ਮਨਿ ਨਿਰਮਲਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
मनि निरमलि वसै सचु सोइ ॥
Man nirmal vasæ sach so▫é.
The mind becomes pure, when the True Lord dwells within.
|
ਸਾਚਿ ਵਸਿਐ ਸਾਚੀ ਸਭ ਕਾਰ ॥
साचि वसिऐ साची सभ कार ॥
Saach vasi▫æ saachee sabʰ kaar.
When one dwells in Truth, all actions become true.
|
ਊਤਮ ਕਰਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰ ॥੩॥
ऊतम करणी सबद बीचार ॥३॥
Ooṫam karṇee sabaḋ beechaar. ||3||
The ultimate action is to contemplate the Word of the Shabad. ||3||
|
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਚੀ ਸੇਵਾ ਹੋਇ ॥
गुर ते साची सेवा होइ ॥
Gur ṫé saachee sévaa ho▫é.
Through the Guru, true service is performed.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਪਛਾਣੈ ਕੋਇ ॥
गुरमुखि नामु पछाणै कोइ ॥
Gurmukʰ naam pachʰaaṇæ ko▫é.
How rare is that Gurmukh who recognizes the Naam, the Name of the Lord.
|
ਜੀਵੈ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
जीवै दाता देवणहारु ॥
Jeevæ ḋaaṫaa ḋévaṇhaar.
The Giver, the Great Giver, lives forever.
|
ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥੪॥੧॥੨੧॥
नानक हरि नामे लगै पिआरु ॥४॥१॥२१॥
Naanak har naamé lagæ pi▫aar. ||4||1||21||
Nanak enshrines love for the Name of the Lord. ||4||1||21||
|
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥
Ga▫oṛee gu▫aaréree mėhlaa 3.
Gauree Gwaarayree, Third Mehl:
|
ਗੁਰ ਤੇ ਗਿਆਨੁ ਪਾਏ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥
गुर ते गिआनु पाए जनु कोइ ॥
Gur ṫé gi▫aan paa▫é jan ko▫é.
Those who obtain spiritual wisdom from the Guru are very rare.
|
ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਸੀਝੈ ਸੋਇ ॥
गुर ते बूझै सीझै सोइ ॥
Gur ṫé boojʰæ seejʰæ so▫é.
Those who obtain this understanding from the Guru become acceptable.
|
ਗੁਰ ਤੇ ਸਹਜੁ ਸਾਚੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
गुर ते सहजु साचु बीचारु ॥
Gur ṫé sahj saach beechaar.
Through the Guru, we intuitively contemplate the True One.
|
ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰੁ ॥੧॥
गुर ते पाए मुकति दुआरु ॥१॥
Gur ṫé paa▫é mukaṫ ḋu▫aar. ||1||
Through the Guru, the Gate of Liberation is found. ||1||
|
ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਮਿਲੈ ਗੁਰੁ ਆਇ ॥
पूरै भागि मिलै गुरु आइ ॥
Pooræ bʰaag milæ gur aa▫é.
Through perfect good destiny, we come to meet the Guru.
|
ਸਾਚੈ ਸਹਜਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
साचै सहजि साचि समाइ ॥१॥ रहाउ ॥
Saachæ sahj saach samaa▫é. ||1|| rahaa▫o.
The true ones are intuitively absorbed in the True Lord. ||1||Pause||
|
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਬੁਝਾਏ ॥
गुरि मिलिऐ त्रिसना अगनि बुझाए ॥
Gur mili▫æ ṫarisnaa agan bujʰaa▫é.
Meeting the Guru, the fire of desire is quenched.
|
ਗੁਰ ਤੇ ਸਾਂਤਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਏ ॥
गुर ते सांति वसै मनि आए ॥
Gur ṫé saaⁿṫ vasæ man aa▫é.
Through the Guru, peace and tranquility come to dwell within the mind.
|
ਗੁਰ ਤੇ ਪਵਿਤ ਪਾਵਨ ਸੁਚਿ ਹੋਇ ॥
गुर ते पवित पावन सुचि होइ ॥
Gur ṫé paviṫ paavan such ho▫é.
Through the Guru, we become pure, holy and true.
|
ਗੁਰ ਤੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥
गुर ते सबदि मिलावा होइ ॥२॥
Gur ṫé sabaḋ milaavaa ho▫é. ||2||
Through the Guru, we are absorbed in the Word of the Shabad. ||2||
|
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਸਭ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਈ ॥
बाझु गुरू सभ भरमि भुलाई ॥
Baajʰ guroo sabʰ bʰaram bʰulaa▫ee.
Without the Guru, everyone wanders in doubt.
|
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁਤਾ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥
बिनु नावै बहुता दुखु पाई ॥
Bin naavæ bahuṫaa ḋukʰ paa▫ee.
