ਨਾ ਤਿਸੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਧਿਆਨੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਧਰਮੁ ਧਿਆਨੁ ॥
ना तिसु गिआनु न धिआनु है ना तिसु धरमु धिआनु ॥
Naa ṫis gi▫aan na ḋʰi▫aan hæ naa ṫis ḋʰaram ḋʰi▫aan.
He has neither spiritual wisdom or meditation; neither Dharmic faith nor meditation.
|
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਨਿਰਭਉ ਕਹਾ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
विणु नावै निरभउ कहा किआ जाणा अभिमानु ॥
viṇ naavæ nirbʰa▫o kahaa ki▫aa jaaṇaa abʰimaan.
Without the Name, how can one be fearless? How can he understand egotistical pride?
|
ਥਾਕਿ ਰਹੀ ਕਿਵ ਅਪੜਾ ਹਾਥ ਨਹੀ ਨਾ ਪਾਰੁ ॥
थाकि रही किव अपड़ा हाथ नही ना पारु ॥
Ṫʰaak rahee kiv apṛaa haaṫʰ nahee naa paar.
I am so tired - how can I get there? This ocean has no bottom or end.
|
ਨਾ ਸਾਜਨ ਸੇ ਰੰਗੁਲੇ ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
ना साजन से रंगुले किसु पहि करी पुकार ॥
Naa saajan sé rangulé kis pėh karee pukaar.
I have no loving companions, whom I can ask for help.
|
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਿਉ ਪ੍ਰਿਉ ਜੇ ਕਰੀ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥
नानक प्रिउ प्रिउ जे करी मेले मेलणहारु ॥
Naanak pari▫o pari▫o jé karee mélé mélaṇhaar.
O Nanak! Crying out, “Beloved, Beloved”, we are united with the Uniter.
|
ਜਿਨਿ ਵਿਛੋੜੀ ਸੋ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਅਪਾਰਿ ॥੩੭॥
जिनि विछोड़ी सो मेलसी गुर कै हेति अपारि ॥३७॥
Jin vichʰoṛee so mélsee gur kæ héṫ apaar. ||37||
He who separated me, unites me again; my love for the Guru is infinite. ||37||
|
ਪਾਪੁ ਬੁਰਾ ਪਾਪੀ ਕਉ ਪਿਆਰਾ ॥
पापु बुरा पापी कउ पिआरा ॥
Paap buraa paapee ka▫o pi▫aaraa.
Sin is bad, but it is dear to the sinner.
|
ਪਾਪਿ ਲਦੇ ਪਾਪੇ ਪਾਸਾਰਾ ॥
पापि लदे पापे पासारा ॥
Paap laḋé paapé paasaaraa.
He loads himself with sin, and expands his world through sin.
|
ਪਰਹਰਿ ਪਾਪੁ ਪਛਾਣੈ ਆਪੁ ॥
परहरि पापु पछाणै आपु ॥
Par▫har paap pachʰaaṇæ aap.
Sin is far away from one who understands himself.
|
ਨਾ ਤਿਸੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥
ना तिसु सोगु विजोगु संतापु ॥
Naa ṫis sog vijog sanṫaap.
He is not afflicted by sorrow or separation.
|
ਨਰਕਿ ਪੜੰਤਉ ਕਿਉ ਰਹੈ ਕਿਉ ਬੰਚੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥
नरकि पड़ंतउ किउ रहै किउ बंचै जमकालु ॥
Narak paṛaⁿṫa▫o ki▫o rahæ ki▫o banchæ jamkaal.
How can one avoid falling into hell? How can he cheat the Messenger of Death?
|
ਕਿਉ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੁ ਬੁਰਾ ਖੈ ਕਾਲੁ ॥
किउ आवण जाणा वीसरै झूठु बुरा खै कालु ॥
Ki▫o aavaṇ jaaṇaa veesræ jʰootʰ buraa kʰæ kaal.
How can coming and going be forgotten? Falsehood is bad, and death is cruel.
|
ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੀ ਵੇੜਿਆ ਭੀ ਜੰਜਾਲਾ ਮਾਹਿ ॥
मनु जंजाली वेड़िआ भी जंजाला माहि ॥
Man janjaalee véṛi▫aa bʰee janjaalaa maahi.
The mind is enveloped by entanglements, and into entanglements it falls.
|
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਹਿ ॥੩੮॥
विणु नावै किउ छूटीऐ पापे पचहि पचाहि ॥३८॥
viṇ naavæ ki▫o chʰootee▫æ paapé pachėh pachaahi. ||38||
Without the Name, how can anyone be saved? They rot away in sin. ||38||
|
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਫਾਹੀ ਫਾਸੈ ਕਊਆ ॥
फिरि फिरि फाही फासै कऊआ ॥
Fir fir faahee faasæ ka▫oo▫aa.
Again and again, the crow falls into the trap.
|
ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ਅਬ ਕਿਆ ਹੂਆ ॥
फिरि पछुताना अब किआ हूआ ॥
Fir pachʰuṫaanaa ab ki▫aa hoo▫aa.
