ਧੰਧਾ ਕਰਤਿਆ ਨਿਹਫਲੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮਨਿ ਨ ਵਸਾਇਆ ॥
धंधा करतिआ निहफलु जनमु गवाइआ सुखदाता मनि न वसाइआ ॥
Ḋʰanḋʰaa karṫi▫aa nihfal janam gavaa▫i▫aa sukʰ▫ḋaaṫa man na vasaa▫i▫aa.
Involved in worldly affairs, he wastes his life in vain; the peace-giving Lord does not come to abide in his mind.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਤਿਨਾ ਕਉ ਮਿਲਿਆ ਜਿਨ ਕਉ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
नानक नामु तिना कउ मिलिआ जिन कउ धुरि लिखि पाइआ ॥१॥
Naanak naam ṫinaa ka▫o mili▫aa jin ka▫o ḋʰur likʰ paa▫i▫aa. ||1||
O Nanak! They alone obtain the Name, who have such preordained destiny. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਘਰ ਹੀ ਮਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭਰਪੂਰੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖਾ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
घर ही महि अमृतु भरपूरु है मनमुखा सादु न पाइआ ॥
Gʰar hee mėh amriṫ bʰarpoor hæ manmukʰaa saaḋ na paa▫i▫aa.
The home within is filled with Ambrosial Nectar, but the self-willed Manmukh does not get to taste it.
|
ਜਿਉ ਕਸਤੂਰੀ ਮਿਰਗੁ ਨ ਜਾਣੈ ਭ੍ਰਮਦਾ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥
जिउ कसतूरी मिरगु न जाणै भ्रमदा भरमि भुलाइआ ॥
Ji▫o kasṫooree mirag na jaaṇæ bʰarmaḋaa bʰaram bʰulaa▫i▫aa.
He is like the deer, who does not recognize its own musk-scent; it wanders around, deluded by doubt.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਤਜਿ ਬਿਖੁ ਸੰਗ੍ਰਹੈ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਖੁਆਇਆ ॥
अमृतु तजि बिखु संग्रहै करतै आपि खुआइआ ॥
Amriṫ ṫaj bikʰ sangrahæ karṫæ aap kʰu▫aa▫i▫aa.
The Manmukh forsakes the Ambrosial Nectar, and instead gathers poison; the Creator Himself has fooled him.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲੇ ਸੋਝੀ ਪਈ ਤਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥
गुरमुखि विरले सोझी पई तिना अंदरि ब्रहमु दिखाइआ ॥
Gurmukʰ virlé sojʰee pa▫ee ṫinaa anḋar barahm ḋikʰaa▫i▫aa.
How rare are the Gurmukhs, who obtain this understanding; they behold the Lord God within themselves.
|
ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇਆ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਸਾਦੁ ਆਇਆ ॥
तनु मनु सीतलु होइआ रसना हरि सादु आइआ ॥
Ṫan man seeṫal ho▫i▫aa rasnaa har saaḋ aa▫i▫aa.
Their minds and bodies are cooled and soothed, and their tongues enjoy the sublime taste of the Lord.
|
ਸਬਦੇ ਹੀ ਨਾਉ ਊਪਜੈ ਸਬਦੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
सबदे ही नाउ ऊपजै सबदे मेलि मिलाइआ ॥
Sabḋé hee naa▫o oopjæ sabḋé mél milaa▫i▫aa.
Through the Word of the Shabad, the Name wells up; through the Shabad, we are united in the Lord’s Union.
|
ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
बिनु सबदै सभु जगु बउराना बिरथा जनमु गवाइआ ॥
Bin sabḋæ sabʰ jag ba▫uraanaa birṫʰaa janam gavaa▫i▫aa.
Without the Shabad, the whole world is insane, and it loses its life in vain.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਏਕੋ ਸਬਦੁ ਹੈ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ॥੨॥
अमृतु एको सबदु है नानक गुरमुखि पाइआ ॥२॥
Amriṫ éko sabaḋ hæ Naanak gurmukʰ paa▫i▫aa. ||2||
The Shabad alone is Ambrosial Nectar; O Nanak! The Gurmukhs obtain it. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸੋ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਕਹੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਪਾਈਐ ॥
सो हरि पुरखु अगंमु है कहु कितु बिधि पाईऐ ॥
So har purakʰ agamm hæ kaho kiṫ biḋʰ paa▫ee▫æ.
The Lord God is inaccessible; tell me, how can we find Him?
|
ਤਿਸੁ ਰੂਪੁ ਨ ਰੇਖ ਅਦ੍ਰਿਸਟੁ ਕਹੁ ਜਨ ਕਿਉ ਧਿਆਈਐ ॥
तिसु रूपु न रेख अद्रिसटु कहु जन किउ धिआईऐ ॥
Ṫis roop na rékʰ aḋrist kaho jan ki▫o ḋʰi▫aa▫ee▫æ.
