ਜੇਹੀ ਸੇਵ ਕਰਾਈਐ ਕਰਣੀ ਭੀ ਸਾਈ ॥
जेही सेव कराईऐ करणी भी साई ॥
Jéhee sév karaa▫ee▫æ karṇee bʰee saa▫ee.
Whatever service the Lord causes us to do, that is just what we do.
|
ਆਪਿ ਕਰੇ ਕਿਸੁ ਆਖੀਐ ਵੇਖੈ ਵਡਿਆਈ ॥੭॥
आपि करे किसु आखीऐ वेखै वडिआई ॥७॥
Aap karé kis aakʰee▫æ vékʰæ vadi▫aa▫ee. ||7||
He Himself acts; who else should be mentioned? He beholds His own greatness. ||7||
|
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
गुर की सेवा सो करे जिसु आपि कराए ॥
Gur kee sévaa so karé jis aap karaa▫é.
He alone serves the Guru, whom the Lord Himself inspires to do so.
|
ਨਾਨਕ ਸਿਰੁ ਦੇ ਛੂਟੀਐ ਦਰਗਹ ਪਤਿ ਪਾਏ ॥੮॥੧੮॥
नानक सिरु दे छूटीऐ दरगह पति पाए ॥८॥१८॥
Naanak sir ḋé chʰootee▫æ ḋargėh paṫ paa▫é. ||8||18||
O Nanak! Offering his head, one is emancipated, and honored in the Court of the Lord. ||8||18||
|
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
आसा महला १ ॥
Aasaa mėhlaa 1.
Aasaa, First Mehl:
|
ਰੂੜੋ ਠਾਕੁਰ ਮਾਹਰੋ ਰੂੜੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ॥
रूड़ो ठाकुर माहरो रूड़ी गुरबाणी ॥
Rooṛo tʰaakur maahro rooṛee gurbaaṇee.
Beautiful is the Supreme Lord and Master, and beautiful is the Word of the Guru’s Bani.
|
ਵਡੈ ਭਾਗਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਪਾਈਐ ਪਦੁ ਨਿਰਬਾਣੀ ॥੧॥
वडै भागि सतिगुरु मिलै पाईऐ पदु निरबाणी ॥१॥
vadæ bʰaag saṫgur milæ paa▫ee▫æ paḋ nirbaaṇee. ||1||
By great good fortune, one meets the True Guru, and the supreme-status of Nirvana is obtained. ||1||
|
ਮੈ ਓਲੑਗੀਆ ਓਲੑਗੀ ਹਮ ਛੋਰੂ ਥਾਰੇ ॥
मै ओल्हगीआ ओल्हगी हम छोरू थारे ॥
Mæ olĥgee▫aa olĥgee ham chʰoroo ṫʰaaré.
I am the lowest slave of Your slaves; I am Your most humble servant.
|
ਜਿਉ ਤੂੰ ਰਾਖਹਿ ਤਿਉ ਰਹਾ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
जिउ तूं राखहि तिउ रहा मुखि नामु हमारे ॥१॥ रहाउ ॥
Ji▫o ṫooⁿ raakʰahi ṫi▫o rahaa mukʰ naam hamaaré. ||1|| rahaa▫o.
As You keep me, I live. Your Name is in my mouth. ||1||Pause||
|
ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਿਆਸਾ ਘਣੀ ਭਾਣੈ ਮਨਿ ਭਾਈਐ ॥
दरसन की पिआसा घणी भाणै मनि भाईऐ ॥
Ḋarsan kee pi▫aasaa gʰaṇee bʰaaṇæ man bʰaa▫ee▫æ.
I have such a great thirst for the Blessed Vision of Your Darshan; my mind accepts Your Will, and so You are pleased with me.
|
ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਹਾਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਭਾਣੈ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ॥੨॥
मेरे ठाकुर हाथि वडिआईआ भाणै पति पाईऐ ॥२॥
Méré tʰaakur haaṫʰ vaḋi▫aa▫ee▫aa bʰaaṇæ paṫ paa▫ee▫æ. ||2||
Greatness is in the Hands of my Lord and Master; by His Will, honor is obtained. ||2||
|
ਸਾਚਉ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣੀਐ ਅੰਤਰਿ ਹੈ ਸੋਈ ॥
साचउ दूरि न जाणीऐ अंतरि है सोई ॥
Saacha▫o ḋoor na jaaṇee▫æ anṫar hæ so▫ee.
