ਸਭਿ ਕਾਰਜ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਧਿ ਹਹਿ ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ॥
सभि कारज तिन के सिधि हहि जिन गुरमुखि किरपा धारि ॥
Sabẖ kāraj ṯin ke siḏẖ hėh jin gurmukẖ kirpā ḏẖār.
Unto whom the Exalted Guru shows mercy, all their affairs are adjusted.
|
ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਮਿਲੇ ਸੇ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰਿ ॥੨॥
नानक जो धुरि मिले से मिलि रहे हरि मेले सिरजणहारि ॥२॥
Nānak jo ḏẖur mile se mil rahe har mele sirjaṇhār. ||2||
Nanak, they, whom God the creator unites, meet the primal Lord and remain blended with him.
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauri.
|
ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਗੋਸਾਈ ॥
तू सचा साहिबु सचु है सचु सचा गोसाई ॥
Ŧū sacẖā sāhib sacẖ hai sacẖ sacẖā gosā▫ī.
Thou O True Lord, art True. The truest of the True Thou art, O World-Lord.
|
ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸਭ ਲਗੈ ਤੇਰੀ ਪਾਈ ॥
तुधुनो सभ धिआइदी सभ लगै तेरी पाई ॥
Ŧuḏẖuno sabẖ ḏẖi▫ā▫iḏī sabẖ lagai ṯerī pā▫ī.
Everyone remembers Thee, all falls at Thine feet.
|
ਤੇਰੀ ਸਿਫਤਿ ਸੁਆਲਿਉ ਸਰੂਪ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੀਤੀ ਤਿਸੁ ਪਾਰਿ ਲਘਾਈ ॥
तेरी सिफति सुआलिउ सरूप है जिनि कीती तिसु पारि लघाई ॥
Ŧerī sifaṯ su▫āli▫o sarūp hai jin kīṯī ṯis pār lagẖā▫ī.
Graceful, and home of beauty, is Thy praise. Thou savest him who celebrates it.
|
ਗੁਰਮੁਖਾ ਨੋ ਫਲੁ ਪਾਇਦਾ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥
गुरमुखा नो फलु पाइदा सचि नामि समाई ॥
Gurmukẖā no fal pā▫iḏā sacẖ nām samā▫ī.
Thou givest reward to the holy, and they get absorbed in the True Name.
|
ਵਡੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਵਡੀ ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥
वडे मेरे साहिबा वडी तेरी वडिआई ॥१॥
vade mere sāhibā vadī ṯerī vadi▫ā▫ī. ||1||
O my great Lord, great is Thine greatness.
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok mėhlā 4.
Slok 4th Guru.
|
ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਸਲਾਹਣਾ ਸਭੁ ਬੋਲਣੁ ਫਿਕਾ ਸਾਦੁ ॥
विणु नावै होरु सलाहणा सभु बोलणु फिका सादु ॥
viṇ nāvai hor salāhṇā sabẖ bolaṇ fikā sāḏ.
The taste of praising anything but the Name and all other talk is insipid.
|
ਮਨਮੁਖ ਅਹੰਕਾਰੁ ਸਲਾਹਦੇ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਵਾਦੁ ॥
मनमुख अहंकारु सलाहदे हउमै ममता वादु ॥
Manmukẖ ahaʼnkār salāhḏe ha▫umai mamṯā vāḏ.
The perverse praise their pride, but in vain is the love of self-conceit.
|
ਜਿਨ ਸਾਲਾਹਨਿ ਸੇ ਮਰਹਿ ਖਪਿ ਜਾਵੈ ਸਭੁ ਅਪਵਾਦੁ ॥
जिन सालाहनि से मरहि खपि जावै सभु अपवादु ॥
Jin sālāhan se marėh kẖap jāvai sabẖ apvāḏ.
They, whom they praise, die away. All of them pine away in wranglings.
|
ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਪਰਮਾਨਾਦੁ ॥੧॥
जन नानक गुरमुखि उबरे जपि हरि हरि परमानादु ॥१॥
Jan Nānak gurmukẖ ubre jap har har parmānāḏ. ||1||
O serf Nanak, the holy are saved by pondering on Lord God, the Embodiment of Supreme Bliss.
|
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
Mėhlā 4.
4th Guru.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਮਨਿ ਹਰੀ ॥
सतिगुर हरि प्रभु दसि नामु धिआई मनि हरी ॥
Saṯgur har parabẖ ḏas nām ḏẖi▫ā▫ī man harī.
