ਤਿਸੁ ਪਾਖੰਡੀ ਜਰਾ ਨ ਮਰਣਾ ॥
तिसु पाखंडी जरा न मरणा ॥
Ŧis pākẖandī jarā na marṇā.
Such a Paakhandi does not grow old or die.
|
ਬੋਲੈ ਚਰਪਟੁ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
बोलै चरपटु सति सरूपु ॥
Bolai cẖarpat saṯ sarūp.
Says Charpat, God is the embodiment of Truth;
|
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੫॥
परम तंत महि रेख न रूपु ॥५॥
Param ṯanṯ mėh rekẖ na rūp. ||5||
the supreme essence of reality has no shape or form. ||5||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlā 1.
First Mehl:
|
ਸੋ ਬੈਰਾਗੀ ਜਿ ਉਲਟੇ ਬ੍ਰਹਮੁ ॥
सो बैरागी जि उलटे ब्रहमु ॥
So bairāgī jė ulte barahm.
He alone is a Bairaagi, who turns himself toward God.
|
ਗਗਨ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਰੋਪੈ ਥੰਮੁ ॥
गगन मंडल महि रोपै थमु ॥
Gagan mandal mėh ropai thamm.
In the Tenth Gate, the sky of the mind, he erects his pillar.
|
ਅਹਿਨਿਸਿ ਅੰਤਰਿ ਰਹੈ ਧਿਆਨਿ ॥
अहिनिसि अंतरि रहै धिआनि ॥
Ahinis anṯar rahai ḏẖi▫ān.
Night and day, he remains in deep inner meditation.
|
ਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਸਤ ਸਮਾਨਿ ॥
ते बैरागी सत समानि ॥
Ŧe bairāgī saṯ samān.
Such a Bairaagi is just like the True Lord.
|
ਬੋਲੈ ਭਰਥਰਿ ਸਤਿ ਸਰੂਪੁ ॥
बोलै भरथरि सति सरूपु ॥
Bolai bẖarthar saṯ sarūp.
Says Bhart'har, God is the embodiment of Truth;
|
ਪਰਮ ਤੰਤ ਮਹਿ ਰੇਖ ਨ ਰੂਪੁ ॥੬॥
परम तंत महि रेख न रूपु ॥६॥
Param ṯanṯ mėh rekẖ na rūp. ||6||
the supreme essence of reality has no shape or form. ||6||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlā 1.
First Mehl:
|
ਕਿਉ ਮਰੈ ਮੰਦਾ ਕਿਉ ਜੀਵੈ ਜੁਗਤਿ ॥
किउ मरै मंदा किउ जीवै जुगति ॥
Ki▫o marai manḏā ki▫o jīvai jugaṯ.
How is evil eradicated? How can the true way of life be found?
|
ਕੰਨ ਪੜਾਇ ਕਿਆ ਖਾਜੈ ਭੁਗਤਿ ॥
कंन पड़ाइ किआ खाजै भुगति ॥
Kann paṛā▫e ki▫ā kẖājai bẖugaṯ.
What is the use of piercing the ears, or begging for food?
|
ਆਸਤਿ ਨਾਸਤਿ ਏਕੋ ਨਾਉ ॥
आसति नासति एको नाउ ॥
Āsaṯ nāsaṯ eko nā▫o.
Throughout existence and non-existence, there is only the Name of the One Lord.
|
ਕਉਣੁ ਸੁ ਅਖਰੁ ਜਿਤੁ ਰਹੈ ਹਿਆਉ ॥
कउणु सु अखरु जितु रहै हिआउ ॥
Ka▫uṇ so akẖar jiṯ rahai hi▫ā▫o.
What is that Word, which holds the heart in its place?
|
ਧੂਪ ਛਾਵ ਜੇ ਸਮ ਕਰਿ ਸਹੈ ॥
धूप छाव जे सम करि सहै ॥
Ḏẖūp cẖẖāv je sam kar sahai.
When you look alike upon sunshine and shade,
|
ਤਾ ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਗੁਰੁ ਕੋ ਕਹੈ ॥
ता नानकु आखै गुरु को कहै ॥
Ŧā Nānak ākẖai gur ko kahai.
says Nanak, then the Guru will speak to you.
|
ਛਿਅ ਵਰਤਾਰੇ ਵਰਤਹਿ ਪੂਤ ॥
छिअ वरतारे वरतहि पूत ॥
Cẖẖi▫a varṯāre varṯėh pūṯ.
The students follow the six systems.
|
ਨਾ ਸੰਸਾਰੀ ਨਾ ਅਉਧੂਤ ॥
ना संसारी ना अउधूत ॥
Nā sansārī nā a▫uḏẖūṯ.
They are neither worldly people, nor detached renunciates.
|
ਨਿਰੰਕਾਰਿ ਜੋ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
निरंकारि जो रहै समाइ ॥
Nirankār jo rahai samā▫e.
