ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਮਨਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਦਾ ਰਵੰਨਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हउ तिन कै बलिहारणै मनि हरि गुण सदा रवंनि ॥१॥ रहाउ ॥
Ha▫o ṯin kai balihārṇai man har guṇ saḏā ravann. ||1|| rahā▫o.
I am a sacrifice unto those, who in their mind utter ever the Lord's praise. Pause.
|
ਗੁਰੁ ਸਰਵਰੁ ਮਾਨ ਸਰੋਵਰੁ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਪੁਰਖ ਲਹੰਨ੍ਹ੍ਹਿ ॥
गुरु सरवरु मान सरोवरु है वडभागी पुरख लहंन्हि ॥
Gur sarvar mān sarovar hai vadbẖāgī purakẖ lahaʼnniĥ.
The Guru is like the Mansarower lake. The very fortunate ones attain to him.
|
ਸੇਵਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿਆ ਸੇ ਹੰਸੁਲੇ ਨਾਮੁ ਲਹੰਨਿ ॥੨॥
सेवक गुरमुखि खोजिआ से हंसुले नामु लहंनि ॥२॥
Sevak gurmukẖ kẖoji▫ā se hansule nām lahann. ||2||
The pious slaves search the Guru out, They, the swans pick upon the Name.
|
ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਨ੍ਹ੍ਹਿ ਰੰਗ ਸਿਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਲਗੰਨ੍ਹ੍ਹਿ ॥
नामु धिआइन्हि रंग सिउ गुरमुखि नामि लगंन्हि ॥
Nām ḏẖi▫ā▫īniĥ rang si▫o gurmukẖ nām lagaʼnniĥ.
The devoted Gur-sikhs remain yoked to the Lord's Name and reflect over the Name with Love.
|
ਧੁਰਿ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਗੁਰ ਭਾਣਾ ਮੰਨਿ ਲਏਨ੍ਹ੍ਹਿ ॥੩॥
धुरि पूरबि होवै लिखिआ गुर भाणा मंनि लएन्हि ॥३॥
Ḏẖur pūrab hovai likẖi▫ā gur bẖāṇā man la▫eniĥ. ||3||
If it be so pre-ordained by the Primal Being, the Sikhs accept the Guru's will.
|
ਵਡਭਾਗੀ ਘਰੁ ਖੋਜਿਆ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ॥
वडभागी घरु खोजिआ पाइआ नामु निधानु ॥
vadbẖāgī gẖar kẖoji▫ā pā▫i▫ā nām niḏẖān.
By the greatest good luck, I have searched my home and found the Name treasure.
|
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਵੇਖਾਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥੪॥
गुरि पूरै वेखालिआ प्रभु आतम रामु पछानु ॥४॥
Gur pūrai vekẖāli▫ā parabẖ āṯam rām pacẖẖān. ||4||
The Perfect Guru has made me see and realise the Omnipresent Lord Master.
|
ਸਭਨਾ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
सभना का प्रभु एकु है दूजा अवरु न कोइ ॥
Sabẖnā kā parabẖ ek hai ḏūjā avar na ko▫e.
The Lord of all is but One There is not any other second.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੫॥
गुर परसादी मनि वसै तितु घटि परगटु होइ ॥५॥
Gur parsādī man vasai ṯiṯ gẖat pargat ho▫e. ||5||
By Guru's grace the Lord abides in the mind, In that mind He becomes manifest.
|
ਸਭੁ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਬ੍ਰਹਮੁ ਵਸੈ ਸਭ ਥਾਇ ॥
सभु अंतरजामी ब्रहमु है ब्रहमु वसै सभ थाइ ॥
Sabẖ anṯarjāmī barahm hai barahm vasai sabẖ thā▫e.
The Lord is the knower of all the hearts and He, the Lord, abides everywhere.
|
ਮੰਦਾ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਸਬਦਿ ਵੇਖਹੁ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੬॥
मंदा किस नो आखीऐ सबदि वेखहु लिव लाइ ॥६॥
Manḏā kis no ākẖī▫ai sabaḏ vekẖhu liv lā▫e. ||6||
Whom should one call evil? Enshrine thou love for the Lord and see.
|
ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਤਿਚਰੁ ਆਖਦਾ ਜਿਚਰੁ ਹੈ ਦੁਹੁ ਮਾਹਿ ॥
बुरा भला तिचरु आखदा जिचरु है दुहु माहि ॥
Burā bẖalā ṯicẖar ākẖ▫ḏā jicẖar hai ḏuhu māhi.
As long as man is engrossed in duality, so long he calls some good and some evil.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਕੋ ਬੁਝਿਆ ਏਕਸੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੭॥
गुरमुखि एको बुझिआ एकसु माहि समाइ ॥७॥
Gurmukẖ eko bujẖi▫ā ekas māhi samā▫e. ||7||
The Guru-ward knows the one alone and is absorbed in the One Lord.
|
ਸੇਵਾ ਸਾ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵਸੀ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਏ ਥਾਇ ॥
सेवा सा प्रभ भावसी जो प्रभु पाए थाइ ॥
Sevā sā parabẖ bẖāvsī jo parabẖ pā▫e thā▫e.
