ਮਨਮੁਖ ਮੂਲਹੁ ਭੁਲਾਇਅਨੁ ਵਿਚਿ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥
मनमुख मूलहु भुलाइअनु विचि लबु लोभु अहंकारु ॥
Manmukẖ mūlhu bẖulā▫i▫an vicẖ lab lobẖ ahaʼnkār.
The self-willed manmukhs have been led astray from the very beginning; within them lurks greed, avarice and ego.
|
ਝਗੜਾ ਕਰਦਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਗੁਦਰੈ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੈ ਵੀਚਾਰੁ ॥
झगड़ा करदिआ अनदिनु गुदरै सबदि न करै वीचारु ॥
Jẖagṛā karḏi▫ā an▫ḏin guḏrai sabaḏ na karai vīcẖār.
Their nights and days pass in argument, and they do not reflect upon the Word of the Shabad.
|
ਸੁਧਿ ਮਤਿ ਕਰਤੈ ਹਿਰਿ ਲਈ ਬੋਲਨਿ ਸਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥
सुधि मति करतै हिरि लई बोलनि सभु विकारु ॥
Suḏẖ maṯ karṯai hir la▫ī bolan sabẖ vikār.
The Creator has taken away their subtle intellect, and all their speech is corrupt.
|
ਦਿਤੈ ਕਿਤੈ ਨ ਸੰਤੋਖੀਅਨਿ ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਬਹੁਤੁ ਅਗ੍ਯ੍ਯਾਨੁ ਅੰਧਾਰੁ ॥
दितै कितै न संतोखीअनि अंतरि त्रिसना बहुतु अग्यानु अंधारु ॥
Ḏiṯai kiṯai na sanṯokẖī▫an anṯar ṯarisnā bahuṯ ag▫yān anḏẖār.
No matter what they are given, they are not satisfied; within them is desire, and the great darkness of ignorance.
|
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਾ ਨਾਲਹੁ ਤੁਟੀਆ ਭਲੀ ਜਿਨਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
नानक मनमुखा नालहु तुटीआ भली जिना माइआ मोहि पिआरु ॥१॥
Nānak manmukẖā nālahu ṯutī▫ā bẖalī jinā mā▫i▫ā mohi pi▫ār. ||1||
O Nanak, it is right to break with the self-willed manmukhs; to them, the love of Maya is sweet. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlā 3.
Third Mehl:
|
ਤਿਨ੍ਹ੍ਹ ਭਉ ਸੰਸਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜਿਨ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਿਰਿ ਕਰਤਾਰੁ ॥
तिन्ह भउ संसा किआ करे जिन सतिगुरु सिरि करतारु ॥
Ŧinĥ bẖa▫o sansā ki▫ā kare jin saṯgur sir karṯār.
What can fear and doubt do to those, who have given their heads to the Creator, and to the True Guru?
|
ਧੁਰਿ ਤਿਨ ਕੀ ਪੈਜ ਰਖਦਾ ਆਪੇ ਰਖਣਹਾਰੁ ॥
धुरि तिन की पैज रखदा आपे रखणहारु ॥
Ḏẖur ṯin kī paij rakẖ▫ḏā āpe rakẖaṇhār.
He who has preserved honor from the beginning of time, He shall preserve their honor as well.
|
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
मिलि प्रीतम सुखु पाइआ सचै सबदि वीचारि ॥
Mil parīṯam sukẖ pā▫i▫ā sacẖai sabaḏ vīcẖār.
Meeting their Beloved, they find peace; they reflect upon the True Word of the Shabad.
|
ਨਾਨਕ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸੇਵਿਆ ਆਪੇ ਪਰਖਣਹਾਰੁ ॥੨॥
नानक सुखदाता सेविआ आपे परखणहारु ॥२॥
Nānak sukẖ▫ḏāṯa sevi▫ā āpe parkẖaṇhār. ||2||
O Nanak, I serve the Giver of Peace; He Himself is the Assessor. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauree:
|
ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭਿ ਤੇਰਿਆ ਤੂ ਸਭਨਾ ਰਾਸਿ ॥
जीअ जंत सभि तेरिआ तू सभना रासि ॥
Jī▫a janṯ sabẖ ṯeri▫ā ṯū sabẖnā rās.
All beings are Yours; You are the wealth of all.
|
ਜਿਸ ਨੋ ਤੂ ਦੇਹਿ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮਿਲੈ ਕੋਈ ਹੋਰੁ ਸਰੀਕੁ ਨਾਹੀ ਤੁਧੁ ਪਾਸਿ ॥
जिस नो तू देहि तिसु सभु किछु मिलै कोई होरु सरीकु नाही तुधु पासि ॥
Jis no ṯū ḏėh ṯis sabẖ kicẖẖ milai ko▫ī hor sarīk nāhī ṯuḏẖ pās.