One who remains absorbed in the Formless Lord -
|
ਕਾਹੇ ਭੀਖਿਆ ਮੰਗਣਿ ਜਾਇ ॥੭॥
काहे भीखिआ मंगणि जाइ ॥७॥
Kāhe bẖīkẖi▫ā mangaṇ jā▫e. ||7||
why should he go out begging? ||7||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauree:
|
ਹਰਿ ਮੰਦਰੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜਿਥਹੁ ਹਰਿ ਜਾਤਾ ॥
हरि मंदरु सोई आखीऐ जिथहु हरि जाता ॥
Har manḏar so▫ī ākẖī▫ai jithahu har jāṯā.
That alone is said to be the Lord's temple, where the Lord is known.
|
ਮਾਨਸ ਦੇਹ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਪਾਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥
मानस देह गुर बचनी पाइआ सभु आतम रामु पछाता ॥
Mānas ḏeh gur bacẖnī pā▫i▫ā sabẖ āṯam rām pacẖẖāṯā.
In the human body, the Guru's Word is found, when one understands that the Lord, the Supreme Soul, is in all.
|
ਬਾਹਰਿ ਮੂਲਿ ਨ ਖੋਜੀਐ ਘਰ ਮਾਹਿ ਬਿਧਾਤਾ ॥
बाहरि मूलि न खोजीऐ घर माहि बिधाता ॥
Bāhar mūl na kẖojī▫ai gẖar māhi biḏẖāṯā.
Don't look for Him outside your self. The Creator, the Architect of Destiny, is within the home of your own heart.
|
ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਮੰਦਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਤਾ ॥
मनमुख हरि मंदर की सार न जाणनी तिनी जनमु गवाता ॥
Manmukẖ har manḏar kī sār na jāṇnī ṯinī janam gavāṯā.
The self-willed manmukh does not appreciate the value of the Lord's temple; they waste away and lose their lives.
|
ਸਭ ਮਹਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥੧੨॥
सभ महि इकु वरतदा गुर सबदी पाइआ जाई ॥१२॥
Sabẖ mėh ik varaṯḏā gur sabḏī pā▫i▫ā jā▫ī. ||12||
The One Lord is pervading in all; through the Word of the Guru's Shabad, He can be found. ||12||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlā 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਮੂਰਖੁ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸੁਣੈ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਹਣਾ ॥
मूरखु होवै सो सुणै मूरख का कहणा ॥
Mūrakẖ hovai so suṇai mūrakẖ kā kahṇā.
Only a fool listens to the words of the fool.
|
ਮੂਰਖ ਕੇ ਕਿਆ ਲਖਣ ਹੈ ਕਿਆ ਮੂਰਖ ਕਾ ਕਰਣਾ ॥
मूरख के किआ लखण है किआ मूरख का करणा ॥
Mūrakẖ ke ki▫ā lakẖaṇ hai ki▫ā mūrakẖ kā karṇā.
What are the signs of the fool? What does the fool do?
|
ਮੂਰਖੁ ਓਹੁ ਜਿ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਅਹੰਕਾਰੇ ਮਰਣਾ ॥
मूरखु ओहु जि मुगधु है अहंकारे मरणा ॥
Mūrakẖ oh jė mugaḏẖ hai ahaʼnkāre marṇā.
A fool is stupid; he dies of egotism.
|
ਏਤੁ ਕਮਾਣੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਦੁਖ ਹੀ ਮਹਿ ਰਹਣਾ ॥
एतु कमाणै सदा दुखु दुख ही महि रहणा ॥
Ėṯ kamāṇai saḏā ḏukẖ ḏukẖ hī mėh rahṇā.
His actions always bring him pain; he lives in pain.
|
ਅਤਿ ਪਿਆਰਾ ਪਵੈ ਖੂਹਿ ਕਿਹੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣਾ ॥
अति पिआरा पवै खूहि किहु संजमु करणा ॥
Aṯ pi▫ārā pavai kẖūhi kihu sanjam karṇā.
If someone's beloved friend falls into the pit, what can be used to pull him out?
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ਓਸੁ ਅਲਿਪਤੋ ਰਹਣਾ ॥
गुरमुखि होइ सु करे वीचारु ओसु अलिपतो रहणा ॥
Gurmukẖ ho▫e so kare vīcẖār os alipaṯo rahṇā.
One who becomes Gurmukh contemplates the Lord, and remains detached.
|
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਆਪਿ ਉਧਰੈ ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਡੁਬਦੇ ਭੀ ਤਰਣਾ ॥
हरि नामु जपै आपि उधरै ओसु पिछै डुबदे भी तरणा ॥
Har nām japai āp uḏẖrai os picẖẖai dubḏe bẖī ṯarṇā.
Chanting the Lord's Name, he saves himself, and he carries across those who are drowning as well.
|
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਜੋ ਦੇਇ ਸੁ ਸਹਣਾ ॥੧॥
नानक जो तिसु भावै सो करे जो देइ सु सहणा ॥१॥
Nānak jo ṯis bẖāvai so kare jo ḏe▫e so sahṇā. ||1||
O Nanak, he acts in accordance with the Will of God; he endures whatever he is given. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlā 1.
