ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਈ ਪਿਰੁ ਅੰਤਰਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੇ ॥
नानक सा धन मिलै मिलाई पिरु अंतरि सदा समाले ॥
Nānak sā ḏẖan milai milā▫ī pir anṯar saḏā samāle.
O Nanak, that soul-bride is united in Union; she cherishes her Beloved Husband forever, deep within herself.
|
ਇਕਿ ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹਿ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਅੰਧੀ ਨ ਜਾਣੈ ਪਿਰੁ ਹੈ ਨਾਲੇ ॥੪॥੨॥
इकि रोवहि पिरहि विछुंनीआ अंधी न जाणै पिरु है नाले ॥४॥२॥
Ik rovėh pirėh vicẖẖunnī▫ā anḏẖī na jāṇai pir hai nāle. ||4||2||
Some weep and wail, separated from their Husband Lord; the blind ones do not know that their Husband is with them. ||4||2||
|
ਵਡਹੰਸੁ ਮਃ ੩ ॥
वडहंसु मः ३ ॥
vad▫hans mėhlā 3.
Wadahans, Third Mehl:
|
ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹਿ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੜਾ ਹੈ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥
रोवहि पिरहि विछुंनीआ मै पिरु सचड़ा है सदा नाले ॥
Rovėh pirėh vicẖẖunnī▫ā mai pir sacẖṛā hai saḏā nāle.
Those who are separated from their Beloved Husband Lord weep and wail, but my True Husband Lord is always with me.
|
ਜਿਨੀ ਚਲਣੁ ਸਹੀ ਜਾਣਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਹਿ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ॥
जिनी चलणु सही जाणिआ सतिगुरु सेवहि नामु समाले ॥
Jinī cẖalaṇ sahī jāṇi▫ā saṯgur sevėh nām samāle.
Those who know that they must depart, serve the True Guru, and dwell upon the Naam, the Name of the Lord.
|
ਸਦਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਹੈ ਨਾਲੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
सदा नामु समाले सतिगुरु है नाले सतिगुरु सेवि सुखु पाइआ ॥
Saḏā nām samāle saṯgur hai nāle saṯgur sev sukẖ pā▫i▫ā.
They dwell constantly upon the Naam, and the True Guru is with them; they serve the True Guru, and so obtain peace.
|
ਸਬਦੇ ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਸਚੁ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਹੋਇਆ ॥
सबदे कालु मारि सचु उरि धारि फिरि आवण जाणु न होइआ ॥
Sabḏe kāl mār sacẖ ur ḏẖār fir āvaṇ jāṇ na ho▫i▫ā.
Through the Shabad, they kill death, and enshrine the True Lord within their hearts; they shall not have to come and go again.
|
ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੀ ਨਾਈ ਵੇਖੈ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲੇ ॥
सचा साहिबु सची नाई वेखै नदरि निहाले ॥
Sacẖā sāhib sacẖī nā▫ī vekẖai naḏar nihāle.
True is the Lord and Master, and True is His Name; bestowing His Gracious Glance, one is enraptured.
|
ਰੋਵਹਿ ਪਿਰਹੁ ਵਿਛੁੰਨੀਆ ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੜਾ ਹੈ ਸਦਾ ਨਾਲੇ ॥੧॥
रोवहि पिरहु विछुंनीआ मै पिरु सचड़ा है सदा नाले ॥१॥
Rovėh pirahu vicẖẖunnī▫ā mai pir sacẖṛā hai saḏā nāle. ||1||
Those who are separated from their Beloved Husband Lord weep and wail, but my True Husband Lord is always with me. ||1||
|
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭ ਦੂ ਊਚਾ ਹੈ ਕਿਵ ਮਿਲਾਂ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪਿਆਰੇ ॥
प्रभु मेरा साहिबु सभ दू ऊचा है किव मिलां प्रीतम पिआरे ॥
Parabẖ merā sāhib sabẖ ḏū ūcẖā hai kiv milāʼn parīṯam pi▫āre.
God, my Lord and Master, is the highest of all; how can I meet my Dear Beloved?
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਤਾਂ ਸਹਜਿ ਮਿਲੀ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
सतिगुरि मेली तां सहजि मिली पिरु राखिआ उर धारे ॥
Saṯgur melī ṯāʼn sahj milī pir rākẖi▫ā ur ḏẖāre.
When the True Guru united me, then I was naturally united with my Husband Lord, and now, I keep Him clasped to my heart.
|
ਸਦਾ ਉਰ ਧਾਰੇ ਨੇਹੁ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਪਿਰੁ ਦਿਸੈ ॥
सदा उर धारे नेहु नालि पिआरे सतिगुर ते पिरु दिसै ॥
Saḏā ur ḏẖāre nehu nāl pi▫āre saṯgur ṯe pir ḏisai.