He has no form or feature, and He cannot be seen; tell me, how can we meditate on Him?
|
ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਹਰਿ ਅਗਮੁ ਕਿਆ ਕਹਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ॥
निरंकारु निरंजनु हरि अगमु किआ कहि गुण गाईऐ ॥
Nirankaar niranjan har agam ki▫aa kahi guṇ gaa▫ee▫æ.
The Lord is formless, immaculate and inaccessible; which of His Virtues should we speak of and sing?
|
ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਸੁ ਹਰਿ ਮਾਰਗਿ ਪਾਈਐ ॥
जिसु आपि बुझाए आपि सु हरि मारगि पाईऐ ॥
Jis aap bujʰaa▫é aap so har maarag paa▫ee▫æ.
They alone walk on the Lord’s Path, whom the Lord Himself instructs.
|
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਵੇਖਾਲਿਆ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਪਾਈਐ ॥੪॥
गुरि पूरै वेखालिआ गुर सेवा पाईऐ ॥४॥
Gur pooræ vékʰaali▫aa gur sévaa paa▫ee▫æ. ||4||
The Perfect Guru has revealed Him to me; serving the Guru, He is found. ||4||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਜਿਉ ਤਨੁ ਕੋਲੂ ਪੀੜੀਐ ਰਤੁ ਨ ਭੋਰੀ ਡੇਹਿ ॥
जिउ तनु कोलू पीड़ीऐ रतु न भोरी डेहि ॥
Ji▫o ṫan koloo peeṛee▫æ raṫ na bʰoree ḋéhi.
It is as if my body has been crushed in the oil-press, without yielding even a drop of blood;
|
ਜੀਉ ਵੰਞੈ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਸਚੇ ਸੰਦੜੈ ਨੇਹਿ ॥
जीउ वंञै चउ खंनीऐ सचे संदड़ै नेहि ॥
Jee▫o vañæ cha▫o kʰannee▫æ saché sanḋ▫ṛæ néhi.
it is as if my soul has been cut apart into pieces for the sake of the Love of the True Lord;
|
ਨਾਨਕ ਮੇਲੁ ਨ ਚੁਕਈ ਰਾਤੀ ਅਤੈ ਡੇਹ ॥੧॥
नानक मेलु न चुकई राती अतै डेह ॥१॥
Naanak mél na chuk▫ee raaṫee aṫæ déh. ||1||
O Nanak! Still, night and day, my Union with the Lord is not broken. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਸਜਣੁ ਮੈਡਾ ਰੰਗੁਲਾ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ਮਨੁ ਲੇਇ ॥
सजणु मैडा रंगुला रंगु लाए मनु लेइ ॥
Sajaṇ mædaa rangulaa rang laa▫é man lé▫é.
My Friend is so full of joy and love; He colors my mind with the color of His Love,
|
ਜਿਉ ਮਾਜੀਠੈ ਕਪੜੇ ਰੰਗੇ ਭੀ ਪਾਹੇਹਿ ॥
जिउ माजीठै कपड़े रंगे भी पाहेहि ॥
Ji▫o maajeetʰæ kapṛé rangé bʰee paahéhi.
like the fabric which is treated to retain the color of the dye.
|
ਨਾਨਕ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਬਿਆ ਨ ਲਗੈ ਕੇਹ ॥੨॥
नानक रंगु न उतरै बिआ न लगै केह ॥२॥
Naanak rang na uṫræ bi▫aa na lagæ kéh. ||2||
O Nanak! This color does not depart, and no other color can be imparted to this fabric. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਹਰਿ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਆਪਿ ਹਰਿ ਆਪਿ ਬੁਲਾਇਦਾ ॥
हरि आपि वरतै आपि हरि आपि बुलाइदा ॥
Har aap varṫæ aap har aap bulaa▫iḋaa.
The Lord Himself is pervading everywhere; the Lord Himself causes us to chant His Name.
|
ਹਰਿ ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਵਾਰਿ ਸਿਰਿ ਧੰਧੈ ਲਾਇਦਾ ॥
हरि आपे स्रिसटि सवारि सिरि धंधै लाइदा ॥
Har aapé sarisat savaar sir ḋʰanḋʰæ laa▫iḋaa.
The Lord Himself created the creation; He commits all to their tasks.
|
ਇਕਨਾ ਭਗਤੀ ਲਾਇ ਇਕਿ ਆਪਿ ਖੁਆਇਦਾ ॥
इकना भगती लाइ इकि आपि खुआइदा ॥
Iknaa bʰagṫee laa▫é ik aap kʰu▫aa▫iḋaa.