My True Guru, tell me of the Lord Master, that, in my, mind, I may meditate upon His Name.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਵਿਤੁ ਹਰਿ ਮੁਖਿ ਬੋਲੀ ਸਭਿ ਦੁਖ ਪਰਹਰੀ ॥੨॥
नानक नामु पवितु हरि मुखि बोली सभि दुख परहरी ॥२॥
Nānak nām paviṯ har mukẖ bolī sabẖ ḏukẖ parharī. ||2||
By repeating with my mouth, the sacred Name of God, O Nanak, I may shake off all my agonies.
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauri.
|
ਤੂ ਆਪੇ ਆਪਿ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ਹੈ ਨਿਰੰਜਨ ਹਰਿ ਰਾਇਆ ॥
तू आपे आपि निरंकारु है निरंजन हरि राइआ ॥
Ŧū āpe āp nirankār hai niranjan har rā▫i▫ā.
O my formless, Immaculate God, the King, Thou art all by Thy ownself.
|
ਜਿਨੀ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਆ ਤਿਨ ਕਾ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਗਵਾਇਆ ॥
जिनी तू इक मनि सचु धिआइआ तिन का सभु दुखु गवाइआ ॥
Jinī ṯū ik man sacẖ ḏẖi▫ā▫i▫ā ṯin kā sabẖ ḏukẖ gavā▫i▫ā.
They who remember Thee with single mind, O True Lord them Thou riddest of all anguishes.
|
ਤੇਰਾ ਸਰੀਕੁ ਕੋ ਨਾਹੀ ਜਿਸ ਨੋ ਲਵੈ ਲਾਇ ਸੁਣਾਇਆ ॥
तेरा सरीकु को नाही जिस नो लवै लाइ सुणाइआ ॥
Ŧerā sarīk ko nāhī jis no lavai lā▫e suṇā▫i▫ā.
Thou hast no equal, seating whom close by I may speak of Thee.
|
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਤੂਹੈ ਨਿਰੰਜਨਾ ਤੂਹੈ ਸਚੁ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ॥
तुधु जेवडु दाता तूहै निरंजना तूहै सचु मेरै मनि भाइआ ॥
Ŧuḏẖ jevad ḏāṯā ṯūhai niranjanā ṯūhai sacẖ merai man bẖā▫i▫ā.
O pure Lord, Thou alone art as great a Donor, as Thyself. Thou O True One, art pleasing to my mind.
|
ਸਚੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬਾ ਸਚੇ ਸਚੁ ਨਾਇਆ ॥੨॥
सचे मेरे साहिबा सचे सचु नाइआ ॥२॥
Sacẖe mere sāhibā sacẖe sacẖ nā▫i▫ā. ||2||
O my True Lord, Truest of the True is Thine Name.
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok mėhlā 4.
Slok 4th Guru.
|
ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭ੍ਰਮਿ ਭੂਲੇ ਮਨਮੁਖ ਦੁਰਜਨਾ ॥
मन अंतरि हउमै रोगु है भ्रमि भूले मनमुख दुरजना ॥
Man anṯar ha▫umai rog hai bẖaram bẖūle manmukẖ ḏurjanā.
In the mind of the evil perverse persons is the disease of pride, and they are gone astray in doubt.
|
ਨਾਨਕ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸਜਨਾ ॥੧॥
नानक रोगु गवाइ मिलि सतिगुर साधू सजना ॥१॥
Nānak rog gavā▫e mil saṯgur sāḏẖū sajnā. ||1||
Nanak, by meeting the saintly Satguru, the friend, they get the disease eradicated.
|
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
Mėhlā 4.
4th Guru.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਤਾ ਰੰਗ ਸਿਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
मनु तनु रता रंग सिउ गुरमुखि हरि गुणतासु ॥
Man ṯan raṯā rang si▫o gurmukẖ har guṇṯās.
The mind and body of the pious person are dyed, with the love of God, the treasure of virtues.
|
ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਸਰਣਾਗਤੀ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਗੁਰ ਸਾਬਾਸਿ ॥੨॥
जन नानक हरि सरणागती हरि मेले गुर साबासि ॥२॥
Jan Nānak har sarṇāgaṯī har mele gur sābās. ||2||
Servant Nanak has sought God's shelter. Hail, unto the Guru who has united him with God.
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauri.
|
ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਕਿਸੁ ਨਾਲਿ ਤੂ ਵੜੀਐ ॥
तू करता पुरखु अगमु है किसु नालि तू वड़ीऐ ॥
Ŧū karṯā purakẖ agamm hai kis nāl ṯū vaṛī▫ai.
Thou art the Omnipotent and inaccessible Creator, with whom should I compare Thee?
|
ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਹੋਇ ਸੁ ਆਖੀਐ ਤੁਧੁ ਜੇਹਾ ਤੂਹੈ ਪੜੀਐ ॥
तुधु जेवडु होइ सु आखीऐ तुधु जेहा तूहै पड़ीऐ ॥
Ŧuḏẖ jevad ho▫e so ākẖī▫ai ṯuḏẖ jehā ṯūhai paṛī▫ai.
