ਆਪੇ ਜਲੁ ਆਪੇ ਦੇ ਛਿੰਗਾ ਆਪੇ ਚੁਲੀ ਭਰਾਵੈ ॥
आपे जलु आपे दे छिंगा आपे चुली भरावै ॥
Āpe jal āpe ḏe cẖẖingā āpe cẖulī bẖarāvai.
Himself is He the water, Himself He gives the tooth-pick and Himself He offers water for gargling.
|
ਆਪੇ ਸੰਗਤਿ ਸਦਿ ਬਹਾਲੈ ਆਪੇ ਵਿਦਾ ਕਰਾਵੈ ॥
आपे संगति सदि बहालै आपे विदा करावै ॥
Āpe sangaṯ saḏ bahālai āpe viḏā karāvai.
He Himself calls and seats the congregation and Himself sees it off.
|
ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾਲੁ ਹੋਵੈ ਹਰਿ ਆਪੇ ਤਿਸ ਨੋ ਹੁਕਮੁ ਮਨਾਵੈ ॥੬॥
जिस नो किरपालु होवै हरि आपे तिस नो हुकमु मनावै ॥६॥
Jis no kirpāl hovai har āpe ṯis no hukam manāvai. ||6||
He, to whom the Lord Himself becomes merciful, him, He causes to walk in His will.
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlā 3.
Slok 3rd Guru.
|
ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਭਿ ਬੰਧਨਾ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਸਨਬੰਧੁ ॥
करम धरम सभि बंधना पाप पुंन सनबंधु ॥
Karam ḏẖaram sabẖ banḏẖnā pāp punn san▫banḏẖ.
The religious ceremonies are all entanglements and the bad and the good are bound up with them.
|
ਮਮਤਾ ਮੋਹੁ ਸੁ ਬੰਧਨਾ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਸੁ ਧੰਧੁ ॥
ममता मोहु सु बंधना पुत्र कलत्र सु धंधु ॥
Mamṯā moh so banḏẖnā puṯar kalṯar so ḏẖanḏẖ.
The toils for the sake of children and wife, done through egoism and worldly attachment, are but fetters.
|
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਜੇਵਰੀ ਮਾਇਆ ਕਾ ਸਨਬੰਧੁ ॥
जह देखा तह जेवरी माइआ का सनबंधु ॥
Jah ḏekẖā ṯah jevrī mā▫i▫ā kā san▫banḏẖ.
Where-so-ever I see, there I behold the noose of worldly attachment.
|
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਵਰਤਣਿ ਵਰਤੈ ਅੰਧੁ ॥੧॥
नानक सचे नाम बिनु वरतणि वरतै अंधु ॥१॥
Nānak sacẖe nām bin varṯaṇ varṯai anḏẖ. ||1||
Nanak, without the True Name, the world is engrossed is blind dealings.
|
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
Mėhlā 4.
4th Guru.
|
ਅੰਧੇ ਚਾਨਣੁ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਰਜਾਇ ॥
अंधे चानणु ता थीऐ जा सतिगुरु मिलै रजाइ ॥
Anḏẖe cẖānaṇ ṯā thī▫ai jā saṯgur milai rajā▫e.
Then alone the blind mortal receives the Divine Light,, if he blends with the True Guru's will.
|
ਬੰਧਨ ਤੋੜੈ ਸਚਿ ਵਸੈ ਅਗਿਆਨੁ ਅਧੇਰਾ ਜਾਇ ॥
बंधन तोड़ै सचि वसै अगिआनु अधेरा जाइ ॥
Banḏẖan ṯoṛai sacẖ vasai agi▫ān aḏẖerā jā▫e.
He then breaks off his bonds, abides in truth and his darkness of ignorance is dispelled.
|
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਦੇਖੈ ਤਿਸੈ ਕਾ ਜਿਨਿ ਕੀਆ ਤਨੁ ਸਾਜਿ ॥
सभु किछु देखै तिसै का जिनि कीआ तनु साजि ॥
Sabẖ kicẖẖ ḏekẖai ṯisai kā jin kī▫ā ṯan sāj.
He sees that everything belongs to Him, who created him and fashioned his body.
|
ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਕਰਤਾਰ ਕੀ ਕਰਤਾ ਰਾਖੈ ਲਾਜ ॥੨॥
नानक सरणि करतार की करता राखै लाज ॥२॥
Nānak saraṇ karṯār kī karṯā rākẖai lāj. ||2||
Nanak has sought the refuge of the Maker and the Creator alone preserves his honour.
