ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਫੇਰੁ ਨ ਪਵੈ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
सतिगुरि मिलिऐ फेरु न पवै जनम मरण दुखु जाइ ॥
Saṫgur mili▫æ fér na pavæ janam maraṇ ḋukʰ jaa▫é.
Meeting with the True Guru, you shall not have to go through the cycle of reincarnation again; the pains of birth and death will be taken away.
|
ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਸਭ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ਹਰਿ ਨਾਮੈ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥
पूरै सबदि सभ सोझी होई हरि नामै रहै समाइ ॥१॥
Pooræ sabaḋ sabʰ sojʰee ho▫ee har naamæ rahæ samaa▫é. ||1||
Through the Perfect Word of the Shabad, all understanding is obtained; remain absorbed in the Name of the Lord. ||1||
|
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
मन मेरे सतिगुर सिउ चितु लाइ ॥
Man méré saṫgur si▫o chiṫ laa▫é.
O my mind! Focus your consciousness on the True Guru.
|
ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਸਦ ਨਵਤਨੋ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
निरमलु नामु सद नवतनो आपि वसै मनि आइ ॥१॥ रहाउ ॥
Nirmal naam saḋ navṫano aap vasæ man aa▫é. ||1|| rahaa▫o.
The Immaculate Naam itself, ever-fresh, comes to abide within the mind. ||1||Pause||
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਾਖਹੁ ਅਪੁਨੀ ਸਰਣਾਈ ਜਿਉ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਣਾ ॥
हरि जीउ राखहु अपुनी सरणाई जिउ राखहि तिउ रहणा ॥
Har jee▫o raakʰo apunee sarṇaa▫ee ji▫o raakʰahi ṫi▫o rahṇaa.
O Dear Lord, please protect and preserve me in Your Sanctuary. As You keep me, so do I remain.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਵਜਲੁ ਤਰਣਾ ॥੨॥
गुर कै सबदि जीवतु मरै गुरमुखि भवजलु तरणा ॥२॥
Gur kæ sabaḋ jeevaṫ maræ gurmukʰ bʰavjal ṫarṇaa. ||2||
Through the Word of the Guru’s Shabad, the Gurmukh remains dead while still alive, and swims across the terrifying world-ocean. ||2||
|
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮਤਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਈ ॥
वडै भागि नाउ पाईऐ गुरमति सबदि सुहाई ॥
vadæ bʰaag naa▫o paa▫ee▫æ gurmaṫ sabaḋ suhaa▫ee.
By great good fortune, the Name is obtained. Following the Guru’s Teachings, through the Shabad, you shall be exalted.
|
ਆਪੇ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਤਾ ਸਹਜੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥੩॥
आपे मनि वसिआ प्रभु करता सहजे रहिआ समाई ॥३॥
Aapé man vasi▫aa parabʰ karṫaa sėhjé rahi▫aa samaa▫ee. ||3||
God, the Creator Himself, dwells within the mind. Remain absorbed in the state of intuitive balance. ||3||
|
ਇਕਨਾ ਮਨਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਭਾਵੈ ਬੰਧਨਿ ਬੰਧਿ ਭਵਾਇਆ ॥
इकना मनमुखि सबदु न भावै बंधनि बंधि भवाइआ ॥
Iknaa manmukʰ sabaḋ na bʰaavæ banḋʰan banḋʰ bʰavaa▫i▫aa.
Some are self-willed Manmukhs; they do not love the Word of the Shabad. Bound in chains, they wander lost in reincarnation.
|
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥
लख चउरासीह फिरि फिरि आवै बिरथा जनमु गवाइआ ॥४॥
Lakʰ cha▫oraaseeh fir fir aavæ birṫʰaa janam gavaa▫i▫aa. ||4||
Through 8.4 million lifetimes, they wander over and over again; they waste away their lives in vain. ||4||
|
ਭਗਤਾ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਹੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ॥
भगता मनि आनंदु है सचै सबदि रंगि राते ॥
Bʰagṫaa man aananḋ hæ sachæ sabaḋ rang raaṫé.