I constantly, lovingly cherish my Beloved within my heart; through the True Guru, I see my Beloved.
|
ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਕਾ ਕਚਾ ਚੋਲਾ ਤਿਤੁ ਪੈਧੈ ਪਗੁ ਖਿਸੈ ॥
माइआ मोह का कचा चोला तितु पैधै पगु खिसै ॥
Mā▫i▫ā moh kā kacẖā cẖolā ṯiṯ paiḏẖai pag kẖisai.
The cloak of Maya's love is false; wearing it, one slips and loses his footing.
|
ਪਿਰ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸੋ ਸਚਾ ਚੋਲਾ ਤਿਤੁ ਪੈਧੈ ਤਿਖਾ ਨਿਵਾਰੇ ॥
पिर रंगि राता सो सचा चोला तितु पैधै तिखा निवारे ॥
Pir rang rāṯā so sacẖā cẖolā ṯiṯ paiḏẖai ṯikẖā nivāre.
That cloak is true, which is dyed in the color of the Love of my Beloved; wearing it, my inner thirst is quenched.
|
ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਭ ਦੂ ਊਚਾ ਹੈ ਕਿਉ ਮਿਲਾ ਪ੍ਰੀਤਮ ਪਿਆਰੇ ॥੨॥
प्रभु मेरा साहिबु सभ दू ऊचा है किउ मिला प्रीतम पिआरे ॥२॥
Parabẖ merā sāhib sabẖ ḏū ūcẖā hai ki▫o milā parīṯam pi▫āre. ||2||
God, my Lord and Master, is the highest of all; how can I meet my Dear Beloved? ||2||
|
ਮੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ॥
मै प्रभु सचु पछाणिआ होर भूली अवगणिआरे ॥
Mai parabẖ sacẖ pacẖẖāṇi▫ā hor bẖūlī avgaṇi▫āre.
I have realized my True Lord God, while the other worthless ones have gone astray.
|
ਮੈ ਸਦਾ ਰਾਵੇ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸਚੜੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
मै सदा रावे पिरु आपणा सचड़ै सबदि वीचारे ॥
Mai saḏā rāve pir āpṇā sacẖṛai sabaḏ vīcẖāre.
I dwell constantly upon my Beloved Husband Lord, and reflect upon the True Word of the Shabad.
|
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰੇ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਨਾਰੇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਪਾਇਆ ॥
सचै सबदि वीचारे रंगि राती नारे मिलि सतिगुर प्रीतमु पाइआ ॥
Sacẖai sabaḏ vīcẖāre rang rāṯī nāre mil saṯgur parīṯam pā▫i▫ā.
The bride reflects upon the True Shabad, and is imbued with His Love; she meets with the True Guru, and finds her Beloved.
|
ਅੰਤਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਮਾਤੀ ਗਇਆ ਦੁਸਮਨੁ ਦੂਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥
अंतरि रंगि राती सहजे माती गइआ दुसमनु दूखु सबाइआ ॥
Anṯar rang rāṯī sėhje māṯī ga▫i▫ā ḏusman ḏūkẖ sabā▫i▫ā.
Deep within, she is imbued with His Love, and intoxicated with delight; her enemies and sufferings are all taken away.
|
ਅਪਨੇ ਗੁਰ ਕੰਉ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੀਜੈ ਤਾਂ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰੇ ॥
अपने गुर कंउ तनु मनु दीजै तां मनु भीजै त्रिसना दूख निवारे ॥
Apne gur kaʼn▫u ṯan man ḏījai ṯāʼn man bẖījai ṯarisnā ḏūkẖ nivāre.
Surrender body and soul to your Guru, and then you shall become happy; your thirst and pain shall be taken away.
|
ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹੋਰ ਭੂਲੀ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ॥੩॥
मै पिरु सचु पछाणिआ होर भूली अवगणिआरे ॥३॥
Mai pir sacẖ pacẖẖāṇi▫ā hor bẖūlī avgaṇi▫āre. ||3||
I have realized my True Lord God, while the other worthless ones have gone astray. ||3||
|
ਸਚੜੈ ਆਪਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੋ ॥
सचड़ै आपि जगतु उपाइआ गुर बिनु घोर अंधारो ॥
Sacẖṛai āp jagaṯ upā▫i▫ā gur bin gẖor anḏẖāro.
The True Lord Himself created the world; without the Guru, there is only pitch darkness.
|
ਆਪਿ ਮਿਲਾਏ ਆਪਿ ਮਿਲੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਪਿਆਰੋ ॥
आपि मिलाए आपि मिलै आपे देइ पिआरो ॥
Āp milā▫e āp milai āpe ḏe▫e pi▫āro.
