ਨਾਨਾ ਰੂਪ ਜਿਉ ਸ੍ਵਾਗੀ ਦਿਖਾਵੈ ॥
नाना रूप जिउ स्वागी दिखावै ॥
Nānā rūp ji▫o savāgī ḏikẖāvai.
In various costumes, like actors, they appear.
|
ਜਿਉ ਪ੍ਰਭ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਨਚਾਵੈ ॥
जिउ प्रभ भावै तिवै नचावै ॥
Ji▫o parabẖ bẖāvai ṯivai nacẖāvai.
As it pleases God, they dance.
|
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਹੋਇ ॥
जो तिसु भावै सोई होइ ॥
Jo ṯis bẖāvai so▫ī ho▫e.
Whatever pleases Him, comes to pass.
|
ਨਾਨਕ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥੭॥
नानक दूजा अवरु न कोइ ॥७॥
Nānak ḏūjā avar na ko▫e. ||7||
O Nanak, there is no other at all. ||7||
|
ਕਬਹੂ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਇਹੁ ਪਾਵੈ ॥
कबहू साधसंगति इहु पावै ॥
Kabhū sāḏẖsangaṯ ih pāvai.
Sometimes, this being attains the Company of the Holy.
|
ਉਸੁ ਅਸਥਾਨ ਤੇ ਬਹੁਰਿ ਨ ਆਵੈ ॥
उसु असथान ते बहुरि न आवै ॥
Us asthān ṯe bahur na āvai.
From that place, he does not have to come back again.
|
ਅੰਤਰਿ ਹੋਇ ਗਿਆਨ ਪਰਗਾਸੁ ॥
अंतरि होइ गिआन परगासु ॥
Anṯar ho▫e gi▫ān pargās.
The light of spiritual wisdom dawns within.
|
ਉਸੁ ਅਸਥਾਨ ਕਾ ਨਹੀ ਬਿਨਾਸੁ ॥
उसु असथान का नही बिनासु ॥
Us asthān kā nahī binās.
That place does not perish.
|
ਮਨ ਤਨ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਇਕ ਰੰਗਿ ॥
मन तन नामि रते इक रंगि ॥
Man ṯan nām raṯe ik rang.
The mind and body are imbued with the Love of the Naam, the Name of the One Lord.
|
ਸਦਾ ਬਸਹਿ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਕੈ ਸੰਗਿ ॥
सदा बसहि पारब्रहम कै संगि ॥
Saḏā basėh pārbarahm kai sang.
He dwells forever with the Supreme Lord God.
|
ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਜਲੁ ਆਇ ਖਟਾਨਾ ॥
जिउ जल महि जलु आइ खटाना ॥
Ji▫o jal mėh jal ā▫e kẖatānā.
As water comes to blend with water,
|
ਤਿਉ ਜੋਤੀ ਸੰਗਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਨਾ ॥
तिउ जोती संगि जोति समाना ॥
Ŧi▫o joṯī sang joṯ samānā.
his light blends into the Light.
|
ਮਿਟਿ ਗਏ ਗਵਨ ਪਾਏ ਬਿਸ੍ਰਾਮ ॥
मिटि गए गवन पाए बिस्राम ॥
Mit ga▫e gavan pā▫e bisrām.
Reincarnation is ended, and eternal peace is found.
|
ਨਾਨਕ ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨ ॥੮॥੧੧॥
नानक प्रभ कै सद कुरबान ॥८॥११॥
Nānak parabẖ kai saḏ kurbān. ||8||11||
Nanak is forever a sacrifice to God. ||8||11||
|
ਸਲੋਕੁ ॥
सलोकु ॥
Salok.
Shalok:
|
ਸੁਖੀ ਬਸੈ ਮਸਕੀਨੀਆ ਆਪੁ ਨਿਵਾਰਿ ਤਲੇ ॥
सुखी बसै मसकीनीआ आपु निवारि तले ॥
Sukẖī basai maskīnī▫ā āp nivār ṯale.