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauri.
|
ਜਦਹੁ ਆਪੇ ਥਾਟੁ ਕੀਆ ਬਹਿ ਕਰਤੈ ਤਦਹੁ ਪੁਛਿ ਨ ਸੇਵਕੁ ਬੀਆ ॥
जदहु आपे थाटु कीआ बहि करतै तदहु पुछि न सेवकु बीआ ॥
Jaḏahu āpe thāt kī▫ā bahi karṯai ṯaḏahu pucẖẖ na sevak bī▫ā.
Sitting, all by Himself, when the Creator created the creation, then He consulted not another slave of His.
|
ਤਦਹੁ ਕਿਆ ਕੋ ਲੇਵੈ ਕਿਆ ਕੋ ਦੇਵੈ ਜਾਂ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਕੀਆ ॥
तदहु किआ को लेवै किआ को देवै जां अवरु न दूजा कीआ ॥
Ŧaḏahu ki▫ā ko levai ki▫ā ko ḏevai jāʼn avar na ḏūjā kī▫ā.
Then what can any one take and what can any one give, when He created not any other like Himself?
|
ਫਿਰਿ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਕਰਤੈ ਦਾਨੁ ਸਭਨਾ ਕਉ ਦੀਆ ॥
फिरि आपे जगतु उपाइआ करतै दानु सभना कउ दीआ ॥
Fir āpe jagaṯ upā▫i▫ā karṯai ḏān sabẖnā ka▫o ḏī▫ā.
Then, after manifesting the creation, the Creator Himself blessed all with His bounties.
|
ਆਪੇ ਸੇਵ ਬਣਾਈਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥
आपे सेव बणाईअनु गुरमुखि आपे अम्रितु पीआ ॥
Āpe sev baṇā▫ī▫an gurmukẖ āpe amriṯ pī▫ā.
He Himself, through the Guru, instructs us in His service and Himself gives the Name-Nectar to drink.
|
ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਕਰੈ ਸੁ ਥੀਆ ॥੭॥
आपि निरंकार आकारु है आपे आपे करै सु थीआ ॥७॥
Āp nirankār ākār hai āpe āpe karai so thī▫ā. ||7||
The Formless Lord Himself manifests Himself in from and what He Himself does, that comes to pass.
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlā 3.
Slok 3rd Guru.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਹਿ ਸਦ ਸਾਚਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਜਿ ਪਿਆਰਿ ॥
गुरमुखि प्रभु सेवहि सद साचा अनदिनु सहजि पिआरि ॥
Gurmukẖ parabẖ sevėh saḏ sācẖā an▫ḏin sahj pi▫ār.
The Guru-ward ever serve their True Lord and night and day remain absorbed in Lord's love.
|
ਸਦਾ ਅਨੰਦਿ ਗਾਵਹਿ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਅਰਧਿ ਉਰਧਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥
सदा अनंदि गावहि गुण साचे अरधि उरधि उरि धारि ॥
Saḏā anand gāvahi guṇ sācẖe araḏẖ uraḏẖ ur ḏẖār.
Ever in bliss they hymn the True one's praise and in this word and the world-beyond Keep Him clasped to their hearts.
|
ਅੰਤਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਵਸਿਆ ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਲਿਖਿਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
अंतरि प्रीतमु वसिआ धुरि करमु लिखिआ करतारि ॥
Anṯar parīṯam vasi▫ā ḏẖur karam likẖi▫ā karṯār.
Within their mind abides the Beloved and their this destiny was pre-ordained by the Creator.
|
ਨਾਨਕ ਆਪਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥
नानक आपि मिलाइअनु आपे किरपा धारि ॥१॥
Nānak āp milā▫i▫an āpe kirpā ḏẖār. ||1||
O Nanak, Himself showing mercy, the Lord blends them with Himself.
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlā 3.
3rd Guru.
|
ਕਹਿਐ ਕਥਿਐ ਨ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
कहिऐ कथिऐ न पाईऐ अनदिनु रहै सदा गुण गाइ ॥
Kahi▫ai kathi▫ai na pā▫ī▫ai an▫ḏin rahai saḏā guṇ gā▫e.
Merely by saying and narrating, the Lord is attained not. Night and day one ought ever to sing His praise.
|
ਵਿਣੁ ਕਰਮੈ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਭਉਕਿ ਮੁਏ ਬਿਲਲਾਇ ॥
विणु करमै किनै न पाइओ भउकि मुए बिललाइ ॥
viṇ karmai kinai na pā▫i▫o bẖa▫uk mu▫e billā▫e.
Without His grace the Lord is obtained not and, devoid of it, barking and bewailing, the men have died.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭਿਜੈ ਆਪਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
गुर कै सबदि मनु तनु भिजै आपि वसै मनि आइ ॥
Gur kai sabaḏ man ṯan bẖijai āp vasai man ā▫e.