One unto whom You give, obtains everything; there is no one else to rival You.
|
ਤੂ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਸਭਸ ਦਾ ਹਰਿ ਪਹਿ ਅਰਦਾਸਿ ॥
तू इको दाता सभस दा हरि पहि अरदासि ॥
Ŧū iko ḏāṯā sabẖas ḏā har pėh arḏās.
You alone are the Great Giver of all; I offer my prayer unto You, Lord.
|
ਜਿਸ ਦੀ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸ ਦੀ ਤੂ ਮੰਨਿ ਲੈਹਿ ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਬਾਸਿ ॥
जिस दी तुधु भावै तिस दी तू मंनि लैहि सो जनु साबासि ॥
Jis ḏī ṯuḏẖ bẖāvai ṯis ḏī ṯū man laihi so jan sābās.
One with whom You are pleased, is accepted by You; how blessed is such a person!
|
ਸਭੁ ਤੇਰਾ ਚੋਜੁ ਵਰਤਦਾ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਤੁਧੁ ਪਾਸਿ ॥੨॥
सभु तेरा चोजु वरतदा दुखु सुखु तुधु पासि ॥२॥
Sabẖ ṯerā cẖoj varaṯḏā ḏukẖ sukẖ ṯuḏẖ pās. ||2||
Your wondrous play is pervading everywhere. I place my pain and pleasure before You. ||2||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlā 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੈ ਭਾਵਦੇ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰ ॥
गुरमुखि सचै भावदे दरि सचै सचिआर ॥
Gurmukẖ sacẖai bẖāvḏe ḏar sacẖai sacẖiār.
The Gurmukhs are pleasing to the True Lord; they are judged to be true in the True Court.
|
ਸਾਜਨ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਹੈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥
साजन मनि आनंदु है गुर का सबदु वीचार ॥
Sājan man ānanḏ hai gur kā sabaḏ vīcẖār.
The minds of such friends are filled with bliss, as they reflect upon the Word of the Guru's Shabad.
|
ਅੰਤਰਿ ਸਬਦੁ ਵਸਾਇਆ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਚਾਨਣੁ ਕੀਆ ਕਰਤਾਰਿ ॥
अंतरि सबदु वसाइआ दुखु कटिआ चानणु कीआ करतारि ॥
Anṯar sabaḏ vasā▫i▫ā ḏukẖ kati▫ā cẖānaṇ kī▫ā karṯār.
They enshrine the Shabad within their hearts; their pain is dispelled, and the Creator blesses them with the Divine Light.
|
ਨਾਨਕ ਰਖਣਹਾਰਾ ਰਖਸੀ ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥੧॥
नानक रखणहारा रखसी आपणी किरपा धारि ॥१॥
Nānak rakẖaṇhārā rakẖsī āpṇī kirpā ḏẖār. ||1||
O Nanak, the Savior Lord shall save them, and shower them with His Mercy. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlā 3.
Third Mehl:
|
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਭੈ ਰਚਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
गुर की सेवा चाकरी भै रचि कार कमाइ ॥
Gur kī sevā cẖākrī bẖai racẖ kār kamā▫e.
Serve the Guru, and wait upon Him; as you work, maintain the Fear of God.
|
ਜੇਹਾ ਸੇਵੈ ਤੇਹੋ ਹੋਵੈ ਜੇ ਚਲੈ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥
जेहा सेवै तेहो होवै जे चलै तिसै रजाइ ॥
Jehā sevai ṯeho hovai je cẖalai ṯisai rajā▫e.
As you serve Him, you will become like Him, as you walk according to His Will.
|
ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪਿ ਹੈ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜੀ ਜਾਇ ॥੨॥
नानक सभु किछु आपि है अवरु न दूजी जाइ ॥२॥
Nānak sabẖ kicẖẖ āp hai avar na ḏūjī jā▫e. ||2||
O Nanak, He Himself is everything; there is no other place to go. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauree:
|
ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਤੂਹੈ ਜਾਣਦਾ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
तेरी वडिआई तूहै जाणदा तुधु जेवडु अवरु न कोई ॥
Ŧerī vadi▫ā▫ī ṯūhai jāṇḏā ṯuḏẖ jevad avar na ko▫ī.
You alone know Your greatness - no one else is as great as You.
|
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰੁ ਸਰੀਕੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਆਖੀਐ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਤੂਹੈ ਹੋਈ ॥
तुधु जेवडु होरु सरीकु होवै ता आखीऐ तुधु जेवडु तूहै होई ॥
Ŧuḏẖ jevad hor sarīk hovai ṯā ākẖī▫ai ṯuḏẖ jevad ṯūhai ho▫ī.
