ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਕਰਿ ਵੇਖਹੁ ਮਨਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥
बिनु सतिगुर किनै न पाइओ करि वेखहु मनि वीचारि ॥
Bin saṫgur kinæ na paa▫i▫o kar vékʰhu man veechaar.
Without the True Guru, no one has found Him; reflect upon this in your mind and see.
|
ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜਿਚਰੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥
मनमुख मैलु न उतरै जिचरु गुर सबदि न करे पिआरु ॥१॥
Manmukʰ mæl na uṫræ jichar gur sabaḋ na karé pi▫aar. ||1||
The filth of the self-willed Manmukhs is not washed off; they have no love for the Guru’s Shabad. ||1||
|
ਮਨ ਮੇਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੁ ॥
मन मेरे सतिगुर कै भाणै चलु ॥
Man méré saṫgur kæ bʰaaṇæ chal.
O my mind! Walk in harmony with the True Guru.
|
ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਸਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਹਿ ਤਾ ਸੁਖ ਲਹਹਿ ਮਹਲੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
निज घरि वसहि अमृतु पीवहि ता सुख लहहि महलु ॥१॥ रहाउ ॥
Nij gʰar vasėh amriṫ peevėh ṫaa sukʰ lahėh mahal. ||1|| rahaa▫o.
Dwell within the home of your own inner being, and drink the Ambrosial Nectar; you shall attain the Peace of the Mansion of His Presence. ||1||Pause||
|
ਅਉਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣੁ ਕੋ ਨਹੀ ਬਹਣਿ ਨ ਮਿਲੈ ਹਦੂਰਿ ॥
अउगुणवंती गुणु को नही बहणि न मिलै हदूरि ॥
A▫uguṇvanṫee guṇ ko nahee bahaṇ na milæ haḋoor.
The unvirtuous have no merit; they are not allowed to sit in His Presence.
|
ਮਨਮੁਖਿ ਸਬਦੁ ਨ ਜਾਣਈ ਅਵਗਣਿ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਦੂਰਿ ॥
मनमुखि सबदु न जाणई अवगणि सो प्रभु दूरि ॥
Manmukʰ sabaḋ na jaaṇ▫ee avgaṇ so parabʰ ḋoor.
The self-willed Manmukhs do not know the Shabad; those without virtue are far removed from God.
|
ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਚਿ ਰਤੇ ਭਰਪੂਰਿ ॥
जिनी सचु पछाणिआ सचि रते भरपूरि ॥
Jinee sach pachʰaaṇi▫aa sach raṫé bʰarpoor.
Those who recognize the True One are permeated and attuned to Truth.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨੁ ਬੇਧਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਆਪਿ ਹਦੂਰਿ ॥੨॥
गुर सबदी मनु बेधिआ प्रभु मिलिआ आपि हदूरि ॥२॥
Gur sabḋee man béḋʰi▫aa parabʰ mili▫aa aap haḋoor. ||2||
Their minds are pierced through by the Word of the Guru’s Shabad, and God Himself ushers them into His Presence. ||2||
|
ਆਪੇ ਰੰਗਣਿ ਰੰਗਿਓਨੁ ਸਬਦੇ ਲਇਓਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥
आपे रंगणि रंगिओनु सबदे लइओनु मिलाइ ॥
Aapé rangaṇ rangi▫on sabḋé la▫i▫on milaa▫é.
He Himself dyes us in the Color of His Love; through the Word of His Shabad, He unites us with Himself.
|
ਸਚਾ ਰੰਗੁ ਨ ਉਤਰੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਤੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
सचा रंगु न उतरै जो सचि रते लिव लाइ ॥
Sachaa rang na uṫræ jo sach raṫé liv laa▫é.
This True Color shall not fade away, for those who are attuned to His Love.
|
ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਭਵਿ ਥਕੇ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
चारे कुंडा भवि थके मनमुख बूझ न पाइ ॥
Chaaré kundaa bʰav ṫʰaké manmukʰ boojʰ na paa▫é.
The self-willed Manmukhs grow weary of wandering around in all four directions, but they do not understand.
|
ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਸੋ ਮਿਲੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥
जिसु सतिगुरु मेले सो मिलै सचै सबदि समाइ ॥३॥
Jis saṫgur mélé so milæ sachæ sabaḋ samaa▫é. ||3||
One who is united with the True Guru, meets and merges in the True Word of the Shabad. ||3||
|
ਮਿਤ੍ਰ ਘਣੇਰੇ ਕਰਿ ਥਕੀ ਮੇਰਾ ਦੁਖੁ ਕਾਟੈ ਕੋਇ ॥
मित्र घणेरे करि थकी मेरा दुखु काटै कोइ ॥
Miṫar gʰaṇéré kar ṫʰakee méraa ḋukʰ kaatæ ko▫é.