First Mehl:
|
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਰੇ ਮਨਾ ਸੁਣੀਐ ਸਿਖ ਸਹੀ ॥
नानकु आखै रे मना सुणीऐ सिख सही ॥
Nānak ākẖai re manā suṇī▫ai sikẖ sahī.
Says Nanak, listen, O mind, to the True Teachings.
|
ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮੰਗੇਸੀਆ ਬੈਠਾ ਕਢਿ ਵਹੀ ॥
लेखा रबु मंगेसीआ बैठा कढि वही ॥
Lekẖā rab mangesī▫ā baiṯẖā kadẖ vahī.
Opening His ledger, God will call you to account.
|
ਤਲਬਾ ਪਉਸਨਿ ਆਕੀਆ ਬਾਕੀ ਜਿਨਾ ਰਹੀ ॥
तलबा पउसनि आकीआ बाकी जिना रही ॥
Ŧalbā pa▫usan ākī▫ā bākī jinā rahī.
Those rebels who have unpaid accounts shall be called out.
|
ਅਜਰਾਈਲੁ ਫਰੇਸਤਾ ਹੋਸੀ ਆਇ ਤਈ ॥
अजराईलु फरेसता होसी आइ तई ॥
Ajrā▫īl faresṯā hosī ā▫e ṯa▫ī.
Azraa-eel, the Angel of Death, shall be appointed to punish them.
|
ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਭੀੜੀ ਗਲੀ ਫਹੀ ॥
आवणु जाणु न सुझई भीड़ी गली फही ॥
Āvaṇ jāṇ na sujẖ▫ī bẖīṛī galī fahī.
They will find no way to escape coming and going in reincarnation; they are trapped in the narrow path.
|
ਕੂੜ ਨਿਖੁਟੇ ਨਾਨਕਾ ਓੜਕਿ ਸਚਿ ਰਹੀ ॥੨॥
कूड़ निखुटे नानका ओड़कि सचि रही ॥२॥
Kūṛ nikẖute nānkā oṛak sacẖ rahī. ||2||
Falsehood will come to an end, O Nanak, and Truth will prevail in the end. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauree:
|
ਹਰਿ ਕਾ ਸਭੁ ਸਰੀਰੁ ਹੈ ਹਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਸਭੁ ਆਪੈ ॥
हरि का सभु सरीरु है हरि रवि रहिआ सभु आपै ॥
Har kā sabẖ sarīr hai har rav rahi▫ā sabẖ āpai.
The body and everything belongs to the Lord; the Lord Himself is all-pervading.
|
ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥
हरि की कीमति ना पवै किछु कहणु न जापै ॥
Har kī kīmaṯ na pavai kicẖẖ kahaṇ na jāpai.
The Lord's value cannot be estimated; nothing can be said about it.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਰਾਪੈ ॥
गुर परसादी सालाहीऐ हरि भगती रापै ॥
Gur parsādī salāhī▫ai har bẖagṯī rāpai.
By Guru's Grace, one praises the Lord, imbued with feelings of devotion.
|
ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਅਹੰਕਾਰੁ ਗਵਾਪੈ ॥
सभु मनु तनु हरिआ होइआ अहंकारु गवापै ॥
Sabẖ man ṯan hari▫ā ho▫i▫ā ahaʼnkār gavāpai.
The mind and body are totally rejuvenated, and egotism is eradicated.
|
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਸੈ ਬੁਝਾਈ ॥੧੩॥
सभु किछु हरि का खेलु है गुरमुखि किसै बुझाई ॥१३॥
Sabẖ kicẖẖ har kā kẖel hai gurmukẖ kisai bujẖā▫ī. ||13||
Everything is the play of the Lord. The Gurmukh understands this. ||13||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥
Salok mėhlā 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਸਹੰਸਰ ਦਾਨ ਦੇ ਇੰਦ੍ਰੁ ਰੋਆਇਆ ॥
सहंसर दान दे इंद्रु रोआइआ ॥
Sahaʼnsar ḏān ḏe inḏar ro▫ā▫i▫ā.
Branded with a thousand marks of disgrace, Indra cried in shame.
|
ਪਰਸ ਰਾਮੁ ਰੋਵੈ ਘਰਿ ਆਇਆ ॥
परस रामु रोवै घरि आइआ ॥
Paras rām rovai gẖar ā▫i▫ā.
Paras Raam returned home crying.
|
ਅਜੈ ਸੁ ਰੋਵੈ ਭੀਖਿਆ ਖਾਇ ॥
अजै सु रोवै भीखिआ खाइ ॥
Ajai so rovai bẖīkẖi▫ā kẖā▫e.
Ajai cried and wept, when he was made to eat the manure he had given, pretending it was charity.
|
ਐਸੀ ਦਰਗਹ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
ऐसी दरगह मिलै सजाइ ॥
Aisī ḏargėh milai sajā▫e.
Such is the punishment received in the Court of the Lord.
|
ਰੋਵੈ ਰਾਮੁ ਨਿਕਾਲਾ ਭਇਆ ॥
रोवै रामु निकाला भइआ ॥
Rovai rām nikālā bẖa▫i▫ā.
Rama wept when he was sent into exile,
|
