Sri Granth: Sri Guru Granth Sahib
Gurmukhi:
Hindi:
Roman:
        
Sri Guru Granth Sahib Page # :    of 1430
English:
Punjabi:
Teeka:
ਮਨਮੁਖੁ ਜਾਣੈ ਆਪਣੇ ਧੀਆ ਪੂਤ ਸੰਜੋਗੁ
मनमुखु जाणै आपणे धीआ पूत संजोगु ॥
Manmukʰ jaaṇæ aapṇé ḋʰee▫aa pooṫ sanjog.
The self-willed Manmukh looks upon his daughters, sons and relatives as his own.

ਨਾਰੀ ਦੇਖਿ ਵਿਗਾਸੀਅਹਿ ਨਾਲੇ ਹਰਖੁ ਸੁ ਸੋਗੁ
नारी देखि विगासीअहि नाले हरखु सु सोगु ॥
Naaree ḋékʰ vigaasee▫ah naalé harakʰ so sog.
Gazing upon his wife, he is pleased. But along with happiness, they bring grief.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਰੰਗਾਵਲੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭੋਗੁ ॥੩॥
गुरमुखि सबदि रंगावले अहिनिसि हरि रसु भोगु ॥३॥
Gurmukʰ sabaḋ rangaavlé ahinis har ras bʰog. ||3||
The Gurmukhs are attuned to the Word of the Shabad. Day and night, they enjoy the Sublime Essence of the Lord. ||3||

ਚਿਤੁ ਚਲੈ ਵਿਤੁ ਜਾਵਣੋ ਸਾਕਤ ਡੋਲਿ ਡੋਲਾਇ
चितु चलै वितु जावणो साकत डोलि डोलाइ ॥
Chiṫ chalæ viṫ jaavṇo saakaṫ dol dolaa▫é.
The consciousness of the wicked, faithless cynics wanders around in search of transitory wealth, unstable and distracted.

ਬਾਹਰਿ ਢੂੰਢਿ ਵਿਗੁਚੀਐ ਘਰ ਮਹਿ ਵਸਤੁ ਸੁਥਾਇ
बाहरि ढूंढि विगुचीऐ घर महि वसतु सुथाइ ॥
Baahar dʰoondʰ viguchee▫æ gʰar mėh vasaṫ suṫʰaa▫é.
Searching outside of themselves, they are ruined; the object of their search is in that sacred place within the home of the heart.

ਮਨਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਮੁਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੪॥
मनमुखि हउमै करि मुसी गुरमुखि पलै पाइ ॥४॥
Manmukʰ ha▫umæ kar musee gurmukʰ palæ paa▫é. ||4||
The self-willed Manmukhs, in their ego, miss it; the Gurmukhs receive it in their laps. ||4||

ਸਾਕਤ ਨਿਰਗੁਣਿਆਰਿਆ ਆਪਣਾ ਮੂਲੁ ਪਛਾਣੁ
साकत निरगुणिआरिआ आपणा मूलु पछाणु ॥
Saakaṫ nirguṇi▫aari▫aa aapṇaa mool pachʰaaṇ.
You worthless, faithless cynic-recognize your own origin!

ਰਕਤੁ ਬਿੰਦੁ ਕਾ ਇਹੁ ਤਨੋ ਅਗਨੀ ਪਾਸਿ ਪਿਰਾਣੁ
रकतु बिंदु का इहु तनो अगनी पासि पिराणु ॥
Rakaṫ binḋ kaa ih ṫano agnee paas piraaṇ.
This body is made of blood and semen. It shall be consigned to the fire in the end.

ਪਵਣੈ ਕੈ ਵਸਿ ਦੇਹੁਰੀ ਮਸਤਕਿ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥੫॥
पवणै कै वसि देहुरी मसतकि सचु नीसाणु ॥५॥
Pavṇæ kæ vas ḋéhuree masṫak sach neesaaṇ. ||5||
The body is under the power of the breath, according to the True Sign inscribed upon your forehead. ||5||

ਬਹੁਤਾ ਜੀਵਣੁ ਮੰਗੀਐ ਮੁਆ ਲੋੜੈ ਕੋਇ
बहुता जीवणु मंगीऐ मुआ न लोड़ै कोइ ॥
Bahuṫaa jeevaṇ mangee▫æ mu▫aa na loṛæ ko▫é.
Everyone begs for a long life-no one wishes to die.