I have grown weary of making so many friends, hoping that someone might be able to end my suffering.
|
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਦੁਖੁ ਕਟਿਆ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥
मिलि प्रीतम दुखु कटिआ सबदि मिलावा होइ ॥
Mil pareeṫam ḋukʰ kati▫aa sabaḋ milaavaa ho▫é.
Meeting with my Beloved, my suffering has ended; I have attained Union with the Word of the Shabad.
|
ਸਚੁ ਖਟਣਾ ਸਚੁ ਰਾਸਿ ਹੈ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥
सचु खटणा सचु रासि है सचे सची सोइ ॥
Sach kʰatṇaa sach raas hæ saché sachee so▫é.
Earning Truth, and accumulating the Wealth of Truth, the truthful person gains a reputation of Truth.
|
ਸਚਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ॥੪॥੨੬॥੫੯॥
सचि मिले से न विछुड़हि नानक गुरमुखि होइ ॥४॥२६॥५९॥
Sach milé sé na vichʰuṛėh Naanak gurmukʰ ho▫é. ||4||26||59||
Meeting with the True One, O Nanak! The Gurmukh shall not be separated from Him again. ||4||26||59||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਦੇਖੈ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ॥
आपे कारणु करता करे स्रिसटि देखै आपि उपाइ ॥
Aapé kaaraṇ karṫaa karé sarisat ḋékʰæ aap upaa▫é.
The Creator Himself created the Creation; He produced the Universe, and He Himself watches over it.
|
ਸਭ ਏਕੋ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਿਆ ਜਾਇ ॥
सभ एको इकु वरतदा अलखु न लखिआ जाइ ॥
Sabʰ éko ik varaṫḋaa alakʰ na lakʰi▫aa jaa▫é.
The One and Only Lord is pervading and permeating all. The Unseen cannot be seen.
|
ਆਪੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥
आपे प्रभू दइआलु है आपे देइ बुझाइ ॥
Aapé parabʰoo ḋa▫i▫aal hæ aapé ḋé▫é bujʰaa▫é.
God Himself is Merciful; He Himself bestows understanding.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਸਦ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥
गुरमती सद मनि वसिआ सचि रहे लिव लाइ ॥१॥
Gurmaṫee saḋ man vasi▫aa sach rahé liv laa▫é. ||1||
Through the Guru’s Teachings, the True One dwells forever in the mind of those who remain lovingly attached to Him. ||1||
|
ਮਨ ਮੇਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਮੰਨਿ ਲੈ ਰਜਾਇ ॥
मन मेरे गुर की मंनि लै रजाइ ॥
Man méré gur kee man læ rajaa▫é.
O my mind! Surrender to the Guru’s Will.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਭੁ ਥੀਐ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मनु तनु सीतलु सभु थीऐ नामु वसै मनि आइ ॥१॥ रहाउ ॥
Man ṫan seeṫal sabʰ ṫʰee▫æ naam vasæ man aa▫é. ||1|| rahaa▫o.
Mind and body are totally cooled and soothed, and the Naam comes to dwell in the mind. ||1||Pause||
|
ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਕਾਰਣੁ ਧਾਰਿਆ ਸੋਈ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥
जिनि करि कारणु धारिआ सोई सार करेइ ॥
Jin kar kaaraṇ ḋʰaari▫aa so▫ee saar karé▫i.
Having created the creation, He supports it and takes care of it.
|
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥
गुर कै सबदि पछाणीऐ जा आपे नदरि करेइ ॥
Gur kæ sabaḋ pachʰaaṇee▫æ jaa aapé naḋar karé▫i.
The Word of the Guru’s Shabad is realized, when He Himself bestows His Glance of Grace.
|
ਸੇ ਜਨ ਸਬਦੇ ਸੋਹਣੇ ਤਿਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥
से जन सबदे सोहणे तितु सचै दरबारि ॥
Sé jan sabḋé sohṇé ṫiṫ sachæ ḋarbaar.
Those who are beautifully adorned with the Shabad in the Court of the True Lord -
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੨॥
गुरमुखि सचै सबदि रते आपि मेले करतारि ॥२॥
Gurmukʰ sachæ sabaḋ raṫé aap mélé karṫaar. ||2||
those Gurmukhs are attuned to the True Word of the Shabad; the Creator unites them with Himself. ||2||
|
ਗੁਰਮਤੀ ਸਚੁ ਸਲਾਹਣਾ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
गुरमती सचु सलाहणा जिस दा अंतु न पारावारु ॥
Gurmaṫee sach salaahṇaa jis ḋaa anṫ na paaraavaar.
