ਮਨ ਰੇ ਕਿਉ ਛੂਟਹਿ ਬਿਨੁ ਪਿਆਰ ॥
मन रे किउ छूटहि बिनु पिआर ॥
Man ré ki▫o chʰootėh bin pi▫aar.
O mind, how can you be saved without love?
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਬਖਸੇ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गुरमुखि अंतरि रवि रहिआ बखसे भगति भंडार ॥१॥ रहाउ ॥
Gurmukʰ anṫar rav rahi▫aa bakʰsé bʰagaṫ bʰandaar. ||1|| rahaa▫o.
God permeates the inner beings of the Gurmukhs. They are blessed with the treasure of devotion. ||1||Pause||
|
ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਮਛੁਲੀ ਨੀਰ ॥
रे मन ऐसी हरि सिउ प्रीति करि जैसी मछुली नीर ॥
Ré man æsee har si▫o pareeṫ kar jæsee machʰulee neer.
O mind, love the Lord, as the fish loves the water.
|
ਜਿਉ ਅਧਿਕਉ ਤਿਉ ਸੁਖੁ ਘਣੋ ਮਨਿ ਤਨਿ ਸਾਂਤਿ ਸਰੀਰ ॥
जिउ अधिकउ तिउ सुखु घणो मनि तनि सांति सरीर ॥
Ji▫o aḋʰika▫o ṫi▫o sukʰ gʰaṇo man ṫan saaⁿṫ sareer.
The more the water, the more the happiness, and the greater the peace of mind and body.
|
ਬਿਨੁ ਜਲ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਈ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਣੈ ਅਭ ਪੀਰ ॥੨॥
बिनु जल घड़ी न जीवई प्रभु जाणै अभ पीर ॥२॥
Bin jal gʰaṛee na jeev▫ee parabʰ jaaṇæ abʰ peer. ||2||
Without water, she cannot live, even for an instant. God knows the suffering of her mind. ||2||
|
ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਮੇਹ ॥
रे मन ऐसी हरि सिउ प्रीति करि जैसी चात्रिक मेह ॥
Ré man æsee har si▫o pareeṫ kar jæsee chaaṫrik méh.
O mind, love the Lord, as the song-bird loves the rain.
|
ਸਰ ਭਰਿ ਥਲ ਹਰੀਆਵਲੇ ਇਕ ਬੂੰਦ ਨ ਪਵਈ ਕੇਹ ॥
सर भरि थल हरीआवले इक बूंद न पवई केह ॥
Sar bʰar ṫʰal haree▫aavlé ik boonḋ na pav▫ee kéh.
The pools are overflowing with water, and the land is luxuriantly green, but what are they to her, if that single drop of rain does not fall into her mouth?
|
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਸੋ ਪਾਈਐ ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਸਿਰਿ ਦੇਹ ॥੩॥
करमि मिलै सो पाईऐ किरतु पइआ सिरि देह ॥३॥
Karam milæ so paa▫ee▫æ kiraṫ pa▫i▫aa sir ḋéh. ||3||
By His Grace, she receives it; otherwise, because of her past actions, she gives her head. ||3||
|
ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਜਲ ਦੁਧ ਹੋਇ ॥
रे मन ऐसी हरि सिउ प्रीति करि जैसी जल दुध होइ ॥
Ré man æsee har si▫o pareeṫ kar jæsee jal ḋuḋʰ ho▫é.
O mind, love the Lord, as the water loves the milk.
|
ਆਵਟਣੁ ਆਪੇ ਖਵੈ ਦੁਧ ਕਉ ਖਪਣਿ ਨ ਦੇਇ ॥
आवटणु आपे खवै दुध कउ खपणि न देइ ॥
Aavtaṇ aapé kʰavæ ḋuḋʰ ka▫o kʰapaṇ na ḋé▫é.
The water, added to the milk, itself bears the heat, and prevents the milk from burning.
|
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਵਿਛੁੰਨਿਆ ਸਚਿ ਵਡਿਆਈ ਦੇਇ ॥੪॥
आपे मेलि विछुंनिआ सचि वडिआई देइ ॥४॥
Aapé mél vichʰunni▫aa sach vadi▫aa▫ee ḋé▫é. ||4||
God unites the separated ones with Himself again, and blesses them with true greatness. ||4||
|
ਰੇ ਮਨ ਐਸੀ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜੈਸੀ ਚਕਵੀ ਸੂਰ ॥
रे मन ऐसी हरि सिउ प्रीति करि जैसी चकवी सूर ॥
Ré man æsee har si▫o pareeṫ kar jæsee chakvee soor.
O mind, love the Lord, as the Chakvee duck loves the sun.
|
ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵਈ ਜਾਣੈ ਦੂਰਿ ਹਜੂਰਿ ॥
खिनु पलु नीद न सोवई जाणै दूरि हजूरि ॥
Kʰin pal neeḋ na sov▫ee jaaṇæ ḋoor hajoor.