Were there anyone as great as Thee, I may Name him. Thou alone art said to be like Thee.
|
ਤੂ ਘਟਿ ਘਟਿ ਇਕੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗੜੀਐ ॥
तू घटि घटि इकु वरतदा गुरमुखि परगड़ीऐ ॥
Ŧū gẖat gẖat ik varaṯḏā gurmukẖ pargaṛī▫ai.
In every heart, Thou art contained alike. Through the Guru, Thou becomest manifest.
|
ਤੂ ਸਚਾ ਸਭਸ ਦਾ ਖਸਮੁ ਹੈ ਸਭ ਦੂ ਤੂ ਚੜੀਐ ॥
तू सचा सभस दा खसमु है सभ दू तू चड़ीऐ ॥
Ŧū sacẖā sabẖas ḏā kẖasam hai sabẖ ḏū ṯū cẖaṛī▫ai.
Thou art the True Lord of all. Thou art the highest of all as well.
|
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਹੋਇਸੀ ਤਾ ਕਾਇਤੁ ਕੜੀਐ ॥੩॥
तू करहि सु सचे होइसी ता काइतु कड़ीऐ ॥३॥
Ŧū karahi so sacẖe ho▫isī ṯā kā▫iṯ kaṛī▫ai. ||3||
When, what Thou doest, O True Lord, that alone happens, then why should we grieve?
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
सलोक मः ४ ॥
Salok mėhlā 4.
Slok 4rh Guru.
|
ਮੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਪ੍ਰੇਮੁ ਪਿਰੰਮ ਕਾ ਅਠੇ ਪਹਰ ਲਗੰਨਿ ॥
मै मनि तनि प्रेमु पिरम का अठे पहर लगंनि ॥
Mai man ṯan parem piramm kā aṯẖe pahar lagann.
The whole day long, my soul and body remain imbued with the love of my Beloved.
|
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖਿ ਵਸੰਨਿ ॥੧॥
जन नानक किरपा धारि प्रभ सतिगुर सुखि वसंनि ॥१॥
Jan Nānak kirpā ḏẖār parabẖ saṯgur sukẖ vasann. ||1||
Show mercy onto slave Nanak, O Lord, that he may abide in peace by meeting the Satguru.
|
ਮਃ ੪ ॥
मः ४ ॥
Mėhlā 4.
4th Guru.
|
ਜਿਨ ਅੰਦਰਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਮ ਕੀ ਜਿਉ ਬੋਲਨਿ ਤਿਵੈ ਸੋਹੰਨਿ ॥
जिन अंदरि प्रीति पिरम की जिउ बोलनि तिवै सोहंनि ॥
Jin anḏar parīṯ piramm kī ji▫o bolan ṯivai sohann.
Within whose heart is the love of the Darling, they look beauteous then, when they repeat Lord's praise.
|
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਾਣਦਾ ਜਿਨਿ ਲਾਈ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਿਰੰਨਿ ॥੨॥
नानक हरि आपे जाणदा जिनि लाई प्रीति पिरंनि ॥२॥
Nānak har āpe jāṇḏā jin lā▫ī parīṯ pirann. ||2||
Nanak, God the Beloved, who has infused His affection in them, Himself, knows all this.
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛī.
Pauri.
|
ਤੂ ਕਰਤਾ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਹੈ ਭੁਲਣ ਵਿਚਿ ਨਾਹੀ ॥
तू करता आपि अभुलु है भुलण विचि नाही ॥
Ŧū karṯā āp abẖul hai bẖulaṇ vicẖ nāhī.
Thou Thyself, O Creator, art infallible. Thou can't be in any wrong.
|
ਤੂ ਕਰਹਿ ਸੁ ਸਚੇ ਭਲਾ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਹੀ ॥
तू करहि सु सचे भला है गुर सबदि बुझाही ॥
Ŧū karahi so sacẖe bẖalā hai gur sabaḏ bujẖāhī.
O True One, whatever Thou doest that is good. By Guru's instruction this understanding is obtained.
|
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥
तू करण कारण समरथु है दूजा को नाही ॥
Ŧū karaṇ kāraṇ samrath hai ḏūjā ko nāhī.
Thou art competent to do all the works. There is no other than Thee.
|
ਤੂ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮੁ ਦਇਆਲੁ ਹੈ ਸਭਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਹੀ ॥
तू साहिबु अगमु दइआलु है सभि तुधु धिआही ॥
Ŧū sāhib agam ḏa▫i▫āl hai sabẖ ṯuḏẖ ḏẖi▫āhī.
Thou my Lord art inaccessible and Merciful. Everyone thinks of thee.
|