Do not think that the True Lord is far away; He is deep within.
|
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਵਿ ਰਹੇ ਕਿਨਿ ਕੀਮਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
जह देखा तह रवि रहे किनि कीमति होई ॥३॥
Jah ḋékʰaa ṫah rav rahé kin keemaṫ ho▫ee. ||3||
Wherever I look, there I find Him pervading; how can I estimate His value? ||3||
|
ਆਪਿ ਕਰੇ ਆਪੇ ਹਰੇ ਵੇਖੈ ਵਡਿਆਈ ॥
आपि करे आपे हरे वेखै वडिआई ॥
Aap karé aapé haré vékʰæ vadi▫aa▫ee.
He Himself does, and He Himself undoes. He Himself beholds His glorious greatness.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਨਿਹਾਲੀਐ ਇਉ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥੪॥
गुरमुखि होइ निहालीऐ इउ कीमति पाई ॥४॥
Gurmukʰ ho▫é nihaalee▫æ i▫o keemaṫ paa▫ee. ||4||
Becoming Gurmukh, one beholds Him, and so, His value is appraised. ||4||
|
ਜੀਵਦਿਆ ਲਾਹਾ ਮਿਲੈ ਗੁਰ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥
जीवदिआ लाहा मिलै गुर कार कमावै ॥
Jeevḋi▫aa laahaa milæ gur kaar kamaavæ.
So, earn your profits while you are alive, by serving the Guru.
|
ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਵੈ ॥੫॥
पूरबि होवै लिखिआ ता सतिगुरु पावै ॥५॥
Poorab hovæ likʰi▫aa ṫaa saṫgur paavæ. ||5||
If it is so preordained, then one finds the True Guru. ||5||
|
ਮਨਮੁਖ ਤੋਟਾ ਨਿਤ ਹੈ ਭਰਮਹਿ ਭਰਮਾਏ ॥
मनमुख तोटा नित है भरमहि भरमाए ॥
Manmukʰ ṫotaa niṫ hæ bʰarmėh bʰarmaa▫é.
The self-willed Manmukhs continually lose, and wander around, deluded by doubt.
|
ਮਨਮੁਖੁ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਕਿਉ ਦਰਸਨੁ ਪਾਏ ॥੬॥
मनमुखु अंधु न चेतई किउ दरसनु पाए ॥६॥
Manmukʰ anḋʰ na chéṫ▫ee ki▫o ḋarsan paa▫é. ||6||
The blind Manmukhs do not remember the Lord; how can they obtain the Blessed Vision of His Darshan? ||6||
|
ਤਾ ਜਗਿ ਆਇਆ ਜਾਣੀਐ ਸਾਚੈ ਲਿਵ ਲਾਏ ॥
ता जगि आइआ जाणीऐ साचै लिव लाए ॥
Ṫaa jag aa▫i▫aa jaaṇee▫æ saachæ liv laa▫é.
one’s coming into the world is judged worthwhile only if one lovingly attunes oneself to the True Lord.
|
ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਪਾਰਸੁ ਭਏ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਏ ॥੭॥
गुर भेटे पारसु भए जोती जोति मिलाए ॥७॥
Gur bʰété paaras bʰa▫é joṫee joṫ milaa▫é. ||7||
Meeting the Guru, one becomes invaluable; his light merges into the Light. ||7||
|
ਅਹਿਨਿਸਿ ਰਹੈ ਨਿਰਾਲਮੋ ਕਾਰ ਧੁਰ ਕੀ ਕਰਣੀ ॥
अहिनिसि रहै निरालमो कार धुर की करणी ॥
Ahinis rahæ niraalmo kaar ḋʰur kee karṇee.
Day and night, he remains detached, and serves the Primal Lord.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸੰਤੋਖੀਆ ਰਾਤੇ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ॥੮॥੧੯॥
नानक नामि संतोखीआ राते हरि चरणी ॥८॥१९॥
Naanak naam sanṫokʰee▫aa raaṫé har charṇee. ||8||19||
O Nanak! Those who are imbued with the Lord’s Lotus Feet, are content with the Naam, the Name of the Lord. ||8||19||
|
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
आसा महला १ ॥
Aasaa mėhlaa 1.