Then he regrets it, but what can he do now?
|
ਫਾਥਾ ਚੋਗ ਚੁਗੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥
फाथा चोग चुगै नही बूझै ॥
Faaṫʰaa chog chugæ nahee boojʰæ.
Even though he is trapped, he pecks at the food; he does not understand.
|
ਸਤਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥
सतगुरु मिलै त आखी सूझै ॥
Saṫgur milæ ṫa aakʰee soojʰæ.
If he meets the True Guru, then he sees with his eyes.
|
ਜਿਉ ਮਛੁਲੀ ਫਾਥੀ ਜਮ ਜਾਲਿ ॥
जिउ मछुली फाथी जम जालि ॥
Ji▫o machʰulee faaṫʰee jam jaal.
Like a fish, he is caught in the noose of death.
|
ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਮੁਕਤਿ ਨ ਭਾਲਿ ॥
विणु गुर दाते मुकति न भालि ॥
viṇ gur ḋaaṫé mukaṫ na bʰaal.
Do not seek liberation from anyone else, except the Guru, the Great Giver.
|
ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜਾਇ ॥
फिरि फिरि आवै फिरि फिरि जाइ ॥
Fir fir aavæ fir fir jaa▫é.
Over and over again, he comes; over and over again, he goes.
|
ਇਕ ਰੰਗਿ ਰਚੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
इक रंगि रचै रहै लिव लाइ ॥
Ik rang rachæ rahæ liv laa▫é.
Be absorbed in love for the One Lord, and remain lovingly focused on Him.
|
ਇਵ ਛੂਟੈ ਫਿਰਿ ਫਾਸ ਨ ਪਾਇ ॥੩੯॥
इव छूटै फिरि फास न पाइ ॥३९॥
Iv chʰootæ fir faas na paa▫é. ||39||
In this way you shall be saved, and you shall not fall into the trap again. ||39||
|
ਬੀਰਾ ਬੀਰਾ ਕਰਿ ਰਹੀ ਬੀਰ ਭਏ ਬੈਰਾਇ ॥
बीरा बीरा करि रही बीर भए बैराइ ॥
Beeraa beeraa kar rahee beer bʰa▫é bæraa▫é.
She calls out, “Brother, O brother - stay, O brother!” But he becomes a stranger.
|
ਬੀਰ ਚਲੇ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਬਹਿਣ ਬਿਰਹਿ ਜਲਿ ਜਾਇ ॥
बीर चले घरि आपणै बहिण बिरहि जलि जाइ ॥
Beer chalé gʰar aapṇæ bahiṇ birėh jal jaa▫é.
Her brother departs for his own home, and his sister burns with the pain of separation.
|
ਬਾਬੁਲ ਕੈ ਘਰਿ ਬੇਟੜੀ ਬਾਲੀ ਬਾਲੈ ਨੇਹਿ ॥
बाबुल कै घरि बेटड़ी बाली बालै नेहि ॥
Baabul kæ gʰar bétṛee baalee baalæ néhi.
In this world, her father’s home, the daughter, the innocent soul bride, loves her Young Husband Lord.
|
ਜੇ ਲੋੜਹਿ ਵਰੁ ਕਾਮਣੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤੇਹਿ ॥
जे लोड़हि वरु कामणी सतिगुरु सेवहि तेहि ॥
Jé loṛėh var kaamṇee saṫgur sévėh ṫéhi.
If you long for your Husband Lord, O soul bride, then serve the True Guru with love.
|
ਬਿਰਲੋ ਗਿਆਨੀ ਬੂਝਣਉ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਾਚਿ ਮਿਲੇਇ ॥
बिरलो गिआनी बूझणउ सतिगुरु साचि मिलेइ ॥
Birlo gi▫aanee boojʰ▫ṇa▫o saṫgur saach milé▫é.
How rare are the spiritually wise, who meet the True Guru, and truly understand.
|
ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥
ठाकुर हाथि वडाईआ जै भावै तै देइ ॥
Tʰaakur haaṫʰ vadaa▫ee▫aa jæ bʰaavæ ṫæ ḋé▫é.
All glorious greatness rests in the Lord and Master’s Hands. He grants them, when He is pleased.
|
ਬਾਣੀ ਬਿਰਲਉ ਬੀਚਾਰਸੀ ਜੇ ਕੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥
बाणी बिरलउ बीचारसी जे को गुरमुखि होइ ॥
Baṇee birla▫o beechaarsee jé ko gurmukʰ ho▫é.
How rare are those who contemplate the Word of the Guru’s Bani; they become Gurmukh.
|
ਇਹ ਬਾਣੀ ਮਹਾ ਪੁਰਖ ਕੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥੪੦॥
इह बाणी महा पुरख की निज घरि वासा होइ ॥४०॥
Ih baṇee mahaa purakʰ kee nij gʰar vaasaa ho▫é. ||40||
This is the Bani of the Supreme Being; through it, one dwells within the home of his inner being. ||40||
|
ਭਨਿ ਭਨਿ ਘੜੀਐ ਘੜਿ ਘੜਿ ਭਜੈ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰੈ ਉਸਰੇ ਢਾਹੈ ॥
भनि भनि घड़ीऐ घड़ि घड़ि भजै ढाहि उसारै उसरे ढाहै ॥
Bʰan bʰan gʰaṛee▫æ gʰaṛ gʰaṛ bʰajæ dʰaahi usaaræ usré dʰaahæ.
