ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੇ ਪੂਰੇ ਪੁਰਖ ਪਰਧਾਨ ॥
जिना सासि गिरासि न विसरै से पूरे पुरख परधान ॥
Jinaa saas giraas na visræ sé pooré purakʰ parḋʰaan.
Those who do not forget the Lord, with each and every breath and morsel of food, are the perfect and famous persons.
|
ਕਰਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਲਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥
करमी सतिगुरु पाईऐ अनदिनु लगै धिआनु ॥
Karmee saṫgur paa▫ee▫æ an▫ḋin lagæ ḋʰi▫aan.
By His Grace they find the True Guru; night and day, they meditate.
|
ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਦਰਗਹ ਪਾਈ ਮਾਨੁ ॥
तिन की संगति मिलि रहा दरगह पाई मानु ॥
Ṫin kee sangaṫ mil rahaa ḋargėh paa▫ee maan.
I join the society of those persons, and in so doing, I am honored in the Court of the Lord.
|
ਸਉਦੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਉਚਰਹਿ ਉਠਦੇ ਭੀ ਵਾਹੁ ਕਰੇਨਿ ॥
सउदे वाहु वाहु उचरहि उठदे भी वाहु करेनि ॥
Sa▫uḋé vaahu vaahu uchrahi utʰ▫ḋé bʰee vaahu karén.
While asleep, they chant, “Waaho! Waaho!”, and while awake, they chant, “Waaho!” as well.
|
ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਜਿ ਨਿਤ ਉਠਿ ਸੰਮਾਲੇਨਿ ॥੧॥
नानक ते मुख उजले जि नित उठि संमालेनि ॥१॥
Naanak ṫé mukʰ ujlé jė niṫ utʰ samaalén. ||1||
O Nanak! Radiant are the faces of those who rise up early each day, and dwell upon the Lord. ||1||
|
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
Mėhlaa 4.
Fourth Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੀਐ ਆਪਣਾ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
सतिगुरु सेवीऐ आपणा पाईऐ नामु अपारु ॥
Saṫgur sévee▫æ aapṇaa paa▫ee▫æ naam apaar.
Serving his True Guru, one obtains the Naam, the Name of the Infinite Lord.
|
ਭਉਜਲਿ ਡੁਬਦਿਆ ਕਢਿ ਲਏ ਹਰਿ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥
भउजलि डुबदिआ कढि लए हरि दाति करे दातारु ॥
Bʰa▫ojal dubḋi▫aa kadʰ la▫é har ḋaaṫ karé ḋaaṫaar.
The drowning person is lifted up and out of the terrifying world-ocean; the Great Giver gives the gift of the Lord’s Name.
|
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੇ ਸਾਹ ਹੈ ਜਿ ਨਾਮਿ ਕਰਹਿ ਵਾਪਾਰੁ ॥
धंनु धंनु से साह है जि नामि करहि वापारु ॥
Ḋʰan ḋʰan sé saah hæ jė naam karahi vaapaar.
Blessed, blessed are those bankers who trade the Naam.
|
ਵਣਜਾਰੇ ਸਿਖ ਆਵਦੇ ਸਬਦਿ ਲਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
वणजारे सिख आवदे सबदि लघावणहारु ॥
vaṇjaaré sikʰ aavḋé sabaḋ lagʰaavaṇhaar.
The Sikhs, the traders come, and through the Word of His Shabad, they are carried across.
|
ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਭਈ ਤਿਨ ਸੇਵਿਆ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥੨॥
जन नानक जिन कउ क्रिपा भई तिन सेविआ सिरजणहारु ॥२॥
Jan Naanak jin ka▫o kirpaa bʰa▫ee ṫin sévi▫aa sirjaṇhaar. ||2||
O servant Nanak! They alone serve the Creator Lord, who are blessed by His Grace. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੇ ਜਨ ਭਗਤ ਹਹਿ ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ॥
सचु सचे के जन भगत हहि सचु सचा जिनी अराधिआ ॥
Sach saché ké jan bʰagaṫ hėh sach sachaa jinee araaḋʰi▫aa.
Those who truly worship and adore the True Lord, are truly the humble devotees of the True Lord.
|
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿ ਢੰਢੋਲਿਆ ਤਿਨ ਅੰਦਰਹੁ ਹੀ ਸਚੁ ਲਾਧਿਆ ॥
जिन गुरमुखि खोजि ढंढोलिआ तिन अंदरहु ही सचु लाधिआ ॥
Jin gurmukʰ kʰoj dʰandʰoli▫aa ṫin anḋrahu hee sach laaḋʰi▫aa.