The humble beings abide in peace; subduing egotism, they are meek.
|
ਬਡੇ ਬਡੇ ਅਹੰਕਾਰੀਆ ਨਾਨਕ ਗਰਬਿ ਗਲੇ ॥੧॥
बडे बडे अहंकारीआ नानक गरबि गले ॥१॥
Bade bade ahaʼnkārī▫ā Nānak garab gale. ||1||
The very proud and arrogant persons, O Nanak, are consumed by their own pride. ||1||
|
ਅਸਟਪਦੀ ॥
असटपदी ॥
Asatpaḏī.
Ashtapadee:
|
ਜਿਸ ਕੈ ਅੰਤਰਿ ਰਾਜ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
जिस कै अंतरि राज अभिमानु ॥
Jis kai anṯar rāj abẖimān.
One who has the pride of power within,
|
ਸੋ ਨਰਕਪਾਤੀ ਹੋਵਤ ਸੁਆਨੁ ॥
सो नरकपाती होवत सुआनु ॥
So narakpāṯī hovaṯ su▫ān.
shall dwell in hell, and become a dog.
|
ਜੋ ਜਾਨੈ ਮੈ ਜੋਬਨਵੰਤੁ ॥
जो जानै मै जोबनवंतु ॥
Jo jānai mai jobanvanṯ.
One who deems himself to have the beauty of youth,
|
ਸੋ ਹੋਵਤ ਬਿਸਟਾ ਕਾ ਜੰਤੁ ॥
सो होवत बिसटा का जंतु ॥
So hovaṯ bistā kā janṯ.
shall become a maggot in manure.
|
ਆਪਸ ਕਉ ਕਰਮਵੰਤੁ ਕਹਾਵੈ ॥
आपस कउ करमवंतु कहावै ॥
Āpas ka▫o karamvanṯ kahāvai.
One who claims to act virtuously,
|
ਜਨਮਿ ਮਰੈ ਬਹੁ ਜੋਨਿ ਭ੍ਰਮਾਵੈ ॥
जनमि मरै बहु जोनि भ्रमावै ॥
Janam marai baho jon bẖarmāvai.
shall live and die, wandering through countless reincarnations.
|
ਧਨ ਭੂਮਿ ਕਾ ਜੋ ਕਰੈ ਗੁਮਾਨੁ ॥
धन भूमि का जो करै गुमानु ॥
Ḏẖan bẖūm kā jo karai gumān.
One who takes pride in wealth and lands
|
ਸੋ ਮੂਰਖੁ ਅੰਧਾ ਅਗਿਆਨੁ ॥
सो मूरखु अंधा अगिआनु ॥
So mūrakẖ anḏẖā agi▫ān.
is a fool, blind and ignorant.
|
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਸ ਕੈ ਹਿਰਦੈ ਗਰੀਬੀ ਬਸਾਵੈ ॥
करि किरपा जिस कै हिरदै गरीबी बसावै ॥
Kar kirpā jis kai hirḏai garībī basāvai.
One whose heart is mercifully blessed with abiding humility,
|
ਨਾਨਕ ਈਹਾ ਮੁਕਤੁ ਆਗੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੧॥
नानक ईहा मुकतु आगै सुखु पावै ॥१॥
Nānak īhā mukaṯ āgai sukẖ pāvai. ||1||
O Nanak, is liberated here, and obtains peace hereafter. ||1||
|
ਧਨਵੰਤਾ ਹੋਇ ਕਰਿ ਗਰਬਾਵੈ ॥
धनवंता होइ करि गरबावै ॥
Ḏẖanvanṯā ho▫e kar garbāvai.
One who becomes wealthy and takes pride in it -
|
ਤ੍ਰਿਣ ਸਮਾਨਿ ਕਛੁ ਸੰਗਿ ਨ ਜਾਵੈ ॥
त्रिण समानि कछु संगि न जावै ॥
Ŧariṇ samān kacẖẖ sang na jāvai.
not even a piece of straw shall go along with him.
|
ਬਹੁ ਲਸਕਰ ਮਾਨੁਖ ਊਪਰਿ ਕਰੇ ਆਸ ॥
बहु लसकर मानुख ऊपरि करे आस ॥
Baho laskar mānukẖ ūpar kare ās.
