ਤਿਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਰੈ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
तिन की सेवा धरम राइ करै धंनु सवारणहारु ॥२॥
Ṫin kee sévaa ḋʰaram raa▫é karæ ḋʰan savaaraṇhaar. ||2||
The Righteous Judge of Dharma serves them; blessed is the Lord who adorns them. ||2||
|
ਮਨ ਕੇ ਬਿਕਾਰ ਮਨਹਿ ਤਜੈ ਮਨਿ ਚੂਕੈ ਮੋਹੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
मन के बिकार मनहि तजै मनि चूकै मोहु अभिमानु ॥
Man ké bikaar manėh ṫajæ man chookæ moh abʰimaan.
One who eliminates mental wickedness from within the mind, and casts out emotional attachment and egotistical pride,
|
ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਹਜੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਨੁ ॥
आतम रामु पछाणिआ सहजे नामि समानु ॥
Aaṫam raam pachʰaaṇi▫aa sėhjé naam samaan.
comes to recognize the All-pervading Soul, and is intuitively absorbed into the Naam.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੁਕਤਿ ਨ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖਿ ਫਿਰੈ ਦਿਵਾਨੁ ॥
बिनु सतिगुर मुकति न पाईऐ मनमुखि फिरै दिवानु ॥
Bin saṫgur mukaṫ na paa▫ee▫æ manmukʰ firæ ḋivaan.
Without the True Guru, the self-willed Manmukhs do not find liberation; they wander around like lunatics.
|
ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰੇ ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੁ ॥੩॥
सबदु न चीनै कथनी बदनी करे बिखिआ माहि समानु ॥३॥
Sabaḋ na cheenæ kaṫʰnee baḋnee karé bikʰi▫aa maahi samaan. ||3||
They do not contemplate the Shabad; engrossed in corruption, they utter only empty words. ||3||
|
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
सभु किछु आपे आपि है दूजा अवरु न कोइ ॥
Sabʰ kichʰ aapé aap hæ ḋoojaa avar na ko▫é.
He Himself is everything; there is no other at all.
|
ਜਿਉ ਬੋਲਾਏ ਤਿਉ ਬੋਲੀਐ ਜਾ ਆਪਿ ਬੁਲਾਏ ਸੋਇ ॥
जिउ बोलाए तिउ बोलीऐ जा आपि बुलाए सोइ ॥
Ji▫o bolaa▫é ṫi▫o bolee▫æ jaa aap bulaa▫é so▫é.
I speak just as He makes me speak, when He Himself makes me speak.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਬਾਣੀ ਬ੍ਰਹਮੁ ਹੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
गुरमुखि बाणी ब्रहमु है सबदि मिलावा होइ ॥
Gurmukʰ baṇee barahm hæ sabaḋ milaavaa ho▫é.
The Word of the Gurmukh is God Himself. Through the Shabad, we merge in Him.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੪॥੩੦॥੬੩॥
नानक नामु समालि तू जितु सेविऐ सुखु होइ ॥४॥३०॥६३॥
Naanak naam samaal ṫoo jiṫ sévi▫æ sukʰ ho▫é. ||4||30||63||
O Nanak! Remember the Naam; serving Him, peace is obtained. ||4||30||63||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਜਗਿ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
जगि हउमै मैलु दुखु पाइआ मलु लागी दूजै भाइ ॥
Jag ha▫umæ mæl ḋukʰ paa▫i▫aa mal laagee ḋoojæ bʰaa▫é.
The world is polluted with the filth of egotism, suffering in pain. This filth sticks to them because of their love of duality.
|
ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਧੋਤੀ ਕਿਵੈ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥
मलु हउमै धोती किवै न उतरै जे सउ तीरथ नाइ ॥
Mal ha▫umæ ḋʰoṫee kivæ na uṫræ jé sa▫o ṫiraṫʰ naa▫é.
This filth of egotism cannot be washed away, even by taking cleansing baths at hundreds of sacred shrines.
|
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਦੂਣੀ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਆਇ ॥
बहु बिधि करम कमावदे दूणी मलु लागी आइ ॥
Baho biḋʰ karam kamaavḋé ḋooṇee mal laagee aa▫é.
Performing all sorts of rituals, people are smeared with twice as much filth.
|
ਪੜਿਐ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਪੂਛਹੁ ਗਿਆਨੀਆ ਜਾਇ ॥੧॥
पड़िऐ मैलु न उतरै पूछहु गिआनीआ जाइ ॥१॥
Paṛi▫æ mæl na uṫræ poochʰahu gi▫aanee▫aa jaa▫é. ||1||
This filth is not removed by studying. Go ahead, and ask the wise ones. ||1||
|
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਸਰਣਿ ਆਵੈ ਤਾ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
मन मेरे गुर सरणि आवै ता निरमलु होइ ॥
Man méré gur saraṇ aavæ ṫaa nirmal ho▫é.
