ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਜਗੁ ਦੁਖੀਆ ਫਿਰੈ ਮਨਮੁਖਾ ਨੋ ਗਈ ਖਾਇ ॥
बिनु सबदै जगु दुखीआ फिरै मनमुखा नो गई खाइ ॥
Bin sabḋæ jag ḋukʰee▫aa firæ manmukʰaa no ga▫ee kʰaa▫é.
Without the Shabad, the world wanders lost in pain. The self-willed Manmukh is consumed.
|
ਸਬਦੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸਬਦੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥
सबदे नामु धिआईऐ सबदे सचि समाइ ॥४॥
Sabḋé naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ sabḋé sach samaa▫é. ||4||
Through the Shabad, meditate on the Naam; through the Shabad, you shall merge in Truth. ||4||
|
ਮਾਇਆ ਭੂਲੇ ਸਿਧ ਫਿਰਹਿ ਸਮਾਧਿ ਨ ਲਗੈ ਸੁਭਾਇ ॥
माइआ भूले सिध फिरहि समाधि न लगै सुभाइ ॥
Maa▫i▫aa bʰoolé siḋʰ firėh samaaḋʰ na lagæ subʰaa▫é.
The Siddhas wander around, deluded by Maya; they are not absorbed in the Samadhi of the Lord’s Sublime Love.
|
ਤੀਨੇ ਲੋਅ ਵਿਆਪਤ ਹੈ ਅਧਿਕ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥
तीने लोअ विआपत है अधिक रही लपटाइ ॥
Ṫeené lo▫a vi▫aapaṫ hæ aḋʰik rahee laptaa▫é.
The three worlds are permeated by Maya; they are totally covered by it.
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾ ਦੁਬਿਧਾ ਮਾਇਆ ਜਾਇ ॥੫॥
बिनु गुर मुकति न पाईऐ ना दुबिधा माइआ जाइ ॥५॥
Bin gur mukaṫ na paa▫ee▫æ naa ḋubiḋʰaa maa▫i▫aa jaa▫é. ||5||
Without the Guru, liberation is not attained, and the double-mindedness of Maya does not go away. ||5||
|
ਮਾਇਆ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਕਿਆ ਮਾਇਆ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
माइआ किस नो आखीऐ किआ माइआ करम कमाइ ॥
Maa▫i▫aa kis no aakʰee▫æ ki▫aa maa▫i▫aa karam kamaa▫é.
What is called Maya? What does Maya do?
|
ਦੁਖਿ ਸੁਖਿ ਏਹੁ ਜੀਉ ਬਧੁ ਹੈ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
दुखि सुखि एहु जीउ बधु है हउमै करम कमाइ ॥
Ḋukʰ sukʰ éhu jee▫o baḋʰ hæ ha▫umæ karam kamaa▫é.
These beings are bound by pleasure and pain; they do their deeds in egotism.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮੁ ਨ ਚੂਕਈ ਨਾ ਵਿਚਹੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥੬॥
बिनु सबदै भरमु न चूकई ना विचहु हउमै जाइ ॥६॥
Bin sabḋæ bʰaram na chook▫ee naa vichahu ha▫umæ jaa▫é. ||6||
Without the Shabad, doubt is not dispelled, and egotism is not eliminated from within. ||6||
|
ਬਿਨੁ ਪ੍ਰੀਤੀ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥
बिनु प्रीती भगति न होवई बिनु सबदै थाइ न पाइ ॥
Bin pareeṫee bʰagaṫ na hova▫ee bin sabḋæ ṫʰaa▫é na paa▫é.
Without love, there is no devotional worship. Without the Shabad, no one finds acceptance.
|
ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀਐ ਮਾਇਆ ਕਾ ਭ੍ਰਮੁ ਜਾਇ ॥
सबदे हउमै मारीऐ माइआ का भ्रमु जाइ ॥
Sabḋé ha▫umæ maaree▫æ maa▫i▫aa kaa bʰaram jaa▫é.
Through the Shabad, egotism is conquered and subdued, and the illusion of Maya is dispelled.
|
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥੭॥
नामु पदारथु पाईऐ गुरमुखि सहजि सुभाइ ॥७॥
Naam paḋaaraṫʰ paa▫ee▫æ gurmukʰ sahj subʰaa▫é. ||7||
The Gurmukh obtains the Treasure of the Naam with intuitive ease. ||7||
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਗੁਣ ਨ ਜਾਪਨੀ ਬਿਨੁ ਗੁਣ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਇ ॥
बिनु गुर गुण न जापनी बिनु गुण भगति न होइ ॥
Bin gur guṇ na jaapnee bin guṇ bʰagaṫ na ho▫é.