He engages some in devotional worship, and to others, He causes them to stray.
|
ਇਕਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇ ਇਕਿ ਉਝੜਿ ਪਾਇਦਾ ॥
इकना मारगि पाइ इकि उझड़ि पाइदा ॥
Iknaa maarag paa▫é ik ujʰaṛ paa▫iḋaa.
He places some on the Path, while He leads others into the wilderness.
|
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੫॥
जनु नानकु नामु धिआए गुरमुखि गुण गाइदा ॥५॥
Jan Naanak naam ḋʰi▫aa▫é gurmukʰ guṇ gaa▫iḋaa. ||5||
Servant Nanak meditates on the Naam, the Name of the Lord; as Gurmukh, he sings the Glorious Praises of the Lord. ||5||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
सतिगुर की सेवा सफलु है जे को करे चितु लाइ ॥
Saṫgur kee sévaa safal hæ jé ko karé chiṫ laa▫é.
Service to the True Guru is fruitful and rewarding, if one performs it with his mind focused on it.
|
ਮਨਿ ਚਿੰਦਿਆ ਫਲੁ ਪਾਵਣਾ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
मनि चिंदिआ फलु पावणा हउमै विचहु जाइ ॥
Man chinḋi▫aa fal paavṇaa ha▫umæ vichahu jaa▫é.
The fruits of the mind’s desires are obtained, and egotism departs from within.
|
ਬੰਧਨ ਤੋੜੈ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਸਚੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
बंधन तोड़ै मुकति होइ सचे रहै समाइ ॥
Banḋʰan ṫoṛæ mukaṫ ho▫é saché rahæ samaa▫é.
His bonds are broken, and he is liberated; he remains absorbed in the True Lord.
|
ਇਸੁ ਜਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਅਲਭੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
इसु जग महि नामु अलभु है गुरमुखि वसै मनि आइ ॥
Is jag mėh naam alabʰ hæ gurmukʰ vasæ man aa▫é.
It is so difficult to obtain the Naam in this world; it comes to dwell in the mind of the Gurmukh.
|
ਨਾਨਕ ਜੋ ਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੧॥
नानक जो गुरु सेवहि आपणा हउ तिन बलिहारै जाउ ॥१॥
Naanak jo gur sévėh aapṇaa ha▫o ṫin balihaaræ jaa▫o. ||1||
O Nanak! I am a sacrifice to one who serves his True Guru. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਮਨਮੁਖ ਮੰਨੁ ਅਜਿਤੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਲਗੈ ਜਾਇ ॥
मनमुख मंनु अजितु है दूजै लगै जाइ ॥
Manmukʰ man ajiṫ hæ ḋoojæ lagæ jaa▫é.
The mind of the self-willed Manmukh is so very stubborn; it is stuck in the love of duality.
|
ਤਿਸ ਨੋ ਸੁਖੁ ਸੁਪਨੈ ਨਹੀ ਦੁਖੇ ਦੁਖਿ ਵਿਹਾਇ ॥
तिस नो सुखु सुपनै नही दुखे दुखि विहाइ ॥
Ṫis no sukʰ supnæ nahee ḋukʰé ḋukʰ vihaa▫é.
He does not find peace, even in dreams; he passes his life in misery and suffering.
|
ਘਰਿ ਘਰਿ ਪੜਿ ਪੜਿ ਪੰਡਿਤ ਥਕੇ ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਲਗਾਇ ॥
घरि घरि पड़ि पड़ि पंडित थके सिध समाधि लगाइ ॥
Gʰar gʰar paṛ paṛ pandiṫ ṫʰaké siḋʰ samaaḋʰ lagaa▫é.
The Pandits have grown weary of going door to door, reading and reciting their scriptures; the Siddhas have gone into their trances of Samadhi.
|
ਇਹੁ ਮਨੁ ਵਸਿ ਨ ਆਵਈ ਥਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
इहु मनु वसि न आवई थके करम कमाइ ॥
Ih man vas na aavee ṫʰaké karam kamaa▫é.
This mind cannot be controlled; they are tired of performing religious rituals.
|
ਭੇਖਧਾਰੀ ਭੇਖ ਕਰਿ ਥਕੇ ਅਠਿਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥
भेखधारी भेख करि थके अठिसठि तीरथ नाइ ॥
Bʰékʰ▫ḋʰaaree bʰékʰ kar ṫʰaké atʰisatʰ ṫiraṫʰ naa▫é.
The impersonators have grown weary of wearing false costumes, and bathing at the sixty-eight sacred shrines.
|