Without the Name, they suffer in terrible pain.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
गुरमुखि होवै सु नामु धिआई ॥
Gurmukʰ hovæ so naam ḋʰi▫aa▫ee.
Those who meditate on the Naam become Gurmukh.
|
ਦਰਸਨਿ ਸਚੈ ਸਚੀ ਪਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥
दरसनि सचै सची पति होई ॥३॥
Ḋarsan sachæ sachee paṫ ho▫ee. ||3||
True honor is obtained through the Darshan, the Blessed Vision of the True Lord. ||3||
|
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਦਾਤਾ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥
किस नो कहीऐ दाता इकु सोई ॥
Kis no kahee▫æ ḋaaṫaa ik so▫ee.
Why speak of any other? He alone is the Giver.
|
ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਈ ॥
किरपा करे सबदि मिलावा होई ॥
Kirpaa karé sabaḋ milaavaa ho▫ee.
When He grants His Grace, union with the Shabad is obtained.
|
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥
मिलि प्रीतम साचे गुण गावा ॥
Mil pareeṫam saaché guṇ gaavaa.
Meeting with my Beloved, I sing the Glorious Praises of the True Lord.
|
ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਵਾ ॥੪॥੨॥੨੨॥
नानक साचे साचि समावा ॥४॥२॥२२॥
Naanak saaché saach samaavaa. ||4||2||22||
O Nanak! Becoming true, I am absorbed in the True One. ||4||2||22||
|
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥
Ga▫oṛee gu▫aaréree mėhlaa 3.
Gauree Gwaarayree, Third Mehl:
|
ਸੁ ਥਾਉ ਸਚੁ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥
सु थाउ सचु मनु निरमलु होइ ॥
So ṫʰaa▫o sach man nirmal ho▫é.
True is that place, where the mind becomes pure.
|
ਸਚਿ ਨਿਵਾਸੁ ਕਰੇ ਸਚੁ ਸੋਇ ॥
सचि निवासु करे सचु सोइ ॥
Sach nivaas karé sach so▫é.
True is the one who abides in Truth.
|
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਪੈ ॥
सची बाणी जुग चारे जापै ॥
Sachee baṇee jug chaaré jaapæ.
The True Bani of the Word is known throughout the four ages.
|
ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਆਪੈ ॥੧॥
सभु किछु साचा आपे आपै ॥१॥
Sabʰ kichʰ saachaa aapé aapæ. ||1||
The True One Himself is everything. ||1||
|
ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸਤਸੰਗਿ ਮਿਲਾਏ ॥
करमु होवै सतसंगि मिलाए ॥
Karam hovæ saṫsang milaa▫é.
Through the karma of good actions, one joins the Sat Sangat, the True Congregation.
|
ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਬੈਸਿ ਸੁ ਥਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हरि गुण गावै बैसि सु थाए ॥१॥ रहाउ ॥
Har guṇ gaavæ bæs so ṫʰaa▫é. ||1|| rahaa▫o.
Sing the Glories of the Lord, sitting in that place. ||1||Pause||
|
ਜਲਉ ਇਹ ਜਿਹਵਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
जलउ इह जिहवा दूजै भाइ ॥
Jala▫o ih jihvaa ḋoojæ bʰaa▫é.
Burn this tongue, which loves duality,
|
ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਾਖੈ ਫੀਕਾ ਆਲਾਇ ॥
हरि रसु न चाखै फीका आलाइ ॥
Har ras na chaakʰæ feekaa aalaa▫é.
which does not taste the sublime essence of the Lord, and which utters insipid words.
|
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਤਨੁ ਮਨੁ ਫੀਕਾ ਹੋਇ ॥
बिनु बूझे तनु मनु फीका होइ ॥
Bin boojʰé ṫan man feekaa ho▫é.
Without understanding, the body and mind become tasteless and insipid.
|
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੀਆ ਚਲਿਆ ਰੋਇ ॥੨॥
बिनु नावै दुखीआ चलिआ रोइ ॥२॥
Bin naavæ ḋukʰee▫aa chali▫aa ro▫é. ||2||
Without the Name, the miserable ones depart crying out in pain. ||2||
|
ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਚਾਖਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
रसना हरि रसु चाखिआ सहजि सुभाइ ॥
Rasnaa har ras chaakʰi▫aa sahj subʰaa▫é.
One whose tongue naturally and intuitively tastes the Lord’s sublime essence,
|
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥
गुर किरपा ते सचि समाइ ॥
Gur kirpaa ṫé sach samaa▫é.
by Guru’s Grace, is absorbed in the True Lord.
|
ਸਾਚੇ ਰਾਤੀ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥
साचे राती गुर सबदु वीचार ॥
Saaché raaṫee gur sabaḋ veechaar.