Aasaa, First Mehl:
|
ਕੇਤਾ ਆਖਣੁ ਆਖੀਐ ਤਾ ਕੇ ਅੰਤ ਨ ਜਾਣਾ ॥
केता आखणु आखीऐ ता के अंत न जाणा ॥
Kéṫaa aakʰaṇ aakʰee▫æ ṫaa ké anṫ na jaaṇaa.
No matter how much one may describe the Lord, His limits still cannot be known.
|
ਮੈ ਨਿਧਰਿਆ ਧਰ ਏਕ ਤੂੰ ਮੈ ਤਾਣੁ ਸਤਾਣਾ ॥੧॥
मै निधरिआ धर एक तूं मै ताणु सताणा ॥१॥
Mæ niḋʰri▫aa ḋʰar ék ṫooⁿ mæ ṫaaṇ saṫaaṇaa. ||1||
I am without any support; You, O Lord, are my only Support; You are my almighty power. ||1||
|
ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਸਿ ਹੈ ਸਚ ਨਾਮਿ ਸੁਹੇਲਾ ॥
नानक की अरदासि है सच नामि सुहेला ॥
Naanak kee arḋaas hæ sach naam suhélaa.
This is Nanak’s prayer, that he may be adorned with the True Name.
|
ਆਪੁ ਗਇਆ ਸੋਝੀ ਪਈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
आपु गइआ सोझी पई गुर सबदी मेला ॥१॥ रहाउ ॥
Aap ga▫i▫aa sojʰee pa▫ee gur sabḋee mélaa. ||1|| rahaa▫o.
When self-conceit is eradicated, and understanding is obtained, one meets the Lord, through the Word of the Guru’s Shabad. ||1||Pause||
|
ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਗਵਾਈਐ ਪਾਈਐ ਵੀਚਾਰੁ ॥
हउमै गरबु गवाईऐ पाईऐ वीचारु ॥
Ha▫umæ garab gavaa▫ee▫æ paa▫ee▫æ veechaar.
Abandoning egotism and pride, one obtains contemplative understanding.
|
ਸਾਹਿਬ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਦੇ ਸਾਚੁ ਅਧਾਰੁ ॥੨॥
साहिब सिउ मनु मानिआ दे साचु अधारु ॥२॥
Saahib si▫o man maani▫aa ḋé saach aḋʰaar. ||2||
When the mind surrenders to the Lord Master, He bestows the support of the Truth. ||2||
|
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਸੰਤੋਖੀਆ ਸੇਵਾ ਸਚੁ ਸਾਈ ॥
अहिनिसि नामि संतोखीआ सेवा सचु साई ॥
Ahinis naam sanṫokʰee▫aa sévaa sach saa▫ee.
Day and night, remain content with the Naam, the Name of the Lord; that is the true service.
|
ਤਾ ਕਉ ਬਿਘਨੁ ਨ ਲਾਗਈ ਚਾਲੈ ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ॥੩॥
ता कउ बिघनु न लागई चालै हुकमि रजाई ॥३॥
Ṫaa ka▫o bigʰan na laag▫ee chaalæ hukam rajaa▫ee. ||3||
No misfortune troubles one who follows the Command of the Lord’s Will. ||3||
|
ਹੁਕਮਿ ਰਜਾਈ ਜੋ ਚਲੈ ਸੋ ਪਵੈ ਖਜਾਨੈ ॥
हुकमि रजाई जो चलै सो पवै खजानै ॥
Hukam rajaa▫ee jo chalæ so pavæ kʰajaanæ.
One who follows the Command of the Lord’s Will is taken into the Lord’s Treasury.
|
ਖੋਟੇ ਠਵਰ ਨ ਪਾਇਨੀ ਰਲੇ ਜੂਠਾਨੈ ॥੪॥
खोटे ठवर न पाइनी रले जूठानै ॥४॥
Kʰoté tʰavar na paa▫inee ralé jootʰaanæ. ||4||
The counterfeits find no place there; they are mixed with the false ones. ||4||
|
ਨਿਤ ਨਿਤ ਖਰਾ ਸਮਾਲੀਐ ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਪਾਈਐ ॥
नित नित खरा समालीऐ सचु सउदा पाईऐ ॥
Niṫ niṫ kʰaraa samaalee▫æ sach sa▫uḋaa paa▫ee▫æ.
