ਕਾਇਆ ਛੀਜੈ ਭਈ ਸਿਬਾਲੁ ॥੨੪॥
काइआ छीजै भई सिबालु ॥२४॥
Kaa▫i▫aa chʰeejæ bʰa▫ee sibaal. ||24||
The body is consumed and becomes like the water-moss.
|
ਜਾਪੈ ਆਪਿ ਪ੍ਰਭੂ ਤਿਹੁ ਲੋਇ ॥
जापै आपि प्रभू तिहु लोइ ॥
Jaapæ aap parabʰoo ṫihu lo▫é.
The Lord Himself is knower in the three worlds.
|
ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਦਾਤਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
जुगि जुगि दाता अवरु न कोइ ॥
Jug jug ḋaaṫaa avar na ko▫é.
He alone is the Beneficent Lord all the ages through, There is no any other.
|
ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖਹਿ ਰਾਖੁ ॥
जिउ भावै तिउ राखहि राखु ॥
Ji▫o bʰaavæ ṫi▫o raakʰahi raakʰ.
As it pleases Thee, so keepest Thou us all.
|
ਜਸੁ ਜਾਚਉ ਦੇਵੈ ਪਤਿ ਸਾਖੁ ॥
जसु जाचउ देवै पति साखु ॥
Jas jaacha▫o ḋévæ paṫ saakʰ.
I beg for the Lord’s praise, which blesses me with honour and credit.
|
ਜਾਗਤੁ ਜਾਗਿ ਰਹਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾ ॥
जागतु जागि रहा तुधु भावा ॥
Jaagaṫ jaag rahaa ṫuḋʰ bʰaavaa.
Remaining wide-awake, I become pleasing to Thee, O my Lord;
|
ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਤਾ ਤੁਝੈ ਸਮਾਵਾ ॥
जा तू मेलहि ता तुझै समावा ॥
Jaa ṫoo mélėh ṫaa ṫujʰæ samaavaa.
When Thou unitest me, I merge in Thee, then.
|
ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਜਪਉ ਜਗਦੀਸ ॥
जै जै कारु जपउ जगदीस ॥
Jæ jæ kaar japa▫o jagḋees.
O Lord of the world, utter I ever Thine praise.
|
ਗੁਰਮਤਿ ਮਿਲੀਐ ਬੀਸ ਇਕੀਸ ॥੨੫॥
गुरमति मिलीऐ बीस इकीस ॥२५॥
Gurmaṫ milee▫æ bees ikees. ||25||
By Guru’s instruction, the mortal meets with the One Lord for sure.
|
ਝਖਿ ਬੋਲਣੁ ਕਿਆ ਜਗ ਸਿਉ ਵਾਦੁ ॥
झखि बोलणु किआ जग सिउ वादु ॥
Jʰakʰ bolaṇ ki▫aa jag si▫o vaaḋ.
Why talkest thou nonsense and quarrelest with the world?
|
ਝੂਰਿ ਮਰੈ ਦੇਖੈ ਪਰਮਾਦੁ ॥
झूरि मरै देखै परमादु ॥
Jʰoor maræ ḋékʰæ parmaaḋ.
Seeing thy madness, thou shalt die of repentance in the end.
|
ਜਨਮਿ ਮੂਏ ਨਹੀ ਜੀਵਣ ਆਸਾ ॥
जनमि मूए नही जीवण आसा ॥
Janam moo▫é nahee jeevaṇ aasaa.
The mortal is born and ultimately dies, but longs not for eternal life.
|
ਆਇ ਚਲੇ ਭਏ ਆਸ ਨਿਰਾਸਾ ॥
आइ चले भए आस निरासा ॥
Aa▫é chalé bʰa▫é aas niraasaa.
He comes and losing all hope, departs hopeless in the end.
|
ਝੁਰਿ ਝੁਰਿ ਝਖਿ ਮਾਟੀ ਰਲਿ ਜਾਇ ॥
झुरि झुरि झखि माटी रलि जाइ ॥
Jʰur jʰur jʰakʰ maatee ral jaa▫é.
Grieving, repenting and doing vain deeds, he, at last mixes with dust.
|
ਕਾਲੁ ਨ ਚਾਂਪੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
कालु न चांपै हरि गुण गाइ ॥
Kaal na chaaⁿpæ har guṇ gaa▫é.