If there were some other rival as great as You, then I would speak of him. You alone are as great as You are.
|
ਜਿਨਿ ਤੂ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹੋਰੁ ਤਿਸ ਦੀ ਰੀਸ ਕਰੇ ਕਿਆ ਕੋਈ ॥
जिनि तू सेविआ तिनि सुखु पाइआ होरु तिस दी रीस करे किआ कोई ॥
Jin ṯū sevi▫ā ṯin sukẖ pā▫i▫ā hor ṯis ḏī rīs kare ki▫ā ko▫ī.
One who serves You obtains peace; who else can compare to You?
|
ਤੂ ਭੰਨਣ ਘੜਣ ਸਮਰਥੁ ਦਾਤਾਰੁ ਹਹਿ ਤੁਧੁ ਅਗੈ ਮੰਗਣ ਨੋ ਹਥ ਜੋੜਿ ਖਲੀ ਸਭ ਹੋਈ ॥
तू भंनण घड़ण समरथु दातारु हहि तुधु अगै मंगण नो हथ जोड़ि खली सभ होई ॥
Ŧū bẖannaṇ gẖaṛaṇ samrath ḏāṯār hėh ṯuḏẖ agai mangaṇ no hath joṛ kẖalī sabẖ ho▫ī.
You are all-powerful to destroy and create, O Great Giver; with palms pressed together, all stand begging before You.
|
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾਰੁ ਮੈ ਕੋਈ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਤੁਧੁ ਸਭਸੈ ਨੋ ਦਾਨੁ ਦਿਤਾ ਖੰਡੀ ਵਰਭੰਡੀ ਪਾਤਾਲੀ ਪੁਰਈ ਸਭ ਲੋਈ ॥੩॥
तुधु जेवडु दातारु मै कोई नदरि न आवई तुधु सभसै नो दानु दिता खंडी वरभंडी पाताली पुरई सभ लोई ॥३॥
Ŧuḏẖ jevad ḏāṯār mai ko▫ī naḏar na āvī ṯuḏẖ sabẖsai no ḏān ḏiṯā kẖandī varbẖandī pāṯālī pur▫ī sabẖ lo▫ī. ||3||
I see none as great as You, O Great Giver; You give in charity to the beings of all the continents, worlds, solar systems, nether regions and universes. ||3||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlā 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਮਨਿ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਈਆ ਸਹਜਿ ਨ ਲਗੋ ਭਾਉ ॥
मनि परतीति न आईआ सहजि न लगो भाउ ॥
Man parṯīṯ na ā▫ī▫ā sahj na lago bẖā▫o.
O mind, you have no faith, and you have not embraced love for the Celestial Lord;
|
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇਓ ਮਨਹਠਿ ਕਿਆ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
सबदै सादु न पाइओ मनहठि किआ गुण गाइ ॥
Sabḏai sāḏ na pā▫i▫o manhaṯẖ ki▫ā guṇ gā▫e.
you do not enjoy the sublime taste of the Word of the Shabad - what Praises of the Lord will you stubborn-mindedly sing?
|
ਨਾਨਕ ਆਇਆ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
नानक आइआ सो परवाणु है जि गुरमुखि सचि समाइ ॥१॥
Nānak ā▫i▫ā so parvāṇ hai jė gurmukẖ sacẖ samā▫e. ||1||
O Nanak, his coming alone is approved, who, as Gurmukh, merges into the True Lord. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlā 3.
Third Mehl:
|
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣੈ ਮੂੜਾ ਅਵਰਾ ਆਖਿ ਦੁਖਾਏ ॥
आपणा आपु न पछाणै मूड़ा अवरा आखि दुखाए ॥
Āpṇā āp na pacẖẖāṇai mūṛā avrā ākẖ ḏukẖā▫e.
The fool does not understand his own self; he annoys others with his speech.
|
ਮੁੰਢੈ ਦੀ ਖਸਲਤਿ ਨ ਗਈਆ ਅੰਧੇ ਵਿਛੁੜਿ ਚੋਟਾ ਖਾਏ ॥
मुंढै दी खसलति न गईआ अंधे विछुड़ि चोटा खाए ॥
Mundẖai ḏī kẖaslaṯ na ga▫ī▫ā anḏẖe vicẖẖuṛ cẖotā kẖā▫e.
His underlying nature does not leave him; separated from the Lord, he suffers cruel blows.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਭੰਨਿ ਨ ਘੜਿਓ ਰਹੈ ਅੰਕਿ ਸਮਾਏ ॥
सतिगुर कै भै भंनि न घड़िओ रहै अंकि समाए ॥
Saṯgur kai bẖai bẖann na gẖaṛi▫o rahai ank samā▫e.
Through the fear of the True Guru, he has not changed and reformed himself, so that he might merge in the lap of God.
|