That is the service, which is pleasing to the Lord and which the Lord approves.
|
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਰਾਧਿਆ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥੮॥੨॥੪॥੯॥
जन नानक हरि आराधिआ गुर चरणी चितु लाइ ॥८॥२॥४॥९॥
Jan Nānak har ārāḏẖi▫ā gur cẖarṇī cẖiṯ lā▫e. ||8||2||4||9||
Fixing his attention on the Guru's feet, slave Nanak meditates on the Lord.
|
ਰਾਗੁ ਸੂਹੀ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੨
रागु सूही असटपदीआ महला ४ घरु २
Rāg sūhī asatpaḏī▫ā mėhlā 4 gẖar 2
Suhi Measure Ashtpadian 4th Guru.
|
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
Ik▫oaʼnkār saṯgur parsāḏ.
There is but One God. By the True Guru's grace, He is obtained.
|
ਕੋਈ ਆਣਿ ਮਿਲਾਵੈ ਮੇਰਾ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਿਆਰਾ ਹਉ ਤਿਸੁ ਪਹਿ ਆਪੁ ਵੇਚਾਈ ॥੧॥
कोई आणि मिलावै मेरा प्रीतमु पिआरा हउ तिसु पहि आपु वेचाई ॥१॥
Ko▫ī āṇ milāvai merā parīṯam pi▫ārā ha▫o ṯis pėh āp vecẖā▫ī. ||1||
Let some one come and make me meet my darling Beloved. I will sell myself to him,
|
ਦਰਸਨੁ ਹਰਿ ਦੇਖਣ ਕੈ ਤਾਈ ॥
दरसनु हरि देखण कै ताई ॥
Ḏarsan har ḏekẖaṇ kai ṯā▫ī.
for the sake of seeing the Lord's sight.
|
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਹਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
क्रिपा करहि ता सतिगुरु मेलहि हरि हरि नामु धिआई ॥१॥ रहाउ ॥
Kirpā karahi ṯā saṯgur melėh har har nām ḏẖi▫ā▫ī. ||1|| rahā▫o.
If the Lord shows mercy unto me, then He makes me meet with the True Guru and I contemplate the Lord Master's Name. Pause.
|
ਜੇ ਸੁਖੁ ਦੇਹਿ ਤ ਤੁਝਹਿ ਅਰਾਧੀ ਦੁਖਿ ਭੀ ਤੁਝੈ ਧਿਆਈ ॥੨॥
जे सुखु देहि त तुझहि अराधी दुखि भी तुझै धिआई ॥२॥
Je sukẖ ḏėh ṯa ṯujẖėh arāḏẖī ḏukẖ bẖī ṯujẖai ḏẖi▫ā▫ī. ||2||
If Thou blesseth me with happiness, then meditate I on Thee. Even in pain I forget Thee not.
|
ਜੇ ਭੁਖ ਦੇਹਿ ਤ ਇਤ ਹੀ ਰਾਜਾ ਦੁਖ ਵਿਚਿ ਸੂਖ ਮਨਾਈ ॥੩॥
जे भुख देहि त इत ही राजा दुख विचि सूख मनाई ॥३॥
Je bẖukẖ ḏėh ṯa iṯ hī rājā ḏukẖ vicẖ sūkẖ manā▫ī. ||3||
If Thou givest me hunger, then even I am sated with it and feel happy in sorrow.
|
ਤਨੁ ਮਨੁ ਕਾਟਿ ਕਾਟਿ ਸਭੁ ਅਰਪੀ ਵਿਚਿ ਅਗਨੀ ਆਪੁ ਜਲਾਈ ॥੪॥
तनु मनु काटि काटि सभु अरपी विचि अगनी आपु जलाई ॥४॥
Ŧan man kāt kāt sabẖ arpī vicẖ agnī āp jalā▫ī. ||4||
I cut and tear my body and soul and dedicate them all to Thee, O my Lord. For Thee I burn myself in fire.
|
ਪਖਾ ਫੇਰੀ ਪਾਣੀ ਢੋਵਾ ਜੋ ਦੇਵਹਿ ਸੋ ਖਾਈ ॥੫॥
पखा फेरी पाणी ढोवा जो देवहि सो खाई ॥५॥
Pakẖā ferī pāṇī dẖovā jo ḏevėh so kẖā▫ī. ||5||
I wave fan over and draw water for Thee. Whatever Thou givest me, that I eat.
|
ਨਾਨਕੁ ਗਰੀਬੁ ਢਹਿ ਪਇਆ ਦੁਆਰੈ ਹਰਿ ਮੇਲਿ ਲੈਹੁ ਵਡਿਆਈ ॥੬॥
नानकु गरीबु ढहि पइआ दुआरै हरि मेलि लैहु वडिआई ॥६॥
Nānak garīb dẖėh pa▫i▫ā ḏu▫ārai har mel laihu vadi▫ā▫ī. ||6||
Poor Nanak has fallen at Thy door, It is to Thine glory to unite me with Thee, O my Lord.
