and all else are described.
|
ਏ ਅਖਰ ਖਿਰਿ ਜਾਹਿਗੇ ਓਇ ਅਖਰ ਇਨ ਮਹਿ ਨਾਹਿ ॥੧॥
ए अखर खिरि जाहिगे ओइ अखर इन महि नाहि ॥१॥
Ė akẖar kẖir jāhige o▫e akẖar in mėh nāhi. ||1||
These letters shall perish. That Imperishable Lord's cannot be described through these letters.
|
ਜਹਾ ਬੋਲ ਤਹ ਅਛਰ ਆਵਾ ॥
जहा बोल तह अछर आवा ॥
Jahā bol ṯah acẖẖar āvā.
Where there is speech, there are letters (words).
|
ਜਹ ਅਬੋਲ ਤਹ ਮਨੁ ਨ ਰਹਾਵਾ ॥
जह अबोल तह मनु न रहावा ॥
Jah abol ṯah man na rahāvā.
Where there is no speech, there the mind remains not stable.
|
ਬੋਲ ਅਬੋਲ ਮਧਿ ਹੈ ਸੋਈ ॥
बोल अबोल मधि है सोई ॥
Bol abol maḏẖ hai so▫ī.
Both in speech and silence, He, the Lord abides.
|
ਜਸ ਓਹੁ ਹੈ ਤਸ ਲਖੈ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥
जस ओहु है तस लखै न कोई ॥२॥
Jas oh hai ṯas lakẖai na ko▫ī. ||2||
As He is, none can know Him as such.
|
ਅਲਹ ਲਹਉ ਤਉ ਕਿਆ ਕਹਉ ਕਹਉ ਤ ਕੋ ਉਪਕਾਰ ॥
अलह लहउ तउ किआ कहउ कहउ त को उपकार ॥
Alah laha▫o ṯa▫o ki▫ā kaha▫o kaha▫o ṯa ko upkār.
If I obtain the Adorable Lord, what shall I say then? By uttering His praise, what good I do to others?
|
ਬਟਕ ਬੀਜ ਮਹਿ ਰਵਿ ਰਹਿਓ ਜਾ ਕੋ ਤੀਨਿ ਲੋਕ ਬਿਸਥਾਰ ॥੩॥
बटक बीज महि रवि रहिओ जा को तीनि लोक बिसथार ॥३॥
Batak bīj mėh rav rahi▫o jā ko ṯīn lok bisthār. ||3||
He whose expanse is in the three worlds, is contained in the seed of Banyan tree.
|
ਅਲਹ ਲਹੰਤਾ ਭੇਦ ਛੈ ਕਛੁ ਕਛੁ ਪਾਇਓ ਭੇਦ ॥
अलह लहंता भेद छै कछु कछु पाइओ भेद ॥
Alah lahanṯā bẖeḏ cẖẖai kacẖẖ kacẖẖ pā▫i▫o bẖeḏ.
He who knows the Lord and understand His secret, even a little, for him separation disappears.
|
ਉਲਟਿ ਭੇਦ ਮਨੁ ਬੇਧਿਓ ਪਾਇਓ ਅਭੰਗ ਅਛੇਦ ॥੪॥
उलटि भेद मनु बेधिओ पाइओ अभंग अछेद ॥४॥
Ulat bẖeḏ man beḏẖi▫o pā▫i▫o abẖang acẖẖeḏ. ||4||
When mortal turns away from the world, his mind is pierced through with the Lord's secret and he obtains the Indestructible and Impenetrable God.
|
ਤੁਰਕ ਤਰੀਕਤਿ ਜਾਨੀਐ ਹਿੰਦੂ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ॥
तुरक तरीकति जानीऐ हिंदू बेद पुरान ॥
Ŧurak ṯarīkaṯ jānī▫ai hinḏū beḏ purān.
A Muslim understands the Muslim way of life and a Hindu the Vedas and Puranas.
|
ਮਨ ਸਮਝਾਵਨ ਕਾਰਨੇ ਕਛੂਅਕ ਪੜੀਐ ਗਿਆਨ ॥੫॥
मन समझावन कारने कछूअक पड़ीऐ गिआन ॥५॥
Man samjẖāvan kārne kacẖẖū▫ak paṛī▫ai gi▫ān. ||5||
To instruct his mind, man ought to study Divine knowledge to some extent.
|
ਓਅੰਕਾਰ ਆਦਿ ਮੈ ਜਾਨਾ ॥
ओअंकार आदि मै जाना ॥
O▫ankār āḏ mai jānā.
I know only the One Lord, who is the source of everything.
|
ਲਿਖਿ ਅਰੁ ਮੇਟੈ ਤਾਹਿ ਨ ਮਾਨਾ ॥
लिखि अरु मेटै ताहि न माना ॥
Likẖ ar metai ṯāhi na mānā.
I believe not in him, whom the Lord writes (creates) and erases (destroys).
|
ਓਅੰਕਾਰ ਲਖੈ ਜਉ ਕੋਈ ॥
ओअंकार लखै जउ कोई ॥
O▫ankār lakẖai ja▫o ko▫ī.