She does not sleep, for an instant or a moment; the sun is so far away, but she thinks that it is near.
|
ਮਨਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਜੂਰਿ ॥੫॥
मनमुखि सोझी ना पवै गुरमुखि सदा हजूरि ॥५॥
Manmukʰ sojʰee naa pavæ gurmukʰ saḋaa hajoor. ||5||
Understanding does not come to the self-willed Manmukh. But to the Gurmukh, the Lord is always close. ||5||
|
ਮਨਮੁਖਿ ਗਣਤ ਗਣਾਵਣੀ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
मनमुखि गणत गणावणी करता करे सु होइ ॥
Manmukʰ gaṇaṫ gaṇaavaṇee karṫaa karé so ho▫é.
The self-willed Manmukhs make their calculations and plans, but only the actions of the Creator come to pass.
|
ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
ता की कीमति ना पवै जे लोचै सभु कोइ ॥
Ṫaa kee keemaṫ naa pavæ jé lochæ sabʰ ko▫é.
His Value cannot be estimated, even though everyone may wish to do so.
|
ਗੁਰਮਤਿ ਹੋਇ ਤ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੬॥
गुरमति होइ त पाईऐ सचि मिलै सुखु होइ ॥६॥
Gurmaṫ ho▫é ṫa paa▫ee▫æ sach milæ sukʰ ho▫é. ||6||
Through the Guru’s Teachings, it is revealed. Meeting with the True One, peace is found. ||6||
|
ਸਚਾ ਨੇਹੁ ਨ ਤੁਟਈ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਸੋਇ ॥
सचा नेहु न तुटई जे सतिगुरु भेटै सोइ ॥
Sachaa néhu na ṫut▫ee jé saṫgur bʰétæ so▫é.
True love shall not be broken, if the True Guru is met.
|
ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
गिआन पदारथु पाईऐ त्रिभवण सोझी होइ ॥
Gi▫aan paḋaaraṫʰ paa▫ee▫æ ṫaribʰavaṇ sojʰee ho▫é.
Obtaining the wealth of spiritual wisdom, the understanding of the three worlds is acquired.
|
ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜੇ ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਹੋਇ ॥੭॥
निरमलु नामु न वीसरै जे गुण का गाहकु होइ ॥७॥
Nirmal naam na veesræ jé guṇ kaa gaahak ho▫é. ||7||
So, become a customer of merit, and do not forget the Immaculate Naam, the Name of the Lord. ||7||
|
ਖੇਲਿ ਗਏ ਸੇ ਪੰਖਣੂੰ ਜੋ ਚੁਗਦੇ ਸਰ ਤਲਿ ॥
खेलि गए से पंखणूं जो चुगदे सर तलि ॥
Kʰél ga▫é sé paⁿkʰ▫ṇooⁿ jo chugḋé sar ṫal.
Those birds which peck at the shore of the pool have played and have departed.
|
ਘੜੀ ਕਿ ਮੁਹਤਿ ਕਿ ਚਲਣਾ ਖੇਲਣੁ ਅਜੁ ਕਿ ਕਲਿ ॥
घड़ी कि मुहति कि चलणा खेलणु अजु कि कलि ॥
Gʰaṛee kė muhaṫ kė chalṇaa kʰélaṇ aj kė kal.
In a moment, in an instant, we too must depart. Our play is only for today or tomorrow.
|
ਜਿਸੁ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਸੋ ਮਿਲੈ ਜਾਇ ਸਚਾ ਪਿੜੁ ਮਲਿ ॥੮॥
जिसु तूं मेलहि सो मिलै जाइ सचा पिड़ु मलि ॥८॥
Jis ṫooⁿ mélėh so milæ jaa▫é sachaa piṛ mal. ||8||
But those whom You unite, Lord, are united with You; they obtain a seat in the Arena of Truth. ||8||
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਊਪਜੈ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਨ ਜਾਇ ॥
बिनु गुर प्रीति न ऊपजै हउमै मैलु न जाइ ॥
Bin gur pareeṫ na oopjæ ha▫umæ mæl na jaa▫é.
Without the Guru, love does not well up, and the filth of egotism does not depart.
|
ਸੋਹੰ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਪਤੀਆਇ ॥
सोहं आपु पछाणीऐ सबदि भेदि पतीआइ ॥
Sohaⁿ aap pachʰaaṇee▫æ sabaḋ bʰéḋ paṫee▫aa▫é.
One who recognizes within himself that, “He is me”, and who is pierced through by the Shabad, is satisfied.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਅਵਰ ਕਿ ਕਰੇ ਕਰਾਇ ॥੯॥
गुरमुखि आपु पछाणीऐ अवर कि करे कराइ ॥९॥
Gurmukʰ aap pachʰaaṇee▫æ avar kė karé karaa▫é. ||9||
When one becomes Gurmukh and realizes his own self, what more is there left to do or have done? ||9||
|
ਮਿਲਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਮੇਲੀਐ ਸਬਦਿ ਮਿਲੇ ਪਤੀਆਇ ॥
मिलिआ का किआ मेलीऐ सबदि मिले पतीआइ ॥
Mili▫aa kaa ki▫aa mélee▫æ sabaḋ milé paṫee▫aa▫é.
