ਕਬੀਰ ਕੋ ਸੁਆਮੀ ਐਸੋ ਠਾਕੁਰੁ ਜਾ ਕੈ ਮਾਈ ਨ ਬਾਪੋ ਰੇ ॥੨॥੧੯॥੭੦॥
कबीर को सुआमी ऐसो ठाकुरु जा कै माई न बापो रे ॥२॥१९॥७०॥
Kabīr ko su▫āmī aiso ṯẖākur jā kai mā▫ī na bāpo re. ||2||19||70||
Kabir's Master is such a Lord, who has neither mother, nor father.
|
ਗਉੜੀ ॥
गउड़ी ॥
Ga▫oṛī.
Gauri.
|
ਨਿੰਦਉ ਨਿੰਦਉ ਮੋ ਕਉ ਲੋਗੁ ਨਿੰਦਉ ॥
निंदउ निंदउ मो कउ लोगु निंदउ ॥
Ninḏa▫o ninḏa▫o mo ka▫o log ninḏa▫o.
Slander, slander me, ye people slander.
|
ਨਿੰਦਾ ਜਨ ਕਉ ਖਰੀ ਪਿਆਰੀ ॥
निंदा जन कउ खरी पिआरी ॥
Ninḏā jan ka▫o kẖarī pi▫ārī.
Slander is very sweet to God's servant.
|
ਨਿੰਦਾ ਬਾਪੁ ਨਿੰਦਾ ਮਹਤਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
निंदा बापु निंदा महतारी ॥१॥ रहाउ ॥
Ninḏā bāp ninḏā mėhṯārī. ||1|| rahā▫o.
Slander is my father and slander my mother. Pause.
|
ਨਿੰਦਾ ਹੋਇ ਤ ਬੈਕੁੰਠਿ ਜਾਈਐ ॥
निंदा होइ त बैकुंठि जाईऐ ॥
Ninḏā ho▫e ṯa baikunṯẖ jā▫ī▫ai.
If I am calumniated I go to God's Home,
|
ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਹਿ ਬਸਾਈਐ ॥
नामु पदारथु मनहि बसाईऐ ॥
Nām paḏārath manėh basā▫ī▫ai.
and Name's wealth abides in my mind.
|
ਰਿਦੈ ਸੁਧ ਜਉ ਨਿੰਦਾ ਹੋਇ ॥
रिदै सुध जउ निंदा होइ ॥
Riḏai suḏẖ ja▫o ninḏā ho▫e.
If I am slandered when my mind is pure,
|
ਹਮਰੇ ਕਪਰੇ ਨਿੰਦਕੁ ਧੋਇ ॥੧॥
हमरे कपरे निंदकु धोइ ॥१॥
Hamre kapre ninḏak ḏẖo▫e. ||1||
the slanderer washes my clothes.
|
ਨਿੰਦਾ ਕਰੈ ਸੁ ਹਮਰਾ ਮੀਤੁ ॥
निंदा करै सु हमरा मीतु ॥
Ninḏā karai so hamrā mīṯ.
He who calumniates me, is my friend,
|
ਨਿੰਦਕ ਮਾਹਿ ਹਮਾਰਾ ਚੀਤੁ ॥
निंदक माहि हमारा चीतु ॥
Ninḏak māhi hamārā cẖīṯ.
with the slanderer my mind is pleased.
|
ਨਿੰਦਕੁ ਸੋ ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਹੋਰੈ ॥
निंदकु सो जो निंदा होरै ॥
Ninḏak so jo ninḏā horai.
He is the slanderer, who prevents my being slandered.
|
ਹਮਰਾ ਜੀਵਨੁ ਨਿੰਦਕੁ ਲੋਰੈ ॥੨॥
हमरा जीवनु निंदकु लोरै ॥२॥
Hamrā jīvan ninḏak lorai. ||2||
The calumniator wished me long life.
|
ਨਿੰਦਾ ਹਮਰੀ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰੁ ॥
निंदा हमरी प्रेम पिआरु ॥
Ninḏā hamrī parem pi▫ār.
I bear love and affection to him who slanders me.
|
ਨਿੰਦਾ ਹਮਰਾ ਕਰੈ ਉਧਾਰੁ ॥
निंदा हमरा करै उधारु ॥
Ninḏā hamrā karai uḏẖār.