Forever and ever, the genuine coins are treasured; with them, the true merchandise is purchased.
|
ਖੋਟੇ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਨੀ ਲੇ ਅਗਨਿ ਜਲਾਈਐ ॥੫॥
खोटे नदरि न आवनी ले अगनि जलाईऐ ॥५॥
Kʰoté naḋar na aavnee lé agan jalaa▫ee▫æ. ||5||
The false ones are not seen in the Lord’s Treasury; they are seized and cast into the fire again. ||5||
|
ਜਿਨੀ ਆਤਮੁ ਚੀਨਿਆ ਪਰਮਾਤਮੁ ਸੋਈ ॥
जिनी आतमु चीनिआ परमातमु सोई ॥
Jinee aaṫam cheeni▫aa parmaaṫam so▫ee.
Those who understand their own souls, are themselves the Supreme Soul.
|
ਏਕੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਿਰਖੁ ਹੈ ਫਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੋਈ ॥੬॥
एको अमृत बिरखु है फलु अमृतु होई ॥६॥
Éko amriṫ birakʰ hæ fal amriṫ ho▫ee. ||6||
The One Lord is the tree of ambrosial nectar, which bears the ambrosial fruit. ||6||
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਫਲੁ ਜਿਨੀ ਚਾਖਿਆ ਸਚਿ ਰਹੇ ਅਘਾਈ ॥
अमृत फलु जिनी चाखिआ सचि रहे अघाई ॥
Amriṫ fal jinee chaakʰi▫aa sach rahé agʰaa▫ee.
Those who taste the ambrosial fruit remain satisfied with Truth.
|
ਤਿੰਨਾ ਭਰਮੁ ਨ ਭੇਦੁ ਹੈ ਹਰਿ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੭॥
तिंना भरमु न भेदु है हरि रसन रसाई ॥७॥
Ṫinnaa bʰaram na bʰéḋ hæ har rasan rasaa▫ee. ||7||
They have no doubt or sense of separation - their tongues taste the divine taste. ||7||
|
ਹੁਕਮਿ ਸੰਜੋਗੀ ਆਇਆ ਚਲੁ ਸਦਾ ਰਜਾਈ ॥
हुकमि संजोगी आइआ चलु सदा रजाई ॥
Hukam sanjogee aa▫i▫aa chal saḋaa rajaa▫ee.
By His Command, and through your past actions, you came into the world; walk forever according to His Will.
|
ਅਉਗਣਿਆਰੇ ਕਉ ਗੁਣੁ ਨਾਨਕੈ ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਵਡਾਈ ॥੮॥੨੦॥
अउगणिआरे कउ गुणु नानकै सचु मिलै वडाई ॥८॥२०॥
A▫ogaṇi▫aaré ka▫o guṇ naankæ sach milæ vadaa▫ee. ||8||20||
Please, grant virtue to Nanak! The virtueless one; bless him with the glorious greatness of the Truth. ||8||20||
|
ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੧ ॥
आसा महला १ ॥
Aasaa mėhlaa 1.
Aasaa, First Mehl:
|
ਮਨੁ ਰਾਤਉ ਹਰਿ ਨਾਇ ਸਚੁ ਵਖਾਣਿਆ ॥
मनु रातउ हरि नाइ सचु वखाणिआ ॥
Man raaṫa▫o har naa▫é sach vakʰaaṇi▫aa.
One whose mind is attuned to the Lord’s Name speaks the truth.
|
ਲੋਕਾ ਦਾ ਕਿਆ ਜਾਇ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਣਿਆ ॥੧॥
लोका दा किआ जाइ जा तुधु भाणिआ ॥१॥
Lokaa ḋaa ki▫aa jaa▫é jaa ṫuḋʰ bʰaaṇi▫aa. ||1||
What would the people lose, if I became pleasing to You, O Lord? ||1||
|