O my mind! Coming to the Sanctuary of the Guru, you shall become immaculate and pure.
|
ਮਨਮੁਖ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਰਿ ਥਕੇ ਮੈਲੁ ਨ ਸਕੀ ਧੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मनमुख हरि हरि करि थके मैलु न सकी धोइ ॥१॥ रहाउ ॥
Manmukʰ har har kar ṫʰaké mæl na sakee ḋʰo▫é. ||1|| rahaa▫o.
The self-willed Manmukhs have grown weary of chanting the Name of the Lord, Har, Har, but their filth cannot be removed. ||1||Pause||
|
ਮਨਿ ਮੈਲੈ ਭਗਤਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
मनि मैलै भगति न होवई नामु न पाइआ जाइ ॥
Man mælæ bʰagaṫ na hova▫ee naam na paa▫i▫aa jaa▫é.
With a polluted mind, devotional service cannot be performed, and the Naam, the Name of the Lord, cannot be obtained.
|
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮੈਲੇ ਮੁਏ ਜਾਸਨਿ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
मनमुख मैले मैले मुए जासनि पति गवाइ ॥
Manmukʰ mælé mælé mu▫é jaasan paṫ gavaa▫é.
The filthy, self-willed Manmukhs die in filth, and they depart in disgrace.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਮਲੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਸਮਾਇ ॥
गुर परसादी मनि वसै मलु हउमै जाइ समाइ ॥
Gur parsaadee man vasæ mal ha▫umæ jaa▫é samaa▫é.
By Guru’s Grace, the Lord comes to abide in the mind, and the filth of egotism is dispelled.
|
ਜਿਉ ਅੰਧੇਰੈ ਦੀਪਕੁ ਬਾਲੀਐ ਤਿਉ ਗੁਰ ਗਿਆਨਿ ਅਗਿਆਨੁ ਤਜਾਇ ॥੨॥
जिउ अंधेरै दीपकु बालीऐ तिउ गुर गिआनि अगिआनु तजाइ ॥२॥
Ji▫o anḋʰéræ ḋeepak baalee▫æ ṫi▫o gur gi▫aan agi▫aan ṫajaa▫é. ||2||
Like a lamp lit in the darkness, the spiritual wisdom of the Guru dispels ignorance. ||2||
|
ਹਮ ਕੀਆ ਹਮ ਕਰਹਗੇ ਹਮ ਮੂਰਖ ਗਾਵਾਰ ॥
हम कीआ हम करहगे हम मूरख गावार ॥
Ham kee▫aa ham kar▫hagé ham moorakʰ gaavaar.
I have done this, and I will do that - I am an idiotic fool for saying this!
|
ਕਰਣੈ ਵਾਲਾ ਵਿਸਰਿਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
करणै वाला विसरिआ दूजै भाइ पिआरु ॥
Karṇæ vaalaa visri▫aa ḋoojæ bʰaa▫é pi▫aar.
I have forgotten the Doer of all; I am caught in the love of duality.
|
ਮਾਇਆ ਜੇਵਡੁ ਦੁਖੁ ਨਹੀ ਸਭਿ ਭਵਿ ਥਕੇ ਸੰਸਾਰੁ ॥
माइआ जेवडु दुखु नही सभि भवि थके संसारु ॥
Maa▫i▫aa jévad ḋukʰ nahee sabʰ bʰav ṫʰaké sansaar.
There is no pain as great as the pain of Maya; it drives people to wander all around the world, until they become exhausted.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੩॥
गुरमती सुखु पाईऐ सचु नामु उर धारि ॥३॥
Gurmaṫee sukʰ paa▫ee▫æ sach naam ur ḋʰaar. ||3||
Through the Guru’s Teachings, peace is found, with the True Name enshrined in the heart. ||3||
|
ਜਿਸ ਨੋ ਮੇਲੇ ਸੋ ਮਿਲੈ ਹਉ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
जिस नो मेले सो मिलै हउ तिसु बलिहारै जाउ ॥
Jis no mélé so milæ ha▫o ṫis balihaaræ jaa▫o.
I am a sacrifice to those who meet and merge with the Lord.
|
ਏ ਮਨ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਸਚੁ ਬਾਣੀ ਨਿਜ ਥਾਉ ॥
ए मन भगती रतिआ सचु बाणी निज थाउ ॥
É man bʰagṫee raṫi▫aa sach baṇee nij ṫʰaa▫o.