Without the Guru, one’s virtues do not shine forth; without virtue, there is no devotional worship.
|
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਹਜਿ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
भगति वछलु हरि मनि वसिआ सहजि मिलिआ प्रभु सोइ ॥
Bʰagaṫ vachʰal har man vasi▫aa sahj mili▫aa parabʰ so▫é.
The Lord is the Lover of His devotees; He abides within their minds. They meet that God with intuitive ease.
|
ਨਾਨਕ ਸਬਦੇ ਹਰਿ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੮॥੪॥੨੧॥
नानक सबदे हरि सालाहीऐ करमि परापति होइ ॥८॥४॥२१॥
Naanak sabḋé har salaahee▫æ karam paraapaṫ ho▫é. ||8||4||21||
O Nanak! Through the Shabad, praise the Lord. By His Grace, He is obtained. ||8||4||21||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਮੇਰੈ ਪ੍ਰਭਿ ਕੀਨਾ ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥
माइआ मोहु मेरै प्रभि कीना आपे भरमि भुलाए ॥
Maa▫i▫aa moh méræ parabʰ keenaa aapé bʰaram bʰulaa▫é.
Emotional attachment to Maya is created by my God; He Himself misleads us through illusion and doubt.
|
ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਰਹਿ ਨਹੀ ਬੂਝਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥
मनमुखि करम करहि नही बूझहि बिरथा जनमु गवाए ॥
Manmukʰ karam karahi nahee boojʰėh birṫʰaa janam gavaa▫é.
The self-willed Manmukhs perform their actions, but they do not understand; they waste away their lives in vain.
|
ਗੁਰਬਾਣੀ ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਚਾਨਣੁ ਕਰਮਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥੧॥
गुरबाणी इसु जग महि चानणु करमि वसै मनि आए ॥१॥
Gurbaaṇee is jag mėh chaanaṇ karam vasæ man aa▫é. ||1||
Gurbani is the Light to illuminate this world; by His Grace, it comes to abide within the mind. ||1||
|
ਮਨ ਰੇ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
मन रे नामु जपहु सुखु होइ ॥
Man ré naam japahu sukʰ ho▫é.
O mind, chant the Naam, the Name of the Lord, and find peace.
|
ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਹਜਿ ਮਿਲੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरु पूरा सालाहीऐ सहजि मिलै प्रभु सोइ ॥१॥ रहाउ ॥
Gur pooraa salaahee▫æ sahj milæ parabʰ so▫é. ||1|| rahaa▫o.
Praising the Perfect Guru, you shall easily meet with that God. ||1||Pause||
|
ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਿਆ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
भरमु गइआ भउ भागिआ हरि चरणी चितु लाइ ॥
Bʰaram ga▫i▫aa bʰa▫o bʰaagi▫aa har charṇee chiṫ laa▫é.
Doubt departs, and fear runs away, when you focus your consciousness on the Lord’s Feet.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਕਮਾਈਐ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
गुरमुखि सबदु कमाईऐ हरि वसै मनि आइ ॥
Gurmukʰ sabaḋ kamaa▫ee▫æ har vasæ man aa▫é.
The Gurmukh practices the Shabad, and the Lord comes to dwell within the mind.
|
ਘਰਿ ਮਹਲਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਸਕੈ ਖਾਇ ॥੨॥
घरि महलि सचि समाईऐ जमकालु न सकै खाइ ॥२॥
Gʰar mahal sach samaa▫ee▫æ jamkaal na sakæ kʰaa▫é. ||2||
In the mansion of the home within the self, we merge in Truth, and the Messenger of Death cannot devour us. ||2||
|
ਨਾਮਾ ਛੀਬਾ ਕਬੀਰੁ ਜੋੁਲਾਹਾ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥
नामा छीबा कबीरु जुोलाहा पूरे गुर ते गति पाई ॥
Naamaa chʰeebaa Kabeer jolaahaa pooré gur ṫé gaṫ paa▫ee.
Namdev the printer, and Kabir the weaver, obtained salvation through the Perfect Guru.
|
ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਬੇਤੇ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਹਿ ਹਉਮੈ ਜਾਤਿ ਗਵਾਈ ॥
ब्रहम के बेते सबदु पछाणहि हउमै जाति गवाई ॥
Barahm ké béṫé sabaḋ pachʰaaṇėh ha▫umæ jaaṫ gavaa▫ee.