In the minds of the devotees there is bliss; they are attuned to the Love of the True Word of the Shabad.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਦ ਨਿਰਮਲ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਤੇ ॥੫॥
अनदिनु गुण गावहि सद निरमल सहजे नामि समाते ॥५॥
An▫ḋin guṇ gaavahi saḋ nirmal sėhjé naam samaaṫé. ||5||
Night and day, they constantly sing the Glories of the Immaculate Lord; with intuitive ease, they are absorbed into the Naam, the Name of the Lord. ||5||
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣੀ ਬੋਲਹਿ ਸਭ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣੀ ॥
गुरमुखि अमृत बाणी बोलहि सभ आतम रामु पछाणी ॥
Gurmukʰ amriṫ baṇee bolėh sabʰ aaṫam raam pachʰaaṇee.
The Gurmukhs speak the Ambrosial Bani; they recognize the Lord, the Supreme Soul in all.
|
ਏਕੋ ਸੇਵਨਿ ਏਕੁ ਅਰਾਧਹਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥੬॥
एको सेवनि एकु अराधहि गुरमुखि अकथ कहाणी ॥६॥
Éko sévan ék araaḋʰėh gurmukʰ akaṫʰ kahaaṇee. ||6||
They serve the One; they worship and adore the One. The Gurmukhs speak the Unspoken Speech. ||6||
|
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸੇਵੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
सचा साहिबु सेवीऐ गुरमुखि वसै मनि आइ ॥
Sachaa saahib sévee▫æ gurmukʰ vasæ man aa▫é.
The Gurmukhs serve their True Lord and Master, who comes to dwell in the mind.
|
ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਸਚ ਸਿਉ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਮਿਲਾਇ ॥੭॥
सदा रंगि राते सच सिउ अपुनी किरपा करे मिलाइ ॥७॥
Saḋaa rang raaṫé sach si▫o apunee kirpaa karé milaa▫é. ||7||
They are forever attuned to the Love of the True One, who bestows His Mercy and unites them with Himself. ||7||
|
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਇਕਨਾ ਸੁਤਿਆ ਦੇਇ ਜਗਾਇ ॥
आपे करे कराए आपे इकना सुतिआ देइ जगाइ ॥
Aapé karé karaa▫é aapé iknaa suṫi▫aa ḋé▫é jagaa▫é.
He Himself does, and He Himself causes others to do; He wakes some from their sleep.
|
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੮॥੭॥੨੪॥
आपे मेलि मिलाइदा नानक सबदि समाइ ॥८॥७॥२४॥
Aapé mél milaa▫iḋaa Naanak sabaḋ samaa▫é. ||8||7||24||
He Himself unites us in Union; Nanak is absorbed in the Shabad. ||8||7||24||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲਾ ਭਏ ਪਵਿਤੁ ਸਰੀਰ ॥
सतिगुरि सेविऐ मनु निरमला भए पवितु सरीर ॥
Saṫgur sévi▫æ man nirmalaa bʰa▫é paviṫ sareer.
Serving the True Guru, the mind becomes immaculate, and the body becomes pure.
|
ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਭੇਟਿਆ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ॥
मनि आनंदु सदा सुखु पाइआ भेटिआ गहिर ग्मभीरु ॥
Man aananḋ saḋaa sukʰ paa▫i▫aa bʰéti▫aa gahir gambʰeer.
The mind obtains bliss and eternal peace, meeting with the Deep and Profound Lord.
|
ਸਚੀ ਸੰਗਤਿ ਬੈਸਣਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਮਨੁ ਧੀਰ ॥੧॥
सची संगति बैसणा सचि नामि मनु धीर ॥१॥
Sachee sangaṫ bæsṇaa sach naam man ḋʰeer. ||1||
Sitting in the Sangat, the True Congregation, the mind is comforted and consoled by the True Name. ||1||
|
ਮਨ ਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਨਿਸੰਗੁ ॥
मन रे सतिगुरु सेवि निसंगु ॥
Man ré saṫgur sév nisang.
O mind, serve the True Guru without hesitation.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਲਗੈ ਨ ਮੈਲੁ ਪਤੰਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सतिगुरु सेविऐ हरि मनि वसै लगै न मैलु पतंगु ॥१॥ रहाउ ॥
Saṫgur sévi▫æ har man vasæ lagæ na mæl paṫang. ||1|| rahaa▫o.