Through the Guru’s Teachings, praise the True One, who has no end or limitation.
|
ਘਟਿ ਘਟਿ ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਵਸੈ ਹੁਕਮੇ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
घटि घटि आपे हुकमि वसै हुकमे करे बीचारु ॥
Gʰat gʰat aapé hukam vasæ hukmé karé beechaar.
He dwells in each and every heart, by the Hukam of His Command; by His Hukam, we contemplate Him.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਖੋਇ ॥
गुर सबदी सालाहीऐ हउमै विचहु खोइ ॥
Gur sabḋee salaahee▫æ ha▫umæ vichahu kʰo▫é.
So, praise Him through the Word of the Guru’s Shabad, and drive out egotism from within.
|
ਸਾ ਧਨ ਨਾਵੈ ਬਾਹਰੀ ਅਵਗਣਵੰਤੀ ਰੋਇ ॥੩॥
सा धन नावै बाहरी अवगणवंती रोइ ॥३॥
Saa ḋʰan naavæ baahree avgaṇvanṫee ro▫é. ||3||
That soul-bride who lacks the Lord’s Name acts without virtue, and so she grieves. ||3||
|
ਸਚੁ ਸਲਾਹੀ ਸਚਿ ਲਗਾ ਸਚੈ ਨਾਇ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹੋਇ ॥
सचु सलाही सचि लगा सचै नाइ त्रिपति होइ ॥
Sach salaahee sach lagaa sachæ naa▫é ṫaripaṫ ho▫é.
Praising the True One, attached to the True One, I am satisfied with the True Name.
|
ਗੁਣ ਵੀਚਾਰੀ ਗੁਣ ਸੰਗ੍ਰਹਾ ਅਵਗੁਣ ਕਢਾ ਧੋਇ ॥
गुण वीचारी गुण संग्रहा अवगुण कढा धोइ ॥
Guṇ veechaaree guṇ sangrahaa avguṇ kadʰaa ḋʰo▫é.
Contemplating His Virtues, I accumulate virtue and merit; I wash myself clean of demerits.
|
ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਦਾ ਫਿਰਿ ਵੇਛੋੜਾ ਨ ਹੋਇ ॥
आपे मेलि मिलाइदा फिरि वेछोड़ा न होइ ॥
Aapé mél milaa▫iḋaa fir véchʰoṛaa na ho▫é.
He Himself unites us in His Union; there is no more separation.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਜਿਦੂ ਪਾਈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥੪॥੨੭॥੬੦॥
नानक गुरु सालाही आपणा जिदू पाई प्रभु सोइ ॥४॥२७॥६०॥
Naanak gur saalaahee aapṇaa jiḋoo paa▫ee parabʰ so▫é. ||4||27||60||
O Nanak! I sing the Praises of my Guru; through Him, I find that God. ||4||27||60||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਕਾਮ ਗਹੇਲੀਏ ਕਿਆ ਚਲਹਿ ਬਾਹ ਲੁਡਾਇ ॥
सुणि सुणि काम गहेलीए किआ चलहि बाह लुडाइ ॥
Suṇ suṇ kaam gahélee▫é ki▫aa chalėh baah ludaa▫é.
Listen, listen, O soul-bride: you are overtaken by sexual desire-why do you walk like that, swinging your arms in joy?
|
ਆਪਣਾ ਪਿਰੁ ਨ ਪਛਾਣਹੀ ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸਹਿ ਜਾਇ ॥
आपणा पिरु न पछाणही किआ मुहु देसहि जाइ ॥
Aapṇaa pir na pachʰaaṇhee ki▫aa muhu ḋésėh jaa▫é.
You do not recognize your own Husband Lord! When you go to Him, what face will you show Him?
|
ਜਿਨੀ ਸਖੀ ਕੰਤੁ ਪਛਾਣਿਆ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
जिनी सखीं कंतु पछाणिआ हउ तिन कै लागउ पाइ ॥
Jinee sakʰeeⁿ kanṫ pachʰaaṇi▫aa ha▫o ṫin kæ laaga▫o paa▫é.
I touch the feet of my sister soul-brides who have known their Husband Lord.
|
ਤਿਨ ਹੀ ਜੈਸੀ ਥੀ ਰਹਾ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੧॥
तिन ही जैसी थी रहा सतसंगति मेलि मिलाइ ॥१॥
Ṫin hee jæsee ṫʰee rahaa saṫsangaṫ mél milaa▫é. ||1||
If only I could be like them! Joining the Sat Sangat, the True Congregation, I am united in His Union. ||1||
|