When man's mind and body are saturated with Guru's hymns, the Lord Himself comes and abides in his mind.
|
ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
नानक नदरी पाईऐ आपे लए मिलाइ ॥२॥
Nānak naḏrī pā▫ī▫ai āpe la▫e milā▫e. ||2||
Nanak, by Lord's grace, the Lord is obtained and He unites man with Himself.
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauri.
|
ਆਪੇ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣ ਸਭਿ ਸਾਸਤ ਆਪਿ ਕਥੈ ਆਪਿ ਭੀਜੈ ॥
आपे वेद पुराण सभि सासत आपि कथै आपि भीजै ॥
Āpe veḏ purāṇ sabẖ sāsaṯ āp kathai āp bẖījai.
The Lord Himself is Vedas, Puranas and all the Shashtras, Himself He utters them and Himself is He pleased.
|
ਆਪੇ ਹੀ ਬਹਿ ਪੂਜੇ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਪਰਪੰਚੁ ਕਰੀਜੈ ॥
आपे ही बहि पूजे करता आपि परपंचु करीजै ॥
Āpe hī bahi pūje karṯā āp parpancẖ karījai.
Himself the Creator sits down to worship and Himself creator the world.
|
ਆਪਿ ਪਰਵਿਰਤਿ ਆਪਿ ਨਿਰਵਿਰਤੀ ਆਪੇ ਅਕਥੁ ਕਥੀਜੈ ॥
आपि परविरति आपि निरविरती आपे अकथु कथीजै ॥
Āp parviraṯ āp nirvirṯī āpe akath kathījai.
He Himself is a house-holder and Himself a Renouncer. Himself He utters the unutterable.
|
ਆਪੇ ਪੁੰਨੁ ਸਭੁ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਆਪਿ ਅਲਿਪਤੁ ਵਰਤੀਜੈ ॥
आपे पुंनु सभु आपि कराए आपि अलिपतु वरतीजै ॥
Āpe punn sabẖ āp karā▫e āp alipaṯ varṯījai.
God Himself is all the virtue and Himself makes men do virtuous deeds. Himself He remains all-aloof.
|
ਆਪੇ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਦੇਵੈ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੀਜੈ ॥੮॥
आपे सुखु दुखु देवै करता आपे बखस करीजै ॥८॥
Āpe sukẖ ḏukẖ ḏevai karṯā āpe bakẖas karījai. ||8||
Himself the creator grants weal and woe and Himself He bestows gifts.
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlā 3.
Slok 3rd Guru.
|
ਸੇਖਾ ਅੰਦਰਹੁ ਜੋਰੁ ਛਡਿ ਤੂ ਭਉ ਕਰਿ ਝਲੁ ਗਵਾਇ ॥
सेखा अंदरहु जोरु छडि तू भउ करि झलु गवाइ ॥
Sekẖā anḏrahu jor cẖẖad ṯū bẖa▫o kar jẖal gavā▫e.
O Shaikh, abandon thy mind's violence, abide in Lord's fear and shed thy madness.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਕੇਤੇ ਨਿਸਤਰੇ ਭੈ ਵਿਚਿ ਨਿਰਭਉ ਪਾਇ ॥
गुर कै भै केते निसतरे भै विचि निरभउ पाइ ॥
Gur kai bẖai keṯe nisṯare bẖai vicẖ nirbẖa▫o pā▫e.
Through the Guru's fear, many have been saved. Abiding in fear, obtain thou the Fearless Lord.
|
ਮਨੁ ਕਠੋਰੁ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਤੂੰ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
मनु कठोरु सबदि भेदि तूं सांति वसै मनि आइ ॥
Man kaṯẖor sabaḏ bẖeḏ ṯūʼn sāʼnṯ vasai man ā▫e.
Pierce thy stone heart with the Lord's Name, so that peace may come to abide in thy mind.
|
ਸਾਂਤੀ ਵਿਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਸਾ ਖਸਮੁ ਪਾਏ ਥਾਇ ॥
सांती विचि कार कमावणी सा खसमु पाए थाइ ॥
Sāʼnṯī vicẖ kār kamāvṇī sā kẖasam pā▫e thā▫e.
The virtuous deeds done with peaceful mind are approved by the spouse.
|
ਨਾਨਕ ਕਾਮਿ ਕ੍ਰੋਧਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਪੁਛਹੁ ਗਿਆਨੀ ਜਾਇ ॥੧॥
नानक कामि क्रोधि किनै न पाइओ पुछहु गिआनी जाइ ॥१॥
Nānak kām kroḏẖ kinai na pā▫i▫o pucẖẖahu gi▫ānī jā▫e. ||1||
Nanak, by lust and wrath, none has ever attained God. Go and ask any divine.
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlā 3.
3rd Guru.
|