Why speak of union to those who are already united with the Lord? Receiving the Shabad, they are satisfied.
|
ਮਨਮੁਖਿ ਸੋਝੀ ਨਾ ਪਵੈ ਵੀਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਇ ॥
मनमुखि सोझी ना पवै वीछुड़ि चोटा खाइ ॥
Manmukʰ sojʰee naa pavæ veechʰuṛ chotaa kʰaa▫é.
The self-willed Manmukhs do not understand; separated from Him, they endure beatings.
|
ਨਾਨਕ ਦਰੁ ਘਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜੀ ਜਾਇ ॥੧੦॥੧੧॥
नानक दरु घरु एकु है अवरु न दूजी जाइ ॥१०॥११॥
Naanak ḋar gʰar ék hæ avar na ḋoojee jaa▫é. ||10||11||
O Nanak! There is only one door to His Home; there is no other place at all. ||10||11||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
सिरीरागु महला १ ॥
Sireeraag mėhlaa 1.
Siree Raag, First Mehl:
|
ਮਨਮੁਖਿ ਭੁਲੈ ਭੁਲਾਈਐ ਭੂਲੀ ਠਉਰ ਨ ਕਾਇ ॥
मनमुखि भुलै भुलाईऐ भूली ठउर न काइ ॥
Manmukʰ bʰulæ bʰulaa▫ee▫æ bʰoolee tʰa▫ur na kaa▫é.
The self-willed Manmukhs wander around, deluded and deceived. They find no place of rest.
|
ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਕੋ ਨ ਦਿਖਾਵਈ ਅੰਧੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
गुर बिनु को न दिखावई अंधी आवै जाइ ॥
Gur bin ko na ḋikʰaava▫ee anḋʰee aavæ jaa▫é.
Without the Guru, no one is shown the Way. Like the blind, they continue coming and going.
|
ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇਆ ਠਗਿਆ ਮੁਠਾ ਜਾਇ ॥੧॥
गिआन पदारथु खोइआ ठगिआ मुठा जाइ ॥१॥
Gi▫aan paḋaaraṫʰ kʰo▫i▫aa tʰagi▫aa mutʰaa jaa▫é. ||1||
Having lost the treasure of spiritual wisdom, they depart, defrauded and plundered. ||1||
|
ਬਾਬਾ ਮਾਇਆ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
बाबा माइआ भरमि भुलाइ ॥
Baabaa maa▫i▫aa bʰaram bʰulaa▫é.
O Baba, Maya deceives with its illusion.
|
ਭਰਮਿ ਭੁਲੀ ਡੋਹਾਗਣੀ ਨਾ ਪਿਰ ਅੰਕਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
भरमि भुली डोहागणी ना पिर अंकि समाइ ॥१॥ रहाउ ॥
Bʰaram bʰulee dohaagaṇee naa pir ank samaa▫é. ||1|| rahaa▫o.
Deceived by doubt, the discarded bride is not received into the Lap of her Beloved. ||1||Pause||
|
ਭੂਲੀ ਫਿਰੈ ਦਿਸੰਤਰੀ ਭੂਲੀ ਗ੍ਰਿਹੁ ਤਜਿ ਜਾਇ ॥
भूली फिरै दिसंतरी भूली ग्रिहु तजि जाइ ॥
Bʰoolee firæ ḋisanṫree bʰoolee garihu ṫaj jaa▫é.
The deceived bride wanders around in foreign lands; she leaves, and abandons her own home.
|
ਭੂਲੀ ਡੂੰਗਰਿ ਥਲਿ ਚੜੈ ਭਰਮੈ ਮਨੁ ਡੋਲਾਇ ॥
भूली डूंगरि थलि चड़ै भरमै मनु डोलाइ ॥
Bʰoolee doongar ṫʰal chaṛæ bʰarmæ man dolaa▫é.
Deceived, she climbs the plateaus and mountains; her mind wavers in doubt.
|
ਧੁਰਹੁ ਵਿਛੁੰਨੀ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ਗਰਬਿ ਮੁਠੀ ਬਿਲਲਾਇ ॥੨॥
धुरहु विछुंनी किउ मिलै गरबि मुठी बिललाइ ॥२॥
Ḋʰarahu vichʰunnee ki▫o milæ garab mutʰee billaa▫é. ||2||
Separated from the Primal Being, how can she meet with Him again? Plundered by pride, she cries out and bewails. ||2||
|
ਵਿਛੁੜਿਆ ਗੁਰੁ ਮੇਲਸੀ ਹਰਿ ਰਸਿ ਨਾਮ ਪਿਆਰਿ ॥
विछुड़िआ गुरु मेलसी हरि रसि नाम पिआरि ॥
vichʰuṛi▫aa gur mélsee har ras naam pi▫aar.
The Guru unites the separated ones with the Lord again, through the love of the Delicious Name of the Lord.
|