He Himself unites, and causes us to unite with Him; He Himself blesses us with His Love.
|
ਆਪੇ ਦੇਇ ਪਿਆਰੋ ਸਹਜਿ ਵਾਪਾਰੋ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਸਵਾਰੇ ॥
आपे देइ पिआरो सहजि वापारो गुरमुखि जनमु सवारे ॥
Āpe ḏe▫e pi▫āro sahj vāpāro gurmukẖ janam savāre.
He Himself blesses us with His Love, and deals in celestial peace; the life of the Gurmukh is reformed.
|
ਧਨੁ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਚਿਆਰੋ ॥
धनु जग महि आइआ आपु गवाइआ दरि साचै सचिआरो ॥
Ḏẖan jag mėh ā▫i▫ā āp gavā▫i▫ā ḏar sācẖai sacẖi▫āro.
Blessed is his coming into the world; he banishes his self-conceit, and is acclaimed as true in the Court of the True Lord.
|
ਗਿਆਨਿ ਰਤਨਿ ਘਟਿ ਚਾਨਣੁ ਹੋਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਪਿਆਰੋ ॥
गिआनि रतनि घटि चानणु होआ नानक नाम पिआरो ॥
Gi▫ān raṯan gẖat cẖānaṇ ho▫ā Nānak nām pi▫āro.
The light of the jewel of spiritual wisdom shines within his heart, O Nanak, and he loves the Naam, the Name of the Lord.
|
ਸਚੜੈ ਆਪਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੋ ॥੪॥੩॥
सचड़ै आपि जगतु उपाइआ गुर बिनु घोर अंधारो ॥४॥३॥
Sacẖṛai āp jagaṯ upā▫i▫ā gur bin gẖor anḏẖāro. ||4||3||
The True Lord Himself created the world; without the Guru, there is only pitch darkness. ||4||3||
|
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
वडहंसु महला ३ ॥
vad▫hans mėhlā 3.
Wadahans, Third Mehl:
|
ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਜਜਰੀ ਹੈ ਇਸ ਨੋ ਜਰੁ ਪਹੁਚੈ ਆਏ ॥
इहु सरीरु जजरी है इस नो जरु पहुचै आए ॥
Ih sarīr jajrī hai is no jar pahucẖai ā▫e.
This body is frail; old age is overtaking it.
|
ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਹੋਰੁ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥
गुरि राखे से उबरे होरु मरि जमै आवै जाए ॥
Gur rākẖe se ubre hor mar jammai āvai jā▫e.
Those who are protected by the Guru are saved, while others die, to be reincarnated; they continue coming and going.
|
ਹੋਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਵਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥
होरि मरि जमहि आवहि जावहि अंति गए पछुतावहि बिनु नावै सुखु न होई ॥
Hor mar jamėh āvahi jāvėh anṯ ga▫e pacẖẖuṯāvahi bin nāvai sukẖ na ho▫ī.
Others die, to be reincarnated; they continue coming and going, and in the end, they depart regretfully. Without the Name, there is no peace.
|
ਐਥੈ ਕਮਾਵੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਵੈ ਮਨਮੁਖਿ ਹੈ ਪਤਿ ਖੋਈ ॥
ऐथै कमावै सो फलु पावै मनमुखि है पति खोई ॥
Aithai kamāvai so fal pāvai manmukẖ hai paṯ kẖo▫ī.
As one acts here, so does he obtain his rewards; the self-willed manmukh loses his honor.
|
ਜਮ ਪੁਰਿ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰੁ ਨਾ ਤਿਥੈ ਭੈਣ ਨ ਭਾਈ ॥
जम पुरि घोर अंधारु महा गुबारु ना तिथै भैण न भाई ॥
Jam pur gẖor anḏẖār mahā gubār nā ṯithai bẖaiṇ na bẖā▫ī.
In the City of Death, there is pitch darkness, and huge clouds of dust; neither sister nor brother is there.
|
ਇਹੁ ਸਰੀਰੁ ਜਜਰੀ ਹੈ ਇਸ ਨੋ ਜਰੁ ਪਹੁਚੈ ਆਈ ॥੧॥
इहु सरीरु जजरी है इस नो जरु पहुचै आई ॥१॥
Ih sarīr jajrī hai is no jar pahucẖai ā▫ī. ||1||
This body is frail; old age is overtaking it. ||1||
|
ਕਾਇਆ ਕੰਚਨੁ ਤਾਂ ਥੀਐ ਜਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਲਏ ਮਿਲਾਏ ॥
काइआ कंचनु तां थीऐ जां सतिगुरु लए मिलाए ॥
Kā▫i▫ā kancẖan ṯāʼn thī▫ai jāʼn saṯgur la▫e milā▫e.
The body becomes like gold, when the True Guru unites one with Himself.
|