Imbued with Truth, one contemplates the Word of the Guru’s Shabad,
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਨਿਰਮਲ ਧਾਰ ॥੩॥
अमृतु पीवै निरमल धार ॥३॥
Amriṫ peevæ nirmal ḋʰaar. ||3||
and drinks in the Ambrosial Nectar, from the immaculate stream within. ||3||
|
ਨਾਮਿ ਸਮਾਵੈ ਜੋ ਭਾਡਾ ਹੋਇ ॥
नामि समावै जो भाडा होइ ॥
Naam samaavæ jo bʰaadaa ho▫é.
The Naam, the Name of the Lord, is collected in the vessel of the mind.
|
ਊਂਧੈ ਭਾਂਡੈ ਟਿਕੈ ਨ ਕੋਇ ॥
ऊंधै भांडै टिकै न कोइ ॥
Ooⁿḋʰæ bʰaaⁿdæ tikæ na ko▫é.
Nothing is collected if the vessel is upside-down.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨਿ ਨਾਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ॥
गुर सबदी मनि नामि निवासु ॥
Gur sabḋee man naam nivaas.
Through the Word of the Guru’s Shabad, the Naam abides within the mind.
|
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਭਾਂਡਾ ਜਿਸੁ ਸਬਦ ਪਿਆਸ ॥੪॥੩॥੨੩॥
नानक सचु भांडा जिसु सबद पिआस ॥४॥३॥२३॥
Naanak sach bʰaaⁿdaa jis sabaḋ pi▫aas. ||4||3||23||
O Nanak! True is that vessel of the mind, which thirsts for the Shabad. ||4||3||23||
|
ਗਉੜੀ ਗੁਆਰੇਰੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥
गउड़ी गुआरेरी महला ३ ॥
Ga▫oṛee gu▫aaréree mėhlaa 3.
Gauree Gwaarayree, Third Mehl:
|
ਇਕਿ ਗਾਵਤ ਰਹੇ ਮਨਿ ਸਾਦੁ ਨ ਪਾਇ ॥
इकि गावत रहे मनि सादु न पाइ ॥
Ik gaavaṫ rahé man saaḋ na paa▫é.
Some sing on and on, but their minds do not find happiness.
|
ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਗਾਵਹਿ ਬਿਰਥਾ ਜਾਇ ॥
हउमै विचि गावहि बिरथा जाइ ॥
Ha▫umæ vich gaavahi birṫʰaa jaa▫é.
In egotism, they sing, but it is wasted uselessly.
|
ਗਾਵਣਿ ਗਾਵਹਿ ਜਿਨ ਨਾਮ ਪਿਆਰੁ ॥
गावणि गावहि जिन नाम पिआरु ॥
Gaavaṇ gaavahi jin naam pi▫aar.
Those who love the Naam, sing the song.
|
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰੁ ॥੧॥
साची बाणी सबद बीचारु ॥१॥
Saachee baṇee sabaḋ beechaar. ||1||
They contemplate the True Bani of the Word, and the Shabad. ||1||
|
ਗਾਵਤ ਰਹੈ ਜੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥
गावत रहै जे सतिगुर भावै ॥
Gaavaṫ rahæ jé saṫgur bʰaavæ.
They sing on and on, if it pleases the True Guru.
|
ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਨਾਮਿ ਸੁਹਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
मनु तनु राता नामि सुहावै ॥१॥ रहाउ ॥
Man ṫan raaṫaa naam suhaavæ. ||1|| rahaa▫o.
Their minds and bodies are embellished and adorned, attuned to the Naam, the Name of the Lord. ||1||Pause||
|
ਇਕਿ ਗਾਵਹਿ ਇਕਿ ਭਗਤਿ ਕਰੇਹਿ ॥
इकि गावहि इकि भगति करेहि ॥
Ik gaavahi ik bʰagaṫ karéhi.
Some sing, and some perform devotional worship.
|
ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਬਿਨੁ ਅਸਨੇਹ ॥
नामु न पावहि बिनु असनेह ॥
Naam na paavahi bin asnéh.
Without heart-felt love, the Naam is not obtained.
|
ਸਚੀ ਭਗਤਿ ਗੁਰ ਸਬਦ ਪਿਆਰਿ ॥
सची भगति गुर सबद पिआरि ॥
Sachee bʰagaṫ gur sabaḋ pi▫aar.
True devotional worship consists of love for the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਅਪਨਾ ਪਿਰੁ ਰਾਖਿਆ ਸਦਾ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੨॥
अपना पिरु राखिआ सदा उरि धारि ॥२॥
Apnaa pir raakʰi▫aa saḋaa ur ḋʰaar. ||2||
The devotee keeps his Beloved clasped tightly to his heart. ||2||
|