Singing God’s praise, death masticates not the man.
|
ਪਾਈ ਨਵ ਨਿਧਿ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ॥
पाई नव निधि हरि कै नाइ ॥
Paa▫ee nav niḋʰ har kæ naa▫é.
Man obtains the nine treasures through the Lord’s Name,
|
ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੨੬॥
आपे देवै सहजि सुभाइ ॥२६॥
Aapé ḋévæ sahj subʰaa▫é. ||26||
and the Lord Himself blesses him with these all, spontaneously.
|
ਞਿਆਨੋ ਬੋਲੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ॥
ञिआनो बोलै आपे बूझै ॥
Ñi▫aano bolæ aapé boojʰæ.
Man utters divine knowledge and Himself realises it, as well
|
ਆਪੇ ਸਮਝੈ ਆਪੇ ਸੂਝੈ ॥
आपे समझै आपे सूझै ॥
Aapé samjʰæ aapé soojʰæ.
Himself he knows it and Himself sees it,
|
ਗੁਰ ਕਾ ਕਹਿਆ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵੈ ॥
गुर का कहिआ अंकि समावै ॥
Gur kaa kahi▫aa ank samaavæ.
The Guru’s instruction, enshrines in his mind,
|
ਨਿਰਮਲ ਸੂਚੇ ਸਾਚੋ ਭਾਵੈ ॥
निरमल सूचे साचो भावै ॥
Nirmal sooché saacho bʰaavæ.
Being immaculate and true, he is pleasing to the True Lord.
|
ਗੁਰੁ ਸਾਗਰੁ ਰਤਨੀ ਨਹੀ ਤੋਟ ॥
गुरु सागरु रतनी नही तोट ॥
Gur saagar raṫnee nahee ṫot.
In the Guru’s ocean, there is no dearth of pearls.
|
ਲਾਲ ਪਦਾਰਥ ਸਾਚੁ ਅਖੋਟ ॥
लाल पदारथ साचु अखोट ॥
Laal paḋaaraṫʰ saach akʰot.
Inexhaustible herein is the wealth of genuine jewels.
|
ਗੁਰਿ ਕਹਿਆ ਸਾ ਕਾਰ ਕਮਾਵਹੁ ॥
गुरि कहिआ सा कार कमावहु ॥
Gur kahi▫aa saa kaar kamaavahu.
Do thou the deed, ordained by the Guru.
|
ਗੁਰ ਕੀ ਕਰਣੀ ਕਾਹੇ ਧਾਵਹੁ ॥
गुर की करणी काहे धावहु ॥
Gur kee karṇee kaahé ḋʰaavahu.
Why focus thou after the Guru’s plays, which are Inapprehensible?
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਤਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵਹੁ ॥੨੭॥
नानक गुरमति साचि समावहु ॥२७॥
Naanak gurmaṫ saach samaavahu. ||27||
O Nanak! By Guru is instructions, merge thou in the True Lord.
|
ਟੂਟੈ ਨੇਹੁ ਕਿ ਬੋਲਹਿ ਸਹੀ ॥
टूटै नेहु कि बोलहि सही ॥
Tootæ néhu kė bolėh sahee.
By speaking in defiance, affection is torn asunder.
|
ਟੂਟੈ ਬਾਹ ਦੁਹੂ ਦਿਸ ਗਹੀ ॥
टूटै बाह दुहू दिस गही ॥
Tootæ baah ḋuhoo ḋis gahee.
By pulling it from both sides, the arm breaks.
|
ਟੂਟਿ ਪਰੀਤਿ ਗਈ ਬੁਰ ਬੋਲਿ ॥
टूटि परीति गई बुर बोलि ॥
Toot pareeṫ ga▫ee bur bol.
The love breaks, if the speech is sour.
|
ਦੁਰਮਤਿ ਪਰਹਰਿ ਛਾਡੀ ਢੋਲਿ ॥
दुरमति परहरि छाडी ढोलि ॥
Ḋurmaṫ par▫har chʰaadee dʰol.
The Beloved forswears and forsakes the evil-minded bride.
|
ਟੂਟੈ ਗੰਠਿ ਪੜੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥
टूटै गंठि पड़ै वीचारि ॥
Tootæ gantʰ paṛæ veechaar.