ਸੁਖ ਜੀਵਣੁ ਤਿਸੁ ਆਖੀਐ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਸਿਆ ਸੋਇ
सुख जीवणु तिसु आखीऐ जिसु गुरमुखि वसिआ सोइ ॥
Sukʰ jeevaṇ ṫis aakʰee▫æ jis gurmukʰ vasi▫aa so▫é.
A life of peace and comfort comes to that Gurmukh, within whom God dwells.

ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਕਿਆ ਗਣੀ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਗੁਰ ਦਰਸੁ ਹੋਇ ॥੬॥
नाम विहूणे किआ गणी जिसु हरि गुर दरसु न होइ ॥६॥
Naam vihooṇé ki▫aa gaṇee jis har gur ḋaras na ho▫é. ||6||
Without the Naam, what good are those who do not have the Blessed Vision, the Darshan of the Lord and Guru? ||6||

ਜਿਉ ਸੁਪਨੈ ਨਿਸਿ ਭੁਲੀਐ ਜਬ ਲਗਿ ਨਿਦ੍ਰਾ ਹੋਇ
जिउ सुपनै निसि भुलीऐ जब लगि निद्रा होइ ॥
Ji▫o supnæ nis bʰulee▫æ jab lag niḋraa ho▫é.
In their dreams at night, people wander around as long as they sleep;

ਇਉ ਸਰਪਨਿ ਕੈ ਵਸਿ ਜੀਅੜਾ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਦੋਇ
इउ सरपनि कै वसि जीअड़ा अंतरि हउमै दोइ ॥
I▫o sarpan kæ vas jee▫aṛaa anṫar ha▫umæ ḋo▫é.
just so, they are under the power of the snake Maya, as long as their hearts are filled with ego and duality.

ਗੁਰਮਤਿ ਹੋਇ ਵੀਚਾਰੀਐ ਸੁਪਨਾ ਇਹੁ ਜਗੁ ਲੋਇ ॥੭॥
गुरमति होइ वीचारीऐ सुपना इहु जगु लोइ ॥७॥
Gurmaṫ ho▫é veechaaree▫æ supnaa ih jag lo▫é. ||7||
Through the Guru’s Teachings, they come to understand and see that this world is just a dream. ||7||

ਅਗਨਿ ਮਰੈ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਜਿਉ ਬਾਰਿਕ ਦੂਧੈ ਮਾਇ
अगनि मरै जलु पाईऐ जिउ बारिक दूधै माइ ॥
Agan maræ jal paa▫ee▫æ ji▫o baarik ḋooḋʰæ maa▫é.
As thirst is quenched with water, and the baby is satisfied with mother’s milk,

ਬਿਨੁ ਜਲ ਕਮਲ ਸੁ ਨਾ ਥੀਐ ਬਿਨੁ ਜਲ ਮੀਨੁ ਮਰਾਇ
बिनु जल कमल सु ना थीऐ बिनु जल मीनु मराइ ॥
Bin jal kamal so naa ṫʰee▫æ bin jal meen maraa▫é.
and as the lotus does not exist without water, and as the fish dies without water -

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਰਸਿ ਮਿਲੈ ਜੀਵਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੮॥੧੫॥
नानक गुरमुखि हरि रसि मिलै जीवा हरि गुण गाइ ॥८॥१५॥
Naanak gurmukʰ har ras milæ jeevaa har guṇ gaa▫é. ||8||15||
O Nanak! So does the Gurmukh live, receiving the Sublime Essence of the Lord, and singing the Glorious Praises of the Lord. ||8||15||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ
सिरीरागु महला १ ॥
Sireeraag mėhlaa 1.
Siree Raag, First Mehl:

ਡੂੰਗਰੁ ਦੇਖਿ ਡਰਾਵਣੋ ਪੇਈਅੜੈ ਡਰੀਆਸੁ
डूंगरु देखि डरावणो पेईअड़ै डरीआसु ॥
Doongar ḋékʰ daraavṇo pé▫ee▫aṛæ daree▫aas.
Beholding the terrifying mountain in this world of my father’s home, I am terrified.