He may place his hopes on a large army of men,
|
ਪਲ ਭੀਤਰਿ ਤਾ ਕਾ ਹੋਇ ਬਿਨਾਸ ॥
पल भीतरि ता का होइ बिनास ॥
Pal bẖīṯar ṯā kā ho▫e binās.
but he shall vanish in an instant.
|
ਸਭ ਤੇ ਆਪ ਜਾਨੈ ਬਲਵੰਤੁ ॥
सभ ते आप जानै बलवंतु ॥
Sabẖ ṯe āp jānai balvanṯ.
One who deems himself to be the strongest of all,
|
ਖਿਨ ਮਹਿ ਹੋਇ ਜਾਇ ਭਸਮੰਤੁ ॥
खिन महि होइ जाइ भसमंतु ॥
Kẖin mėh ho▫e jā▫e bẖasmanṯ.
in an instant, shall be reduced to ashes.
|
ਕਿਸੈ ਨ ਬਦੈ ਆਪਿ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥
किसै न बदै आपि अहंकारी ॥
Kisai na baḏai āp ahaʼnkārī.
One who thinks of no one else except his own prideful self -
|
ਧਰਮ ਰਾਇ ਤਿਸੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥
धरम राइ तिसु करे खुआरी ॥
Ḏẖaram rā▫e ṯis kare kẖu▫ārī.
the Righteous Judge of Dharma shall expose his disgrace.
|
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਜਾ ਕਾ ਮਿਟੈ ਅਭਿਮਾਨੁ ॥
गुर प्रसादि जा का मिटै अभिमानु ॥
Gur parsāḏ jā kā mitai abẖimān.
One who, by Guru's Grace, eliminates his ego,
|
ਸੋ ਜਨੁ ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਨੁ ॥੨॥
सो जनु नानक दरगह परवानु ॥२॥
So jan Nānak ḏargėh parvān. ||2||
O Nanak, becomes acceptable in the Court of the Lord. ||2||
|
ਕੋਟਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਹਉ ਧਾਰੇ ॥
कोटि करम करै हउ धारे ॥
Kot karam karai ha▫o ḏẖāre.
If someone does millions of good deeds, while acting in ego,
|
ਸ੍ਰਮੁ ਪਾਵੈ ਸਗਲੇ ਬਿਰਥਾਰੇ ॥
स्रमु पावै सगले बिरथारे ॥
Saram pāvai sagle birthāre.
he shall incur only trouble; all this is in vain.
|
ਅਨਿਕ ਤਪਸਿਆ ਕਰੇ ਅਹੰਕਾਰ ॥
अनिक तपसिआ करे अहंकार ॥
Anik ṯapasi▫ā kare ahaʼnkār.
If someone performs great penance, while acting in selfishness and conceit,
|
ਨਰਕ ਸੁਰਗ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਅਵਤਾਰ ॥
नरक सुरग फिरि फिरि अवतार ॥
Narak surag fir fir avṯār.
he shall be reincarnated into heaven and hell, over and over again.
|
ਅਨਿਕ ਜਤਨ ਕਰਿ ਆਤਮ ਨਹੀ ਦ੍ਰਵੈ ॥
अनिक जतन करि आतम नही द्रवै ॥
Anik jaṯan kar āṯam nahī ḏarvai.
He makes all sorts of efforts, but his soul is still not softened -
|
ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਕਹੁ ਕੈਸੇ ਗਵੈ ॥
हरि दरगह कहु कैसे गवै ॥
Har ḏargėh kaho kaise gavai.
how can he go to the Court of the Lord?
|
ਆਪਸ ਕਉ ਜੋ ਭਲਾ ਕਹਾਵੈ ॥
आपस कउ जो भला कहावै ॥
Āpas ka▫o jo bẖalā kahāvai.