Shattering and breaking apart, He creates and re-creates; creating, He shatters again. He builds up what He has demolished, and demolishes what He has built.
|
ਸਰ ਭਰਿ ਸੋਖੈ ਭੀ ਭਰਿ ਪੋਖੈ ਸਮਰਥ ਵੇਪਰਵਾਹੈ ॥
सर भरि सोखै भी भरि पोखै समरथ वेपरवाहै ॥
Sar bʰar sokʰæ bʰee bʰar pokʰæ samraṫʰ véparvaahæ.
He dries up the pools which are full, and fills the dried tanks again. He is all-powerful and independent.
|
ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਨੇ ਭਏ ਦਿਵਾਨੇ ਵਿਣੁ ਭਾਗਾ ਕਿਆ ਪਾਈਐ ॥
भरमि भुलाने भए दिवाने विणु भागा किआ पाईऐ ॥
Bʰaram bʰulaané bʰa▫é ḋivaané viṇ bʰaagaa ki▫aa paa▫ee▫æ.
Deluded by doubt, they have gone insane; without destiny, what do they obtain?
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਡੋਰੀ ਪ੍ਰਭਿ ਪਕੜੀ ਜਿਨ ਖਿੰਚੈ ਤਿਨ ਜਾਈਐ ॥
गुरमुखि गिआनु डोरी प्रभि पकड़ी जिन खिंचै तिन जाईऐ ॥
Gurmukʰ gi▫aan doree parabʰ pakṛee jin kʰinchæ ṫin jaa▫ee▫æ.
The Gurmukhs know that God holds the string; wherever He pulls it, they must go.
|
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਪਛੋਤਾਈਐ ॥
हरि गुण गाइ सदा रंगि राते बहुड़ि न पछोताईऐ ॥
Har guṇ gaa▫é saḋaa rang raaṫé bahuṛ na pachʰoṫaa▫ee▫æ.
Those who sing the Glorious Praises of the Lord, are forever imbued with His Love; they never again feel regret.
|
ਭਭੈ ਭਾਲਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝਹਿ ਤਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ॥
भभै भालहि गुरमुखि बूझहि ता निज घरि वासा पाईऐ ॥
Bʰabʰæ bʰaalėh gurmukʰ boojʰėh ṫaa nij gʰar vaasaa paa▫ee▫æ.
Bhabha: If someone seeks, and then becomes Gurmukh, then he comes to dwell in the home of his own heart.
|
ਭਭੈ ਭਉਜਲੁ ਮਾਰਗੁ ਵਿਖੜਾ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ਤਰੀਐ ॥
भभै भउजलु मारगु विखड़ा आस निरासा तरीऐ ॥
Bʰabʰæ bʰa▫ojal maarag vikʰ▫ṛaa aas niraasaa ṫaree▫æ.
Bhabha: The way of the terrifying world-ocean is treacherous. Remain free of hope, in the midst of hope, and you shall cross over.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੋ ਚੀਨੑੈ ਜੀਵਤਿਆ ਇਵ ਮਰੀਐ ॥੪੧॥
गुर परसादी आपो चीन्है जीवतिआ इव मरीऐ ॥४१॥
Gur parsaadee aapo cheenĥæ jeevṫi▫aa iv maree▫æ. ||41||
By Guru’s Grace, one comes to understand himself; in this way, he remains dead while still alive. ||41||
|
ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ਕਰਿ ਮੁਏ ਮਾਇਆ ਕਿਸੈ ਨ ਸਾਥਿ ॥
माइआ माइआ करि मुए माइआ किसै न साथि ॥
Maa▫i▫aa maa▫i▫aa kar mu▫é maa▫i▫aa kisæ na saaṫʰ.
Crying out for the wealth and riches of Maya, they die; but Maya does not go along with them.
|
ਹੰਸੁ ਚਲੈ ਉਠਿ ਡੁਮਣੋ ਮਾਇਆ ਭੂਲੀ ਆਥਿ ॥
हंसु चलै उठि डुमणो माइआ भूली आथि ॥
Hans chalæ utʰ dumṇo maa▫i▫aa bʰoolee aaṫʰ.
The soul-swan arises and departs, sad and depressed, leaving its wealth behind.
|
ਮਨੁ ਝੂਠਾ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਅਵਗੁਣ ਚਲਹਿ ਨਾਲਿ ॥
मनु झूठा जमि जोहिआ अवगुण चलहि नालि ॥
Man jʰootʰaa jam johi▫aa avguṇ chalėh naal.
The false mind is hunted by the Messenger of Death; it carries its faults along when it goes.
|
ਮਨ ਮਹਿ ਮਨੁ ਉਲਟੋ ਮਰੈ ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਹਿ ਨਾਲਿ ॥
मन महि मनु उलटो मरै जे गुण होवहि नालि ॥
Man mėh man ulto maræ jé guṇ hovėh naal.
The mind turns inward, and merges with mind, when it is with virtue.
|