If someone sees the one Lord,
|
ਸੋਈ ਲਖਿ ਮੇਟਣਾ ਨ ਹੋਈ ॥੬॥
सोई लखि मेटणा न होई ॥६॥
So▫ī lakẖ metṇā na ho▫ī. ||6||
he perishes not by beholding Him.
|
ਕਕਾ ਕਿਰਣਿ ਕਮਲ ਮਹਿ ਪਾਵਾ ॥
कका किरणि कमल महि पावा ॥
Kakā kiraṇ kamal mėh pāvā.
K: When the rays of Divine Knowledge came into the heart lotus,
|
ਸਸਿ ਬਿਗਾਸ ਸੰਪਟ ਨਹੀ ਆਵਾ ॥
ससि बिगास स्मपट नही आवा ॥
Sas bigās sampat nahī āvā.
the moon shine of mammon, enters not the heart-can.
|
ਅਰੁ ਜੇ ਤਹਾ ਕੁਸਮ ਰਸੁ ਪਾਵਾ ॥
अरु जे तहा कुसम रसु पावा ॥
Ar je ṯahā kusam ras pāvā.
And if man obtains there the otto of the spiritual flower,
|
ਅਕਹ ਕਹਾ ਕਹਿ ਕਾ ਸਮਝਾਵਾ ॥੭॥
अकह कहा कहि का समझावा ॥७॥
Akah kahā kahi kā samjẖāvā. ||7||
He would be unable to describe the indescribable relish there of By narration, whom can he make understand this?
|
ਖਖਾ ਇਹੈ ਖੋੜਿ ਮਨ ਆਵਾ ॥
खखा इहै खोड़ि मन आवा ॥
Kẖakẖā ihai kẖoṛ man āvā.
Kh-- This soul has entered the Lord's cave.
|
ਖੋੜੇ ਛਾਡਿ ਨ ਦਹ ਦਿਸ ਧਾਵਾ ॥
खोड़े छाडि न दह दिस धावा ॥
Kẖoṛe cẖẖād na ḏah ḏis ḏẖāvā.
Leaving the cave, it now, wanders not in ten directions.
|
ਖਸਮਹਿ ਜਾਣਿ ਖਿਮਾ ਕਰਿ ਰਹੈ ॥
खसमहि जाणि खिमा करि रहै ॥
Kẖasmahi jāṇ kẖimā kar rahai.
When, knowing the Master, man practises forgiveness,
|
ਤਉ ਹੋਇ ਨਿਖਿਅਉ ਅਖੈ ਪਦੁ ਲਹੈ ॥੮॥
तउ होइ निखिअउ अखै पदु लहै ॥८॥
Ŧa▫o ho▫e nikẖi▫a▫o akẖai paḏ lahai. ||8||
then he becomes immortal and attains the Imperishable dignity.
|
ਗਗਾ ਗੁਰ ਕੇ ਬਚਨ ਪਛਾਨਾ ॥
गगा गुर के बचन पछाना ॥
Gagā gur ke bacẖan pacẖẖānā.
G - He who understand Guru's instruction,
|
ਦੂਜੀ ਬਾਤ ਨ ਧਰਈ ਕਾਨਾ ॥
दूजी बात न धरई काना ॥
Ḏūjī bāṯ na ḏẖar▫ī kānā.
lends not his ears to anything else.
|
ਰਹੈ ਬਿਹੰਗਮ ਕਤਹਿ ਨ ਜਾਈ ॥
रहै बिहंगम कतहि न जाई ॥
Rahai bihamgam kaṯėh na jā▫ī.
He remains like a recluse and goes nowhere else,
|
ਅਗਹ ਗਹੈ ਗਹਿ ਗਗਨ ਰਹਾਈ ॥੯॥
अगह गहै गहि गगन रहाई ॥९॥
Agah gahai gėh gagan rahā▫ī. ||9||
who grasps the ungraspable Lord and so grasping Him abides in the tenth-gate.
|
ਘਘਾ ਘਟਿ ਘਟਿ ਨਿਮਸੈ ਸੋਈ ॥
घघा घटि घटि निमसै सोई ॥
Gẖagẖā gẖat gẖat nimsai so▫ī.
Gh-He, the Lord, dwells in every heart.
|
ਘਟ ਫੂਟੇ ਘਟਿ ਕਬਹਿ ਨ ਹੋਈ ॥
घट फूटे घटि कबहि न होई ॥
Gẖat fūte gẖat kabėh na ho▫ī.
When the body pitcher bursts, He never gets diminished.
|
ਤਾ ਘਟ ਮਾਹਿ ਘਾਟ ਜਉ ਪਾਵਾ ॥
ता घट माहि घाट जउ पावा ॥
Ŧā gẖat māhi gẖāt ja▫o pāvā.
