ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
Salok mėhlā 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਭੈ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰਭਉ ਹਰਿ ਜੀਉ ਸੋਇ ॥
Bẖai vicẖ sabẖ ākār hai nirbẖa▫o har jī▫o so▫e.
The entire universe is in fear; only the Dear Lord is fearless.
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਤਿਥੈ ਭਉ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥
Saṯgur sevi▫ai har man vasai ṯithai bẖa▫o kaḏe na ho▫e.
Serving the True Guru, the Lord comes to dwell in the mind, and then, fear cannot stay there.
|
ਦੁਸਮਨੁ ਦੁਖੁ ਤਿਸ ਨੋ ਨੇੜਿ ਨ ਆਵੈ ਪੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
Ḏusman ḏukẖ ṯis no neṛ na āvai pohi na sakai ko▫e.
Enemies and pain cannot come close, and no one can touch him.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿਆ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਹੋਇ ॥
Gurmukẖ man vīcẖāri▫ā jo ṯis bẖāvai so ho▫e.
The Gurmukh reflects upon the Lord in his mind; whatever pleases the Lord - that alone comes to pass.
|
ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਹੀ ਪਤਿ ਰਖਸੀ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ਸੋਇ ॥੧॥
Nānak āpe hī paṯ rakẖsī kāraj savāre so▫e. ||1||
O Nanak, He Himself preserves one's honor; He alone resolves our affairs. ||1||-
|
ਮਃ ੩ ॥
Mėhlā 3.
Third Mehl:
|
ਇਕਿ ਸਜਣ ਚਲੇ ਇਕਿ ਚਲਿ ਗਏ ਰਹਦੇ ਭੀ ਫੁਨਿ ਜਾਹਿ ॥
Ik sajaṇ cẖale ik cẖal ga▫e rahḏe bẖī fun jāhi.
Some friends are leaving, some have already left, and those remaining will eventually leave.
|
ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸੇ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥
Jinī saṯgur na sevi▫o se ā▫e ga▫e pacẖẖuṯāhi.
Those who do not serve the True Guru, come and go regretting.
|
ਨਾਨਕ ਸਚਿ ਰਤੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
Nānak sacẖ raṯe se na vicẖẖuṛėh saṯgur sev samāhi. ||2||
O Nanak, those who are attuned to Truth are not separated; serving the True Guru, they merge into the Lord. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
Pa▫oṛī.
Pauree:
|
ਤਿਸੁ ਮਿਲੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਸਜਣੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਹਰਿ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥
Ŧis milī▫ai saṯgur sajṇai jis anṯar har guṇkārī.
Meet with that True Guru, the True Friend, within whose mind the Lord, the virtuous One, abides.
|
ਤਿਸੁ ਮਿਲੀਐ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਮੈ ਜਿਨਿ ਹੰਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰੀ ॥
Ŧis milī▫ai saṯgur parīṯamai jin haʼn▫umai vicẖahu mārī.
Meet with that Beloved True Guru, who has subdued ego from within himself.
|
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਹੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸੁ ਦੇ ਸਭ ਸ੍ਰਿਸ੍ਟਿ ਸਵਾਰੀ ॥
So saṯgur pūrā ḏẖan ḏẖan hai jin har upḏes ḏe sabẖ sarisat savārī.
Blessed, blessed is the Perfect True Guru, who has given the Lord's Teachings to reform the whole world.
|
ਨਿਤ ਜਪਿਅਹੁ ਸੰਤਹੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਭਉਜਲ ਬਿਖੁ ਤਾਰੀ ॥
Niṯ japi▫ahu sanṯahu rām nām bẖa▫ojal bikẖ ṯārī.
O Saints, meditate constantly on the Lord's Name, and cross over the terrifying, poisonous world-ocean.
|
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਉਪਦੇਸਿਆ ਗੁਰ ਵਿਟੜਿਅਹੁ ਹੰਉ ਸਦ ਵਾਰੀ ॥੨॥
Gur pūrai har upḏesi▫ā gur vitṛi▫ahu haʼn▫u saḏ vārī. ||2||
The Perfect Guru has taught me about the Lord; I am forever a sacrifice to the Guru. ||2||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
Salok mėhlā 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਸੁਖੀ ਹੂੰ ਸੁਖ ਸਾਰੁ ॥
Saṯgur kī sevā cẖākrī sukẖī hūʼn sukẖ sār.
Service to, and obedience to the True Guru, is the essence of comfort and peace.
|
ਐਥੈ ਮਿਲਨਿ ਵਡਿਆਈਆ ਦਰਗਹ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
Aithai milan vaḏi▫ā▫ī▫ā ḏargėh mokẖ ḏu▫ār.
Doing so, one obtains honor here, and the door of salvation in the Court of the Lord.
|
ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਚੁ ਪੈਨਣੁ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੁ ॥
Sacẖī kār kamāvṇī sacẖ painaṇ sacẖ nām aḏẖār.
In this way, perform the tasks of Truth, wear Truth, and take the Support of the True Name.
|
ਸਚੀ ਸੰਗਤਿ ਸਚਿ ਮਿਲੈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
Sacẖī sangaṯ sacẖ milai sacẖai nā▫e pi▫ār.