Slander effects my salvation.
|
ਜਨ ਕਬੀਰ ਕਉ ਨਿੰਦਾ ਸਾਰੁ ॥
जन कबीर कउ निंदा सारु ॥
Jan Kabīr ka▫o ninḏā sār.
To the slave Kabir, calumniation is the best thing.
|
ਨਿੰਦਕੁ ਡੂਬਾ ਹਮ ਉਤਰੇ ਪਾਰਿ ॥੩॥੨੦॥੭੧॥
निंदकु डूबा हम उतरे पारि ॥३॥२०॥७१॥
Ninḏak dūbā ham uṯre pār. ||3||20||71||
The slanderer is drowned and I am ferried across.
|
ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਤੂੰ ਐਸਾ ਨਿਰਭਉ ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਰਾਮ ਰਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
राजा राम तूं ऐसा निरभउ तरन तारन राम राइआ ॥१॥ रहाउ ॥
Rājā rām ṯūʼn aisā nirbẖa▫o ṯaran ṯāran rām rā▫i▫ā. ||1|| rahā▫o.
My Sovereign Lord Thou art very fearless. Thou art a raft to swim across, O God, the monarch. Pause.
|
ਜਬ ਹਮ ਹੋਤੇ ਤਬ ਤੁਮ ਨਾਹੀ ਅਬ ਤੁਮ ਹਹੁ ਹਮ ਨਾਹੀ ॥
जब हम होते तब तुम नाही अब तुम हहु हम नाही ॥
Jab ham hoṯe ṯab ṯum nāhī ab ṯum hahu ham nāhī.
When I was proud Thou wert not in me. Now when Thou art in mine, I am not proud.
|
ਅਬ ਹਮ ਤੁਮ ਏਕ ਭਏ ਹਹਿ ਏਕੈ ਦੇਖਤ ਮਨੁ ਪਤੀਆਹੀ ॥੧॥
अब हम तुम एक भए हहि एकै देखत मनु पतीआही ॥१॥
Ab ham ṯum ek bẖa▫e hėh ekai ḏekẖaṯ man paṯī▫āhī. ||1||
Now Thou and I have became one. My mind is appeased on beholding that we both are one and the same.
|
ਜਬ ਬੁਧਿ ਹੋਤੀ ਤਬ ਬਲੁ ਕੈਸਾ ਅਬ ਬੁਧਿ ਬਲੁ ਨ ਖਟਾਈ ॥
जब बुधि होती तब बलु कैसा अब बुधि बलु न खटाई ॥
Jab buḏẖ hoṯī ṯab bal kaisā ab buḏẖ bal na kẖatā▫ī.
When there is worldly wisdom how can there be spiritual strength? Now (when I have spiritual wisdom), the temporal strength cannot abide.
|
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਬੁਧਿ ਹਰਿ ਲਈ ਮੇਰੀ ਬੁਧਿ ਬਦਲੀ ਸਿਧਿ ਪਾਈ ॥੨॥੨੧॥੭੨॥
कहि कबीर बुधि हरि लई मेरी बुधि बदली सिधि पाई ॥२॥२१॥७२॥
Kahi Kabīr buḏẖ har la▫ī merī buḏẖ baḏlī siḏẖ pā▫ī. ||2||21||72||
Says Kabir, God has taken away my worldly wisdom and I have obtained perfection instead.
|
ਗਉੜੀ ॥
गउड़ी ॥
Ga▫oṛī.
Gauri.
|
ਖਟ ਨੇਮ ਕਰਿ ਕੋਠੜੀ ਬਾਂਧੀ ਬਸਤੁ ਅਨੂਪੁ ਬੀਚ ਪਾਈ ॥
खट नेम करि कोठड़ी बांधी बसतु अनूपु बीच पाई ॥
Kẖat nem kar koṯẖ▫ṛī bāʼnḏẖī basaṯ anūp bīcẖ pā▫ī.