Those who know God and recognize His Shabad lose their ego and class consciousness.
|
ਸੁਰਿ ਨਰ ਤਿਨ ਕੀ ਬਾਣੀ ਗਾਵਹਿ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਭਾਈ ॥੩॥
सुरि नर तिन की बाणी गावहि कोइ न मेटै भाई ॥३॥
Sur nar ṫin kee baṇee gaavahi ko▫é na métæ bʰaa▫ee. ||3||
Their Banis are sung by the angelic beings, and no one can erase them, O Siblings of Destiny! ||3||
|
ਦੈਤ ਪੁਤੁ ਕਰਮ ਧਰਮ ਕਿਛੁ ਸੰਜਮ ਨ ਪੜੈ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ॥
दैत पुतु करम धरम किछु संजम न पड़ै दूजा भाउ न जाणै ॥
Ḋæṫ puṫ karam ḋʰaram kichʰ sanjam na paṛæ ḋoojaa bʰaa▫o na jaaṇæ.
The demon’s son Prahlaad had not read about religious rituals or ceremonies, austerity or self-discipline; he did not know the love of duality.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਐ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
सतिगुरु भेटिऐ निरमलु होआ अनदिनु नामु वखाणै ॥
Saṫgur bʰéti▫æ nirmal ho▫aa an▫ḋin naam vakʰaaṇæ.
Upon meeting with the True Guru, he became pure; night and day, he chanted the Naam, the Name of the Lord.
|
ਏਕੋ ਪੜੈ ਏਕੋ ਨਾਉ ਬੂਝੈ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥੪॥
एको पड़ै एको नाउ बूझै दूजा अवरु न जाणै ॥४॥
Éko paṛæ éko naa▫o boojʰæ ḋoojaa avar na jaaṇæ. ||4||
He read only of the One and he understood only the One Name; he knew no other at all. ||4||
|
ਖਟੁ ਦਰਸਨ ਜੋਗੀ ਸੰਨਿਆਸੀ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥
खटु दरसन जोगी संनिआसी बिनु गुर भरमि भुलाए ॥
Kʰat ḋarsan jogee sani▫aasee bin gur bʰaram bʰulaa▫é.
The followers of the six different life-styles and world-views, the Yogis and the Sanyaasees have gone astray in doubt without the Guru.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਤਾ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਪਾਵਹਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਮੰਨਿ ਵਸਾਏ ॥
सतिगुरु सेवहि ता गति मिति पावहि हरि जीउ मंनि वसाए ॥
Saṫgur sévėh ṫaa gaṫ miṫ paavahi har jee▫o man vasaa▫é.
If they serve the True Guru, they find the state of salvation; they enshrine the Dear Lord within their minds.
|
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਗੈ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਏ ॥੫॥
सची बाणी सिउ चितु लागै आवणु जाणु रहाए ॥५॥
Sachee baṇee si▫o chiṫ laagæ aavaṇ jaaṇ rahaa▫é. ||5||
They focus their consciousness on the True Bani, and their comings and goings in reincarnation are over. ||5||
|
ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਹਿ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਏ ॥
पंडित पड़ि पड़ि वादु वखाणहि बिनु गुर भरमि भुलाए ॥
Pandiṫ paṛ paṛ vaaḋ vakaaṇėh bin gur bʰaram bʰulaa▫é.
The Pandits, the religious scholars, read and argue and stir up controversies, but without the Guru, they are deluded by doubt.
|
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਏ ॥
लख चउरासीह फेरु पइआ बिनु सबदै मुकति न पाए ॥
Lakʰ cha▫oraaseeh fér pa▫i▫aa bin sabḋæ mukaṫ na paa▫é.
They wander around the cycle of 8.4 million reincarnations; without the Shabad, they do not attain liberation.
|
ਜਾ ਨਾਉ ਚੇਤੈ ਤਾ ਗਤਿ ਪਾਏ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੬॥
जा नाउ चेतै ता गति पाए जा सतिगुरु मेलि मिलाए ॥६॥
Jaa naa▫o chéṫæ ṫaa gaṫ paa▫é jaa saṫgur mél milaa▫é. ||6||
But when they remember the Name, then they attain the state of salvation, when the True Guru unites them in Union. ||6||
|
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਉਪਜੈ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਭਾਏ ॥
सतसंगति महि नामु हरि उपजै जा सतिगुरु मिलै सुभाए ॥
Saṫsangaṫ mėh naam har upjæ jaa saṫgur milæ subʰaa▫é.
In the Sat Sangat, the True Congregation, the Name of the Lord wells up, when the True Guru unites us in His Sublime Love.
|