Those Gurmukhs who search and seek, find the True One within themselves.
|
ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਜਿਨੀ ਸੇਵਿਆ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਤਿਨੀ ਸਾਧਿਆ ॥
सचु साहिबु सचु जिनी सेविआ कालु कंटकु मारि तिनी साधिआ ॥
Sach saahib sach jinee sévi▫aa kaal kantak maar ṫinee saaḋʰi▫aa.
Those who truly serve their True Lord and Master, overwhelm and conquer Death, the torturer.
|
ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਭ ਦੂ ਵਡਾ ਹੈ ਸਚੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਲਾਧਿਆ ॥
सचु सचा सभ दू वडा है सचु सेवनि से सचि रलाधिआ ॥
Sach sachaa sabʰ ḋoo vadaa hæ sach sévan sé sach ralaaḋʰi▫aa.
The True One is truly the greatest of all; those who serve the True One are blended with the True One.
|
ਸਚੁ ਸਚੇ ਨੋ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸੇਵਿ ਫਲਾਧਿਆ ॥੨੨॥
सचु सचे नो साबासि है सचु सचा सेवि फलाधिआ ॥२२॥
Sach saché no saabaas hæ sach sachaa sév falaaḋʰi▫aa. ||22||
Blessed and acclaimed is the Truest of the True; serving the Truest of the True, one blossoms forth in fruition. ||22||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok mėhlaa 4.
Shalok, Fourth Mehl:
|
ਮਨਮੁਖੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਨਾਮਹੀਣ ਭਰਮਾਇ ॥
मनमुखु प्राणी मुगधु है नामहीण भरमाइ ॥
Manmukʰ paraaṇee mugaḋʰ hæ naamheeṇ bʰarmaa▫é.
The self-willed Manmukh is foolish; he wanders around without the Naam, the Name of the Lord.
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮਨੂਆ ਨਾ ਟਿਕੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਇ ॥
बिनु गुर मनूआ ना टिकै फिरि फिरि जूनी पाइ ॥
Bin gur manoo▫aa naa tikæ fir fir joonee paa▫é.
Without the Guru, his mind is not held steady, and he is reincarnated, over and over again.
|
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਦਇਆਲ ਹੋਹਿ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
हरि प्रभु आपि दइआल होहि तां सतिगुरु मिलिआ आइ ॥
Har parabʰ aap ḋa▫i▫aal hohi ṫaaⁿ saṫgur mili▫aa aa▫é.
But when the Lord God Himself becomes merciful to him, then the True Guru comes to meet him.
|
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥
जन नानक नामु सलाहि तू जनम मरण दुखु जाइ ॥१॥
Jan Naanak naam salaahi ṫoo janam maraṇ ḋukʰ jaa▫é. ||1||
O servant Nanak! Praise the Naam; the pains of birth and death shall come to an end. ||1||
|
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
Mėhlaa 4.
Fourth Mehl:
|
ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਰੰਗਿ ਸੁਭਾਇ ॥
गुरु सालाही आपणा बहु बिधि रंगि सुभाइ ॥
Gur saalaahee aapṇaa baho biḋʰ rang subʰaa▫é.
I praise my Guru in so many ways, with joyful love and affection.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਤਾ ਰਖਿਆ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥
सतिगुर सेती मनु रता रखिआ बणत बणाइ ॥
Saṫgur séṫee man raṫaa rakʰi▫aa baṇaṫ baṇaa▫é.
My mind is imbued with the True Guru; He has preserved the make of its making.
|
ਜਿਹਵਾ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
जिहवा सालाहि न रजई हरि प्रीतम चितु लाइ ॥
Jihvaa saalaahi na raj▫ee har pareeṫam chiṫ laa▫é.
My tongue is not satisfied by praising Him; He has linked my consciousness with the Lord, my Beloved.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਕੀ ਮਨਿ ਭੁਖ ਹੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥੨॥
नानक नावै की मनि भुख है मनु त्रिपतै हरि रसु खाइ ॥२॥
Naanak naavæ kee man bʰukʰ hæ man ṫaripṫæ har ras kʰaa▫é. ||2||
O Nanak! My mind hungers for the Name of the Lord; my mind is satisfied, tasting the sublime essence of the Lord. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੁਦਰਤਿ ਜਾਣੀਐ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜਿਨਿ ਬਣਾਈਆ ॥
सचु सचा कुदरति जाणीऐ दिनु राती जिनि बणाईआ ॥
Sach sachaa kuḋraṫ jaaṇee▫æ ḋin raaṫee jin baṇaa▫ee▫aa.