The Creator make the body chamber of six rings and in it put a peerless thing.
|
ਕੁੰਜੀ ਕੁਲਫੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰਿ ਰਾਖੇ ਕਰਤੇ ਬਾਰ ਨ ਲਾਈ ॥੧॥
कुंजी कुलफु प्रान करि राखे करते बार न लाई ॥१॥
Kunjī kulaf parān kar rākẖe karṯe bār na lā▫ī. ||1||
Like lock and key, the life is make the watchmen thereof. In doing so, the Maker makes no delay.
|
ਅਬ ਮਨ ਜਾਗਤ ਰਹੁ ਰੇ ਭਾਈ ॥
अब मन जागत रहु रे भाई ॥
Ab man jāgaṯ rahu re bẖā▫ī.
O brother, let thy soul remain awake now.
|
ਗਾਫਲੁ ਹੋਇ ਕੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਓ ਚੋਰੁ ਮੁਸੈ ਘਰੁ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
गाफलु होइ कै जनमु गवाइओ चोरु मुसै घरु जाई ॥१॥ रहाउ ॥
Gāfal ho▫e kai janam gavā▫i▫o cẖor musai gẖar jā▫ī. ||1|| rahā▫o.
Becoming unmindful thou hast wasted away thy life. Thy home is being robbed by thieves. Pause.
|
ਪੰਚ ਪਹਰੂਆ ਦਰ ਮਹਿ ਰਹਤੇ ਤਿਨ ਕਾ ਨਹੀ ਪਤੀਆਰਾ ॥
पंच पहरूआ दर महि रहते तिन का नही पतीआरा ॥
Pancẖ pahrū▫ā ḏar mėh rahṯe ṯin kā nahī paṯī▫ārā.
The five senses stand as sentinels at the gate but no reliance can be placed on them.
|
ਚੇਤਿ ਸੁਚੇਤ ਚਿਤ ਹੋਇ ਰਹੁ ਤਉ ਲੈ ਪਰਗਾਸੁ ਉਜਾਰਾ ॥੨॥
चेति सुचेत चित होइ रहु तउ लै परगासु उजारा ॥२॥
Cẖeṯ sucẖeṯ cẖiṯ ho▫e rahu ṯa▫o lai pargās ujārā. ||2||
Thou shalt have light and illumination, until thou art awake in thy conscious mind.
|
ਨਉ ਘਰ ਦੇਖਿ ਜੁ ਕਾਮਨਿ ਭੂਲੀ ਬਸਤੁ ਅਨੂਪ ਨ ਪਾਈ ॥
नउ घर देखि जु कामनि भूली बसतु अनूप न पाई ॥
Na▫o gẖar ḏekẖ jo kāman bẖūlī basaṯ anūp na pā▫ī.
The bride who goes amiss by seeing the body of nine apertures, obtains not the peerless thing of God's Name.
|
ਕਹਤੁ ਕਬੀਰ ਨਵੈ ਘਰ ਮੂਸੇ ਦਸਵੈਂ ਤਤੁ ਸਮਾਈ ॥੩॥੨੨॥੭੩॥
कहतु कबीर नवै घर मूसे दसवैं ततु समाई ॥३॥२२॥७३॥
Kahaṯ Kabīr navai gẖar mūse ḏasvaiʼn ṯaṯ samā▫ī. ||3||22||73||
Says Kabir, save the real thing, which is contained in the tenth gate, the thieves plunder the body on nine apertures.
|
ਗਉੜੀ ॥
गउड़ी ॥
Ga▫oṛī.
Gauri.
|
ਮਾਈ ਮੋਹਿ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਨਿਓ ਆਨਾਨਾਂ ॥
माई मोहि अवरु न जानिओ आनानां ॥
Mā▫ī mohi avar na jāni▫o ānānāʼn.
O Mother, I know none else beside the Lord.
|
ਸਿਵ ਸਨਕਾਦਿ ਜਾਸੁ ਗੁਨ ਗਾਵਹਿ ਤਾਸੁ ਬਸਹਿ ਮੋਰੇ ਪ੍ਰਾਨਾਨਾਂ ॥ ਰਹਾਉ ॥
सिव सनकादि जासु गुन गावहि तासु बसहि मोरे प्रानानां ॥ रहाउ ॥
Siv sankāḏ jās gun gāvahi ṯās basėh more parānānāʼn. Rahā▫o.