|
ਅਖੀ ਕਾਢਿ ਧਰੀ ਚਰਣਾ ਤਲਿ ਸਭ ਧਰਤੀ ਫਿਰਿ ਮਤ ਪਾਈ ॥੭॥
अखी काढि धरी चरणा तलि सभ धरती फिरि मत पाई ॥७॥
Akẖī kādẖ ḏẖarī cẖarṇā ṯal sabẖ ḏẖarṯī fir maṯ pā▫ī. ||7||
Taking out mine eyes, I place them beneath Thy feet, O my Lord, Travelling the whole earth over, I have gained this under-standing.
|
ਜੇ ਪਾਸਿ ਬਹਾਲਹਿ ਤਾ ਤੁਝਹਿ ਅਰਾਧੀ ਜੇ ਮਾਰਿ ਕਢਹਿ ਭੀ ਧਿਆਈ ॥੮॥
जे पासि बहालहि ता तुझहि अराधी जे मारि कढहि भी धिआई ॥८॥
Je pās bahālėh ṯā ṯujẖėh arāḏẖī je mār kadẖėh bẖī ḏẖi▫ā▫ī. ||8||
If Thou seatest me near Thee, then remember Thee I and if Thou strike me and drive me out, even then I meditate on Thee.
|
ਜੇ ਲੋਕੁ ਸਲਾਹੇ ਤਾ ਤੇਰੀ ਉਪਮਾ ਜੇ ਨਿੰਦੈ ਤ ਛੋਡਿ ਨ ਜਾਈ ॥੯॥
जे लोकु सलाहे ता तेरी उपमा जे निंदै त छोडि न जाई ॥९॥
Je lok salāhe ṯā ṯerī upmā je ninḏai ṯa cẖẖod na jā▫ī. ||9||
If people praise me, then the praise is Thine, If they slander me, even then leaving Thee, I go nowhere else.
|
ਜੇ ਤੁਧੁ ਵਲਿ ਰਹੈ ਤਾ ਕੋਈ ਕਿਹੁ ਆਖਉ ਤੁਧੁ ਵਿਸਰਿਐ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੧੦॥
जे तुधु वलि रहै ता कोई किहु आखउ तुधु विसरिऐ मरि जाई ॥१०॥
Je ṯuḏẖ val rahai ṯā ko▫ī kihu ākẖa▫o ṯuḏẖ visri▫ai mar jā▫ī. ||10||
If Thou art on my side, then let any one say whatever he likes. If I forget Thee, then breath I my last.
|
ਵਾਰਿ ਵਾਰਿ ਜਾਈ ਗੁਰ ਊਪਰਿ ਪੈ ਪੈਰੀ ਸੰਤ ਮਨਾਈ ॥੧੧॥
वारि वारि जाई गुर ऊपरि पै पैरी संत मनाई ॥११॥
vār vār jā▫ī gur ūpar pai pairī sanṯ manā▫ī. ||11||
A sacrifice, a sacrifice I am unto my Guru, Falling at his feet I propitiate the saint-Guru.
|
ਨਾਨਕੁ ਵਿਚਾਰਾ ਭਇਆ ਦਿਵਾਨਾ ਹਰਿ ਤਉ ਦਰਸਨ ਕੈ ਤਾਈ ॥੧੨॥
नानकु विचारा भइआ दिवाना हरि तउ दरसन कै ताई ॥१२॥
Nānak vicẖārā bẖa▫i▫ā ḏivānā har ṯa▫o ḏarsan kai ṯā▫ī. ||12||
Poor Nanak has gone mad for a vision of Thine, O God.
|
ਝਖੜੁ ਝਾਗੀ ਮੀਹੁ ਵਰਸੈ ਭੀ ਗੁਰੁ ਦੇਖਣ ਜਾਈ ॥੧੩॥
झखड़ु झागी मीहु वरसै भी गुरु देखण जाई ॥१३॥
Jẖakẖaṛ jẖāgī mīhu varsai bẖī gur ḏekẖaṇ jā▫ī. ||13||
Even in violent storm and torrential rain-fall I go to catch a glimpse of my Guru.
|
ਸਮੁੰਦੁ ਸਾਗਰੁ ਹੋਵੈ ਬਹੁ ਖਾਰਾ ਗੁਰਸਿਖੁ ਲੰਘਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਜਾਈ ॥੧੪॥
समुंदु सागरु होवै बहु खारा गुरसिखु लंघि गुर पहि जाई ॥१४॥
Samunḏ sāgar hovai baho kẖārā gursikẖ langẖ gur pėh jā▫ī. ||14||
Even though the sea, ocean be exceedingly brine, crossing it, the Guru's Sikh goes to the Guru.
|
ਜਿਉ ਪ੍ਰਾਣੀ ਜਲ ਬਿਨੁ ਹੈ ਮਰਤਾ ਤਿਉ ਸਿਖੁ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥੧੫॥
जिउ प्राणी जल बिनु है मरता तिउ सिखु गुर बिनु मरि जाई ॥१५॥
Ji▫o parāṇī jal bin hai marṯā ṯi▫o sikẖ gur bin mar jā▫ī. ||15||
As the mortal dies without water, so does the Sikh die without the Guru.
|