ਊਚਉ ਪਰਬਤੁ ਗਾਖੜੋ ਨਾ ਪਉੜੀ ਤਿਤੁ ਤਾਸੁ
ऊचउ परबतु गाखड़ो ना पउड़ी तितु तासु ॥
Oocha▫o parbaṫ gaakʰ▫ṛo naa pa▫oṛee ṫiṫ ṫaas.
It is so difficult to climb this high mountain; there is no ladder which reaches up there.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਜਾਣਿਆ ਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਤਰੀਆਸੁ ॥੧॥
गुरमुखि अंतरि जाणिआ गुरि मेली तरीआसु ॥१॥
Gurmukʰ anṫar jaaṇi▫aa gur mélee ṫaree▫aas. ||1||
But as Gurmukh, I know that it is within myself; the Guru has brought me to Union, and so I cross over. ||1||

ਭਾਈ ਰੇ ਭਵਜਲੁ ਬਿਖਮੁ ਡਰਾਂਉ
भाई रे भवजलु बिखमु डरांउ ॥
Bʰaa▫ee ré bʰavjal bikʰam daraaⁿ▫o.
O Siblings of Destiny, the terrifying world-ocean is so difficult to cross-I am terrified!

ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਸਿ ਮਿਲੈ ਗੁਰੁ ਤਾਰੇ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ
पूरा सतिगुरु रसि मिलै गुरु तारे हरि नाउ ॥१॥ रहाउ ॥
Pooraa saṫgur ras milæ gur ṫaaré har naa▫o. ||1|| rahaa▫o.
The Perfect True Guru, in His Pleasure, has met with me; the Guru has saved me, through the Name of the Lord. ||1||Pause||

ਚਲਾ ਚਲਾ ਜੇ ਕਰੀ ਜਾਣਾ ਚਲਣਹਾਰੁ
चला चला जे करी जाणा चलणहारु ॥
Chalaa chalaa jé karee jaaṇaa chalaṇhaar.
I may say, “I am going, I am going”, but I know that, in the end, I must really go.

ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਚਲਸੀ ਅਮਰੁ ਸੁ ਗੁਰੁ ਕਰਤਾਰੁ
जो आइआ सो चलसी अमरु सु गुरु करतारु ॥
Jo aa▫i▫aa so chalsee amar so gur karṫaar.
Whoever comes must also go. Only the Guru and the Creator are Eternal.

ਭੀ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਸਚੈ ਥਾਨਿ ਪਿਆਰੁ ॥੨॥
भी सचा सालाहणा सचै थानि पिआरु ॥२॥
Bʰee sachaa salaahṇaa sachæ ṫʰaan pi▫aar. ||2||
So, praise the True One continually, and love His Place of Truth. ||2||

ਦਰ ਘਰ ਮਹਲਾ ਸੋਹਣੇ ਪਕੇ ਕੋਟ ਹਜਾਰ
दर घर महला सोहणे पके कोट हजार ॥
Ḋar gʰar mėhlaa sohṇé paké kot hajaar.
Beautiful gates, houses and palaces, solidly built forts,

ਹਸਤੀ ਘੋੜੇ ਪਾਖਰੇ ਲਸਕਰ ਲਖ ਅਪਾਰ
हसती घोड़े पाखरे लसकर लख अपार ॥
Hasṫee gʰoṛé paakʰré laskar lakʰ apaar.
elephants, saddled horses, hundreds of thousands of uncounted armies -

ਕਿਸ ਹੀ ਨਾਲਿ ਚਲਿਆ ਖਪਿ ਖਪਿ ਮੁਏ ਅਸਾਰ ॥੩॥
किस ही नालि न चलिआ खपि खपि मुए असार ॥३॥
Kis hee naal na chali▫aa kʰap kʰap mu▫é asaar. ||3||
none of these will go along with anyone in the end, and yet, the fools bother themselves to exhaustion with these, and then die. ||3||

ਸੁਇਨਾ ਰੁਪਾ ਸੰਚੀਐ ਮਾਲੁ ਜਾਲੁ ਜੰਜਾਲੁ
सुइना रुपा संचीऐ मालु जालु जंजालु ॥
Su▫inaa rupaa sanchee▫æ maal jaal janjaal.
You may gather gold and silver, but wealth is just a net of entanglement.

