ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨ ਕਉ ਭੇਟਿਆ ਜਿਨ ਕੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੭॥
सो सतिगुरु तिन कउ भेटिआ जिन कै मुखि मसतकि भागु लिखि पाइआ ॥७॥
So saṯgur ṯin ka▫o bẖeti▫ā jin kai mukẖ masṯak bẖāg likẖ pā▫i▫ā. ||7||
The True Guru meets with those upon whose foreheads such blessed destiny is recorded. ||7||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlā 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮਰਜੀਵੜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥
भगति करहि मरजीवड़े गुरमुखि भगति सदा होइ ॥
Bẖagaṯ karahi marjīvṛe gurmukẖ bẖagaṯ saḏā ho▫e.
They alone worship the Lord, who remain dead while yet alive; the Gurmukhs worship the Lord continually.
|
ਓਨਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
ओना कउ धुरि भगति खजाना बखसिआ मेटि न सकै कोइ ॥
Onā ka▫o ḏẖur bẖagaṯ kẖajānā bakẖsi▫ā met na sakai ko▫e.
The Lord blesses them with the treasure of devotional worship, which no one can destroy.
|
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਮਨਿ ਪਾਇਆ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
गुण निधानु मनि पाइआ एको सचा सोइ ॥
Guṇ niḏẖān man pā▫i▫ā eko sacẖā so▫e.
They obtain the treasure of virtue, the One True Lord, within their minds.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਵਿਛੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
नानक गुरमुखि मिलि रहे फिरि विछोड़ा कदे न होइ ॥१॥
Nānak gurmukẖ mil rahe fir vicẖẖoṛā kaḏe na ho▫e. ||1||
O Nanak, the Gurmukhs remain united with the Lord; they shall never be separated again. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlā 3.
Third Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਕਿਆ ਓਹੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
सतिगुर की सेव न कीनीआ किआ ओहु करे वीचारु ॥
Saṯgur kī sev na kīnī▫ā ki▫ā oh kare vīcẖār.
He does not serve the True Guru; how can he reflect upon the Lord?
|
ਸਬਦੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਬਿਖੁ ਭੂਲਾ ਗਾਵਾਰੁ ॥
सबदै सार न जाणई बिखु भूला गावारु ॥
Sabḏai sār na jāṇ▫ī bikẖ bẖūlā gāvār.
He does not appreciate the value of the Shabad; the fool wanders in corruption and sin.
|
ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
अगिआनी अंधु बहु करम कमावै दूजै भाइ पिआरु ॥
Agi▫ānī anḏẖ baho karam kamāvai ḏūjai bẖā▫e pi▫ār.
The blind and ignorant perform all sorts of ritualistic actions; they are in love with duality.
|
ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਤਿਨ ਖੁਆਰੁ ॥
अणहोदा आपु गणाइदे जमु मारि करे तिन खुआरु ॥
Aṇhoḏā āp gaṇā▫iḏe jam mār kare ṯin kẖu▫ār.
Those who take unjustified pride in themselves, are punished and humiliated by the Messenger of Death.
|
ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੨॥
नानक किस नो आखीऐ जा आपे बखसणहारु ॥२॥
Nānak kis no ākẖī▫ai jā āpe bakẖsaṇhār. ||2||
O Nanak, who else is there to ask? The Lord Himself is the Forgiver. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauree:
|
ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ ॥
तू करता सभु किछु जाणदा सभि जीअ तुमारे ॥
Ŧū karṯā sabẖ kicẖẖ jāṇḏā sabẖ jī▫a ṯumāre.
You, O Creator, know all things; all beings belong to You.
|
ਜਿਸੁ ਤੂ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ॥
जिसु तू भावै तिसु तू मेलि लैहि किआ जंत विचारे ॥
Jis ṯū bẖāvai ṯis ṯū mel laihi ki▫ā janṯ vicẖāre.
Those who are pleasing to You, You unite with Yourself; what can the poor creatures do?
|
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
तू करण कारण समरथु है सचु सिरजणहारे ॥
Ŧū karaṇ kāraṇ samrath hai sacẖ sirjaṇhāre.
You are all-powerful, the Cause of causes, the True Creator Lord.
|
ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਪਿਆਰਿਆ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
जिसु तू मेलहि पिआरिआ सो तुधु मिलै गुरमुखि वीचारे ॥
Jis ṯū melėh pi▫āri▫ā so ṯuḏẖ milai gurmukẖ vīcẖāre.
Only those unite with you, Beloved Lord, whom you approve and who meditate on Guru's Word.
|
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਰੇ ॥੮॥
हउ बलिहारी सतिगुर आपणे जिनि मेरा हरि अलखु लखारे ॥८॥
Ha▫o balihārī saṯgur āpṇe jin merā har alakẖ lakẖāre. ||8||
I am a sacrifice to my True Guru, who has allowed me to see my unseen Lord. ||8||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlā 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਜੋ ਹੋਵੈ ਸੁ ਰਤਨਾ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
रतना पारखु जो होवै सु रतना करे वीचारु ॥
Raṯnā pārakẖ jo hovai so raṯnā kare vīcẖār.
He is the Assayer of jewels; He contemplates the jewel.
|
ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰੁ ॥
रतना सार न जाणई अगिआनी अंधु अंधारु ॥
Raṯnā sār na jāṇ▫ī agi▫ānī anḏẖ anḏẖār.