The loosened knot is tied again through wisdom.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਘਰਿ ਕਾਰਜੁ ਸਾਰਿ ॥
गुर सबदी घरि कारजु सारि ॥
Gur sabḋee gʰar kaaraj saar.
By Guru’s instruction, one’s affairs are adjusted in one’s own home.
|
ਲਾਹਾ ਸਾਚੁ ਨ ਆਵੈ ਤੋਟਾ ॥
लाहा साचु न आवै तोटा ॥
Laahaa saach na aavæ ṫotaa.
He, who earns the profit of the True Name, no more suffers any loss,
|
ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਠਾਕੁਰੁ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮੋਟਾ ॥੨੮॥
त्रिभवण ठाकुरु प्रीतमु मोटा ॥२८॥
Ṫaribʰavaṇ tʰaakur pareeṫam motaa. ||28||
and the Lord of three worlds become a great Friend of his.
|
ਠਾਕਹੁ ਮਨੂਆ ਰਾਖਹੁ ਠਾਇ ॥
ठाकहु मनूआ राखहु ठाइ ॥
Tʰaakahu manoo▫aa raakʰo tʰaa▫é.
Restrain thou thy mind and keep it in its place.
|
ਠਹਕਿ ਮੁਈ ਅਵਗੁਣਿ ਪਛੁਤਾਇ ॥
ठहकि मुई अवगुणि पछुताइ ॥
Tʰahak mu▫ee avguṇ pachʰuṫaa▫é.
The world is destroyed in strifes and regrets on the sins committed.
|
ਠਾਕੁਰੁ ਏਕੁ ਸਬਾਈ ਨਾਰਿ ॥
ठाकुरु एकु सबाई नारि ॥
Tʰaakur ék sabaa▫ee naar.
The spouse is but One and all others are His brides.
|
ਬਹੁਤੇ ਵੇਸ ਕਰੇ ਕੂੜਿਆਰਿ ॥
बहुते वेस करे कूड़िआरि ॥
Bahuṫé vés karé kooṛi▫aar.
The false bride assumes many religious garbs.
|
ਪਰ ਘਰਿ ਜਾਤੀ ਠਾਕਿ ਰਹਾਈ ॥
पर घरि जाती ठाकि रहाई ॥
Par gʰar jaaṫee tʰaak rahaa▫ee.
When the Lord stops her going into another’s home,
|
ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈ ਠਾਕ ਨ ਪਾਈ ॥
महलि बुलाई ठाक न पाई ॥
Mahal bulaa▫ee tʰaak na paa▫ee.
then is she is summoned into her Lord’s mansion without any hindrance.
|
ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੀ ਸਾਚਿ ਪਿਆਰੀ ॥
सबदि सवारी साचि पिआरी ॥
Sabaḋ savaaree saach pi▫aaree.
She is adorned with the Name and is dear to her True Lord.
|
ਸਾਈ ਸੋੁਹਾਗਣਿ ਠਾਕੁਰਿ ਧਾਰੀ ॥੨੯॥
साई सुोहागणि ठाकुरि धारी ॥२९॥
Saa▫ee sohagaṇ tʰaakur ḋʰaaree. ||29||
She alone is the true bride and the Lord lends her His support.
|
ਡੋਲਤ ਡੋਲਤ ਹੇ ਸਖੀ ਫਾਟੇ ਚੀਰ ਸੀਗਾਰ ॥
डोलत डोलत हे सखी फाटे चीर सीगार ॥
Dolaṫ dolaṫ hé sakʰee faaté cheer seegaar.
O my mate, by rambling and roaming, many beauteous robes are torn off.
|
ਡਾਹਪਣਿ ਤਨਿ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਬਿਨੁ ਡਰ ਬਿਣਠੀ ਡਾਰ ॥
डाहपणि तनि सुखु नही बिनु डर बिणठी डार ॥
Daahpaṇ ṫan sukʰ nahee bin dar biṇatʰee daar.
In jealousy, the body is not in peace, Without the Lord’s fear flocks over flocks are destroyed.
|
ਡਰਪਿ ਮੁਈ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਡੀਠੀ ਕੰਤਿ ਸੁਜਾਣਿ ॥
डरपि मुई घरि आपणै डीठी कंति सुजाणि ॥
Darap mu▫ee gʰar aapṇæ deetʰee kanṫ sujaaṇ.