ਸਭ ਜਗ ਮਹਿ ਦੋਹੀ ਫੇਰੀਐ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸਿਰਿ ਕਾਲੁ
सभ जग महि दोही फेरीऐ बिनु नावै सिरि कालु ॥
Sabʰ jag mėh ḋohee féree▫æ bin naavæ sir kaal.
You may beat the drum and proclaim authority over the whole world, but without the Name, death hovers over your head.

ਪਿੰਡੁ ਪੜੈ ਜੀਉ ਖੇਲਸੀ ਬਦਫੈਲੀ ਕਿਆ ਹਾਲੁ ॥੪॥
पिंडु पड़ै जीउ खेलसी बदफैली किआ हालु ॥४॥
Pind paṛæ jee▫o kʰélsee baḋfælee ki▫aa haal. ||4||
When the body falls, the play of life is over; what shall be the condition of the evil-doers then? ||4||

ਪੁਤਾ ਦੇਖਿ ਵਿਗਸੀਐ ਨਾਰੀ ਸੇਜ ਭਤਾਰ
पुता देखि विगसीऐ नारी सेज भतार ॥
Puṫaa ḋékʰ vigsee▫æ naaree séj bʰaṫaar.
The husband is delighted seeing his sons, and his wife upon his bed.

ਚੋਆ ਚੰਦਨੁ ਲਾਈਐ ਕਾਪੜੁ ਰੂਪੁ ਸੀਗਾਰੁ
चोआ चंदनु लाईऐ कापड़ु रूपु सीगारु ॥
Cho▫aa chanḋan laa▫ee▫æ kaapaṛ roop seegaar.
He applies sandalwood and scented oils, and dresses himself in his beautiful clothes.

ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲਾਈਐ ਛੋਡਿ ਚਲੈ ਘਰ ਬਾਰੁ ॥੫॥
खेहू खेह रलाईऐ छोडि चलै घर बारु ॥५॥
Kʰéhoo kʰéh ralaa▫ee▫æ chʰod chalæ gʰar baar. ||5||
But dust shall mix with dust, and he shall depart, leaving hearth and home behind. ||5||

ਮਹਰ ਮਲੂਕ ਕਹਾਈਐ ਰਾਜਾ ਰਾਉ ਕਿ ਖਾਨੁ
महर मलूक कहाईऐ राजा राउ कि खानु ॥
Mahar malook kahaa▫ee▫æ raajaa raa▫o kė kʰaan.
He may be called a chief, an emperor, a king, a governor or a lord;

ਚਉਧਰੀ ਰਾਉ ਸਦਾਈਐ ਜਲਿ ਬਲੀਐ ਅਭਿਮਾਨ
चउधरी राउ सदाईऐ जलि बलीऐ अभिमान ॥
Cha▫uḋʰree raa▫o saḋaa▫ee▫æ jal balee▫æ abʰimaan.
he may present himself as a leader or a chief, but this just burns him in the fire of egotistical pride.

ਮਨਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਜਿਉ ਡਵਿ ਦਧਾ ਕਾਨੁ ॥੬॥
मनमुखि नामु विसारिआ जिउ डवि दधा कानु ॥६॥
Manmukʰ naam visaari▫aa ji▫o dav ḋaḋʰaa kaan. ||6||
The self-willed Manmukh has forgotten the Naam. He is like straw, burning in the forest fire. ||6||

ਹਉਮੈ ਕਰਿ ਕਰਿ ਜਾਇਸੀ ਜੋ ਆਇਆ ਜਗ ਮਾਹਿ
हउमै करि करि जाइसी जो आइआ जग माहि ॥
Ha▫umæ kar kar jaa▫isee jo aa▫i▫aa jag maahi.
Whoever comes into the world and indulges in ego, must depart.

        


© SriGranth.org, a Sri Guru Granth Sahib resource, all rights reserved.
See Acknowledgements & Credits