He is ignorant and totally blind - he does not appreciate the value of the jewel.
|
ਰਤਨੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਬਦੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰੁ ॥
रतनु गुरू का सबदु है बूझै बूझणहारु ॥
Raṯan gurū kā sabaḏ hai būjẖai būjẖaṇhār.
The Jewel is the Word of the Guru's Shabad; the Knower alone knows it.
|
ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
मूरख आपु गणाइदे मरि जमहि होइ खुआरु ॥
Mūrakẖ āp gaṇā▫iḏe mar jamėh ho▫e kẖu▫ār.
The fools take pride in themselves, and are ruined in birth and death.
|
ਨਾਨਕ ਰਤਨਾ ਸੋ ਲਹੈ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
नानक रतना सो लहै जिसु गुरमुखि लगै पिआरु ॥
Nānak raṯnā so lahai jis gurmukẖ lagai pi▫ār.
O Nanak, he alone obtains the jewel, who, as Gurmukh, enshrines love for it.
|
ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਨਿਤ ਬਿਉਹਾਰੁ ॥
सदा सदा नामु उचरै हरि नामो नित बिउहारु ॥
Saḏā saḏā nām ucẖrai har nāmo niṯ bi▫uhār.
Chanting the Naam, the Name of the Lord, forever and ever, make the Name of the Lord your daily occupation.
|
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਹਰਿ ਰਖਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥
क्रिपा करे जे आपणी ता हरि रखा उर धारि ॥१॥
Kirpā kare je āpṇī ṯā har rakẖā ur ḏẖār. ||1||
If the Lord shows His Mercy, then I keep Him enshrined within my heart. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlā 3.
Third Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
सतिगुर की सेव न कीनीआ हरि नामि न लगो पिआरु ॥
Saṯgur kī sev na kīnī▫ā har nām na lago pi▫ār.
They do not serve the True Guru, and they do not embrace love for the Lord's Name.
|
ਮਤ ਤੁਮ ਜਾਣਹੁ ਓਇ ਜੀਵਦੇ ਓਇ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
मत तुम जाणहु ओइ जीवदे ओइ आपि मारे करतारि ॥
Maṯ ṯum jāṇhu o▫e jīvḏe o▫e āp māre karṯār.
Do not even think that they are alive - the Creator Lord Himself has killed them.
|
ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
हउमै वडा रोगु है भाइ दूजै करम कमाइ ॥
Ha▫umai vadā rog hai bẖā▫e ḏūjai karam kamā▫e.
Egotism is such a terrible disease; in the love of duality, they do their deeds.
|
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਜੀਵਦਿਆ ਮੁਏ ਹਰਿ ਵਿਸਰਿਆ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥੨॥
नानक मनमुखि जीवदिआ मुए हरि विसरिआ दुखु पाइ ॥२॥
Nānak manmukẖ jīvḏi▫ā mu▫e har visri▫ā ḏukẖ pā▫e. ||2||
O Nanak, the self-willed manmukhs are in a living death; forgetting the Lord, they suffer in pain. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauree:
|
ਜਿਸੁ ਅੰਤਰੁ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੀ ॥
जिसु अंतरु हिरदा सुधु है तिसु जन कउ सभि नमसकारी ॥
Jis anṯar hirḏā suḏẖ hai ṯis jan ka▫o sabẖ namaskārī.
Let all bow in reverence, to that humble being whose heart is pure within.
|
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥
जिसु अंदरि नामु निधानु है तिसु जन कउ हउ बलिहारी ॥
Jis anḏar nām niḏẖān hai ṯis jan ka▫o ha▫o balihārī.
I am a sacrifice to that humble being whose mind is filled with the treasure of the Naam.
|
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥
जिसु अंदरि बुधि बिबेकु है हरि नामु मुरारी ॥
Jis anḏar buḏẖ bibek hai har nām murārī.
He has a discriminating intellect; he meditates on the Name of the Lord.
|
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਿਤੁ ਹੈ ਸਭ ਤਿਸਹਿ ਪਿਆਰੀ ॥
सो सतिगुरु सभना का मितु है सभ तिसहि पिआरी ॥
So saṯgur sabẖnā kā miṯ hai sabẖ ṯisėh pi▫ārī.
That True Guru is a friend to all; everyone is dear to Him.
|
ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਬੁਧਿ ਬੀਚਾਰੀ ॥੯॥
सभु आतम रामु पसारिआ गुर बुधि बीचारी ॥९॥
Sabẖ āṯam rām pasāri▫ā gur buḏẖ bīcẖārī. ||9||
The Lord, the Supreme Soul, is pervading everywhere; reflect upon the wisdom of the Guru's Teachings. ||9||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlā 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨਾ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
बिनु सतिगुर सेवे जीअ के बंधना विचि हउमै करम कमाहि ॥
Bin saṯgur seve jī▫a ke banḏẖnā vicẖ ha▫umai karam kamāhi.
Without serving the True Guru, the soul is in the bondage of deeds done in ego.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
बिनु सतिगुर सेवे ठउर न पावही मरि जमहि आवहि जाहि ॥
Bin saṯgur seve ṯẖa▫ur na pāvhī mar jamėh āvahi jāhi.
Without serving the True Guru, one finds no place of rest; he dies, and is reincarnated, and continues coming and going.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
बिनु सतिगुर सेवे फिका बोलणा नामु न वसै मन माहि ॥
Bin saṯgur seve fikā bolṇā nām na vasai man māhi.
Without serving the True Guru, one's speech is vapid and insipid; the Naam, the Name of the Lord, does not abide in his mind.
|