She, through God’s fear remains dead in her body home. The wise spouse looks on her with favour.
|
ਡਰੁ ਰਾਖਿਆ ਗੁਰਿ ਆਪਣੈ ਨਿਰਭਉ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣਿ ॥
डरु राखिआ गुरि आपणै निरभउ नामु वखाणि ॥
Dar raakʰi▫aa gur aapṇæ nirbʰa▫o naam vakʰaaṇ.
She, through God’s fear remains dead in her body home.
|
ਡੂਗਰਿ ਵਾਸੁ ਤਿਖਾ ਘਣੀ ਜਬ ਦੇਖਾ ਨਹੀ ਦੂਰਿ ॥
डूगरि वासु तिखा घणी जब देखा नही दूरि ॥
Doogar vaas ṫikʰaa gʰaṇee jab ḋékʰaa nahee ḋoor.
Abiding in the world-mountain greatly thirst I for my Lord, Now when I behold Him, I discover that he is not afar.
|
ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੀ ਸਬਦੁ ਮੰਨਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਭਰਪੂਰਿ ॥
तिखा निवारी सबदु मंनि अमृतु पीआ भरपूरि ॥
Ṫikʰaa nivaaree sabaḋ man amriṫ pee▫aa bʰarpoor.
Contemplating the Name, my thirst is quenched and I now quaff the Name.-Nectar to my fill.
|
ਦੇਹਿ ਦੇਹਿ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥
देहि देहि आखै सभु कोई जै भावै तै देइ ॥
Ḋėh ḋėh aakʰæ sabʰ ko▫ee jæ bʰaavæ ṫæ ḋé▫é.
Everyone says “Giver, O Lord, give”. But He gives the Name to him, with whom He is pleased,
|
ਗੁਰੂ ਦੁਆਰੈ ਦੇਵਸੀ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੈ ਸੋਇ ॥੩੦॥
गुरू दुआरै देवसी तिखा निवारै सोइ ॥३०॥
Guroo ḋu▫aaræ ḋévsee ṫikʰaa nivaaræ so▫é. ||30||
It is through the Guru, that the Lord gives the Name-Nectar and that quenches the thirst.
|
ਢੰਢੋਲਤ ਢੂਢਤ ਹਉ ਫਿਰੀ ਢਹਿ ਢਹਿ ਪਵਨਿ ਕਰਾਰਿ ॥
ढंढोलत ढूढत हउ फिरी ढहि ढहि पवनि करारि ॥
Dʰandʰolaṫ dʰoodʰaṫ ha▫o firee dʰėh dʰėh pavan karaar.
I was seeking and searching my Lord, when I fell and dropped down on the very bank of the life’s river.
|
ਭਾਰੇ ਢਹਤੇ ਢਹਿ ਪਏ ਹਉਲੇ ਨਿਕਸੇ ਪਾਰਿ ॥
भारे ढहते ढहि पए हउले निकसे पारि ॥
Bʰaaré dʰahṫé dʰėh pa▫é ha▫ulé niksé paar.
The persons with heavy sins fall flat, but the light ones (without the load of sins) swim across.
|
ਅਮਰ ਅਜਾਚੀ ਹਰਿ ਮਿਲੇ ਤਿਨ ਕੈ ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥
अमर अजाची हरि मिले तिन कै हउ बलि जाउ ॥
Amar ajaachee har milé ṫin kæ ha▫o bal jaa▫o.
They who meet the Eternal and Immeasurable. Lord; unto them I am sacrifice.
|
ਤਿਨ ਕੀ ਧੂੜਿ ਅਘੁਲੀਐ ਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਉ ॥
तिन की धूड़ि अघुलीऐ संगति मेलि मिलाउ ॥
Ṫin kee ḋʰooṛ agʰulee▫æ sangaṫ mél milaa▫o.
With the dust their feet, the mortal is exonerated, he unites in the Lord’s union.
|
ਮਨੁ ਦੀਆ ਗੁਰਿ ਆਪਣੈ ਪਾਇਆ ਨਿਰਮਲ ਨਾਉ ॥
मनु दीआ गुरि आपणै पाइआ निरमल नाउ ॥
Man ḋee▫aa gur aapṇæ paa▫i▫aa nirmal naa▫o.
I have surrendered my soul unto my Guru and am blessed with the immaculate Name.
|