Serving the True Guru, the Lord abides within the mind, and no trace of filth shall attach itself to you. ||1||Pause||
|
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਤਿ ਊਪਜੈ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥
सचै सबदि पति ऊपजै सचे सचा नाउ ॥
Sachæ sabaḋ paṫ oopjæ saché sachaa naa▫o.
From the True Word of the Shabad comes honor. True is the Name of the True One.
|
ਜਿਨੀ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ਪਛਾਣਿਆ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
जिनी हउमै मारि पछाणिआ हउ तिन बलिहारै जाउ ॥
Jinee ha▫umæ maar pachʰaaṇi▫aa ha▫o ṫin balihaaræ jaa▫o.
I am a sacrifice to those who conquer their ego and recognize the Lord.
|
ਮਨਮੁਖ ਸਚੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਤਿਨ ਠਉਰ ਨ ਕਤਹੂ ਥਾਉ ॥੨॥
मनमुख सचु न जाणनी तिन ठउर न कतहू थाउ ॥२॥
Manmukʰ sach na jaaṇnee ṫin tʰa▫ur na kaṫhoo ṫʰaa▫o. ||2||
The self-willed Manmukhs do not know the True One; they find no shelter, and no place of rest anywhere. ||2||
|
ਸਚੁ ਖਾਣਾ ਸਚੁ ਪੈਨਣਾ ਸਚੇ ਹੀ ਵਿਚਿ ਵਾਸੁ ॥
सचु खाणा सचु पैनणा सचे ही विचि वासु ॥
Sach kʰaaṇaa sach pænṇaa saché hee vich vaas.
Those who take the Truth as their food and the Truth as their clothing, have their home in the True One.
|
ਸਦਾ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
सदा सचा सालाहणा सचै सबदि निवासु ॥
Saḋaa sachaa salaahṇaa sachæ sabaḋ nivaas.
They constantly praise the True One, and in the True Word of the Shabad they have their dwelling.
|
ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਗੁਰਮਤੀ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥੩॥
सभु आतम रामु पछाणिआ गुरमती निज घरि वासु ॥३॥
Sabʰ aaṫam raam pachʰaaṇi▫aa gurmaṫee nij gʰar vaas. ||3||
They recognize the Lord, the Supreme Soul in all, and through the Guru’s Teachings they dwell in the home of their own inner self. ||3||
|
ਸਚੁ ਵੇਖਣੁ ਸਚੁ ਬੋਲਣਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥
सचु वेखणु सचु बोलणा तनु मनु सचा होइ ॥
Sach vékʰaṇ sach bolṇaa ṫan man sachaa ho▫é.
They see the Truth, and they speak the Truth; their bodies and minds are True.
|
ਸਚੀ ਸਾਖੀ ਉਪਦੇਸੁ ਸਚੁ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
सची साखी उपदेसु सचु सचे सची सोइ ॥
Sachee saakʰee upḋés sach saché sachee so▫é.
True are their teachings, and True are their instructions; True are the reputations of the true ones.
|
ਜਿੰਨੀ ਸਚੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਸੇ ਦੁਖੀਏ ਚਲੇ ਰੋਇ ॥੪॥
जिंनी सचु विसारिआ से दुखीए चले रोइ ॥४॥
Jinnee sach visaari▫aa sé ḋukʰee▫é chalé ro▫é. ||4||
Those who have forgotten the True One are miserable-they depart weeping and wailing. ||4||
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿਨੀ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥
सतिगुरु जिनी न सेविओ से कितु आए संसारि ॥
Saṫgur jinee na sévi▫o sé kiṫ aa▫é sansaar.
Those who have not served the True Guru-why did they even bother to come into the world?
|
ਜਮ ਦਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੈ ਪੂਕਾਰ ॥
जम दरि बधे मारीअहि कूक न सुणै पूकार ॥
Jam ḋar baḋʰé maaree▫ah kook na suṇæ pookaar.
They are bound and gagged and beaten at Death’s door, but no one hears their shrieks and cries.
|
ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੫॥
बिरथा जनमु गवाइआ मरि जंमहि वारो वार ॥५॥
Birṫʰaa janam gavaa▫i▫aa mar jamėh vaaro vaar. ||5||
They waste their lives uselessly; they die and are reincarnated over and over again. ||5||
|