My soul abides in Him, whose praises Shiva, Sanak and others sing. Pause.
|
ਹਿਰਦੇ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਗਿਆਨ ਗੁਰ ਗੰਮਿਤ ਗਗਨ ਮੰਡਲ ਮਹਿ ਧਿਆਨਾਨਾਂ ॥
हिरदे प्रगासु गिआन गुर गमित गगन मंडल महि धिआनानां ॥
Hirḏe pargās gi▫ān gur gammiṯ gagan mandal mėh ḏẖi▫ānānāʼn.
On meeting the Guru, the light of Divine knowledge has entered my mind, and my attention is fixed up in the tenth gate.
|
ਬਿਖੈ ਰੋਗ ਭੈ ਬੰਧਨ ਭਾਗੇ ਮਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਸੁਖੁ ਜਾਨਾਨਾ ॥੧॥
बिखै रोग भै बंधन भागे मन निज घरि सुखु जानाना ॥१॥
Bikẖai rog bẖai banḏẖan bẖāge man nij gẖar sukẖ jānānā. ||1||
The disease of sin, fear and worldly entanglements have fled, and my soul has realised peace in its own home.
|
ਏਕ ਸੁਮਤਿ ਰਤਿ ਜਾਨਿ ਮਾਨਿ ਪ੍ਰਭ ਦੂਸਰ ਮਨਹਿ ਨ ਆਨਾਨਾ ॥
एक सुमति रति जानि मानि प्रभ दूसर मनहि न आनाना ॥
Ėk sumaṯ raṯ jān mān parabẖ ḏūsar manėh na ānānā.
Imbued with good intellect, I know and obey the One Lord and allow not another to enter my mind.
|
ਚੰਦਨ ਬਾਸੁ ਭਏ ਮਨ ਬਾਸਨ ਤਿਆਗਿ ਘਟਿਓ ਅਭਿਮਾਨਾਨਾ ॥੨॥
चंदन बासु भए मन बासन तिआगि घटिओ अभिमानाना ॥२॥
Cẖanḏan bās bẖa▫e man bāsan ṯi▫āg gẖati▫o abẖimānānā. ||2||
Having abandoned the mental pride my soul is perfumed with the fragrance of sandal.
|
ਜੋ ਜਨ ਗਾਇ ਧਿਆਇ ਜਸੁ ਠਾਕੁਰ ਤਾਸੁ ਪ੍ਰਭੂ ਹੈ ਥਾਨਾਨਾਂ ॥
जो जन गाइ धिआइ जसु ठाकुर तासु प्रभू है थानानां ॥
Jo jan gā▫e ḏẖi▫ā▫e jas ṯẖākur ṯās parabẖū hai thānānāʼn.
The man, who sings and meditates on the excellences of the Lord, within him is the abode of the master.
|
ਤਿਹ ਬਡ ਭਾਗ ਬਸਿਓ ਮਨਿ ਜਾ ਕੈ ਕਰਮ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮਥਾਨਾਨਾ ॥੩॥
तिह बड भाग बसिओ मनि जा कै करम प्रधान मथानाना ॥३॥
Ŧih bad bẖāg basi▫o man jā kai karam parḏẖān mathānānā. ||3||
He, in whose heart, the Lord dwells, has very good fortune. The most distinguished is the destiny (recorded) on his forehead.
|
ਕਾਟਿ ਸਕਤਿ ਸਿਵ ਸਹਜੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਓ ਏਕੈ ਏਕ ਸਮਾਨਾਨਾ ॥
काटि सकति सिव सहजु प्रगासिओ एकै एक समानाना ॥
Kāt sakaṯ siv sahj pargāsi▫o ekai ek samānānā.
I have destroyed mammon. Lord's knowledge is kindled in my mind and I have become absorbed in the One Master.
|
ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਗੁਰ ਭੇਟਿ ਮਹਾ ਸੁਖ ਭ੍ਰਮਤ ਰਹੇ ਮਨੁ ਮਾਨਾਨਾਂ ॥੪॥੨੩॥੭੪॥
कहि कबीर गुर भेटि महा सुख भ्रमत रहे मनु मानानां ॥४॥२३॥७४॥
Kahi Kabīr gur bẖet mahā sukẖ bẖarmaṯ rahe man mānānāʼn. ||4||23||74||
Says Kabir, on meeting the Guru, I have obtained supreme bliss. My mind has ceased to wander and is rendered happy.
|