Associating with Truth, obtain Truth, and love the True Name.
|
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਹਰਖੁ ਸਦਾ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰੁ ॥
Sacẖai sabaḏ harakẖ saḏā ḏar sacẖai sacẖiār.
Through the True Word of the Shabad, be always happy, and you shall be acclaimed as True in the True Court.
|
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੈ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥੧॥
Nānak saṯgur kī sevā so karai jis no naḏar karai karṯār. ||1||
O Nanak, he alone serves the True Guru, whom the Creator has blessed with His Glance of Grace. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
Mėhlā 3.
Third Mehl:
|
ਹੋਰ ਵਿਡਾਣੀ ਚਾਕਰੀ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥
Hor vidāṇī cẖākrī ḏẖarig jīvaṇ ḏẖarig vās.
Cursed is the life, and cursed is the dwelling, of those who serve another.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਛੋਡਿ ਬਿਖੁ ਲਗੇ ਬਿਖੁ ਖਟਣਾ ਬਿਖੁ ਰਾਸਿ ॥
Amriṯ cẖẖod bikẖ lage bikẖ kẖatṇā bikẖ rās.
Abandoning the Ambrosial Nectar, they turn to poison; they earn poison, and poison is their only wealth.
|
ਬਿਖੁ ਖਾਣਾ ਬਿਖੁ ਪੈਨਣਾ ਬਿਖੁ ਕੇ ਮੁਖਿ ਗਿਰਾਸ ॥
Bikẖ kẖāṇā bikẖ painṇā bikẖ ke mukẖ girās.
Poison is their food, and poison is their dress; they fill their mouths with morsels of poison.
|
ਐਥੈ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਣਾ ਮੁਇਆ ਨਰਕਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
Aithai ḏukẖo ḏukẖ kamāvaṇā mu▫i▫ā narak nivās.
In this world, they earn only pain and suffering, and dying, they go to abide in hell.
|
ਮਨਮੁਖ ਮੁਹਿ ਮੈਲੈ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਕਾਮ ਕਰੋਧਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥
Manmukẖ muhi mailai sabaḏ na jāṇnī kām karoḏẖ viṇās.
The self-willed manmukhs have filthy faces; they do not know the Word of the Shabad; in sexual desire and anger they waste away.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਉ ਛੋਡਿਆ ਮਨਹਠਿ ਕੰਮੁ ਨ ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥
Saṯgur kā bẖa▫o cẖẖodi▫ā manhaṯẖ kamm na āvai rās.
They forsake the Fear of the True Guru, and because of their stubborn ego, their efforts do not come to fruition.
|
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਹਿ ਕੋ ਨ ਸੁਣੇ ਅਰਦਾਸਿ ॥
Jam pur baḏẖe mārī▫ah ko na suṇe arḏās.
In the City of Death, they are bound and beaten, and no one hears their prayers.
|
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥
Nānak pūrab likẖi▫ā kamāvaṇā gurmukẖ nām nivās. ||2||
O Nanak, they act according to their pre-ordained destiny; the Gurmukh abides in the Naam, the Name of the Lord. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
Pa▫oṛī.
Pauree:
|
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਸਾਧ ਜਨੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦ੍ਰਿੜਾਇਆ ॥
So saṯgur sevihu sāḏẖ jan jin har har nām driṛ▫ā▫i▫ā.
Serve the True Guru, O Holy people; He implants the Name of the Lord, Har, Har, in our minds.
|
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਜਹੁ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਜਿਨਿ ਜਗੰਨਾਥੁ ਜਗਦੀਸੁ ਜਪਾਇਆ ॥
So saṯgur pūjahu ḏinas rāṯ jin jagannāth jagḏīs japā▫i▫ā.
Worship the True Guru day and night; He leads us the meditate on the Lord of the Universe, the Master of the Universe.
|
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਦੇਖਹੁ ਇਕ ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਹਰਿ ਪੰਥੁ ਬਤਾਇਆ ॥
So saṯgur ḏekẖhu ik nimakẖ nimakẖ jin har kā har panth baṯā▫i▫ā.
Behold the True Guru, each and every moment; He shows us the Divine Path of the Lord.
|
ਤਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸਭ ਪਗੀ ਪਵਹੁ ਜਿਨਿ ਮੋਹ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
Ŧis saṯgur kī sabẖ pagī pavahu jin moh anḏẖer cẖukā▫i▫ā.
Let everyone fall at the feet of the True Guru; He has dispelled the darkness of emotional attachment.
|
ਸੋ ਸਤਗੁਰੁ ਕਹਹੁ ਸਭਿ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਲਹਾਇਆ ॥੩॥
So saṯgur kahhu sabẖ ḏẖan ḏẖan jin har bẖagaṯ bẖandār lahā▫i▫ā. ||3||
Let everyone hail and praise the True Guru, who has led us to find the treasure of the Lord's devotional worship. ||3||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
Salok mėhlā 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਭੁਖ ਗਈ ਭੇਖੀ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥
Saṯgur mili▫ai bẖukẖ ga▫ī bẖekẖī bẖukẖ na jā▫e.
Meeting with the True Guru, hunger departs; by wearing the robes of a beggar, hunger does not depart.
|