The True Lord is truly known for His all-powerful creative nature; He fashioned the days and the nights.
|
ਸੋ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ॥
सो सचु सलाही सदा सदा सचु सचे कीआ वडिआईआ ॥
So sach salaahee saḋaa saḋaa sach saché kee▫aa vaḋi▫aa▫ee▫aa.
I praise that True Lord, forever and ever; True is the glorious greatness of the True Lord.
|
ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੁ ਸਲਾਹ ਸਚੁ ਸਚੁ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ॥
सालाही सचु सलाह सचु सचु कीमति किनै न पाईआ ॥
Saalaahee sach salaah sach sach keemaṫ kinæ na paa▫ee▫aa.
True are the Praises of the Praiseworthy True Lord; the value of the True Lord cannot be appraised.
|
ਜਾ ਮਿਲਿਆ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤਾ ਹਾਜਰੁ ਨਦਰੀ ਆਈਆ ॥
जा मिलिआ पूरा सतिगुरू ता हाजरु नदरी आईआ ॥
Jaa mili▫aa pooraa saṫguroo ṫaa haajar naḋree aa▫ee▫aa.
When someone meets the Perfect True Guru, then His Sublime Presence comes to be seen.
|
ਸਚੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਸਲਾਹਿਆ ਤਿਨਾ ਭੁਖਾ ਸਭਿ ਗਵਾਈਆ ॥੨੩॥
सचु गुरमुखि जिनी सलाहिआ तिना भुखा सभि गवाईआ ॥२३॥
Sach gurmukʰ jinee sahaali▫aa ṫinaa bʰukʰaa sabʰ gavaa▫ee▫aa. ||23||
Those Gurmukhs who praise the True Lord - all their hunger is gone. ||23||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok mėhlaa 4.
Shalok, Fourth Mehl:
|
ਮੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਖੋਜਿ ਖੋਜੇਦਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਲਧਾ ਲੋੜਿ ॥
मै मनु तनु खोजि खोजेदिआ सो प्रभु लधा लोड़ि ॥
Mæ man ṫan kʰoj kʰojéḋi▫aa so parabʰ laḋʰaa loṛ.
Searching and examining my mind and body, I have found that God, whom I longed for.
|
ਵਿਸਟੁ ਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਿਤਾ ਜੋੜਿ ॥੧॥
विसटु गुरू मै पाइआ जिनि हरि प्रभु दिता जोड़ि ॥१॥
visat guroo mæ paa▫i▫aa jin har parabʰ ḋiṫaa joṛ. ||1||
I have found the Guru, the Divine Intermediary, who has united me with the Lord God. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਮਾਇਆਧਾਰੀ ਅਤਿ ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ॥
माइआधारी अति अंना बोला ॥
Maa▫i▫aaḋʰaaree aṫ annaa bolaa.
One who is attached to Maya is totally blind and deaf.
|
ਸਬਦੁ ਨ ਸੁਣਈ ਬਹੁ ਰੋਲ ਘਚੋਲਾ ॥
सबदु न सुणई बहु रोल घचोला ॥
Sabaḋ na suṇ▫ee baho rol gʰacholaa.
He does not listen to the Word of the Shabad; he makes a great uproar and tumult.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
गुरमुखि जापै सबदि लिव लाइ ॥
Gurmukʰ jaapæ sabaḋ liv laa▫é.
The Gurmukhs chant and meditate on the Shabad, and lovingly center their consciousness on it.
|
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥
हरि नामु सुणि मंने हरि नामि समाइ ॥
Har naam suṇ manné har naam samaa▫é.
They hear and believe in the Name of the Lord; they are absorbed in the Name of the Lord.
|
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ॥
जो तिसु भावै सु करे कराइआ ॥
Jo ṫis bʰaavæ so karé karaa▫i▫aa.
Whatever pleases God, He causes that to be done.
|
ਨਾਨਕ ਵਜਦਾ ਜੰਤੁ ਵਜਾਇਆ ॥੨॥
नानक वजदा जंतु वजाइआ ॥२॥
Naanak vajḋaa janṫ vajaa▫i▫aa. ||2||
O Nanak! Human beings are the instruments which vibrate as God plays them. ||2||
|