This mind is attuned to devotional worship; through the True Word of Gurbani, it finds its own home.
|
ਮਨਿ ਰਤੇ ਜਿਹਵਾ ਰਤੀ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਚੇ ਗਾਉ ॥
मनि रते जिहवा रती हरि गुण सचे गाउ ॥
Man raṫé jihvaa raṫee har guṇ saché gaa▫o.
With the mind so imbued, and the tongue imbued as well, sing the Glorious Praises of the True Lord.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਚੇ ਮਾਹਿ ਸਮਾਉ ॥੪॥੩੧॥੬੪॥
नानक नामु न वीसरै सचे माहि समाउ ॥४॥३१॥६४॥
Naanak naam na veesræ saché maahi samaa▫o. ||4||31||64||
O Nanak! Never forget the Naam; immerse yourself in the True One. ||4||31||64||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧ ॥
सिरीरागु महला ४ घरु १ ॥
Sireeraag mėhlaa 4 gʰar 1.
Siree Raag, Fourth Mehl, First House:
|
ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਬਿਰਹੁ ਅਤਿ ਅਗਲਾ ਕਿਉ ਪ੍ਰੀਤਮੁ ਮਿਲੈ ਘਰਿ ਆਇ ॥
मै मनि तनि बिरहु अति अगला किउ प्रीतमु मिलै घरि आइ ॥
Mæ man ṫan birahu aṫ aglaa ki▫o pareeṫam milæ gʰar aa▫é.
Within my mind and body is the intense pain of separation; how can my Beloved come to meet me in my home?
|
ਜਾ ਦੇਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਭਿ ਦੇਖਿਐ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
जा देखा प्रभु आपणा प्रभि देखिऐ दुखु जाइ ॥
Jaa ḋékʰaa parabʰ aapṇaa parabʰ ḋékʰi▫æ ḋukʰ jaa▫é.
When I see my God, seeing God Himself, my pain is taken away.
|
ਜਾਇ ਪੁਛਾ ਤਿਨ ਸਜਣਾ ਪ੍ਰਭੁ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
जाइ पुछा तिन सजणा प्रभु कितु बिधि मिलै मिलाइ ॥१॥
Jaa▫é puchʰaa ṫin sajṇaa parabʰ kiṫ biḋʰ milæ milaa▫é. ||1||
I go and ask my friends, “How can I meet and merge with God?” ||1||
|
ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰਾ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
मेरे सतिगुरा मै तुझ बिनु अवरु न कोइ ॥
Méré saṫiguraa mæ ṫujʰ bin avar na ko▫é.
O my True Guru, without You I have no other at all.
|
ਹਮ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਸਰਣਾਗਤੀ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हम मूरख मुगध सरणागती करि किरपा मेले हरि सोइ ॥१॥ रहाउ ॥
Ham moorakʰ mugaḋʰ sarṇaagaṫee kar kirpaa mélé har so▫é. ||1|| rahaa▫o.
I am foolish and ignorant; I seek Your Sanctuary. Please be Merciful and unite me with the Lord. ||1||Pause||
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਮਿਲਾਵੈ ਸੋਇ ॥
सतिगुरु दाता हरि नाम का प्रभु आपि मिलावै सोइ ॥
Saṫgur ḋaaṫaa har naam kaa parabʰ aap milaavæ so▫é.
The True Guru is the Giver of the Name of the Lord. God Himself causes us to meet Him.
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬੁਝਿਆ ਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
सतिगुरि हरि प्रभु बुझिआ गुर जेवडु अवरु न कोइ ॥
Saṫgur har parabʰ bujʰi▫aa gur jévad avar na ko▫é.
The True Guru understands the Lord God. There is no other as Great as the Guru.
|
ਹਉ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਢਹਿ ਪਵਾ ਕਰਿ ਦਇਆ ਮੇਲੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੨॥
हउ गुर सरणाई ढहि पवा करि दइआ मेले प्रभु सोइ ॥२॥
Ha▫o gur sarṇaa▫ee dʰėh pavaa kar ḋa▫i▫aa mélé parabʰ so▫é. ||2||
I have come and collapsed in the Guru’s Sanctuary. In His Kindness, He has united me with God. ||2||
|
ਮਨਹਠਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਕਰਿ ਉਪਾਵ ਥਕੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
मनहठि किनै न पाइआ करि उपाव थके सभु कोइ ॥
Manhatʰ kinæ na paa▫i▫aa kar upaav ṫʰaké sabʰ ko▫é.
No one has found Him by stubborn-mindedness. All have grown weary of the effort.
|