One who calls himself good -
|
ਤਿਸਹਿ ਭਲਾਈ ਨਿਕਟਿ ਨ ਆਵੈ ॥
तिसहि भलाई निकटि न आवै ॥
Ŧisėh bẖalā▫ī nikat na āvai.
goodness shall not draw near him.
|
ਸਰਬ ਕੀ ਰੇਨ ਜਾ ਕਾ ਮਨੁ ਹੋਇ ॥
सरब की रेन जा का मनु होइ ॥
Sarab kī ren jā kā man ho▫e.
One whose mind is the dust of all -
|
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੀ ਨਿਰਮਲ ਸੋਇ ॥੩॥
कहु नानक ता की निरमल सोइ ॥३॥
Kaho Nānak ṯā kī nirmal so▫e. ||3||
says Nanak, his reputation is spotlessly pure. ||3||
|
ਜਬ ਲਗੁ ਜਾਨੈ ਮੁਝ ਤੇ ਕਛੁ ਹੋਇ ॥
जब लगु जानै मुझ ते कछु होइ ॥
Jab lag jānai mujẖ ṯe kacẖẖ ho▫e.
As long as someone thinks that he is the one who acts,
|
ਤਬ ਇਸ ਕਉ ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
तब इस कउ सुखु नाही कोइ ॥
Ŧab is ka▫o sukẖ nāhī ko▫e.
he shall have no peace.
|
ਜਬ ਇਹ ਜਾਨੈ ਮੈ ਕਿਛੁ ਕਰਤਾ ॥
जब इह जानै मै किछु करता ॥
Jab ih jānai mai kicẖẖ karṯā.
As long as this mortal thinks that he is the one who does things,
|
ਤਬ ਲਗੁ ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਮਹਿ ਫਿਰਤਾ ॥
तब लगु गरभ जोनि महि फिरता ॥
Ŧab lag garabẖ jon mėh firṯā.
he shall wander in reincarnation through the womb.
|
ਜਬ ਧਾਰੈ ਕੋਊ ਬੈਰੀ ਮੀਤੁ ॥
जब धारै कोऊ बैरी मीतु ॥
Jab ḏẖārai ko▫ū bairī mīṯ.
As long as he considers one an enemy, and another a friend,
|
ਤਬ ਲਗੁ ਨਿਹਚਲੁ ਨਾਹੀ ਚੀਤੁ ॥
तब लगु निहचलु नाही चीतु ॥
Ŧab lag nihcẖal nāhī cẖīṯ.
his mind shall not come to rest.
|
ਜਬ ਲਗੁ ਮੋਹ ਮਗਨ ਸੰਗਿ ਮਾਇ ॥
जब लगु मोह मगन संगि माइ ॥
Jab lag moh magan sang mā▫e.
As long as he is intoxicated with attachment to Maya,
|
ਤਬ ਲਗੁ ਧਰਮ ਰਾਇ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥
तब लगु धरम राइ देइ सजाइ ॥
Ŧab lag ḏẖaram rā▫e ḏe▫e sajā▫e.
the Righteous Judge shall punish him.
|
ਪ੍ਰਭ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਬੰਧਨ ਤੂਟੈ ॥
प्रभ किरपा ते बंधन तूटै ॥
Parabẖ kirpā ṯe banḏẖan ṯūtai.
By God's Grace, his bonds are shattered;
|
ਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਨਾਨਕ ਹਉ ਛੂਟੈ ॥੪॥
गुर प्रसादि नानक हउ छूटै ॥४॥
Gur parsāḏ Nānak ha▫o cẖẖūtai. ||4||
by Guru's Grace, O Nanak, his ego is eliminated. ||4||
|
ਸਹਸ ਖਟੇ ਲਖ ਕਉ ਉਠਿ ਧਾਵੈ ॥
सहस खटे लख कउ उठि धावै ॥
Sahas kẖate lakẖ ka▫o uṯẖ ḏẖāvai.
Earning a thousand, he runs after a hundred thousand.
|