When in that heart, man finds the way to the Lord,
|
ਸੋ ਘਟੁ ਛਾਡਿ ਅਵਘਟ ਕਤ ਧਾਵਾ ॥੧੦॥
सो घटु छाडि अवघट कत धावा ॥१०॥
So gẖat cẖẖād avgẖat kaṯ ḏẖāvā. ||10||
abandoning that way, why should he follow a difficult path?
|
ਙੰਙਾ ਨਿਗ੍ਰਹਿ ਸਨੇਹੁ ਕਰਿ ਨਿਰਵਾਰੋ ਸੰਦੇਹ ॥
ङंङा निग्रहि सनेहु करि निरवारो संदेह ॥
Ńańā nigrahi sanehu kar nirvāro sanḏeh.
Ng - Restrain thyself bear love to thy Lord and dismiss thy doubts.
|
ਨਾਹੀ ਦੇਖਿ ਨ ਭਾਜੀਐ ਪਰਮ ਸਿਆਨਪ ਏਹ ॥੧੧॥
नाही देखि न भाजीऐ परम सिआनप एह ॥११॥
Nāhī ḏekẖ na bẖājī▫ai param si▫ānap eh. ||11||
Thou see no way to thy Lord, flee not away, This is the highest wisdom.
|
ਚਚਾ ਰਚਿਤ ਚਿਤ੍ਰ ਹੈ ਭਾਰੀ ॥
चचा रचित चित्र है भारी ॥
Cẖacẖā racẖiṯ cẖiṯar hai bẖārī.
Ch - The master has painted the great picture of the world.
|
ਤਜਿ ਚਿਤ੍ਰੈ ਚੇਤਹੁ ਚਿਤਕਾਰੀ ॥
तजि चित्रै चेतहु चितकारी ॥
Ŧaj cẖiṯrai cẖeṯahu cẖiṯkārī.
Leave the painting and remember the painter.
|
ਚਿਤ੍ਰ ਬਚਿਤ੍ਰ ਇਹੈ ਅਵਝੇਰਾ ॥
चित्र बचित्र इहै अवझेरा ॥
Cẖiṯar bacẖiṯar ihai avjẖerā.
This wonderous painting is now, the bone of contention.
|
ਤਜਿ ਚਿਤ੍ਰੈ ਚਿਤੁ ਰਾਖਿ ਚਿਤੇਰਾ ॥੧੨॥
तजि चित्रै चितु राखि चितेरा ॥१२॥
Ŧaj cẖiṯrai cẖiṯ rākẖ cẖiṯerā. ||12||
Dismiss picture and keep thy mind on the Painter.
|
ਛਛਾ ਇਹੈ ਛਤ੍ਰਪਤਿ ਪਾਸਾ ॥
छछा इहै छत्रपति पासा ॥
Cẖẖacẖẖā ihai cẖẖaṯarpaṯ pāsā.
Chh--God, the Lord of umbrella, is here with thee.
|
ਛਕਿ ਕਿ ਨ ਰਹਹੁ ਛਾਡਿ ਕਿ ਨ ਆਸਾ ॥
छकि कि न रहहु छाडि कि न आसा ॥
Cẖẖak kė na rahhu cẖẖād kė na āsā.
Why and what for, dost thou not abandon desires and remain happy?
|
ਰੇ ਮਨ ਮੈ ਤਉ ਛਿਨ ਛਿਨ ਸਮਝਾਵਾ ॥
रे मन मै तउ छिन छिन समझावा ॥
Re man mai ṯa▫o cẖẖin cẖẖin samjẖāvā.
O mind, every moment do I instruct thee.
|
ਤਾਹਿ ਛਾਡਿ ਕਤ ਆਪੁ ਬਧਾਵਾ ॥੧੩॥
ताहि छाडि कत आपु बधावा ॥१३॥
Ŧāhi cẖẖād kaṯ āp baḏẖāvā. ||13||
Forsaking Him, why dost thou entangle thyself.
|
ਜਜਾ ਜਉ ਤਨ ਜੀਵਤ ਜਰਾਵੈ ॥
जजा जउ तन जीवत जरावै ॥
Jajā ja▫o ṯan jīvaṯ jarāvai.
J - if a man while alive burns his body,
|
ਜੋਬਨ ਜਾਰਿ ਜੁਗਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ॥
जोबन जारि जुगति सो पावै ॥
Joban jār jugaṯ so pāvai.
and consigns to fire his youth, he finds the right way.
|
ਅਸ ਜਰਿ ਪਰ ਜਰਿ ਜਰਿ ਜਬ ਰਹੈ ॥
अस जरि पर जरि जरि जब रहै ॥
As jar par jar jar jab rahai.
When the man abides, discarding his own wealth and the wealth of others,
|
ਤਬ ਜਾਇ ਜੋਤਿ ਉਜਾਰਉ ਲਹੈ ॥੧੪॥
तब जाइ जोति उजारउ लहै ॥१४॥
Ŧab jā▫e joṯ ujāra▫o lahai. ||14||
then proceeding on, he obtains the bright light of the Lord.
|
ਝਝਾ ਉਰਝਿ ਸੁਰਝਿ ਨਹੀ ਜਾਨਾ ॥
झझा उरझि सुरझि नही जाना ॥
Jẖajẖā urajẖ surajẖ nahī jānā.
Jh--Thou art entangled with the world and knowest not how to disentangle thyself.
|
